صفوان بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref> ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب | {{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| تصویر | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل | | نام کامل = صفوان بن یحیی بجلی کوفی | ||
| کنیه | | کنیه = ابو محمد | ||
| لقب | | لقب = بیاع السابری | ||
| زادروز/زادگاه | | زادروز/زادگاه = | ||
| محل زندگی | | محل زندگی = | ||
| مهاجر/انصار | | مهاجر/انصار = | ||
| نسب/قبیله | | نسب/قبیله = | ||
| خویشاوندان سرشناس | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| تاریخ و مکان درگذشت/شهادت = | | تاریخ و مکان درگذشت/شهادت = | ||
| نحوه درگذشت/شهادت | | نحوه درگذشت/شهادت = | ||
| مدفن | | مدفن = | ||
| زمان اسلام آوردن | | زمان اسلام آوردن = | ||
| نحوه اسلام آوردن | | نحوه اسلام آوردن = | ||
| حضور در جنگ‌ها | | حضور در جنگ‌ها = | ||
| هجرت به | | هجرت به = | ||
| دلیل شهرت | | دلیل شهرت = | ||
| نقش‌های برجسته | | نقش‌های برجسته = | ||
| دیگر فعالیت‌ها | | دیگر فعالیت‌ها = | ||
| آثار | | آثار = بشارات المؤمن، کتاب الحج | ||
}} | }} | ||
'''صفوان بن یحی بجلی کوفی'''، از یاران [[امام کاظم(ع)]] | '''صفوان بن یحی بجلی کوفی'''، از یاران [[امام کاظم(ع)]] تا [[امام جواد(ع)|امام جواد(ع)]] و وکیل امام کاظم(ع) و [[امام رضا(ع)|امام رضا(ع)]] بود. او نزد [[اهل بیت(ع)]] جایگاهی ویژه داشت. وی دارای آثاری است که یکی از آنها دربار [[حج]] نوشته شده است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.<ref>فهرست کتب الشیعة، | صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)|جواد(ع)]] و وکیل [[امام کاظم(ع)]] و [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] بود.<ref /> اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام "سابری"<ref>السّابِرِی من الثیاب: الرِّقاق. لسان العرب، ج۴، ص۳۴۱.</ref> بوده، به همین خاطر به این لقب مشهور شده است. | ||
== جایگاه و شخصیت == | ==جایگاه و شخصیت== | ||
او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، | او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳؛ رجال النجاشی، ج۱ریال ص۴۳۹.</ref> در زهد و تقوایش گفته‌اند روزی صد و پنجاه رکعت نماز می‌خواند، سالی سه ماهِ کامل روزه می‌گرفت، و زکات مالش را هر سال سه بار پرداخت می‌کرد.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او نزد اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای داشت و به همین دلیل پس از مرگش، امام جواد برای او حنوط و کفن فرستاد و از [[اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع)]] خواست بر او نماز بخواند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳.</ref> | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. برخی از آثار او | بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. نام برخی از آثار او چنین است: | ||
* کتاب الشراء و البیع | |||
* کتاب التجارات | {{ستون-شروع|2}} | ||
* کتاب المخبة و الوظائف | |||
* کتاب الفرائض | *کتاب الشراء و البیع | ||
* کتاب الوصایا | *کتاب التجارات | ||
* مسائل عن [[امام کاظم(ع)| | *کتاب المخبة و الوظائف | ||
* الآداب | *کتاب الفرائض | ||
* بشارات المؤمن<ref>فهرست کتب الشیعة، | *کتاب الوصایا | ||
* کتاب الحج<ref>رجال النجاشی، | *مسائل عن [[امام کاظم(ع)|أبی الحسن موسی(ع)]]<ref>مجموعه سؤال‌هایی است که از امام کاظم(ع) پرسیده است.</ref> | ||
*الآداب | |||
*بشارات المؤمن<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۸۳.</ref> | |||
*کتاب الحج<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۳۹.</ref> | |||
{{پایان}} | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* '''اختیار معرفة الرجال'''، طوسی محد بن حسن، تصحیح حسن مصطفوی، مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، | {{منابع}} | ||
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، | {{برگرفتگی | ||
* '''فهرست کتب الشیعة'''، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، | | پیش از لینک = مقاله | ||
*'''لسان العرب'''، ابن منظور محمد بن مکرم، | | منبع = نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، | ||
| پس از لینک = میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۲ | |||
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_51440.html | |||
}} | |||
* '''اختیار معرفة الرجال'''، طوسی محد بن حسن، تصحیح حسن مصطفوی، مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، ۱۳۴۸ش. | |||
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ۱، ۱۴۰۸ق. | |||
* '''فهرست کتب الشیعة'''، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی‌تا. | |||
*'''لسان العرب'''، ابن منظور محمد بن مکرم، بیروت،دار صادر، ۱۴۱۴ق. | |||
[[رده:نویسندگان کتاب‌های فقه حج (شیعه)]] | [[رده:نویسندگان کتاب‌های فقه حج (شیعه)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۲۳
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | صفوان بن یحیی بجلی کوفی |
| کنیه | ابو محمد |
| لقب | بیاع السابری |
| مشخصات دینی | |
| آثار | بشارات المؤمن، کتاب الحج |
صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران امام کاظم(ع) تا امام جواد(ع) و وکیل امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) بود. او نزد اهل بیت(ع) جایگاهی ویژه داشت. وی دارای آثاری است که یکی از آنها دربار حج نوشته شده است.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران امام کاظم(ع)، رضا(ع) و جواد(ع) و وکیل امام کاظم(ع) و رضا(ع) بود.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.[۱] او فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام "سابری"[۲] بوده، به همین خاطر به این لقب مشهور شده است.
جایگاه و شخصیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.[۳] در زهد و تقوایش گفته‌اند روزی صد و پنجاه رکعت نماز می‌خواند، سالی سه ماهِ کامل روزه می‌گرفت، و زکات مالش را هر سال سه بار پرداخت می‌کرد.[۴] او نزد اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای داشت و به همین دلیل پس از مرگش، امام جواد برای او حنوط و کفن فرستاد و از اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) خواست بر او نماز بخواند.[۵]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. نام برخی از آثار او چنین است:
- کتاب الشراء و البیع
- کتاب التجارات
- کتاب المخبة و الوظائف
- کتاب الفرائض
- کتاب الوصایا
- مسائل عن أبی الحسن موسی(ع)[۶]
- الآداب
- بشارات المؤمن[۷]
- کتاب الحج[۸]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۲ است.
- اختیار معرفة الرجال، طوسی محد بن حسن، تصحیح حسن مصطفوی، مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، ۱۳۴۸ش.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ۱، ۱۴۰۸ق.
- فهرست کتب الشیعة، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی‌تا.
- لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، بیروت،دار صادر، ۱۴۱۴ق.