مذبح: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[آبان]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363  }}
[[پرونده:136.jpg|بندانگشتی|پنجره بزرگ مذبح یا قتلگاه، که روبه‌روی باب القبله، نزدیک ضریح حبیب بن مظاهر قرار دارد.]]
'''مَذْبَح'''، در زبان عربی، به [[قتلگاه]]، جایی که به مکان شهادت [[امام حسین(ع)]] انتساب یافته، گفته می‌شود. این مکان، در [[کربلا]]، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر قرار دارد.


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
واژه مذبح، به معنای جای سر بریده شدن بوده و در برخی روایات، درباره نحوه شهادت [[امام حسین(ع)]]، از این واژه استفاده شده است. مذبح، به بخشی از معبدهای [[مسیحیت|نصارا]] و [[یهودیت|یهود]] که شبیه مقصوره یا [[محراب]] است نیز، گفته شده است.<br />
<br />


==واژه‌شناسی==
==واژه‌شناسی==
مذبح، واژه‌ای عربی، اسم مکان از ذبح و به معنای جای سر بریده شدن است.<ref>كتاب العين، ج‏3، ص202؛ المحيط في اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در واژه‌نامه‌های فارسی، به معنای جای قربانی کردن، کشتارگاه،<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه مذبح.</ref> قربانگاه، جایی که گوسفند و مانند آن را ذبح می‌کنند و جایی از گلوی حیوانِ حلال‌گوشت که آن را از آنجا ذبح می‌کنند، آمده است.<ref name=":0">لغت‌نامه دهخدا، واژه «مذبح».</ref>  
مذبح، واژه‌ای عربی، اسم مکان از ذبح و به معنای جای سر بریده شدن است.<ref>کتاب العین، ج‏3، ص202؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در واژه‌نامه‌های فارسی، به معنای جای قربانی کردن، کشتارگاه،<ref>فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه مذبح.</ref> قربانگاه، جایی که گوسفند و مانند آن را ذبح می‌کنند و جایی از گلوی حیوانِ حلال‌گوشت که آن را از آنجا ذبح می‌کنند، آمده است.<ref name=":0">لغت‌نامه دهخدا، واژه «مذبح».</ref>
==قتلگاه امام حسین(ع)==
==قتلگاه امام حسین(ع)==
{{اصلی|قتلگاه}}
{{اصلی|قتلگاه}}
در زبان عربی، به [[قتلگاه]]، جایی که به مکان شهادت [[امام حسين(ع)]] انتساب یافته، مذبح گفته مى‌شود. یکی از لقب‌هاى امام حسین(ع) نیز، «مذبوحٌ مِن القفا» است.<ref name=":1">فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> این لقب، از سخنان یکی از زنان اهل بیتِ وی، پس از رویداد [[عاشورا]] گرفته شده است.{{یادداشت|هي تنوح بصوت شجي يقرع القلوب على الرضيع [الصغير و على‏] الشيخ الكبير، و على المذبوح من‏ القفا،}}<ref>مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر، ج‏4، ص132.</ref> از زبان [[حضرت زینب(ع)|حضرت زینب(س)]]، «محزوز الرأس من القفا»<ref>مناقب آل أبي طالب(ع)، ج‏4، ص113.</ref> و «مجزوز الرأس من‏ القفا»<ref>اللهوف على قتلى الطفوف، ص133.</ref> نیز ذکر شده که مانند عبارت پیشین به معنای سربریده از پشت سر است.<ref>كتاب العين، ج‏6، ص6؛ جمهرة اللغة، ج‏1، ص97.</ref> در برخی روايات، از شهادت امام حسین(ع)، با عبارت «ذُبِحَ كما يُذبَحُ الكَبْشُ»، یاد شده<ref>الأمالي للصدوق، ص130.</ref> و در نوحه‌خوانى پرندگانى كه خبر شهادت امام حسین(ع) را به [[مدينه]] رسانده بودند، عبارت «ألا ذُبِحَ الحسينُ بِكربلا» ذکر شده است.<ref>مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر، ج‏4، ص73؛ بحارالأنوار، ج۴۵ ص١٩٢.</ref>
در زبان عربی، به [[قتلگاه]]، جایی که به مکان شهادت [[امام حسین(ع)]] انتساب یافته، مذبح گفته می‌شود. یکی از لقب‌های امام حسین(ع) نیز، «مذبوحٌ مِن القفا» است.<ref name=":1">فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.</ref> این لقب، از سخنان یکی از زنان اهل بیتِ وی، پس از رویداد [[عاشورا]] گرفته شده است.{{یادداشت|هی تنوح بصوت شجی یقرع القلوب علی الرضیع [الصغیر و علی‏] الشیخ الکبیر، و علی المذبوح من القفا،}}<ref>مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص132.</ref> از زبان [[حضرت زینب(ع)|حضرت زینب(س)]]، «محزوز الرأس من القفا»<ref>مناقب آل أبی طالب(ع)، ج‏4، ص113.</ref> و «مجزوز الرأس من القفا»<ref>اللهوف علی قتلی الطفوف، ص133.</ref> نیز ذکر شده که مانند عبارت پیشین به معنای سربریده از پشت سر است.<ref>کتاب العین، ج‏6، ص6؛ جمهرة اللغة، ج‏1، ص97.</ref> در برخی روایات، از شهادت امام حسین(ع)، با عبارت «ذُبِحَ کما یُذبَحُ الکَبْشُ»، یاد شده<ref>الأمالی للصدوق، ص130.</ref> و در نوحه‌خوانی پرندگانی که خبر شهادت امام حسین(ع) را به [[مدینه]] رسانده بودند، عبارت «ألا ذُبِحَ الحسینُ بِکربلا» ذکر شده است.<ref>مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص73؛ بحارالأنوار، ج۴۵ ص١٩٢.</ref>


مذبح، در [[کربلا]]، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر و در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، در زاویه غربی آن قرار دارد. دو پنجره‌ای که برای این مکان نصب شده، یکی رو به روی باب القبله و دیگری رو به روی باب الرأس قرار گرفته است.<ref>[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref>
مذبح، در [[کربلا]]، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر و در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، در زاویه غربی آن قرار دارد. دو پنجره‌ای که برای این مکان نصب شده، یکی رو به روی باب القبله و دیگری رو به روی باب الرأس قرار گرفته است.<ref>[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref>


==در معبدها==
==در معبدها==
در برخى معبدها، «مذبح» جايگاه مقدسى است.<ref name=":1" /> مذبح که به مذابح جمع بسته می‌شود،<ref name=":2">تهذيب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحيط في اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در معبدهای [[مسیحیت|نصارا]]<ref>أساس البلاغة، ص202.</ref> و [[یهودیت|یهودیان]]<ref name=":3" /> ساخته شده و به مقصوره،<ref name=":4">تهذيب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحكم و المحيط الأعظم، ج‏3، ص293.</ref> [[محراب]]<ref>تهذيب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحكم و المحيط الأعظم، ج‏3، ص293؛ أساس البلاغة، ص202.</ref> و مانند آن<ref name=":4" /> معنا شده است. برخی، مذبح را جایی دانسته‌اند که نصارا کتاب‌های<ref name=":2" /> مقدس<ref name=":5">محمدباقر مجلسى، بحارالأنوار، ج٨٠ ص٣۵٣ به نقل از نهايه و قاموس.</ref> را در آن می‌گذراند؛ برخی آن را شامل یهود نیز دانسته‌اند.<ref name=":5" /> بر پایه روایتی تاریخی، که در واژه‌نامه‌های عربی نیز آمده، در زمان ابن مُهَلب، کسی را که پس از اسلامش کافر شده بود نزد [[مروان بن حکم|مروان]] آوردند. کعب، دستور داد او را وارد «مذبح» کنند و [[تورات]] بگذراند و او را به خدا قسم دهند.<ref>تهذيب اللغة، ج‏4، ص272؛  المحكم و المحيط الأعظم، ج‏3، ص293، به نقل از هروی در غریین.</ref>
در برخی معبدها، «مذبح» جایگاه مقدسی است.<ref name=":1" /> مذبح که به مذابح جمع بسته می‌شود،<ref name=":2">تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.</ref> در معبدهای [[مسیحیت|نصارا]]<ref>أساس البلاغة، ص202.</ref> و [[یهودیت|یهودیان]]<ref name=":3" /> ساخته شده و به مقصوره،<ref name=":4">تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛  النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.</ref> [[محراب]]<ref>تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛ أساس البلاغة، ص202؛  النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.</ref> و مانند آن<ref name=":4" /> معنا شده است. برخی، مذبح را جایی دانسته‌اند که نصارا کتاب‌های<ref name=":2" /> مقدس<ref name=":5">محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج٨٠ ص٣۵٣ به نقل از نهایه و قاموس.</ref> را در آن می‌گذراند؛ برخی آن را شامل یهود نیز دانسته‌اند.<ref name=":5" /> بر پایه روایتی تاریخی، که در واژه‌نامه‌های عربی نیز آمده، در زمان ابن مُهَلب، کسی را که پس از اسلامش کافر شده بود نزد [[مروان بن حکم|مروان]] آوردند. کعب، دستور داد او را وارد «مذبح» کنند و [[تورات]] بگذراند و او را به خدا قسم دهند.<ref>تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛  المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293، به نقل از هروی در غریین.</ref>
 
بر پایه برخی روایات، [[امام علی(ع)]] وقتی در مسجدها [[محراب]] می‌دید، آن‌ها را می‌شکست؛ وی این کار را به سبب شباهت آن‌ها به «مذابح یهود» انجام می‌داد.<ref name=":3">من لا يحضره الفقيه، ج‏1، ص236؛ ترجمه من لا يحضره الفقيه، ج‏1،  ص355.</ref> برخی، ساخت این محراب‌ها را پس از فتوحات زمان خلفا دانسته‌اند.<ref>ترجمه من لا يحضره الفقيه، ج‏1،  ص355.</ref>
 
 
 
 
 
 
 
 
أساس البلاغة ؛ ص202
 
و مرَرتَ‏ بمذبح‏ النصارى و بمذابحهم‏ و هي محاريبُهم و مواضعُ كُتُبهم، و نحوُها المناسك للمتَعَبَّدات و هي في الأصل‏ المذابح
 
 
 
 
النهاية في غريب الحديث و الأثر ؛ ج‏2 ؛ ص154
 
المَذْبَحُ‏ واحد الْمَذَابِحِ‏، و هى المقاصير. و قيل المحاريب‏
 
<br />


بر پایه برخی روایات، [[امام علی(ع)]] وقتی در مسجدها [[محراب]] می‌دید، آن‌ها را می‌شکست؛ وی این کار را به سبب شباهت آن‌ها به «مذابح یهود» انجام می‌داد.<ref name=":3">من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص236؛ ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1،  ص355.</ref> برخی، ساخت این محراب‌ها را پس از فتوحات زمان خلفا دانسته‌اند.<ref>ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1،  ص355.</ref>
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==


خط ۴۴: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
 
{{منابع}}
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،  
| منبع = فرهنگ نامه زیارت،
| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان 1393، ص87
| پس از لینک = جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۸۷
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/86
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1374/1/86
}}
}}
مناقب آل أبي طالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانى، قم، 1379ق.
* '''أساس البلاغة'''، ‏محمود بن عمر زمخشری، دار صادر، بیروت، ۱۹۷۹م.
 
* '''الأمالی'''، ‏ابن بابویه، تهران، ۱۳۷۶ش.
اللهوف على قتلى الطفوف، على بن موسى بن طاووس، ترجمه فهرى، تهران، 1348ش.
* '''اللهوف علی قتلی الطفوف'''، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه فهری، تهران، ۱۳۴۸ش.
 
* '''المحکم و المحیط الأعظم'''، علی بن اسماعیل بن سیده، دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۱ق.
مدينة معاجز الأئمة الإثني عشر، سيد هاشم بن سليمان بحرانى، قم، 1413ق.
* '''المحیط فی اللغة'''، اسماعیل بن عباد صاحب، عالم الکتب، بیروت، ۱۴۱۴ق.
 
* '''النهایة فی غریب الحدیث و الأثر'''، مبارک بن محمد بن اثیر، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، قم، ۱۳۶۷ش.
جمهرة اللغة، محمد بن حسن ابن دريد، دار العلم للملايين، بيروت، 1988م.
* '''ترجمه من لا یحضره الفقیه'''، محمد بن علی ابن بابویه، تهران، ۱۳۶۷ش.
 
* '''تهذیب اللغة'''، محمد بن احمد ازهری، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.
كتاب العين، خليل بن احمد فراهيدى، نشر هجرت، قم، 1409ق.
* '''جمهرة اللغة'''، محمد بن حسن ابن درید، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۹۸۸م.
 
* '''قتلگاه حسین بن علی(ع)'''، احمد نبوی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، ص۱۱۹.
الأمالي، ‏ابن بابويه، تهران، 1376ش.
* '''کتاب العین'''، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.
 
* '''مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر'''، سید هاشم بن سلیمان بحرانی، قم، ۱۴۱۳ق.
المحيط فى اللغة، اسماعيل بن عباد صاحب، عالم الكتب، بيروت، 1414ق.
* '''من لا یحضره الفقیه'''، محمد بن علی بن بابویه، قم، ۱۴۱۳ق.
 
* '''مناقب آل أبی طالب(ع)'''، ابن شهر آشوب مازندرانی، قم، ۱۳۷۹ق.
من لا يحضره الفقيه، محمد بن على بن بابويه، قم، 1413ق.
* [http://www.non14.net/ '''وکالة نون الخبریة'''.]
 
{{پایان}}
ترجمه من لا يحضره الفقيه، محمد بن على ابن بابويه، تهران، 1367ش.
 
تهذيب اللغة، محمد بن احمد ازهرى، دار احياء التراث العربي، بيروت، 1421ق.
 
المحكم و المحيط الأعظم، على بن اسماعيل بن سيده، دار الكتب العلمية، بيروت، 1421ق.
 
أساس البلاغة، ‏محمود بن عمر زمخشرى، دار صادر، بيروت، 1979م.
 
النهاية في غريب الحديث و الأثر، مبارك بن محمد بن اثير، موسسه مطبوعاتي اسماعيليان، قم، 1367ش.
 
قتلگاه حسین بن علی(ع)، احمد نبوی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، ص119.
 
[http://www.non14.net/ وکالة نون الخبریة.]


{{پایان}}
[[رده:حرم امام حسین]]
[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]]
[[رده:مکان‌های مذهبی کربلا]]
[[رده:مکان‌های متبرک کربلا]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۷

پنجره بزرگ مذبح یا قتلگاه، که روبه‌روی باب القبله، نزدیک ضریح حبیب بن مظاهر قرار دارد.

مَذْبَح، در زبان عربی، به قتلگاه، جایی که به مکان شهادت امام حسین(ع) انتساب یافته، گفته می‌شود. این مکان، در کربلا، در حرم امام حسین(ع)، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر قرار دارد.

واژه مذبح، به معنای جای سر بریده شدن بوده و در برخی روایات، درباره نحوه شهادت امام حسین(ع)، از این واژه استفاده شده است. مذبح، به بخشی از معبدهای نصارا و یهود که شبیه مقصوره یا محراب است نیز، گفته شده است.

واژه‌شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مذبح، واژه‌ای عربی، اسم مکان از ذبح و به معنای جای سر بریده شدن است.[۱] در واژه‌نامه‌های فارسی، به معنای جای قربانی کردن، کشتارگاه،[۲] قربانگاه، جایی که گوسفند و مانند آن را ذبح می‌کنند و جایی از گلوی حیوانِ حلال‌گوشت که آن را از آنجا ذبح می‌کنند، آمده است.[۳]

قتلگاه امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نوشتار اصلی: قتلگاه

در زبان عربی، به قتلگاه، جایی که به مکان شهادت امام حسین(ع) انتساب یافته، مذبح گفته می‌شود. یکی از لقب‌های امام حسین(ع) نیز، «مذبوحٌ مِن القفا» است.[۴] این لقب، از سخنان یکی از زنان اهل بیتِ وی، پس از رویداد عاشورا گرفته شده است.[یادداشت ۱][۵] از زبان حضرت زینب(س)، «محزوز الرأس من القفا»[۶] و «مجزوز الرأس من القفا»[۷] نیز ذکر شده که مانند عبارت پیشین به معنای سربریده از پشت سر است.[۸] در برخی روایات، از شهادت امام حسین(ع)، با عبارت «ذُبِحَ کما یُذبَحُ الکَبْشُ»، یاد شده[۹] و در نوحه‌خوانی پرندگانی که خبر شهادت امام حسین(ع) را به مدینه رسانده بودند، عبارت «ألا ذُبِحَ الحسینُ بِکربلا» ذکر شده است.[۱۰]

مذبح، در کربلا، در حرم امام حسین(ع)، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر و در فاصله چند متری ضریح حبیب بن مظاهر، در زاویه غربی آن قرار دارد. دو پنجره‌ای که برای این مکان نصب شده، یکی رو به روی باب القبله و دیگری رو به روی باب الرأس قرار گرفته است.[۱۱]

در معبدها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در برخی معبدها، «مذبح» جایگاه مقدسی است.[۴] مذبح که به مذابح جمع بسته می‌شود،[۱۲] در معبدهای نصارا[۱۳] و یهودیان[۱۴] ساخته شده و به مقصوره،[۱۵] محراب[۱۶] و مانند آن[۱۵] معنا شده است. برخی، مذبح را جایی دانسته‌اند که نصارا کتاب‌های[۱۲] مقدس[۱۷] را در آن می‌گذراند؛ برخی آن را شامل یهود نیز دانسته‌اند.[۱۷] بر پایه روایتی تاریخی، که در واژه‌نامه‌های عربی نیز آمده، در زمان ابن مُهَلب، کسی را که پس از اسلامش کافر شده بود نزد مروان آوردند. کعب، دستور داد او را وارد «مذبح» کنند و تورات بگذراند و او را به خدا قسم دهند.[۱۸]

بر پایه برخی روایات، امام علی(ع) وقتی در مسجدها محراب می‌دید، آن‌ها را می‌شکست؛ وی این کار را به سبب شباهت آن‌ها به «مذابح یهود» انجام می‌داد.[۱۴] برخی، ساخت این محراب‌ها را پس از فتوحات زمان خلفا دانسته‌اند.[۱۹]

جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ↑ کتاب العین، ج‏3، ص202؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.
  2. ↑ فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه مذبح.
  3. ↑ لغت‌نامه دهخدا، واژه «مذبح».
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ فرهنگ نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره 21، ص87.
  5. ↑ مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص132.
  6. ↑ مناقب آل أبی طالب(ع)، ج‏4، ص113.
  7. ↑ اللهوف علی قتلی الطفوف، ص133.
  8. ↑ کتاب العین، ج‏6، ص6؛ جمهرة اللغة، ج‏1، ص97.
  9. ↑ الأمالی للصدوق، ص130.
  10. ↑ مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص73؛ بحارالأنوار، ج۴۵ ص١٩٢.
  11. ↑ نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحیط فی اللغة، ج‏3، ص70.
  13. ↑ أساس البلاغة، ص202.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص236؛ ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص355.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛ النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.
  16. ↑ تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293؛ أساس البلاغة، ص202؛ النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، ج‏2، ص154.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج٨٠ ص٣۵٣ به نقل از نهایه و قاموس.
  18. ↑ تهذیب اللغة، ج‏4، ص272؛ المحکم و المحیط الأعظم، ج‏3، ص293، به نقل از هروی در غریین.
  19. ↑ ترجمه من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص355.
  1. ↑ هی تنوح بصوت شجی یقرع القلوب علی الرضیع [الصغیر و علی‏] الشیخ الکبیر، و علی المذبوح من القفا،

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۸۷ است.
  • أساس البلاغة، ‏محمود بن عمر زمخشری، دار صادر، بیروت، ۱۹۷۹م.
  • الأمالی، ‏ابن بابویه، تهران، ۱۳۷۶ش.
  • اللهوف علی قتلی الطفوف، علی بن موسی بن طاووس، ترجمه فهری، تهران، ۱۳۴۸ش.
  • المحکم و المحیط الأعظم، علی بن اسماعیل بن سیده، دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۲۱ق.
  • المحیط فی اللغة، اسماعیل بن عباد صاحب، عالم الکتب، بیروت، ۱۴۱۴ق.
  • النهایة فی غریب الحدیث و الأثر، مبارک بن محمد بن اثیر، موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، قم، ۱۳۶۷ش.
  • ترجمه من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی ابن بابویه، تهران، ۱۳۶۷ش.
  • تهذیب اللغة، محمد بن احمد ازهری، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۱ق.
  • جمهرة اللغة، محمد بن حسن ابن درید، دار العلم للملایین، بیروت، ۱۹۸۸م.
  • قتلگاه حسین بن علی(ع)، احمد نبوی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره هجدهم، ص۱۱۹.
  • کتاب العین، خلیل بن احمد فراهیدی، نشر هجرت، قم، ۱۴۰۹ق.
  • مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، سید هاشم بن سلیمان بحرانی، قم، ۱۴۱۳ق.
  • من لا یحضره الفقیه، محمد بن علی بن بابویه، قم، ۱۴۱۳ق.
  • مناقب آل أبی طالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانی، قم، ۱۳۷۹ق.
  • وکالة نون الخبریة.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=مذبح&oldid=36082»