|
|
| (۴۳۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''خیبر''' نام منطقه ای در شمال مدینه است که در زمان پیامبر محل سکونت یهودیان بود. | | '''نماز''' عملی عبادی در اسلام است که مانند [[نمازهای یومیه]] واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است. |
| | ==نمازهای یومیه== |
| | نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود. |
|
| |
|
| == معرفی == | | == نماز تحیت == |
| خیبر منطقهای حاصلخیز در شمال مدینه است که در عصر رسول خدا از مراکز یهودینشین حجاز بود.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> غزوه مهم خیبر و برخی سریهها در آن اتفاق افتاد. درباره سابقه و علت حضور یهودیان در این منطقه مطالب گوناگونی گفته شده است. برخی گزارشها، کوچ آنان را به زمان حضرت موسی برگرداندهاند<ref>الاغانی، ج22، ص111-114.</ref>اما این مطلب درست نمینماید<ref>الروض الانف، ج4، ص290.</ref> برخی ورود یهودیان به این منطقه را از زمان بختنصر میدانند،<ref>فتوح البلدان، ج1، ص16؛ تاریخ الطبری، ج1، ص383.</ref> از این رو گفته شده که ورود آنان به یثرب و خیبر جنبه افسانهای یافته است.<ref>محمد و الیهود، ص60.</ref> لذا زمان تأسیس منطقه خیبر نیز روشن نیست.
| | {{اصلی|نماز تحیت}} |
| | نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.</ref> از جمله [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] و سایر مسجدهای [[مکه]] و [[مدینه]] خوانده شود.<ref>مناسک حج، ص۲۲۲.</ref> این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.<ref>الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.</ref> |
|
| |
|
| | == نماز زیارت == |
| | {{اصلی|نماز زیارت}} |
| | نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام [[زیارت|زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم]] خوانده میشود.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.</ref> حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.</ref> |
|
| |
|
| از نظر اقتصادی، خیبر اهمیت کشاورزی و بازرگانی داشت. خرمای خیبر زبانزد و مشهور بود و در ضربالمثلی آمده که بردن خرما به خیبر بیهوده است.<ref>معجم البلدان، ج2، ص195، 411.</ref> خیبر به دلیل قرار گرفتن در مسیر تجاری، اهمیت بازرگانی نیز داشت.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷،</ref>
| | == نماز طواف == |
| | |
| مناطق دیگری نیز در اطراف خیبر محل سکونت یهودیان بود که همراه با غزوه خیبر، با آنان صلح شد. از آن جمله فدک، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفتهاند.<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص69.</ref>
| |
| | |
| علاوه بر غزوه خیبر، سریههایی نیز در این منطقه انجام شده است.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص618.</ref><ref>المغازی، ج1، ص391-392؛ ج2، ص566.</ref>
| |
| | |
| بیشترین ارتباط خیبر و اهالی آن در عصر پیامبر، با حوالی خود، مانند وادی القری و فدک بود؛ به خصوص که این مناطق یهودینشین و همعقیده بودند. همپیمانی آنها با قبیله غَطَفان نیز شهرت دارد.<ref>المغازی، ج2، ص639، 440، 642.</ref>گزارشی هم از تعامل آنان با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به جنگ احزاب است. در این واقعه جمعی از بنینضیر از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص214.</ref>
| |
| | |
| خیبر پس از صدر اسلام چندان شهرتی نداشت و در منابع مختلف از آن کمتر یاد شده است؛ به ویژه که رویداد مهمی در آن اتفاق نیفتاده است.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷،</ref>
| |
| | |
| ... | | ... |
|
| |
|
| خیبر امروزه نام یکی از استانهای عربستان و همچنین نام شهری است که مرکزیت این استان را دارد. این شهر در ناحیهای کوهستانی و در مسیر تبوک و جاده اردن قرار دارد. فاصله آن تا مدینه حدود ۱۶۵ کیلومتر است.<ref>المعالم الاثیره، ص109.</ref> این منطقه در عصر حاضر، استانی کوهستانی با سنگهای سیاه (حرّه) است که حدود ۵۰ روستا با حدود ۰۰۰/۵۸ سکنه دارد و محصول اصلی آن خرماست.<ref>خیبر، ص31، 42-43.</ref>
| | == نماز تراویح == |
| | | '''تراویح''' نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین [[شیعه]] و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و [[حرام]] میداند. |
| == تیتر == | |
| منطقة خیبر امروزه در ۱۶۵ کیلومتری شمالِ مدینه در جادة منتهی به شام (جاده تَبوک) واقع و مرکز آن شهر الشُّرَیْف است.<ref>ناجی، محمدرضا، «خیبر، غزوه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>
| |
| | |
| خیبر در زمان قدیم محل سکونت یهودیان بود (قزوینی، زکریابن محمد '''قزوینی'''، ''آثارالبلاد و اخبارالعباد''، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴ص ۹۲). تعیین زمان مهاجرت یهودیان به این منطقه دشوار است. برخی گفتهاند که آنان در زمان بُختُنَصّر (حک: ۶۰۵–۵۶۲ق م)، شاه بابل (مَقریزی، احمدبن علی '''مَقریزی'''، ''امتاع الاسماع بما للنبی صلی الله علیه وسلم من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع''، چاپ محمد عبدالحمید نمیسی، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹ ج ۱۴، ص ۳۶۶) به خیبر کوچیدند.
| |
| | |
| به گفتة یاقوت حموی (ذیل «خیبر»)، خیبر در زبان عبرانی به معنای قلعه بوده است و این ناحیه را به دلیل وجود چند قلعه، خَیابِر (خیبرها) خواندهاند. به روایتی دیگر، این ناحیه پس از سکونت طایفة بنوخیبربن مُهَلهَل، از قوم عَمالقه، چنین نام گرفت (قلقشندی، احمدبن علی '''قلقشندی'''، ''نهایة الارب فی معرفة انساب العرب''، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۴ ص ۲۳۱؛ نیز ← جوادعلی، '''جوادعلی'''، ''المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام''، بیروت ۱۹۷۶–۱۹۷۸ ج ۶، ص ۵۲۶–۵۲۷). شمار قلعههای خیبر را به اختلاف، شش (← یعقوبی، '''یعقوبی'''، ''تاریخ'' ج ۲، ص ۵۶؛ حازمی همدانی، محمدبن موسی '''حازمی همدانی'''، ''الاماکن، او، مااتّفق لفظه و افترق مسمّاه من الامکنة''، چاپ حمد جاسر، ریاض]بی تا.[ج ۱، ص ۴۲۰)، هفت (یاقوت حموی، همانجا) و هشت (آیتی، محمدابراهیم '''آیتی'''، ''تاریخ پیامبر اسلام''، چاپ ابوالقاسم گرجی، تهران ۱۳۶۶ش ص ۵۰۲ـ ۵۰۳) نوشتهاند. تعداد افزون تر قلعهها در بعضی منابع از آن روست که برخی قلعهها مشتمل بر دژهای کوچکتری درون خود بودهاند (← واقدی، محمدبن عمر '''واقدی'''، ''کتاب المغازی''، چاپ مارسدن جونز، لندن ۱۹۶۶، چاپ افست قاهره]بی تا. ج ۲، ص ۶۴۸، ۶۵۸، ۶۶۶–۶۶۸؛ ابن سعد، ج ۲، ص ۱۰۶.
| |
| | |
| در سدههای نخست هجری، ناحیة خیبر از توابع مدینه و جزء منطقة حجاز به شمار میرفت و با مدینه هشت منزل و به قولی سه روز راه فاصله داشت.<ref>ناجی، محمدرضا، «خیبر، غزوه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>
| |
| | |
| == قلعه های خیبر ==
| |
| خیبر را واژهای عِبری، به معنای قلعه، یا منسوب به «خیبر بن قانیة بن مَهلائیل»، از نوادگان حضرت نوح، دانستهاند.<ref>معجم البلدان، ج2، ص409 -410.</ref> این منطقه از سه بخش نَطات، شِقّ و کتیبه تشکیل شده بود که با یکدیگر فاصله اندکی داشتند. قلعههای صَعب بن معاذ، ناعم و زبیر در بخش نَطات قرار داشتند. بخش شِقّ دو قلعه اُبی و نِزار را در بر میگرفت و بخش کتیبه، شامل قلعههای قَمُوص، وَطیح و سُلالِم میگردید<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص81.</ref> یاقوت حموی خیبر را هفت قلعه<ref>معجم البلدان، ج2، ص409.</ref>و یعقوبی شش قلعه دانسته و نامهای غیر مشهور قُصارَه و مربطه را برای آن افزوده است.<ref>تاریخ الیعقوبی، ج2، ص56.</ref>
| |
| | |
| آثاری از قلعههای قدیم هنوز در منطقه باقی است که از آن جمله «مسجد علی» است. این مسجد کنار قلعهای است که امیرمؤمنان آن را گشود. شیعیان به آن تبرک میجویند و در بقایای آن نماز میگذارند.<ref>خیبر، ص37.</ref>
| |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| خط ۳۷: |
خط ۲۱: |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| * '''الاغانی'''، ابوالفرج الاصفهانی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۷ق | | * '''ابن قولویه'''، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش. |
| * '''تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)'''، طبری، محمد بن جریر، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۳ق. | | * '''حر عاملی'''، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق. |
| * '''تاریخ الیعقوبی'''، یعقوبی، احمد بن اسحاق، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق. | | *'''الأمالی'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق. |
| * '''دانشنامه حج و حرمین شریفین'''، «خیبر، غزوه»، صادقی، محسن، تهران، مشعر، بیتا. | | * '''كنز العمال'''، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق. |
| * '''الروض الانف'''، السهیلی، به کوشش عبدالرحمان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق. | | *'''استفتائات جدید'''، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق. |
| * '''خیبر (ذات الحصون و العیون و النخیل)'''، عاتق بن غیث البلادی، بیروت، دار النفائس.
| | *'''فرهنگ فقه فارسی'''، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا. |
| * '''السیرة النبویه'''، ابن هشام، عبدالملک بن هشام، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه، بیتا. | | * '''فقرات فقهیه'''، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش. |
| * '''الطبقات الکبری'''، ابن سعد، محمد بن سعد، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق. | | * '''رساله توضیح المسائل (مراجع)'''، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا. |
| * '''فتوح البلدان'''، احمد بن یحیی البلاذری (م. ۲۷۹ق)، به کوشش صلاحالدین، قاهره، النهضة المصریه، ۱۹۵۶م | | *'''مناسک حج'''، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق. |
| * '''محمد و الیهود قرائة جدیدة للصراع و للمصادر'''، احمد برکات، ترجمه: محمود علی مراد، پاریس، اسمار، ۲۰۰۸م
| |
| * '''المغازی'''، واقدی، محمد بن عمر، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۹ق.
| |
| * '''المعالم الاثیره'''، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۱ق. | |
| * '''معجم البلدان'''، یاقوت الحموی، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م
| |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
نماز عملی عبادی در اسلام است که مانند نمازهای یومیه واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.
نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود.
نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها[۱] از جمله مسجدالنبی و سایر مسجدهای مکه و مدینه خوانده شود.[۲] این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.[۳] در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.[۴]
نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم خوانده میشود.[۵] حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.[۶]
...
تراویح نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین شیعه و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و حرام میداند.
- ↑ فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.
- ↑ مناسک حج، ص۲۲۲.
- ↑ استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.
- ↑ الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.
- ↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.
- ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
- حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
- الأمالی، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
- كنز العمال، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
- استفتائات جدید، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
- فرهنگ فقه فارسی، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا.
- فقرات فقهیه، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
- رساله توضیح المسائل (مراجع)، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا.
- مناسک حج، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.
