|
|
| (۶۱۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| عایشه
| | '''نماز''' عملی عبادی در اسلام است که مانند [[نمازهای یومیه]] واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است. |
| | ==نمازهای یومیه== |
| | نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود. |
|
| |
|
| دختر ابوبکر، ازجمله همسران پیامبر(ص) است. در سن عایشه هنگام ازدواج با پیامبر اختلاف است.[۱]الطبقات الکبری: ج۸ ص۵۸.) در نیمه دوم خلافت عثمان از او ناراضی شد[۴]، ولی پس از قتل عثمان خونخواه او شد و جنگ جمل را به بهانه آن بر پا کرد.<ref>شناخت نامه حدیث، محمدی ریشهری، محمد، قم، دار الحديث، ۱۳۹۷ش، ص۱۴۷.</ref>
| | == نماز تحیت == |
| | {{اصلی|نماز تحیت}} |
| | نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.</ref> از جمله [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] و سایر مسجدهای [[مکه]] و [[مدینه]] خوانده شود.<ref>مناسک حج، ص۲۲۲.</ref> این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.<ref>الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.</ref> |
|
| |
|
| وی در سال ۵۸ ق از دنیا رفت.<ref>شناخت نامه حدیث، ص۱۴۸.</ref>
| | == نماز زیارت == |
| | {{اصلی|نماز زیارت}} |
| | نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام [[زیارت|زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم]] خوانده میشود.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.</ref> حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.</ref> |
|
| |
|
| گروهی از اهل سنّت، شهرت، فضل و محبّت پیامبر(ص) به او را سرآمدِ دیگر همسران ایشان، معرّفی کرده اند و فقه و شعر را تخصّص او خوانده اند.[۷] (تهذیب الکمال: ج۳۵ ص۲۳۵ ش۷۸۸۵، سیر أعلام النبلاء: ج۲ ص۱۴۲ ش۱۹.) برخی او را مرجع صحابیان بزرگ در مسائل مشکل فرائض، معرّفی کرده اند.[۸] (تهذیب الکمال: ج۳۵ ص۲۳۴ ش۷۸۸۵، سیر أعلام النبلاء: ج۲ ص۱۸۲ ش۱۹.) دخالت در مسئله رهبری جامعه و موضع دوگانه در باره عثمان و مخالفت و شورش بر علی(ع) قضاوت های متفاوتی را در باره وی در پی داشته است.<ref>شناخت نامه حدیث، ص۱۴۸.</ref>
| | == نماز طواف == |
| | |
| روایات عایشه، در همه صحاح اهل سنّت، ذکر شده اند. او پس از ابو هُرَیره و ابن عمر، بیشترین حجم روایات را از پیامبر(ص) نقل کرده است. شمار احادیث او را بیش از دو هزار حدیث دانسته اند.<ref>شناخت نامه حدیث، ص۱۴۹.</ref>
| |
| | |
| عایشه زنى سخنران و ادیب بود.<ref>دانشنامه اميرالمؤمنين بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، ج۴، ص۵۱۳.</ref>
| |
| | |
| با این همه ، پس از جنگ، امام على علیه السلام با احترام کامل، او را به مدینه برگرداند . ج۴، ص۴۱۵.<ref>دانشنامه اميرالمؤمنين بر پايه قرآن، حديث و تاريخ،</ref>
| |
| | |
| همچنین او مانع خاک سپارى امام حسن علیه السلام در کنار جدّش پیامبر خدا گردید .<ref>دانشنامه اميرالمؤمنين بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، محمدی ریشهری، محمد، مترجم: مسعودى، عبدالهادى، قم، دار الحديث، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۴۱۵.</ref>
| |
| | |
| == زندگینامه == | |
| عایشه دختر ابوبکر، همسر پیامبر بود که به دلیل همسری پیامبر ام المؤمنین خوانده میشود.(الطبقات الکبری، ج۸، ص۴۶.)<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، جلالی لیقوان، رضا ، میرسپاه، اکبر، تاریخ اسلام در آیینه پژوهش سال پانزدهم پاییز و زمستان 1397 شماره 2، ص۲۶.</ref>
| |
| | |
| مهمترین نقطه عطف در حیات عایشه را مشارکت او در جنگ جمل بر ضد امام علی دانسته اند.<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۲۷.</ref>
| |
| | |
| وی در سال ۵۷ یا ۵۸ق در مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۲۷.</ref>
| |
| | |
| محققان گفته اند مورخان و سیره نویسان غیرشیعی عمدتاً معتقدند: وی در زمان ازدواج، شش یا نه سال داشته است.<ref>ص۲۵.</ref> اما برخی گزارش ها دلالت دارد که عایشه در سن ۱۷ تا ۲۰ سال با پیامبر ازدواج کرد.<ref>«بازپژوهشی در سنّ عایشه هنگام ازدواج با پیامبر»، ص۳۷.</ref>
| |
| | |
| عایشه در مکه متولد شد. دختر ابوبکر. در سال ۵۷ یا ۵۸ هجری وفات کرد. (اسد الغابه، ج۵، ص۵۰۴.)<ref>تاریخ پیامبر اسلام محمد، آیتی، محمد ابراهیم، تجدیدنظر و اضافات: گرجی، ابوالقاسم، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۹۱ش، ص۵۸.</ref>
| |
| | |
| پیامبر او را بیش از همه دوست داشت.<ref>بامداد اسلام، زرینکوب، عبدالحسین، تهران، امیرکبیر، ۱۳۹۲ش، ص۵۰.</ref>
| |
| | |
| == مسجد تنعیم ==
| |
| ... | | ... |
|
| |
|
| == حجره شریفه == | | == نماز تراویح == |
| {{اصلی|حجره رسولالله}}
| | '''تراویح''' نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین [[شیعه]] و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و [[حرام]] میداند. |
| طبق نظر مشهور، مدفن پيامبر ص در حجره عایشه (محل زندگی پیامبر با عایشه) در مسجدالنبی است. بعدها ابو بكر و عمر هم در همانجا دفن شدند.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران، مشعر، ۱۳۹۰ش، ص۲۷۸.</ref>
| |
| | |
| == استوانه عایشه ==
| |
| اين ستون از ستونهاي روضة النبي است كه از سوي منبر پيامبر(صلي الله عليه و اله) و قبر شريف رسول خدا(صلي الله عليه و اله) ستون سوم به شمار ميآيد.<ref>ص۳۸۰.</ref> و كنار محراب فعلي قرار دارد. به ديگر سخن، استوانه عايشه وسط استوانههاي اصلي قرار دارد و ميان آن تا منبر پيامبر(صلي الله عليه و اله) دو ستون و ميان آن و قبر شريف نيز دو ستون و نيز ميان قبله تا محراب كنوني دو ستون فاصله است و از هر طرف سومين ستون به شمار ميآيد و در كنار ستون توبه و سَرير قرار دارد.[2] در وجه نامگذاري آن اختلاف است. مشهور آن است كه چون عايشه درباره فضيلت نماز گزاردن كنار آن روايتي از پيامبر(صلي الله عليه و اله) گزارش كرده، به اين نام خوانده شده است.[3] شايد هم به اين سبب باشد كه عايشه از آن خبر داده و مكانش را معين كرده است.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین جلد 2، سامانی، سید محمود، ص۳۸۱.</ref>.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران، مشعر، ۱۳۹۰ش، ص۲۶۴.</ref>
| |
| | |
| == حدیث ==
| |
| وی نه تنها در زمان حیات آن حضرت، حضوری چشمگیر داشته، بلکه بعد از رحلت آن بزرگوار نیز از چهره های فعال و در زمینه های مختلف سیاسی و کلامی و حدیثی و علمی از سرشناسان بوده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که عایشه بنت ابوبکر علاوه بر جایگاه اجتماعی و سیاسی ای که در عصر خود داشت، در حوزه ی دانش های متنوعی که به قرآن مربوط می شود نیز در قیاس با دیگر بانوان صدر اسلام حضوری قابل توجه دارد. وی روایات بسیاری از رسول اکرم (ص) نقل کرده و در شمار مکثرین حدیث قرار گرفته است؛ چنانکه در روایات متعدد آمده است بعد از رحلت پیامبر (ص) ایشان مرجع علمی مرد و زن و پیر و جوان و عالم و عموم شد، به طوری که اگر دیگران در مورد مسائل با مشکلی روبرو می شدند به وی مراجعه می کردند.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، افتخار قاسم زاده، فقه و تاریخ تمدّن، شماره ۲، ۱۴۰۱ش، ص۴۲.</ref>
| |
| | |
| خداوند متعال قوه فهم و حافظه ی نیرومندی به عایشه بخشیده بود.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۸.</ref>
| |
| | |
| عایشه سومین همسر پیامبر اکرم )ص( می باشد که بعد از وفات حضرت خدیجه )س( و پس از ازدواج با سوده، در سن شش یا هفت سالگی در مکه به عقد پیامبر )ص( درآمد و پیامبر در سن نه سالگی یعنی در سال دوم هجرت، زمانی که از جنگ بدر بازگشت با او ازدواج کرد.<ref>«تبیین نقش و جایگاه علمی عایشه بنت ابوبکر در حوزه علوم قرآن و حدیث براساس روایات و منابع تاریخی»، ص۴۸.</ref>
| |
| | |
| در حدیثی از عایشه نقل شده است که پیامبر به بقیع می رفت و برای مدفونان آن طلب استغار میکرد.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، جعفریان، رسول، تهران، مشعر، ۱۳۹۰ش، ص۳۴۷.</ref>
| |
| | |
| == تیتر ==
| |
| عايشه پس از رسول خدا در زمان خلافت پدرش ابوبكر، و پس از وى در زمان حكومت رفيق و دوست صميمى او عمر، و حتى نيمۀ اول از خلافت عثمان، از طرفداران جدى و ثابت قدم حكومت وقت بشمار مىرفت.<ref>نقش عايشه در تاریخ اسلام، عسکری، مرتضی، مترجم: سردارنیا، عطاء محمد، مؤسسه علمی فرهنگی علامه عسکری، ۱۳۹۰ش،، جلد ۱ صفحه ۴۵</ref>
| |
| | |
| عايشه در جنگ جمل شكست خورد و سپاهيانش بسختى پراكنده شدند. امام امام على (ع) او را با احترام هب مدينه بازگردانيد. از اين تاريخ تا كشته شدن امام، امالمؤمنين در مدينه سكونت گزيد و پاى از آن بيرون ننهاد.<ref>جلد ۱ صفحه ۴۶.</ref>
| |
| | |
| در سال ۵۷ یا ۵۹ وفات نمود.<ref>ج۱ صفحه ۴۶.</ref>
| |
| | |
| بنا به وصیتش او را در بقیع و در کنار سایر زنان پیامبر دفن کردند.<ref>ج۱ صفحه ۴۶.</ref>
| |
| | |
| عایشه را عصبی مزاج و تیزهوش توصیف کرده اند.<ref>ج۱، ص۴۷.</ref>
| |
| | |
| == بقعه عایشه در بقیع ==
| |
| عایشه در بقیع به خاک سپرده شد. مقبره اش در نزدیکی مقبره مزار جابر بن عبدالله است. گویا آرامگاهی بر مزار او ساخته بودند. این آرامگاه در سال ۹۵۰ق مرمت شده و توسعه یافته است. یکی از سیاحان ترک در دوره عثمانی که به بقیع سفر کرده به نام اولیا چلپی در سفرنامه خود گزارشی از بقعه عایشه آورده است.<ref>دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش، ص۱۵۴.</ref>
| |
| | |
| یکی از پادشاهان عثمانی به نام سلطان سلیمان خان بن سلیم شاه در سال ۹۵۰ق بقعه و مرقد عایشه را مرمت کرد و توسعه داد.ص۴۴۹.<ref>دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش،</ref>
| |
| | |
| عایشه در سال ۵۷ق درگذشت و در حالی که وصیت کرده بود در بقیع دفن شود در انجا دفن شد. نماز بر او را ابوهریره خواند.ص۴۴۹.<ref>دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش،</ref>
| |
| | |
| چند حدیث از قول عایشه در مجامع روایی نقل شده است.ص۴۴۹.<ref>دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش،</ref>
| |
| | |
| اهل سنت فضایل زیادی بر او نوشته اند در حالی که عالمان شیعه به دلیل مواضع تند عایشه در مقابل علی به ویژه نقشش در جنگ جمل او را نکوهش کرده اند.ص۴۴۹.<ref>دانشنامه بقیع شریف، نوری، محمد، قم، صحیفه خرد، ۱۳۹۴ش،</ref>
| |
| | |
| بنا به وصیت خودش.<ref>«خفتگان در بقیع (13) »، نوایی، علی اکبر، میقات حج بهار 1391 - شماره 79، ص۴۹.</ref>
| |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| خط ۷۵: |
خط ۲۱: |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| | * '''ابن قولویه'''، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش. |
| | * '''حر عاملی'''، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق. |
| | *'''الأمالی'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق. |
| | * '''كنز العمال'''، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق. |
| | *'''استفتائات جدید'''، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق. |
| | *'''فرهنگ فقه فارسی'''، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا. |
| | * '''فقرات فقهیه'''، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش. |
| | * '''رساله توضیح المسائل (مراجع)'''، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا. |
| | *'''مناسک حج'''، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق. |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
نماز عملی عبادی در اسلام است که مانند نمازهای یومیه واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.
نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود.
نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها[۱] از جمله مسجدالنبی و سایر مسجدهای مکه و مدینه خوانده شود.[۲] این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.[۳] در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.[۴]
نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم خوانده میشود.[۵] حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.[۶]
...
تراویح نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین شیعه و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و حرام میداند.
- ↑ فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.
- ↑ مناسک حج، ص۲۲۲.
- ↑ استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.
- ↑ الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.
- ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
- حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
- الأمالی، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
- كنز العمال، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
- استفتائات جدید، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
- فرهنگ فقه فارسی، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا.
- فقرات فقهیه، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
- رساله توضیح المسائل (مراجع)، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا.
- مناسک حج، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.
