عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۷: خط ۲۷:
کوه‌های عرفات، [[وادی نعمان]]، [[وادی عرنه|وادی عُرَنه]]، [[مأزمین|مأزَمَین]]، [[کوه نمره]] و جبل الرحمه بخشی از جغرافیای طبیعی صحرای عرفات است. سابقه سکونت در عرفات را قبل از مهاجرت ابراهیم(ع) به مکه دانسته‌اند. بر اساس روایتی، [[جرهم|قبیله جُرهم]] در آغاز، در عرفات ساکن بودند و با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند.
کوه‌های عرفات، [[وادی نعمان]]، [[وادی عرنه|وادی عُرَنه]]، [[مأزمین|مأزَمَین]]، [[کوه نمره]] و جبل الرحمه بخشی از جغرافیای طبیعی صحرای عرفات است. سابقه سکونت در عرفات را قبل از مهاجرت ابراهیم(ع) به مکه دانسته‌اند. بر اساس روایتی، [[جرهم|قبیله جُرهم]] در آغاز، در عرفات ساکن بودند و با پیدایش [[زمزم]] در مکه ساکن شدند.


== مقدمه ==
== مکان ==
عرفه یا عرفات، نام صحرایی است در فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب شرق [[مکه مکرمه]] قرار دارد.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج۴، ص 21</ref>
عرفه یا عرفات، نام صحرایی است در فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب شرق [[مکه مکرمه]] قرار دارد.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج۴، ص 21</ref>


خط ۳۴: خط ۳۴:
عرفه دورترین [[موقف]] از مواقف و [[مشاعر حج]] و در عین حال وسیع‌ترین آنها به شمار می‌آید و تنها موقفی است که خارج از محدوده حرم قرار دارد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص164.</ref>
عرفه دورترین [[موقف]] از مواقف و [[مشاعر حج]] و در عین حال وسیع‌ترین آنها به شمار می‌آید و تنها موقفی است که خارج از محدوده حرم قرار دارد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص164.</ref>


== واژه‌شناسی ==
نام عرفات از ریشه «عَرَفَ»، و مصدر آن عرفان و معرفت، به مفهوم شناخت آثار و نشانه‎های اشیای همراه با تفکر و تدبر است.<ref>تاج العروس، زبیدی، محمدمرتضی، 1408ق، ج24، ص133.</ref>
نام عرفات از ریشه «عَرَفَ»، و مصدر آن عرفان و معرفت، به مفهوم شناخت آثار و نشانه‎های اشیای همراه با تفکر و تدبر است.<ref>تاج العروس، زبیدی، محمدمرتضی، 1408ق، ج24، ص133.</ref>


خط ۴۳: خط ۴۴:
در روایات دینی، وجه تسمیه عرفات به حضور [[حضرت آدم(ع)]] یا [[حضرت ابراهیم(ع)]] در این سرزمین ارتباط یافته است؛ از جمله اینکه آدم و [[حوا]] یکدیگر را، پس از خروج از [[بهشت]]، در این سرزمین شناختند،<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، 1397ق، ج4، ص104.</ref> یا حضرت ابراهیم (ع) در روز عرفه در حضور [[جبرئیل]] به گناهانش اعتراف کرد،<ref>علل الشرائع، ابن بابویه، محمد بن علی، 1385ق، ص436.</ref> یا اینکه در پاسخ به جبرئیل که مناسک را به او می‌آموخت و از او می‌پرسید «هل عرفتَ؟» ،پاسخ می‌داد: «عرفتُ».<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص9.</ref> نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref>
در روایات دینی، وجه تسمیه عرفات به حضور [[حضرت آدم(ع)]] یا [[حضرت ابراهیم(ع)]] در این سرزمین ارتباط یافته است؛ از جمله اینکه آدم و [[حوا]] یکدیگر را، پس از خروج از [[بهشت]]، در این سرزمین شناختند،<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، 1397ق، ج4، ص104.</ref> یا حضرت ابراهیم (ع) در روز عرفه در حضور [[جبرئیل]] به گناهانش اعتراف کرد،<ref>علل الشرائع، ابن بابویه، محمد بن علی، 1385ق، ص436.</ref> یا اینکه در پاسخ به جبرئیل که مناسک را به او می‌آموخت و از او می‌پرسید «هل عرفتَ؟» ،پاسخ می‌داد: «عرفتُ».<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص9.</ref> نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref>


[[پرونده:نقشه عرفات-۲.png|جایگزین=|وسط|بی‌قاب|594x594px]]


== جغرافیای طبیعی ==
== جغرافیای طبیعی ==
خط ۴۹: خط ۴۹:


==== کوه‌های عرفات ====
==== کوه‌های عرفات ====
[[پرونده:عرفات۲.png|جایگزین=|چپ|بی‌قاب|300x300px]]
کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref>
کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref>


خط ۸۱: خط ۸۳:


== وقوف در عرفات ==
== وقوف در عرفات ==
[[پرونده:نقشه عرفات-۲.png|جایگزین=|چپ|بی‌قاب|300x300px]]
{{اصلی|وقوف در عرفات}}
{{اصلی|وقوف در عرفات}}
وقوف در عرفات پس از [[احرام]]، دومین عمل واجب از اعمال سیزده‌گانه حج تمتع است که از ظهر [[روز نهم ذی‌حجه]]، که روز عرفه نامیده شده، تا غروب آن، باید انجام شود.
وقوف در عرفات پس از [[احرام]]، دومین عمل واجب از اعمال سیزده‌گانه حج تمتع است که از ظهر [[روز نهم ذی‌حجه]]، که روز عرفه نامیده شده، تا غروب آن، باید انجام شود.
برگرفته از «https://wikihaj.com/view/عرفات»