خانه تاج‌دار بهو (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==مکان== ==بنا== ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک...» ایجاد کرد) |
جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | ||
| تصویر = خانه تاج‌دار بهو.jpg | |||
| توضیح تصویر = نمای غربیِ خانه تاج‌دار بهو | |||
| بنیانگذار = بانو تاج‌دار بهو | |||
| تأسیس = نیمه سده سیزدهم قمری | |||
| مکان = بخش شمالی صحن [[حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره | |||
| نام‌های دیگر = قصر تاج‌دار بهو | |||
}} | |||
'''خانه تاج‌دار بهو'''، در بخش شمالی صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه [[لکهنو]] در [[هند]] بود. وی در سفر زیارتی که به [[کربلا]] داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد. | |||
==مکان== | ==مکان== | ||
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، و نزدیک باب السدره قرار داشت.<ref name=":0">حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷؛ . دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref> | |||
==مالک== | |||
[[پرونده:خانه تاج‌دار بهو۲.jpg|بندانگشتی|220x220پیکسل|یکی از اتاق‌های خانه تاج‌دار بهو.]] | |||
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق){{یادداشت|وی سلطان محمدعلی بن محمد ماجد لکهنوی، نهمین پادشاه أوده ([[لکهنو]]، در [[هند]]) بوده است.}} بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] آمده و خدمات بسیاری به شهر [[کربلا]]، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.<ref name=":1">. دائره المعارف الحسینیه تاریخ المراقد، ج 2، ص 147.</ref> وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد<ref name=":0" /> و در همان شهر درگذشت.<ref>تاريخ العراق بين احتلالين، ج۸، ص۱۰۷.</ref> | |||
== | ==تخریب== | ||
این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. (۱۹۴۵م)، برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.<ref name=":0" /> بخشی از این مکان در سمت چب ورودی خیابان سدره، روبه‌روی فندق المباهله باقی مانده است.<ref>حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص ۲۳۷.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = مقاله | | پیش از لینک = مقاله | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۹: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/931/1/107 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/931/1/107 | ||
}} | }} | ||
* '''دائرة المعارف الحسینیة'''، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق. | |||
* '''موسوعة تاریخ العراق بین احتلالین'''، عباس العزاوی المحامی، الدار العربیه للموسوعات، ۱۳۳۵ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[Category:مکان‌های تاریخی کربلا]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۸
 نمای غربیِ خانه تاج‌دار بهو | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| تأسیس | نیمه سده سیزدهم قمری |
| مکان | بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره |
| نام‌های دیگر | قصر تاج‌دار بهو |
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه لکهنو در هند بود. وی در سفر زیارتی که به کربلا داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد.
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت.[۱]
مالک[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)[یادداشت ۱] بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت حرم امام حسین(ع) آمده و خدمات بسیاری به شهر کربلا، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.[۲] وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد[۱] و در همان شهر درگذشت.[۳]
تخریب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. (۱۹۴۵م)، برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.[۱] بخشی از این مکان در سمت چب ورودی خیابان سدره، روبه‌روی فندق المباهله باقی مانده است.[۴]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.
- موسوعة تاریخ العراق بین احتلالین، عباس العزاوی المحامی، الدار العربیه للموسوعات، ۱۳۳۵ق.