مقبره اسماء همسر جعفر طیار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==معرفی اجمالی اسماء بنت عمیس== | ==معرفی اجمالی اسماء بنت عمیس== | ||
{{اصلی|اسماء بنت عمیس}} | {{اصلی|اسماء بنت عمیس}} | ||
اسماء همسر [[ جعفر بن ابیطالب]]، یکی از مسلمانان فداکار بود. نقل است که پیامبر اسلام (ص) در مورد وی فرمودند: او از زنان بهشتی است.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه،ج5، ص395.</ref> | اسماء همسر [[ جعفر بن ابیطالب]]، یکی از مسلمانان فداکار بود. نقل است که پیامبر اسلام(ص) در مورد وی فرمودند: او از زنان بهشتی است.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه،ج5، ص395.</ref> | ||
او از زنانی بود که در [[مکه ]] اسلام اختیار نمود و همراه همسرش به حبشه هجرت کرد. این زوج مسلمان پر شور و با ایمان تا سال هفتم هجری ( [[ فتح خیبر]] ) با آخرین گروه باقیمانده در حبشه در آن سرزمین به سر می بردند، ( حدود 13 سال) و مقارن فتح خیبر به مدینه بازگشتند. پس از آنکه جعفر بن ابیطالب در سال 8 هجری در جنگ [[موته ]] به شهادت رسید اسماء با [[ابوبکر]] ازدواج کرد و [[محمد بن ابو بکر ]] از او تولد یافت و پس از درگذشت ابو بکر، [[امام علی (ع) ]] او را تزویج کرد و [[ یحیی بن علی بن ابیطالب]] از او متولد شد.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه،ج5، ص395.</ref> | او از زنانی بود که در [[مکه ]] اسلام اختیار نمود و همراه همسرش به حبشه هجرت کرد. این زوج مسلمان پر شور و با ایمان تا سال هفتم هجری ( [[ فتح خیبر]] ) با آخرین گروه باقیمانده در حبشه در آن سرزمین به سر می بردند، ( حدود 13 سال) و مقارن فتح خیبر به مدینه بازگشتند. پس از آنکه جعفر بن ابیطالب در سال 8 هجری در جنگ [[موته ]] به شهادت رسید اسماء با [[ابوبکر]] ازدواج کرد و [[محمد بن ابو بکر ]] از او تولد یافت و پس از درگذشت ابو بکر، [[امام علی(ع) ]] او را تزویج کرد و [[ یحیی بن علی بن ابیطالب]] از او متولد شد.<ref>ابن اثیر، اسد الغابه،ج5، ص395.</ref> | ||
اسماء از زنان محدثه بود<ref>الاستیعاب،ج4، ص236.</ref> و با خاندان پیامبر اسلام(ص) ارتباط و پیوستگی خاص معنوی داشت و چنانکه مشهور است در مدتی که [[حضرت فاطمه (س) ]] بستری بود پرستاری و مراقبت از او را برعهده داشت و پس از شهادت آن بانوی بزرگوار در غسل دادن او امام علی (ع) را یاری می داد. و به همین مناسبت گزارش هایی از حوادث چند روز آخر عمر حضرت فاطمه (س) از او نقل شده است.<ref>بحار الانوار،ج43، ص181.</ref> | اسماء از زنان محدثه بود<ref>الاستیعاب،ج4، ص236.</ref> و با خاندان پیامبر اسلام(ص) ارتباط و پیوستگی خاص معنوی داشت و چنانکه مشهور است در مدتی که [[حضرت فاطمه (س) ]] بستری بود پرستاری و مراقبت از او را برعهده داشت و پس از شهادت آن بانوی بزرگوار در غسل دادن او امام علی(ع) را یاری می داد. و به همین مناسبت گزارش هایی از حوادث چند روز آخر عمر حضرت فاطمه (س) از او نقل شده است.<ref>بحار الانوار،ج43، ص181.</ref> | ||
سرانجام آن بانوی بزرگوار در سال 65 هجری وفات نمود و در قبرستان باب الصغیر دمشق مدفون گردید. | سرانجام آن بانوی بزرگوار در سال 65 هجری وفات نمود و در قبرستان باب الصغیر دمشق مدفون گردید. | ||
==موقعیت مزار== | ==موقعیت مزار== | ||
قبر این بانوی بزرگوار به همراه [[میمونه]] دختر [[ حسن بن علی (ع)]] و [[ حمیده ]] دختر [[ مسلم بن عقیل ]] در یک حجره ومقبره قرار دارند که در پشت مقابر [[ سکینه]] و [[ ام کلثوم]] و در سمت چپ قبر [[ عبدالله بن جعفر صادق(ع)]] واقع شده است. بر بالای در ورودی آرامگاه نوشته شده است : « ضریح السید اسماء زوجه جعفر طیار - ضریح السیده میمونه بنت الامام الحسن بن علی بن ابیطالب، ضریح حمیده بنت مسلم بن عقیل.» | قبر این بانوی بزرگوار به همراه [[میمونه]] دختر [[ حسن بن علی(ع)]] و [[ حمیده ]] دختر [[ مسلم بن عقیل ]] در یک حجره ومقبره قرار دارند که در پشت مقابر [[ سکینه]] و [[ ام کلثوم]] و در سمت چپ قبر [[ عبدالله بن جعفر صادق(ع)]] واقع شده است. بر بالای در ورودی آرامگاه نوشته شده است : « ضریح السید اسماء زوجه جعفر طیار - ضریح السیده میمونه بنت الامام الحسن بن علی بن ابیطالب، ضریح حمیده بنت مسلم بن عقیل.» | ||
==توصیف بنا== | ==توصیف بنا== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های سوریه}} | {{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های سوریه}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Kamran در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۹۷ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | زیارتگاه |
| مکان | سوریه * استان دمشق * قبرستان باب الصغیر |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
| معماری | |
| بازسازی | 1330ه.ق |
مرقد منتسب به اسماء همسر جعفر طیار ، در شهر دمشق، درقبرستان باب الصغیر واقع است و از زیارتگاه‌های مشهور شیعیان در سوریه، به شمار می‌آید.
اسماء بنت عمیس همسر جعفر بن ابیطالب در مکه به پیامبر اسلام(ص) ایمان آورد و از مهاجران حبشه بود.وی در سال 65 ه.ق در شهر دمشق وفات نمود و در قبرستان باب الصغیر مدفون گردید.
معرفی اجمالی اسماء بنت عمیس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اسماء همسر جعفر بن ابیطالب، یکی از مسلمانان فداکار بود. نقل است که پیامبر اسلام(ص) در مورد وی فرمودند: او از زنان بهشتی است.[۱]
او از زنانی بود که در مکه اسلام اختیار نمود و همراه همسرش به حبشه هجرت کرد. این زوج مسلمان پر شور و با ایمان تا سال هفتم هجری ( فتح خیبر ) با آخرین گروه باقیمانده در حبشه در آن سرزمین به سر می بردند، ( حدود 13 سال) و مقارن فتح خیبر به مدینه بازگشتند. پس از آنکه جعفر بن ابیطالب در سال 8 هجری در جنگ موته به شهادت رسید اسماء با ابوبکر ازدواج کرد و محمد بن ابو بکر از او تولد یافت و پس از درگذشت ابو بکر، امام علی(ع) او را تزویج کرد و یحیی بن علی بن ابیطالب از او متولد شد.[۲]
اسماء از زنان محدثه بود[۳] و با خاندان پیامبر اسلام(ص) ارتباط و پیوستگی خاص معنوی داشت و چنانکه مشهور است در مدتی که حضرت فاطمه (س) بستری بود پرستاری و مراقبت از او را برعهده داشت و پس از شهادت آن بانوی بزرگوار در غسل دادن او امام علی(ع) را یاری می داد. و به همین مناسبت گزارش هایی از حوادث چند روز آخر عمر حضرت فاطمه (س) از او نقل شده است.[۴]
سرانجام آن بانوی بزرگوار در سال 65 هجری وفات نمود و در قبرستان باب الصغیر دمشق مدفون گردید.
موقعیت مزار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قبر این بانوی بزرگوار به همراه میمونه دختر حسن بن علی(ع) و حمیده دختر مسلم بن عقیل در یک حجره ومقبره قرار دارند که در پشت مقابر سکینه و ام کلثوم و در سمت چپ قبر عبدالله بن جعفر صادق(ع) واقع شده است. بر بالای در ورودی آرامگاه نوشته شده است : « ضریح السید اسماء زوجه جعفر طیار - ضریح السیده میمونه بنت الامام الحسن بن علی بن ابیطالب، ضریح حمیده بنت مسلم بن عقیل.»
توصیف بنا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بر بالای حجره گنبدی به رنگ سبز و در داخل آن تابوتی بزرگ و چوبین دیده می شود. حجره مذکور در سال 1330 ه.ق بازسازی شده و هر سه مزار در داخل یک مقبره کاشیکاری شده و چوبین قرار دارند.[۵]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- اسدالغابه فی معرفته الصحابه، ابن اثیر جزری الشیبانی، بیروت، دار الاحیاء، 1358ه.
- بحار الانوار، مجلسی، محمد باقر. تهران، نشراسلامیه،بی تا.
- الاستعیاب فی معرفه الاصحاب،ابن عبدالبر، مصر، مطبعة مصطفی، ١٣58ه. ق .
- تاریخ واماکن سیاحتی و زیارتی سوریه، اصغر قائدان، تهران، مشعر، 1376ه.ش.