فراش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۱۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
[[پرونده:فراش.jpg|بندانگشتی|خادمان و فراشان در آغاز جاروکشی در [[حرم امام رضا(ع)]].|جایگزین=|300x300پیکسل]]
[[پرونده:فراش.jpg|بندانگشتی|خادمان و فراشان در آغاز جاروکشی در [[حرم امام رضا(ع)]].]]


'''فَرّاش'''، به کسانی گفته شده که در زيارتگاه‌ها، مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند. منصب فراشى، در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار شمرده شده و گاهى [[زائر|زائران]]، به صورت افتخارى به این کار مى‌پردازند. وظایف فراشان در حرم امام رضا(ع) گسترده‌تر بوده و شامل حفظ نظم و آرامش، تقسيم گل‌هاى بالاى [[ضریح|ضريح]] بين [[زائر|زائران]] و آماده‌سازی مکان برگزاری مراسم صفّه و خطبه نیز می‌شود.
'''فَرّاش'''، به کسانی گفته شده که در زيارتگاه‌ها، مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند.  
 
منصب فراشى، در مزارهاى [[معصومان(ع)]]، افتخار شمرده شده و گاهى [[زائر|زائران]]، به صورت افتخارى به این کار مى‌پردازند. وظایف فراشان در [[آستان مقدس امام رضا(ع)|حرم امام رضا(ع)]] گسترده‌تر بوده و شامل حفظ نظم و آرامش، تقسيم گل‌هاى بالاى [[ضریح|ضريح]] بين [[زائر|زائران]] و آماده‌سازی مکان برگزاری مراسم صفّه و خطبه نیز می‌شود.


==واژه‌شناسی==
==واژه‌شناسی==
خط ۱۶: خط ۱۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
 
{{منابع}}
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
خط ۲۳: خط ۲۴:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1270/1/38
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1270/1/38
}}
}}
[http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1026/1/50 '''فرهنگ‌نامه زیارت''']، جواد محدثی، مشعر، تهران، ۱۳۸۷ش.
* '''راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)'''، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.
 
'''راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)'''، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.
 
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹

خادمان و فراشان در آغاز جاروکشی در حرم امام رضا(ع).

فَرّاش، به کسانی گفته شده که در زيارتگاه‌ها، مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها، زيلوها و جارو كردن صحن‌ها و رواق‌ها هستند.

منصب فراشى، در مزارهاى معصومان(ع)، افتخار شمرده شده و گاهى زائران، به صورت افتخارى به این کار مى‌پردازند. وظایف فراشان در حرم امام رضا(ع) گسترده‌تر بوده و شامل حفظ نظم و آرامش، تقسيم گل‌هاى بالاى ضريح بين زائران و آماده‌سازی مکان برگزاری مراسم صفّه و خطبه نیز می‌شود.

واژه‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فراش، صيغۀ مبالغه از «فرش» بوده[۱] و به معنای كسى است كه فرش و بساط را مى‌گسترد.[۲] به پيشخدمت و خدمتكار[۳] و جاروكش و مأمور نظافت يك ساختمان و مسجد و حرم نيز گفته مى‌شود.[۴]

در مکان‌های مقدس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در زيارتگاه‌ها، به كسانى كه مأمور پهن كردن و جمع كردن فرش‌ها و زيلوها و جارو كردن حرم و صحن‌ها و رواق‌ها هستند، فراش گفته مى‌شود. منصب فراشى و جاروكشى در مزارهاى معصومان(ع)، افتخار است و زائران گاهى به صورت افتخارى به آن مى‌پردازند.[۵]

در حرم امام رضا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

فرّاشان، در حرم امام رضا(ع)، خادمانی هستند كه وظيفۀ آن‌ها حفظ نظافت، طهارت و غبارروبى رواق‌ها، حفظ نظم و آرامش و تقسيم گل‌هاى بالاى ضريح بين زائران است. افزون بر اين، راهنمایی زائران و برف‌روبى حرم و بيوتات بر عهدۀ آن‌ها است. فراشان، برای برگزاری مراسم خطبۀ صبح، رواق‌ دارالسياره يا دارالحكمه را براى مراسم آماده کرده و در هنگام برگزارى مراسم صفّه و خطبه، مراقبت بر حفظ نظم و زمان را بر عهده دارند. تنظيم لوح، لاله و قرآن، براى اجراى مراسم صفّۀ صبح و مراسم صفّه شام و هدايت زائران در رواق‌هاى دارالحفّاظ و دارالسّلام، از دیگر وظایف آن‌هاست.[۶]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. لغت نامه دهخدا ذیل واژه فراش، به نقل از اقرب الموارد؛ فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.
  2. لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه فراش.
  3. فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه فراش؛
  4. فرهنگامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.
  5. فرهنگ‌نامه زیارت، ص۵۰.
  6. راهنماى جامع اماكن متبركه، ص ۵٩؛ فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۴، ص38.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره چهاردهم، بهار 1392، ص38. است.
  • راهنماى جامع اماكن متبركه حرم مطهر حضرت رضا(ع)، روابط عمومى آستان قدس رضوى، ۱۳۸۷ش.