رشید وطواط: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رشيد وطواط''' یا سعد الملك محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب (متوفاى ۵٧٣ ه‍.ق.) از شعرا و دانشمندان معروف قرن ششم است. او در مدرسۀ نظاميۀ [[بلخ]] تحصيل كرده و در خدمت دربار [[خوارزمشاهيان]] بود. رشید وطواط بارها از نام [[کعبه]] و دیگر اماکن مقدس حرمین در قالب آرایه‌های ادبی برای مدح اميران و بزرگان بهره برده است.  

 

رشيد در مدايح خود ممدوحين خويش را ستوده و از كعبه در ستايش آنان استفاده كرده است. او بيش از همه اتسز خوارزمشاه را ستوده بطورى كه از ٢٢٣ مديحۀ او ١۵٣ قصيده و تركيب‌بند و ترجيع‌بند و... در مدح اتسز است كه سومين پادشاه اين سلسله بوده و سى سال فرمانروايى داشته است. رشيد در قصايد مدحيّۀ خود احرار جهان را هوادار او مى‌نامد و زائران او در درگاهش را همانند زائران [[کعبه|بيت‌اللّٰه]] می‌داند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref>  

 

او يكى از بزرگان به نام سيد ضياء الدين را در ضمن توصيف بلخ مورد ستايش قرار داده واحترام مجلس او را به احترام كعبه مانند كرده است.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص100.</ref>  

 

|خدمتش عهدۀ وضيع و شريف|حضرتش كعبۀ صغير و كبير<ref>ديوان رشيد وطواط، ص227.</ref>  

در ابيات فراوانى از اشعار رشيد، كعبه بيش از همۀ مكانهاى مقدّس مورد توجّه بوده است.<ref>دیوان رشید وطواط، صفحات٢١٨،٢٣٢،٢۵٧،٢۶٢، ٢۶۶ ١٠٢، ١٠۴، ١۴٨، ١٧۴، ٢٠١، ۵۶٨، ۵٧۶، ۵٩٣، ۶٠١، ٢٨٠، ٢٨٩، ٣۴٢، ۴٠٨، ۴۴۶، ۴۶٩ و...</ref>  

 

او در قصیده‌ای دیدارکنندگان به استز را به زائران کعبه تشبیه کرده است که بين صفا و مروه در حال حركت و رفت و آمدند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص ٧.</ref>  

در قصيدۀ ديگر نیز شخصيّت و مقام و بارگاه اتسز و صدر او را به صفا و مروه مانند كرده است كه مردم به رفت و آمد مشغولند.<ref>ديوان رشيد وطواط، ص30.</ref>  

 

|با عابدان لعبت آزر جهاد تو|از بهر حفظ كعبۀ فرزند آزر است<ref>ديوان رشيد وطواط، ص99.</ref>  

 

 

* '''ديوان رشيد وطواط'''، به تصحيح سعيد نفيسى، تهران، كتابخانۀ بارانى، ١٣٣٩ش.