تخریب قبور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:بقیع.png|350px|thumb|left|بارگاه‌های بقیع]] | [[پرونده:بقیع.png|350px|thumb|left|بارگاه‌های بقیع]] | ||
'''تخریب قبور''' ویران کردن مقبره‌ها، گنبدها، بناها، بارگاه‌ها و آثاری است که بر قبر بزرگان ساخته شده است. [[وهابی‌ها]] با ساختن بنا بر روی قبور و تکریم و [[تبرک]] به آنها مخالفند. ایشان با همین عقیده، در هشتم شوال 1344 قمری دست به تخریب قبور [[اهل‌بیت پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه]] مدفون در [[قبرستان بقیع]] و نیز قبور [[صحابه]] و بزرگان دینی خود زدند. آنها حتی قصد تخریب قبر | '''تخریب قبور''' ویران کردن مقبره‌ها، گنبدها، بناها، بارگاه‌ها و آثاری است که بر قبر بزرگان ساخته شده است. [[وهابی‌ها]] با ساختن بنا بر روی قبور و تکریم و [[تبرک]] به آنها مخالفند. ایشان با همین عقیده، در هشتم شوال 1344 قمری دست به تخریب قبور [[اهل بیت|اهل‌بیت پیامبر(ص)]] و [[امامان شیعه]] مدفون در [[قبرستان بقیع]] و نیز قبور [[صحابه]] و بزرگان دینی خود زدند. آنها حتی قصد تخریب قبر نبی مکرّم اسلام(ص) را نیز داشتند که به‌دلیل واهمه از واکنش مسلمانان، از اجرای آن صرف‌نظر کردند. | ||
وهابی‌ها در طی دو مرحله، در سال‌های 1218 و 1344ق. قبرستان‌های تاریخی [[مکه]] و [[مدینه]] را تخریب نمودند. بعد از مرحله اول تخریب، سلطان عثمانی تحت فشار افکار عمومی مسلمین، به حاکم [[مصر]]، [[محمدعلی پاشا]] دستور حمله به [[حجاز]] داد که در آن بسیاری از وهابیان کشته شدند و سران [[وهابیت]]، همچون [[سعود بن عبدالعزیز]] دستگیر شده، در استامبول اعدام گردیدند. | وهابی‌ها در طی دو مرحله، در سال‌های 1218 و 1344ق. قبرستان‌های تاریخی [[مکه]] و [[مدینه]] را تخریب نمودند. بعد از مرحله اول تخریب، سلطان عثمانی تحت فشار افکار عمومی مسلمین، به حاکم [[مصر]]، [[محمدعلی پاشا]] دستور حمله به [[حجاز]] داد که در آن بسیاری از وهابیان کشته شدند و سران [[وهابیت]]، همچون [[سعود بن عبدالعزیز]] دستگیر شده، در استامبول اعدام گردیدند. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==قبرستان بقیع== | ==قبرستان بقیع== | ||
{{اصلی|بقیع}} | |||
[[قبرستان بقیع]] ناحیه‌ای است در شرق مدینه که به سبب گیاهان خاردار بسیار به [[بقیع الغرقد]] شهرت یافت.<ref>الصحاح، ج3، ص1187؛ لسان العرب، ج8، ص18؛ القاموس المحیط، ج3، ص6، «بقع»</ref> قبرستانی است مستطیل‌شکل به طول 150 و عرض 100 متر که پیشینه آن به آغاز اسلام می‌رسد.<ref>مرآة الحرمین، ج1، ص425؛ آثار المدینة المنورة، ص171-172.؛ بقیع الغرقد، ص34</ref> حدیثی از پیامبر(ص)، بقیع را روشنایی‌بخش آسمان و زمین دانسته است.<ref>الدرة الثمینة، ص164؛ اثارة الترغیب، ج2، ص347</ref> | [[قبرستان بقیع]] ناحیه‌ای است در شرق مدینه که به سبب گیاهان خاردار بسیار به [[بقیع الغرقد]] شهرت یافت.<ref>الصحاح، ج3، ص1187؛ لسان العرب، ج8، ص18؛ القاموس المحیط، ج3، ص6، «بقع»</ref> قبرستانی است مستطیل‌شکل به طول 150 و عرض 100 متر که پیشینه آن به آغاز اسلام می‌رسد.<ref>مرآة الحرمین، ج1، ص425؛ آثار المدینة المنورة، ص171-172.؛ بقیع الغرقد، ص34</ref> حدیثی از پیامبر(ص)، بقیع را روشنایی‌بخش آسمان و زمین دانسته است.<ref>الدرة الثمینة، ص164؛ اثارة الترغیب، ج2، ص347</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
==حمله دوم== | ==حمله دوم== | ||
در حمله دوم وهابیان به فرماندهی [[عبدالله بن سعود]] در هشتم شوال 1344ق. به مدینه، | در حمله دوم وهابیان به فرماندهی [[عبدالله بن سعود]] در هشتم شوال 1344ق. به مدینه، عالمان وهابی، به ویرانی گنبدها و بارگاه‌های شهر فتوا دادند.<ref>خزانة التواریخ النجدیة، ج8، ص159</ref> آورده‌اند که امیر سعودی در خطابه‌ای، مردم و دانشوران مدینه را واداشت تا خود به‌گونه مستقیم مرقدها و گنبدها را ویران کنند.<ref>تاریخ مکه، ص587</ref> در گزارش دیگری آورده‌اند که وهابیان قاضی القضات خود، [[شیخ عبدالله بُلَیهِد]]، را نزد دانشمندان مدینه فرستادند و در جلسه‌ای از آنها در باره ویرانی قبرها و بارگاه‌ها نظر خواستند و ادعا نمودند که دانشمندان شهر با نظر وهابیان موافق هستند. | ||
وهابیان در این حمله، همه مرقدها و گنبدهای عموها و عمه‌ها و همسران و فرزندان پیامبر(ص)، بارگاه صحابه، تابعان، صالحان، و دانشوران را هر جا یافتند، منهدم کردند و هیچ اثری از بارگاه و گنبد در بقیع بر جای نگذاشتند.<ref>کشف الارتیاب، ص6</ref> صندوق‌ها و ضریح‌های مرقدهای بقیع را یکسره نابود کردند و تنها قطعه‌ای سنگی به نشانه روی قبرها نهادند. واپسین نشانه‌های آثار گذشته و حتی دیوارها و قبه‌های ورودی بقیع در این حمله نابود گشت.<ref>معالم المدینة، ج3، ص213</ref> | وهابیان در این حمله، همه مرقدها و گنبدهای عموها و عمه‌ها و همسران و فرزندان پیامبر(ص)، بارگاه صحابه، تابعان، صالحان، و دانشوران را هر جا یافتند، منهدم کردند و هیچ اثری از بارگاه و گنبد در بقیع بر جای نگذاشتند.<ref>کشف الارتیاب، ص6</ref> صندوق‌ها و ضریح‌های مرقدهای بقیع را یکسره نابود کردند و تنها قطعه‌ای سنگی به نشانه روی قبرها نهادند. واپسین نشانه‌های آثار گذشته و حتی دیوارها و قبه‌های ورودی بقیع در این حمله نابود گشت.<ref>معالم المدینة، ج3، ص213</ref> | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۵: | ||
*[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1100384/ابوالفضل علیشاهی قلعه جوقی، «پژوهشی فقهی در تسویه و تخریب قبور»، مجله فقه و تاریخ تمدن ملل اسلامی، بهار 1391 - شماره 31 علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)/ISC (28 صفحه - از 175 تا 202)] | *[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1100384/ابوالفضل علیشاهی قلعه جوقی، «پژوهشی فقهی در تسویه و تخریب قبور»، مجله فقه و تاریخ تمدن ملل اسلامی، بهار 1391 - شماره 31 علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)/ISC (28 صفحه - از 175 تا 202)] | ||
*[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/106643/، محمد مغربی، «وهابیت در آیینه تاریخ»، مجله حکمت رضوی، زمستان 1383 و بهار 1384 - شماره 10 و 11 (18 صفحه - از 40 تا 57)] | *[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/106643/، محمد مغربی، «وهابیت در آیینه تاریخ»، مجله حکمت رضوی، زمستان 1383 و بهار 1384 - شماره 10 و 11 (18 صفحه - از 40 تا 57)] | ||
*[http://lib.eshia.ir/10265/33/4/تخریب_قبور، «همگامي بهائيت ايران با وهابيت در تخريب قبور ائمّة بقيع (ع)»، مجله تاریخ اسلام در آینه پژوهش، سال نهم، شماره دوم، پاييز و زمستان 1391، 63 ـ 83] | *[http://lib.eshia.ir/10265/33/4/تخریب_قبور، «همگامي بهائيت ايران با وهابيت در تخريب قبور ائمّة بقيع(ع)»، مجله تاریخ اسلام در آینه پژوهش، سال نهم، شماره دوم، پاييز و زمستان 1391، 63 ـ 83] | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۲: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http:// | | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/7501 | ||
| عنوان = تخریب قبور | | عنوان = تخریب قبور | ||
| نویسنده = علي احمدي ميرآقا | | نویسنده = علي احمدي ميرآقا | ||