قبر عبدالله بن جعفر (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| عنوان = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر | | عنوان = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر | ||
| تصویر = | | تصویر = قبر منسوب به عبدالله بن جعفر.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر =250px | ||
| بنيانگذار = | | بنيانگذار = | ||
| تأسیس = | | تأسیس = | ||
| کاربری =مقبره | | کاربری =مقبره | ||
| مکان =شهر [[دمشق]] | | مکان =شهر [[دمشق]] | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
قبری منسوب به '''عبدالله بن جعفر''' در قبرستان [[باب الصغیر]] در شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد. عبدالله بن جعفر | قبری منسوب به '''عبدالله بن جعفر''' همسر [[حضرت زینب(س)]]، در قبرستان [[باب الصغیر]] در شهر [[دمشق]] در کشور [[سوریه]] قرار دارد. انتساب این قبر به عبدالله بن جعفر نادرست دانسته شده؛ زیرا او در [[مدینه]] درگذشت و در [[بقیع]] دفن شد. عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب از یاران [[امام علی(ع)]] بود و سه تن از فرزندانش در واقعه [[کربلا]] همراه [[امام حسین(ع)]] شهید شدند. | ||
==معرفی عبدالله بن جعفر== | ==معرفی عبدالله بن جعفر== | ||
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به [[مدینه]] به این شهر آمدند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref> | در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به [[مدینه]] به این شهر آمدند.<ref>تاریخ طبری، ج2، ص134</ref> | ||
این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام (ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی (ع) و سپس عموزادگانش امام حسن (ع) و امام حسین (ع) قرار داشت. | این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام(ص) قرارگرفته و رشد نمودند.<ref>تاریخ یعقوبی، ص 123</ref> او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی(ع) و سپس عموزادگانش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) قرار داشت. | ||
وی با حضرت زینب (ع) دختر بزرگ امام علی (ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر (ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و | وی با حضرت زینب(ع) دختر بزرگ امام علی(ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر(ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
بنا بر نقل مشهور، عبدالله بن جعفر در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>تاریخ بیهقی، ص 143</ref> | بنا بر نقل مشهور، عبدالله بن جعفر در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.<ref>تاریخ بیهقی، ص 143</ref> | ||
==مطالعه بیشتر== | ==مطالعه بیشتر== | ||
| خط ۴۲: | خط ۳۸: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | |||
|پیش از لینک = کتاب | |||
|منبع = اماکن زیارتی سیاحتی سوریه | |||
|پس از لینک = اصغر قائدان، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش. | |||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/632 | |||
}} | |||
[[رده:قبرستان باب الصغیر]] | [[رده:قبرستان باب الصغیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۴
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | مقبره |
| مکان | شهر دمشق |
قبری منسوب به عبدالله بن جعفر همسر حضرت زینب(س)، در قبرستان باب الصغیر در شهر دمشق در کشور سوریه قرار دارد. انتساب این قبر به عبدالله بن جعفر نادرست دانسته شده؛ زیرا او در مدینه درگذشت و در بقیع دفن شد. عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب از یاران امام علی(ع) بود و سه تن از فرزندانش در واقعه کربلا همراه امام حسین(ع) شهید شدند.
معرفی عبدالله بن جعفر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در قبرستان باب الصغیر دمشق در كنار قبر بلال قبرى منسوب به عبدالله بن جعفر، همسر حضرت زينب عليها السلام است كه به قطع و یقین صحت ندارد؛ زيرا عبدالله در سال جحاف، درمكه وفات يافت و درقبرستان بقيع به خاک سپرده شد. پدرش جعفر بن ابی‌طالب سرپرست گروهی از مسلمانان مکه بود که به فرمان پیامبر برای رهایی از آزار مشرکان از این شهر به حبشه مهاجرت کردند. این گروه بعدها در سال هفتم بعد از هچرت پیامبر به مدینه به این شهر آمدند.[۱]
این گروه مهاجران در مدت زندگی در حبشه دارای فرزندانی گردیدند و تعدادی نوزاد در سرزمین حبشه متولد شد که نخستین آن‌ها عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی‌طالب واسماء همسر وی بود. یک سال پس از بازگشت عبدالله از حبشه پدر وی جعفر بن ابی‌طالب ملقّب به ذوالجناحين در غزوه مؤته به شهادت رسيد؛ و ازاین‌پس عبدالله و برادرانش تحت سرپرستی و کفالت مستقیم پیامبر اسلام(ص) قرارگرفته و رشد نمودند.[۲] او هنگام وفات پيامبر خدا صلی‌الله عليه و آله ده سال داشت. دوران جوانی عبدالله مصادف با درگیری‌ها و تشنج در جامعه اسلامی بود. او همواره درصحنه‌های مختلف سیاسی و نظامی در کنار امام علی(ع) و سپس عموزادگانش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) قرار داشت.
وی با حضرت زینب(ع) دختر بزرگ امام علی(ع) ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی شد و درنهایت سه تن از فرزندان او به نام‌هاى عبدالله، عون و محمد، در ركاب امام حسين علیه‌السلام به شهادت رسيدند. نقل است که علت عدم حضور عبدالله در واقعه کربلاء این بود که وی در آن زمان بینایی خود را ازدست‌داده بود. پيامبر(ص)، عبدالله بن جعفر را ازلحاظ شكل ظاهرى و اخلاق، شبيه خود خوانده‌اند. او فردى بسيار عابد و باکرامت بود و
درگذشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بنا بر نقل مشهور، عبدالله بن جعفر در سال 80 هجری معروف به سال جحاف و در سن نودسالگی در مدینه درگذشت و پس از تشیع باشکوه توسط مردم مدینه در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.[۳]
مطالعه بیشتر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- اماکن زیارتی سوریه، اصغر قائدان، تهران، نشر مشعر، 1390ش.