پرش به محتوا

الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''رُخام حمراء'''، بنابر برخی گزارش‌ها سنگ مرمر سرخی بوده که در کف [[بیت‌الله|کعبه]] قرار داشته است. در روایات آمده [[پیامبراسلام|پیامبر (ص)]] و [[امامان شیعه|ائمه (ع)]] در محل این سنگ نماز خوانده‌اند. برخی از روایات نیز این سنگ را محل تولد [[امام علی(ع)]] دانسته‌اند.
'''ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب'''، پدر [[امام علی(ع)]]، عمو و حامی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام [[سقایت]] حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.  


منابع تاریخی و جغرافیایی و [[تاریخ‌نگاری محلی مکه|تاریخ‌نگاری‌های مکه]] اشاره‌ای به این سنگ نکرده‌اند. تنها [[ناصر خسرو]] در سفرنامه خود به وجود این سنگ در کف خانه [[بیت‌الله|کعبه]] اشاره کرده و [[ابن عساکر]] نیز گزارشی نقل کرده است مبنی بر این‌ که یکی از [[تابعین|تابعان]] تلاش می‌کرد که بر این سنگ نماز بخواند.
به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در [[اسلام]] نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای [[شعب ابی‌طالب]] سرود.


[[رخام حمراء|ادامه...]]
پس از دعوت علنی [[پیامبر(ص)]] به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار [[قریش]] که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.
 
[[شیعه|شیعیان]] و برخی از عالمان [[اهل‌سنت]] برپایه روایت‌های [[اهل بیت(ع)]] و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.
 
[[ابوطالب|بیشتر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۷

ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب، پدر امام علی(ع)، عمو و حامی پیامبر اسلام(ص) است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام سقایت حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.

به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در اسلام نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای شعب ابی‌طالب سرود.

پس از دعوت علنی پیامبر(ص) به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار قریش که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.

شیعیان و برخی از عالمان اهل‌سنت برپایه روایت‌های اهل بیت(ع) و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.

بیشتر