آیه قبله: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
 
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Ahmad}}
[[پرونده:آیه قبله.jpg||220px|thumb|آیه قبله، آیه ۱۴۴ سوره بقره]]
'''آیه قبله'''، یکصد و چهل و چهارمین آیه [[سوره بقره]] که به [[تغییر قبله]] مسلمانان از [[بیت‌ المقدس]] به [[کعبه]] دستور می‌دهد. [[پیامبر اسلام(ص)]] و مسلمانان درآغاز به سوی بیت المقدس نماز می‌خواندند. در سال‌های نخستِ پس از [[هجرت]] این [[آیه]] نازل شد و به آنها دستور داد که به سوی [[مسجد الحرام]] نماز بخوانند. [[مفسران]] زمان نزول آیه را بین ۶ تا ۱۹ ماه پس از هجرت دانسته‌اند.<br />
علت نزول آیه قبله را سرزنش‌های [[یهودیان]] و خواست قلبی پیامبر دانسته‌اند. برخی معتقدند آیه قبله در مسجد محله [[بنی‌سلمه]] نازل شده است. این مسجد [[ذو قبلتین]] نامیده می‌شود. برخی نیز مکان نزول آن را [[مسجد النبی]] می‌دانند. طبق برخی [[روایت|روایات]] پیامبران پیشین به سوی دو قبله نمازخواندن [[حضرت محمد(ص)]] را از نشانه‌های پیامبری او دانسته‌اند.


آیه قبله، یکصد و چهل و چهارمین آیه سوره بقره که به [[تغییر قبله]] مسلمانان از [[بیت‌ المقدس]] به [[کعبه]] دستور می‌دهد. [[پیامبر اسلام(ص)]] و مسلمانان درآغاز به سوی بیت المقدس نماز می‌خواندند. در سال‌های نخستِ پس از [[هجرت]] این آیه نازل شد و به آنها دستور داد که به سوی [[مسجد الحرام]] نماز بخوانند. مفسران زمان نزول آیه را بین ۶ تا ۱۹ ماه پس از هجرت دانسته‌اند.
==متن و ترجمه==
 
{{گفت و گو
علت نزول آیه قبله را سرزنش‌های یهودیان و خواست قلبی پیامبر دانسته‌اند. برخی معتقدند آیه قبله در مسجد محله [[بنی سلمه]] نازل شده است. این مسجد [[ذو قبلتین]] نامیده می‌شود. برخی نیز مکان نزول آن را [[مسجد النبی]] می‌دانند. طبق برخی [[روایات] پیامبران پیشین به سوی دو قبله نمازخواندن [[حضرت محمد(ص)]] را از نشانه‌های پیامبری او دانسته‌اند.
|عرض=85
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:180%; font-weight: normal;
|شکل بندی ستون راست=text-align:center; line-height:170%
|شکل بندی آدرس=font-size:100%;
|تورفتگی=0
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|قَد نَرَى تَقَلُّبَ وَجهِكَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّینَّكَ قِبلَةً تَرضَاهَا فَوَلِّ وَجهَكَ شَطرَ المَسجِدِ الحَرَامِ وَحَیثُ مَا كُنتُم فَوَلُّوا وُجُوِهَكُم شَطرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُوا الكِتَابَ لَیعلَمُونَ أَنَّهُ الحَقُّ مِن رَّبِّهِم وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یعمَلُونَ<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۴.</ref> }}
|ما [به هر سو] گردانیدنِ رویت در آسمان را نیک می‌‏بینیم. پس [باش تا] تو را به قبله‌‏ای که بدان خشنود شوی برگردانیم. پس روی خود را به سوی مسجد الحرام کن و هر جا بودید، روی خود را به سوی آن بگردانید. در حقیقت، اهل کتاب نیک می‌‏دانند که این [تغییر قبله‏] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و خدا از آنچه می‌‏کنند غافل نیست.<ref>ترجمه فولادوند</ref>
}}


==واژه‌شناسی==
==واژه‌شناسی==
قبله در لغت به معنای سمت و جهت است<ref>الصحاح، ج5، ص1795؛ لسان العرب، ج11، ص537-545، «قبل».</ref> و در اصطلاح به جهتی گفته می‌شود که کعبه در آن قرار دارد.<ref>مفردات، ص392، «قبل»؛ جواهر الکلام، ج7، ص320.</ref>
قبله در لغت به معنای سمت و جهت است<ref>الصحاح، ج۵، ص۱۷۹۵؛ لسان العرب، ج11، ص537-545، «قبل».</ref> و در اصطلاح به جهتی گفته می‌شود که کعبه در آن قرار دارد.<ref>مفردات، ص۳۹۲، «قبل»؛ جواهر الکلام، ج۷، ص۳۲۰.</ref>  


==شأن نزول==
==شأن نزول==
پیامبر اسلام(ص) در مکه و سال‌های نخست پس از هجرت در مدینه به سوی بیت‌ المقدس نماز می‌گزارد؛ اما خواستِ قلبی او نمازگزاردن به سوی کعبه بود و بدین جهت در انتظار وحی و تغییر قبله به ‌سر می‌برد. خداوند با نزول آیه ۱۴۴ سوره بقره،  وی را خشنود کرد و او را به تغییر قبله به سوی مسجدالحرام فرمان داد: «قَد نَرَى تَقَلُّبَ وَجهِكَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّینَّكَ قِبلَةً تَرضَاهَا فَوَلِّ وَجهَكَ شَطرَ المَسجِدِ الحَرَامِ وَحَیثُ مَا كُنتُم فَوَلُّوا وُجُوِهَكُم شَطرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُوا الكِتَابَ لَیعلَمُونَ أَنَّهُ الحَقُّ مِن رَّبِّهِم وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یعمَلُونَ» (ما [به هر سو] گردانیدنِ رویت در آسمان را نیک می‌‏بینیم. پس [باش تا] تو را به قبله‌‏ای که بدان خشنود شوی برگردانیم. پس روی خود را به سوی مسجد الحرام کن و هر جا بودید، روی خود را به سوی آن بگردانید. در حقیقت، اهل کتاب نیک می‌‏دانند که این [تغییر قبله‏] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و خدا از آنچه می‌‏کنند غافل نیست).  
[[پیامبر اسلام(ص)]] در [[مکه]] و سال‌های نخست پس از [[هجرت]] در [[مدینه]] به سوی [[بیت‌ المقدس]] نماز می‌خواند؛ اما خواستِ قلبی او [[نمازگزاردن]] به سوی [[کعبه]] بود و بدین جهت در انتظار [[وحی]] و تغییر قبله به ‌سر می‌برد. خداوند با نزول [[آیه]] ۱۴۴ [[سوره بقره]]، وی را خشنود کرد و او را به [[تغییر قبله]] به سوی [[مسجدالحرام]] فرمان داد.<br />
 
این آیه به جهت در برداشتن حکم [[تغییر قبله]] به «آیه قبله»<ref>بحار الانوار، ج۸۱، ص۳۳؛ المیزان، ج۱، ص۳۲۵.</ref> معروف شده است. از آیات ۱۴۲،<ref>التبیان، ج۲، ص۳-۴؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.</ref> ،۱۴۳<ref>التفسیر الکبیر، ج۴، ص۱۰۷.</ref> و ۱۵۰<ref>المیزان، ج۱، ص۳۲۹.</ref> سوره بقره نیز به‌عنوان آیه تغییر قبله یاد کرده‌اند. بعضی از [[مفسران]] هم آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ سوره بقره را آیات تغییر قبله دانسته‌اند.<ref>الوسیط، ج۱، ص۲۹۴.</ref>  
این آیه به جهت در برداشتن حکم تغییر قبله به «آیه قبله»<ref>بحار الانوار، ج۸۱، ص۳۳؛ المیزان، ج۱، ص۳۲۵.</ref> معروف شده است. از آیات ۱۴۲،<ref>التبیان، ج۲، ص۳-۴؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.</ref>،۱۴۳<ref>التفسیر الکبیر، ج۴، ص۱۰۷.</ref> و ۱۵۰<ref>المیزان، ج۱، ص۳۲۹.</ref> سوره بقره نیز به‌عنوان آیه تغییر قبله یاد کرده‌اند. بعضی از مفسران هم آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ سوره بقره را آیات تغییر قبله دانسته‌اند.<ref>الوسیط، ج۱، ص۲۹۴.</ref>


==زمان و مکان نزول==
==زمان و مکان نزول==
مفسران درباره زمان و مکان نزول آیه قبله و تغییر آن اتفاق‌نظر ندارند و زمان آن را بین ۶<ref>جامع البیان، ج۲، ص۲۸؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.</ref> تا ۱۹<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۷۸؛ المیزان، ج۱، ص۳۳۳.</ref> ماه پس از هجرت یاد کرده‌اند. گروهی از مفسران با توجه به تاریخ تغییر قبله که در ماه رجب سال دوم هجرت بوده است، صحیح‌تر دانسته‌اند که قبله ۱۷ ماه پس از هجرت تغییر یافته است.<ref>المیزان، ج۱، ص۳۳۱.</ref> همچنین در اینکه آیه تغییر قبله بین نماز صبح، ظهر یا عصر نازل شده، اختلاف ‌نظر هست.<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶، ۱۸۷؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.</ref> درباره مکان نزول این آیه در محله [[بنی‌‌سلمه]]<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶؛ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۲.</ref>، مکانی که مسجد القبلتین نام گرفته است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۲؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.</ref> یا [[مسجد النبی]]<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶.</ref> نیز اختلاف نظر وجود دارد.
[[مفسران]] درباره زمان و مکان نزول آیه قبله و تغییر آن اتفاق‌نظر ندارند و زمان آن را بین ۶<ref>جامع البیان، ج۲، ص۲۸؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.</ref> تا ۱۹<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۷۸؛ المیزان، ج۱، ص۳۳۳.</ref> ماه پس از [[هجرت]] یاد کرده‌اند. گروهی از مفسران با توجه به تاریخ تغییر قبله که در ماه رجب سال دوم [[هجرت]] بوده است، صحیح‌تر دانسته‌اند که قبله ۱۷ ماه پس از هجرت تغییر یافته است.<ref>المیزان، ج۱، ص۳۳۱.</ref> همچنین در اینکه آیه تغییر قبله بین نماز صبح، ظهر یا عصر نازل شده، اختلاف ‌نظر هست.<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶، ۱۸۷؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.</ref> درباره مکان نزول این آیه در محله [[بنی‌‌سلمه]]<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶؛ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۲.</ref> ، مکانی که مسجد القبلتین نام گرفته است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۲؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.</ref> یا [[مسجد النبی]]<ref>الطبقات، ج۱، ص۱۸۶.</ref> نیز اختلاف نظر وجود دارد.


==علت نزول==
==علت نزول==
در سبب نزول آیه قبله گفته‌اند که هنگام هجرت رسول خدا(ص) به [[مدینه]] بسیاری از ساکنان آن شهر یهودی بودند. به پیامبر فرمان داده شد که به سوی بیت‌ المقدس نماز بگزارد تا یهودیان را به اسلام جذب کند.<ref>جامع البیان، ج2، ص4؛ تفسیر ثعلبی، ج2، ص28؛ تفسیر بغوی، ج1، ص124.</ref> از همین رو، یهودیان مدینه در آغاز خوشحال شدند؛ اما پس از مدتی مسلمانان را سرزنش کردند و گفتند: اگر محمد به دین و گذشتگان ما خرده می‌گیرد و خود شریعتی مستقل آورده، چرا به سوی قبله ما نماز می‌گزارد و خود قبله‌ای مستقل ندارد؛ حال آنکه [[کعبه]] و [[مسجدالحرام]] قبله پدرش [[ابراهیم]] بوده و وی هم در دل آرزوی نماز گزاردن به سوی کعبه را دارد؟<ref>جامع البیان، ج2، ص29؛ روض الجنان، ج2، ص208؛ تفسیر ابن کثیر، ج1، ص198.</ref> از این رو، رسول خدا خواست قلبی خود برای تغییر قبله و نمازگزاردن به سوی کعبه را با جبرئیل در میان گذاشت. جبرئیل به او گفت تا خود، تغییر قبله را از خداوند بخواهد.<ref>تفسیر ثعلبی، ج2، ص11؛ مجمع البیان، ج1، ص419.</ref> رسول خدا برای رعایت ادب در پیشگاه الهی خواسته‌اش را به زبان نیاورد<ref>روض الجنان، ج2، ص208.</ref>؛ اما چنانکه در آیه قبله آمده است، به آسمان می‌نگریست: «قَد نَرَى تَقَلُّبَ وَجهِكَ فِی السَّمَاء» و در انتظار تغییر قبله به سر می‌برد تا هنگامی که این آیه نازل شد.<ref>جامع البیان، ج2، ص28؛ اسباب النزول، ص27.</ref> انتظار تغییر قبله نه از روی ناخشنودی پیامبر به قبله‌بودن بیت‌ المقدس، بلکه از آن‌ رو بود که می‌خواست خداوند به او و امتّش قبله‌ای اختصاص دهد؛ چنانکه از تعبیر «تَرضَاهَا» در جمله «فَلَنُوَلِّینَّكَ قِبلَةً تَرضَاهَا» برمی‌آید.<ref>تفسیر قمی، ج1، ص63؛ بحار الانوار، ج19، ص198؛ المیزان، ج1، ص35.</ref>
{{جعبه نقل قول | عنوان= علت نزول آیه قبله| نقل‌قول= علت نزول آیه قبله را آن دانسته‌اند که [[یهودیان]] مدینه [[پیامبر(ص)|پیامبر]] و [[مسلمانان]] را به سبب نماز‌خواندنشان به سوی [[بیت المقدس]]، سرزنش می‌کردند.|تاریخ بایگانی | | منبع = | تراز = چپ| عرض = 32۰px | اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#DEB887| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
 
در سبب نزول آیه قبله گفته‌اند که هنگام [[هجرت]] پیامبر اسلام(ص) به [[مدینه]] بسیاری از ساکنان آن شهر [[یهودی]] بودند. به پیامبر فرمان داده شد که به سوی [[بیت‌ المقدس]] نماز بگزارد تا یهودیان را به اسلام جذب کند.<ref>جامع البیان، ج۲، ص۴؛ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۲۸؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۴.</ref> از همین رو، یهودیان [[مدینه]] در آغاز خوشحال شدند؛ اما پس از مدتی مسلمانان را سرزنش کردند و گفتند: اگر [[حضرت محمد(ص)|محمد]] به دین و گذشتگان ما خرده می‌گیرد و شریعتی مستقل آورده، چرا به سوی قبله ما نماز می‌گزارد و خود قبله‌ای مستقل ندارد؛ حال آنکه [[کعبه]] و [[مسجدالحرام]] قبله پدرش [[ابراهیم]] بوده و وی هم در دل آرزوی نماز گزاردن به سوی کعبه را دارد.<ref>جامع البیان، ج۲، ص۲۹؛ روض الجنان، ج۲، ص۲۰۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۱۹۸.</ref> <br />
از این رو، رسول خدا خواست قلبی خود برای تغییر قبله و نمازگزاردن به سوی کعبه را با [[جبرئیل]] در میان گذاشت. جبرئیل به او گفت تا خود، [[تغییر قبله]] را از خداوند بخواهد.<ref>تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۱؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۹.</ref> پیامبر برای رعایت ادب در پیشگاه الهی خواسته‌اش را به زبان نیاورد؛<ref>روض الجنان، ج۲، ص۲۰۸.</ref> اما چنانکه در آیه قبله آمده است، به آسمان می‌نگریست و در انتظار تغییر قبله به سر می‌برد تا هنگامی که این آیه نازل شد.<ref>جامع البیان، ج۲، ص۲۸؛ اسباب النزول، ص۲۷.</ref> انتظار تغییر قبله نه از روی ناخشنودی پیامبر به قبله‌بودن بیت‌ المقدس، بلکه از آن‌ رو بود که می‌خواست خداوند به او و امتش قبله‌ای اختصاص دهد؛ چنانکه از تعبیر «تَرضَاهَا» (راضی شوی)در آیه برمی‌آید.<ref>تفسیر قمی، ج۱، ص۶۳؛ بحار الانوار، ج۱۹، ص۱۹۸؛ المیزان، ج۱، ص۳۵.</ref>  


==نگریستن پیامبر به آسمان==
==نگریستن پیامبر به آسمان==
درخصوص علت نگریستن پیامبر به آسمان دو دیدگاه هست:
درخصوص علت نگریستن [[پیامبر]] به آسمان دو دیدگاه هست:
*از آنجا که پیش‌تر به ایشان وعده تغییر قبله داده شده بود، وی به آسمان می‌نگریست و در انتظار نزول جبرئیل و آوردن حکم تغییر بود.
*از آنجا که پیشتر به وی وعده [[تغییر قبله]] داده شده بود، وی به آسمان می‌نگریست و در انتظار نزول [[جبرئیل]] و آوردن حکم تغییر بود.
*پیامبر آرزوی تغییر قبله را بر زبان نیاورد و به آسمان می‌نگریست و منتظر بود؛ زیرا برای پیامبران جایز نیست بی‌اذن الهی چیزی را از خداوند بخواهند.<ref>مجمع البیان، ج1، ص422؛ التفسیر الکبیر، ج4، ص122- 123.</ref>
*پیامبر آرزوی تغییر قبله را بر زبان نیاورد و به آسمان می‌نگریست و منتظر بود؛ زیرا برای [[پیامبران]] جایز نیست بی‌اذن الهی چیزی را از خداوند بخواهند.<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۴۲۲؛ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۱۲۲، ۱۲۳.</ref>  


==نشانه پیامبری==
==نشانه پیامبری==
بر پایه روایت‌ها، به سوی دو قبله نماز گزاردن پیامبر اسلام و تغییر قبله، از نشانه‌های پیامبر خاتم بود که انبیای پیشین، بعثت او را با یادکرد این نشانه بشارت داده بودند و علمای یهود و نصارا به حقانیت این تغییر آگاهی داشتند.<ref>تفسیر ثعلبی، ج2، ص10؛ روض الجنان، ج2، ص195.</ref> بر پایه روایتی از امام صادق(ع)<ref>الکافی، ج3، ص286؛ بحار الانوار، ج19، ص200.</ref>، پیامبر(ص) در مکه به گونه‌ای به سمت بیت‌ المقدس نماز می‌گزارد که کعبه پشت سرش قرار نگیرد. پس از هجرت به مدینه نیز تا زمان تغییر قبله، ایشان به ‌سوی بیت‌ المقدس نماز می‌گزارد.
بر پایه روایات‌، به سوی دو [[قبله]] نماز گزاردن [[پیامبر اسلام]] و [[تغییر قبله]]، از نشانه‌های پیامبر خاتم بودو این مطلب را [[انبیاء]] پیشین بیان کرده و علمای [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] از آن آگاه بودند.<ref>تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۰؛ روض الجنان، ج۲، ص۱۹۵.</ref> طبق روایتی از [[امام صادق(ع)]]، پیامبر(ص) در [[مکه]] به گونه‌ای به سمت [[بیت‌ المقدس]] نماز می‌گزارد که [[کعبه]] پشت سرش قرار نگیرد.<ref>الکافی، ج۳، ص۲۸۶؛ بحار الانوار، ج۱۹، ص۲۰۰.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۳۲: خط ۴۴:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*'''اسباب النزول''': الواحدی (م.468ق.)، قاهره، الحلبی و شركاه، 1388ق.
{{دانشنامه
* '''بحار الانوار''': المجلسی (م.1110ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403ق.
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/9523/%d8%a2%d9%8a%d9%87-%d9%82%d8%a8%d9%84%d9%87
* '''تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م.292ق.)، بیروت، دار صادر، 1415ق.
| عنوان = آیه قبله
*'''التبیان''': الطوسی (م.460ق.)، به كوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
| نویسنده = علی‌اکبر مؤمنی
*'''تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم) ''': ابن كثیر (م.774ق.)، به كوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، 1409ق.
}}
*'''تفسیر القمی''': القمی (م.307ق.)، به كوشش الجزائری، قم، دار الكتاب، 1404ق.
*'''اسباب النزول''': الواحدی (م.۴۶۸ق.)، قاهره، الحلبی و شركاه، ۱۳۸۸ق.
*'''التفسیر الكبیر''': الفخر الرازی (م.606ق.)، قم، دفتر تبلیغات، 1413ق.
* '''بحار الانوار''': المجلسی (م.۱۱۱۰ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
*'''التفسیر الوسیط''': سید محمد طنطاوی، قاهره، دار المعارف، 1412ق.
* '''تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م.۲۹۲ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق.
*'''تفسیر بغوی (معالم التنزیل) ''': البغوی (م.510ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بیروت، دار المعرفه.
*'''التبیان''': الطوسی (م.۴۶۰ق.)، به كوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
*'''تفسیر ثعلبی (الكشف و البیان) ''': الثعلبی (م.427ق.)، به كوشش ابن عاشور، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1422ق.
*'''تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم) ''': ابن كثیر (م.۷۴۴ق.)، به كوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۰۹ق.
*'''جامع البیان''': الطبری (م.310ق.)، به كوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفكر، 1415ق.
*'''تفسیر القمی''': القمی (م.۳۰۷ق.)، به كوشش الجزائری، قم، دار الكتاب، ۱۴۰۴ق.
*'''جواهر الكلام''': النجفی (م.1266ق.)، به كوشش قوچانی و دیگران، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
*'''التفسیر الكبیر''': الفخر الرازی (م.۶۰۶ق.)، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۱۳ق.
*'''روض الجنان''': ابوالفتوح رازی (م.554ق.)، به كوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، 1375ش.
*'''التفسیر الوسیط''': سید محمد طنطاوی، قاهره، دار المعارف، ۱۴۱۲ق.
*'''الصحاح''': الجوهری (م.393ق.)، به كوشش احمد العطار، بیروت، دار العلم للملایین، 1407ق.
*'''تفسیر بغوی (معالم التنزیل) ''': البغوی (م.۵۱۰ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بیروت، دار المعرفه.
*'''الطبقات الكبری''': ابن سعد (م.230ق.)، به كوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1418ق.
*'''تفسیر ثعلبی (الكشف و البیان) ''': الثعلبی (م.۴۲۷ق.)، به كوشش ابن عاشور، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
*'''الكافی''': الكلینی (م.329ق.)، به كوشش غفاری، تهران، دار الكتب الاسلامیه، 1375ش.
*'''جامع البیان''': الطبری (م.۳۱۰ق.)، به كوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفكر، ۱۴۱۵ق.
*'''لسان العرب''': ابن منظور (م.711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق.
*'''جواهر الكلام''': النجفی (م.۱۲۶۶ق.)، به كوشش قوچانی و دیگران، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
*'''مجمع البیان''': الطبرسی (م.548ق.)، به كوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، 1415ق.
*'''روض الجنان''': ابوالفتوح رازی (م.۵۵۴ق.)، به كوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ش.
*'''مفردات''': الراغب (م.425ق.)، نشر الكتاب، 1404ق.
*'''الصحاح''': الجوهری (م.۳۹۳ق.)، به كوشش احمد العطار، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۴۰۷ق.
*'''المیزان''': الطباطبایی (م.1402ق.)، بیروت، اعلمی، 1393ق.
*'''الطبقات الكبری''': ابن سعد (م.۲۳۰ق.)، به كوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق.
*'''وفاء الوفاء''': السمهودی (م.911ق.)، به كوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الكتب العلمیه، 2006م.
*'''الكافی''': الكلینی (م.۳۲۹ق.)، به كوشش غفاری، تهران، دار الكتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش.
 
*'''لسان العرب''': ابن منظور (م.۷۱۱ق.)، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق.
*'''مجمع البیان''': الطبرسی (م.۵۴۸ق.)، به كوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۱۵ق.
*'''مفردات''': الراغب (م.۴۲۵ق.)، نشر الكتاب، ۱۴۰۴ق.
*'''المیزان''': الطباطبایی (م.۱۴۰۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ق.
*'''وفاء الوفاء''': السمهودی (م.۹۱۱ق.)، به كوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الكتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{آیات قرآنی مرتبط با حج}}
{{آیات قرآنی مرتبط با حج}}
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
| شناسه = شد
| جعبه اطلاعات = <!--شد، - -->
| عنوان‌بندی = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =
| عکس = شد<!--شد، - -->
| جعبه نقل قول = <!--شد، - -->
| پیوند به بیرون = <!--شد، - -->
| مطالعه بیشتر = <!--شد، - -->
| پانویس و منابع = شد
| ناوبری = شد
| رده = شد
| تغییر مسیر = شد
}}<onlyinclude>


[[رده:آیه‌های مشهور قرآن؛ تغییر قبله]]
[[رده:آیه های مشهور قرآن]]
[[رده:تغییر قبله]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۵

آیه قبله، آیه ۱۴۴ سوره بقره

آیه قبله، یکصد و چهل و چهارمین آیه سوره بقره که به تغییر قبله مسلمانان از بیت‌ المقدس به کعبه دستور می‌دهد. پیامبر اسلام(ص) و مسلمانان درآغاز به سوی بیت المقدس نماز می‌خواندند. در سال‌های نخستِ پس از هجرت این آیه نازل شد و به آنها دستور داد که به سوی مسجد الحرام نماز بخوانند. مفسران زمان نزول آیه را بین ۶ تا ۱۹ ماه پس از هجرت دانسته‌اند.
علت نزول آیه قبله را سرزنش‌های یهودیان و خواست قلبی پیامبر دانسته‌اند. برخی معتقدند آیه قبله در مسجد محله بنی‌سلمه نازل شده است. این مسجد ذو قبلتین نامیده می‌شود. برخی نیز مکان نزول آن را مسجد النبی می‌دانند. طبق برخی روایات پیامبران پیشین به سوی دو قبله نمازخواندن حضرت محمد(ص) را از نشانه‌های پیامبری او دانسته‌اند.

متن و ترجمه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قَد نَرَى تَقَلُّبَ وَجهِكَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّینَّكَ قِبلَةً تَرضَاهَا فَوَلِّ وَجهَكَ شَطرَ المَسجِدِ الحَرَامِ وَحَیثُ مَا كُنتُم فَوَلُّوا وُجُوِهَكُم شَطرَهُ وَإِنَّ الَّذِینَ أُوْتُوا الكِتَابَ لَیعلَمُونَ أَنَّهُ الحَقُّ مِن رَّبِّهِم وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا یعمَلُونَ[۱]
ما [به هر سو] گردانیدنِ رویت در آسمان را نیک می‌‏بینیم. پس [باش تا] تو را به قبله‌‏ای که بدان خشنود شوی برگردانیم. پس روی خود را به سوی مسجد الحرام کن و هر جا بودید، روی خود را به سوی آن بگردانید. در حقیقت، اهل کتاب نیک می‌‏دانند که این [تغییر قبله‏] از جانب پروردگارشان [بجا و] درست است و خدا از آنچه می‌‏کنند غافل نیست.[۲]

واژه‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

قبله در لغت به معنای سمت و جهت است[۳] و در اصطلاح به جهتی گفته می‌شود که کعبه در آن قرار دارد.[۴]

شأن نزول[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پیامبر اسلام(ص) در مکه و سال‌های نخست پس از هجرت در مدینه به سوی بیت‌ المقدس نماز می‌خواند؛ اما خواستِ قلبی او نمازگزاردن به سوی کعبه بود و بدین جهت در انتظار وحی و تغییر قبله به ‌سر می‌برد. خداوند با نزول آیه ۱۴۴ سوره بقره، وی را خشنود کرد و او را به تغییر قبله به سوی مسجدالحرام فرمان داد.
این آیه به جهت در برداشتن حکم تغییر قبله به «آیه قبله»[۵] معروف شده است. از آیات ۱۴۲،[۶] ،۱۴۳[۷] و ۱۵۰[۸] سوره بقره نیز به‌عنوان آیه تغییر قبله یاد کرده‌اند. بعضی از مفسران هم آیات ۱۴۲ تا ۱۴۴ سوره بقره را آیات تغییر قبله دانسته‌اند.[۹]

زمان و مکان نزول[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مفسران درباره زمان و مکان نزول آیه قبله و تغییر آن اتفاق‌نظر ندارند و زمان آن را بین ۶[۱۰] تا ۱۹[۱۱] ماه پس از هجرت یاد کرده‌اند. گروهی از مفسران با توجه به تاریخ تغییر قبله که در ماه رجب سال دوم هجرت بوده است، صحیح‌تر دانسته‌اند که قبله ۱۷ ماه پس از هجرت تغییر یافته است.[۱۲] همچنین در اینکه آیه تغییر قبله بین نماز صبح، ظهر یا عصر نازل شده، اختلاف ‌نظر هست.[۱۳] درباره مکان نزول این آیه در محله بنی‌‌سلمه[۱۴] ، مکانی که مسجد القبلتین نام گرفته است[۱۵] یا مسجد النبی[۱۶] نیز اختلاف نظر وجود دارد.

علت نزول[ویرایش | ویرایش مبدأ]

علت نزول آیه قبله

علت نزول آیه قبله را آن دانسته‌اند که یهودیان مدینه پیامبر و مسلمانان را به سبب نماز‌خواندنشان به سوی بیت المقدس، سرزنش می‌کردند.

در سبب نزول آیه قبله گفته‌اند که هنگام هجرت پیامبر اسلام(ص) به مدینه بسیاری از ساکنان آن شهر یهودی بودند. به پیامبر فرمان داده شد که به سوی بیت‌ المقدس نماز بگزارد تا یهودیان را به اسلام جذب کند.[۱۷] از همین رو، یهودیان مدینه در آغاز خوشحال شدند؛ اما پس از مدتی مسلمانان را سرزنش کردند و گفتند: اگر محمد به دین و گذشتگان ما خرده می‌گیرد و شریعتی مستقل آورده، چرا به سوی قبله ما نماز می‌گزارد و خود قبله‌ای مستقل ندارد؛ حال آنکه کعبه و مسجدالحرام قبله پدرش ابراهیم بوده و وی هم در دل آرزوی نماز گزاردن به سوی کعبه را دارد.[۱۸]
از این رو، رسول خدا خواست قلبی خود برای تغییر قبله و نمازگزاردن به سوی کعبه را با جبرئیل در میان گذاشت. جبرئیل به او گفت تا خود، تغییر قبله را از خداوند بخواهد.[۱۹] پیامبر برای رعایت ادب در پیشگاه الهی خواسته‌اش را به زبان نیاورد؛[۲۰] اما چنانکه در آیه قبله آمده است، به آسمان می‌نگریست و در انتظار تغییر قبله به سر می‌برد تا هنگامی که این آیه نازل شد.[۲۱] انتظار تغییر قبله نه از روی ناخشنودی پیامبر به قبله‌بودن بیت‌ المقدس، بلکه از آن‌ رو بود که می‌خواست خداوند به او و امتش قبله‌ای اختصاص دهد؛ چنانکه از تعبیر «تَرضَاهَا» (راضی شوی)در آیه برمی‌آید.[۲۲]

نگریستن پیامبر به آسمان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درخصوص علت نگریستن پیامبر به آسمان دو دیدگاه هست:

  • از آنجا که پیشتر به وی وعده تغییر قبله داده شده بود، وی به آسمان می‌نگریست و در انتظار نزول جبرئیل و آوردن حکم تغییر بود.
  • پیامبر آرزوی تغییر قبله را بر زبان نیاورد و به آسمان می‌نگریست و منتظر بود؛ زیرا برای پیامبران جایز نیست بی‌اذن الهی چیزی را از خداوند بخواهند.[۲۳]

نشانه پیامبری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بر پایه روایات‌، به سوی دو قبله نماز گزاردن پیامبر اسلام و تغییر قبله، از نشانه‌های پیامبر خاتم بودو این مطلب را انبیاء پیشین بیان کرده و علمای یهودی و مسیحی از آن آگاه بودند.[۲۴] طبق روایتی از امام صادق(ع)، پیامبر(ص) در مکه به گونه‌ای به سمت بیت‌ المقدس نماز می‌گزارد که کعبه پشت سرش قرار نگیرد.[۲۵]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ سوره بقره، آیه ۱۴۴.
  2. ↑ ترجمه فولادوند
  3. ↑ الصحاح، ج۵، ص۱۷۹۵؛ لسان العرب، ج11، ص537-545، «قبل».
  4. ↑ مفردات، ص۳۹۲، «قبل»؛ جواهر الکلام، ج۷، ص۳۲۰.
  5. ↑ بحار الانوار، ج۸۱، ص۳۳؛ المیزان، ج۱، ص۳۲۵.
  6. ↑ التبیان، ج۲، ص۳-۴؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.
  7. ↑ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۱۰۷.
  8. ↑ المیزان، ج۱، ص۳۲۹.
  9. ↑ الوسیط، ج۱، ص۲۹۴.
  10. ↑ جامع البیان، ج۲، ص۲۸؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۴.
  11. ↑ وفاء الوفاء، ج۱، ص۲۷۸؛ المیزان، ج۱، ص۳۳۳.
  12. ↑ المیزان، ج۱، ص۳۳۱.
  13. ↑ الطبقات، ج۱، ص۱۸۶، ۱۸۷؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.
  14. ↑ الطبقات، ج۱، ص۱۸۶؛ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۲.
  15. ↑ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۴۲؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۵.
  16. ↑ الطبقات، ج۱، ص۱۸۶.
  17. ↑ جامع البیان، ج۲، ص۴؛ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۲۸؛ تفسیر بغوی، ج۱، ص۱۲۴.
  18. ↑ جامع البیان، ج۲، ص۲۹؛ روض الجنان، ج۲، ص۲۰۸؛ تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۱۹۸.
  19. ↑ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۱؛ مجمع البیان، ج۱، ص۴۱۹.
  20. ↑ روض الجنان، ج۲، ص۲۰۸.
  21. ↑ جامع البیان، ج۲، ص۲۸؛ اسباب النزول، ص۲۷.
  22. ↑ تفسیر قمی، ج۱، ص۶۳؛ بحار الانوار، ج۱۹، ص۱۹۸؛ المیزان، ج۱، ص۳۵.
  23. ↑ مجمع البیان، ج۱، ص۴۲۲؛ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۱۲۲، ۱۲۳.
  24. ↑ تفسیر ثعلبی، ج۲، ص۱۰؛ روض الجنان، ج۲، ص۱۹۵.
  25. ↑ الکافی، ج۳، ص۲۸۶؛ بحار الانوار، ج۱۹، ص۲۰۰.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل آیه قبله.
  • اسباب النزول: الواحدی (م.۴۶۸ق.)، قاهره، الحلبی و شركاه، ۱۳۸۸ق.
  • بحار الانوار: المجلسی (م.۱۱۱۰ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • تاریخ الیعقوبی: احمد بن یعقوب (م.۲۹۲ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق.
  • التبیان: الطوسی (م.۴۶۰ق.)، به كوشش العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  • تفسیر ابن کثیر (تفسیر القرآن العظیم) : ابن كثیر (م.۷۴۴ق.)، به كوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۰۹ق.
  • تفسیر القمی: القمی (م.۳۰۷ق.)، به كوشش الجزائری، قم، دار الكتاب، ۱۴۰۴ق.
  • التفسیر الكبیر: الفخر الرازی (م.۶۰۶ق.)، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۱۳ق.
  • التفسیر الوسیط: سید محمد طنطاوی، قاهره، دار المعارف، ۱۴۱۲ق.
  • تفسیر بغوی (معالم التنزیل) : البغوی (م.۵۱۰ق.)، به كوشش خالد عبدالرحمن، بیروت، دار المعرفه.
  • تفسیر ثعلبی (الكشف و البیان) : الثعلبی (م.۴۲۷ق.)، به كوشش ابن عاشور، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
  • جامع البیان: الطبری (م.۳۱۰ق.)، به كوشش صدقی جمیل، بیروت، دار الفكر، ۱۴۱۵ق.
  • جواهر الكلام: النجفی (م.۱۲۶۶ق.)، به كوشش قوچانی و دیگران، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  • روض الجنان: ابوالفتوح رازی (م.۵۵۴ق.)، به كوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ش.
  • الصحاح: الجوهری (م.۳۹۳ق.)، به كوشش احمد العطار، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۴۰۷ق.
  • الطبقات الكبری: ابن سعد (م.۲۳۰ق.)، به كوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق.
  • الكافی: الكلینی (م.۳۲۹ق.)، به كوشش غفاری، تهران، دار الكتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش.
  • لسان العرب: ابن منظور (م.۷۱۱ق.)، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق.
  • مجمع البیان: الطبرسی (م.۵۴۸ق.)، به كوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۱۵ق.
  • مفردات: الراغب (م.۴۲۵ق.)، نشر الكتاب، ۱۴۰۴ق.
  • المیزان: الطباطبایی (م.۱۴۰۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ق.
  • وفاء الوفاء: السمهودی (م.۹۱۱ق.)، به كوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الكتب العلمیه، ۲۰۰۶م.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=آیه_قبله&oldid=37007»