باب ابیات صوافی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==


باب ابیات صوافی در سده دوم ق. واپسین در از درهای هشت‌گانه [[مسجدالنبی]] در نهایت سمت شمالی دیوار شرقی قرار داشت.<ref>اخبار المدینه، ص107.</ref>صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحبان آن‌ها کوچ کرده یا مرده‌اند و وارثی ندارند و از آنِ [[بیت‌المال]] به شمار می‌آیند.<ref>لسان العرب، ج14، «صفا. </ref>
باب ابیات صوافی در سده دوم ق. واپسین در از درهای هشت‌گانه [[مسجدالنبی]] در نهایت سمت شمالی دیوار شرقی قرار داشت.<ref>اخبار المدینه، ص107.</ref> صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحبان آن‌ها کوچ کرده یا مرده‌اند و وارثی ندارند و از آنِ [[بیت‌المال]] به شمار می‌آیند.<ref>لسان العرب، ج14، «صفا. </ref>  


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==


علت اشتهار در به این نام، آن بود که روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت. این خانه‌ها در شرق مسجدالحرام و میان خانه‌های [[موسی بن ابراهیم مخزومی]] و [[عبیدالله بن حسین|عبیدالله]] بن [[حسین بن علی|حسین]] بن [[علی بن حسین]]، امام چهارم [[شیعیان]]، جای داشتند.<ref>اخبار المدینه، ص107.</ref>
علت اشتهار در به این نام، آن بود که روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت. این خانه‌ها در شرق مسجدالحرام و میان خانه‌های [[موسی بن ابراهیم مخزومی]] و [[عبیدالله بن حسین|عبیدالله]] بن [[حسین بن علی|حسین]] بن [[علی بن حسین]]، امام چهارم [[شیعیان]]، جای داشتند.<ref>اخبار المدینه، ص107.</ref>  


==تاریخچه باب==
==تاریخچه باب==


این باب در دوران [[مهدی عباسی]] (حک: 158-169ق.) ساخته شد.<ref>الدرة الثمینه، ص121.</ref>در سمت داخلی آن، پس از [[بسمله]]، آیات 1-6 [[سوره آل‌عمران]]: {{قلم رنگ|سبز|الم* اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ*... لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ}} و صلوات بر [[پیامبر]] و خاندانش نقش بسته بود و در سمت خارجی آن، پس از بسمله، آیات 68-69 [[سوره زمر|زمر]]: {{قلم رنگ|سبز|وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ... * ‌وَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ... وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ‌}} نوشته شده بود.<ref>المناسک، ص391.</ref>
این باب در دوران [[مهدی عباسی]] (حک: 158-169ق.) ساخته شد.<ref>الدرة الثمینه، ص121.</ref> در سمت داخلی آن، پس از [[بسمله]]، آیات 1-6 [[سوره آل‌عمران]]: {{قلم رنگ|سبز|الم* اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ*... لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ}} و صلوات بر [[پیامبر]] و خاندانش نقش بسته بود و در سمت خارجی آن، پس از بسمله، آیات 68-69 [[سوره زمر|زمر]]: {{قلم رنگ|سبز|وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ... * ‌وَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ... وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ‌}} نوشته شده بود.<ref>المناسک، ص391.</ref>  


به سال 310ق. به دستور [[مقتدر عباسی]] (حک: 295-320ق.) برای همه درهای مسجدالنبی لنگه‌هایی از جنس چوب ساج ساخته شد.<ref>المسالک و الممالک، ج1، ص410.</ref>تا بازسازی دیوار شرقی به دستور [[ناصر عباسی]] (حک: 622-575ق.) این در همچنان پا بر جا بود و به سال 589ق. در این بازسازی بسته شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص218؛ نک: التعریف بما آنست الهجره، ص106-107.</ref>
به سال 310ق. به دستور [[مقتدر عباسی]] (حک: 295-320ق.) برای همه درهای مسجدالنبی لنگه‌هایی از جنس چوب ساج ساخته شد.<ref>المسالک و الممالک، ج1، ص410.</ref> تا بازسازی دیوار شرقی به دستور [[ناصر عباسی]] (حک: 622-575ق.) این در همچنان پا بر جا بود و به سال 589ق. در این بازسازی بسته شد.<ref>وفاء الوفاء، ج2، ص218؛ نک: التعریف بما آنست الهجره، ص106-107.</ref>  


==پانویس==
==پانویس==
خط ۴۱: خط ۴۱:
{{پایان}}
{{پایان}}
{{درب‌های مسجدالنبی}}
{{درب‌های مسجدالنبی}}
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]
[[Category:درب‌های مسجدالنبی]]
[[Category:مسجدالنبی]]


[[رده:درب‌های مسجدالنبی]]
[[رده:درب‌های مسجدالنبی]]
[[رده:مسجدالنبی]]
[[رده:مسجدالنبی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۰۷

باب ابیات صوافی: از درهای پیشین ضلع شرقی مسجدالنبی می‌باشد. صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحب ندارند و برای بیت‌المال است، و چون این در روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت به باب ابیات صوافی مشهور شد. این در در دوره مهدی عباسی ساخته شده است و بر روی این در آیاتی از قرآن کریم نقش بسته است.

معرفی اجمالی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

باب ابیات صوافی در سده دوم ق. واپسین در از درهای هشت‌گانه مسجدالنبی در نهایت سمت شمالی دیوار شرقی قرار داشت.[۱] صوافی یعنی املاک و زمین‌هایی که صاحبان آن‌ها کوچ کرده یا مرده‌اند و وارثی ندارند و از آنِ بیت‌المال به شمار می‌آیند.[۲]

وجه تسمیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

علت اشتهار در به این نام، آن بود که روبه‌روی خانه‌هایی مشهور به صوافی قرار داشت. این خانه‌ها در شرق مسجدالحرام و میان خانه‌های موسی بن ابراهیم مخزومی و عبیدالله بن حسین بن علی بن حسین، امام چهارم شیعیان، جای داشتند.[۳]

تاریخچه باب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این باب در دوران مهدی عباسی (حک: 158-169ق.) ساخته شد.[۴] در سمت داخلی آن، پس از بسمله، آیات 1-6 سوره آل‌عمران: الم* اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ*... لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ و صلوات بر پیامبر و خاندانش نقش بسته بود و در سمت خارجی آن، پس از بسمله، آیات 68-69 زمر: وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ... * ‌وَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ... وَ هُمْ لاَ یُظْلَمُونَ‌ نوشته شده بود.[۵]

به سال 310ق. به دستور مقتدر عباسی (حک: 295-320ق.) برای همه درهای مسجدالنبی لنگه‌هایی از جنس چوب ساج ساخته شد.[۶] تا بازسازی دیوار شرقی به دستور ناصر عباسی (حک: 622-575ق.) این در همچنان پا بر جا بود و به سال 589ق. در این بازسازی بسته شد.[۷]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. اخبار المدینه، ص107.
  2. لسان العرب، ج14، «صفا.
  3. اخبار المدینه، ص107.
  4. الدرة الثمینه، ص121.
  5. المناسک، ص391.
  6. المسالک و الممالک، ج1، ص410.
  7. وفاء الوفاء، ج2، ص218؛ نک: التعریف بما آنست الهجره، ص106-107.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل باب ابیات صوافی.
  • اخبار المدینه: ابن زباله (م. 199ق.)، عربستان، مرکز بحوث و دراسات المدینه، 1424ق؛
  • التعریف بما آنست الهجره: محمد المطری (م. 741ق.)، به کوشش الرحیلی، ریاض، دار الملک عبدالعزیز، 1426ق؛
  • الدرة الثمینة فی اخبار المدینه: محمد بن محمود النجار (م. 643ق.)، به کوشش شکری، بیروت، دار الارقم؛
  • لسان العرب: ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق؛
  • المسالک و الممالک: ابوعبید البکری (م. 487ق.)، به کوشش ادریان فان لیوفن و‌اندری فیری، دار الغرب الاسلامی، 1992م؛
  • المناسک و اماکن طرق الحج: ابواسحق الحربی (م. 285ق.)، به کوشش حمد الجاسر، ریاض، دار الیمامه، 1401ق؛
  • وفاء الوفاء: السمهودی (م. 911ق.)، به کوشش محمد عبدالحمید، بیروت، دار الکتب العلمیه، 2006م.