معاویة بن عمار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''معاویة بن عمار دهنی بجلی | '''معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی'''، از یاران خاص و روای [[امام صادق(ع)]] و [[امام کاظم(ع)|کاظم(ع)]] است. در توثیق او اختلاف است. وی دارای کتاب‌هایی از جمله کتاب [[حج|الحج]] که در سال ۱۴۳۱ق. توسط نشر مشعر چاپ شده است.{{جعبه اطلاعات اصحاب | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی، از یاران خاص و روای [[امام صادق(ع)]] و [[امام کاظم(ع)|کاظم(ع)]] بود.<ref name=":0">رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.</ref> [[نجاشی]]، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهنی ذکر می‌کند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.</ref> و [[طوسی]] کنیه‌اش را ابوالقاسم ثبت کرده است.<ref>رجال الطوسی، ص۳۰۳.</ref> او در طریق اسنادِ بیش از ۹۶۷ روایت قرار گرفته است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۲۰۹.</ref> | |||
== | ==توثیق== | ||
نجاشی، او را موثق و جلیل القدر می‌داند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.</ref> [[کشی]] اگر چه او را عدل و عالم می‌خواند، اما معتقد است فطحی مذهب بوده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۵.</ref> [[علی بن احمد العقیقی]] او را موثق نمی‌داند.<ref>رجال العلامة الحلی، ص۱۶۶.</ref> | نجاشی، او را موثق و جلیل القدر می‌داند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.</ref> [[کشی]] اگر چه او را عدل و عالم می‌خواند، اما معتقد است فطحی مذهب بوده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۵.</ref> [[علی بن احمد العقیقی]] او را موثق نمی‌داند.<ref>رجال العلامة الحلی، ص۱۶۶.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
===کتاب الحج=== | ===کتاب الحج=== | ||
[[ابن ادریس حلی]] (۵۹۸ق)، برخی از مسائل حجِ روایت شده توسط معاویه دهنی را روایت نموده است.<ref>او در پایان تأکید می‌کند: «احادیثی که از کتاب معاویة بن عمار بود به اتمام رسید.»، السرائر، ج۳، ص۵۵۱.</ref> بنابراین، به احتمال قوی این کتاب در اختیار او بوده است. | [[ابن ادریس حلی]] (۵۹۸ق)، برخی از مسائل حجِ روایت شده توسط معاویه دهنی را روایت نموده است.<ref>او در پایان تأکید می‌کند: «احادیثی که از کتاب معاویة بن عمار بود به اتمام رسید.»، السرائر، ج۳، ص۵۵۱.</ref> بنابراین، به احتمال قوی این کتاب در اختیار او بوده است. | ||
این کتاب توسط شیخ محمد عیسی آل مکباس، از فضلای [[بحرین]]، بازسازی و توسط [[نشر مشعر]] در قطع رقعی در ۲۰۳ صفحه در سال | |||
این کتاب توسط شیخ محمد عیسی آل مکباس، از فضلای [[بحرین]]، بازسازی و توسط [[نشر مشعر]] در قطع رقعی در ۲۰۳ صفحه در سال ۱۴۳۱ق. به چاپ رسیده است. روش مؤلف، استخراج همۀ روایات مربوط به حج است که معاویة دهنی آن‌ها را در [[کتب اربعه]]ی شیعه و [[وسائل الشیعه]] روایت کرده است. البته محور وی، کتاب [[کافی]] [[کلینی]] بوده است. مؤلف پس از بحثی بسیار کوتاه دربارۀ اصل کتاب و مؤلف، روایات استخراج شدۀ خود را در ۲۳ باب تنظیم کرده است. | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۳۴
معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی، از یاران خاص و روای امام صادق(ع) و کاظم(ع) است. در توثیق او اختلاف است. وی دارای کتاب‌هایی از جمله کتاب الحج که در سال ۱۴۳۱ق. توسط نشر مشعر چاپ شده است.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهنی |
| کنیه | ابوالقاسم |
| مشخصات دینی | |
| آثار | کتاب الحج، کتاب الصلاة، کتاب مزار امیرالمؤمنین(ع) |
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معاویة بن عمار دهنی بجلی کوفی، از یاران خاص و روای امام صادق(ع) و کاظم(ع) بود.[۱] نجاشی، رجال‌نگار شیعه، نام کامل او را معاویة بن حکیم بن معاویة بن عمار الدهنی ذکر می‌کند.[۲] و طوسی کنیه‌اش را ابوالقاسم ثبت کرده است.[۳] او در طریق اسنادِ بیش از ۹۶۷ روایت قرار گرفته است.[۴]
توثیق[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نجاشی، او را موثق و جلیل القدر می‌داند.[۵] کشی اگر چه او را عدل و عالم می‌خواند، اما معتقد است فطحی مذهب بوده است.[۶] علی بن احمد العقیقی او را موثق نمی‌داند.[۷]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- کتاب الحج
- کتاب الصلاة
- کتاب یوم و لیلة
- کتاب الدعاء
- کتاب الطلاق
- کتاب مزار أمیر المؤمنین(ع)[۸]
- کتاب الزکاة[۹]
کتاب الحج[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابن ادریس حلی (۵۹۸ق)، برخی از مسائل حجِ روایت شده توسط معاویه دهنی را روایت نموده است.[۱۰] بنابراین، به احتمال قوی این کتاب در اختیار او بوده است.
این کتاب توسط شیخ محمد عیسی آل مکباس، از فضلای بحرین، بازسازی و توسط نشر مشعر در قطع رقعی در ۲۰۳ صفحه در سال ۱۴۳۱ق. به چاپ رسیده است. روش مؤلف، استخراج همۀ روایات مربوط به حج است که معاویة دهنی آن‌ها را در کتب اربعه‌ی شیعه و وسائل الشیعه روایت کرده است. البته محور وی، کتاب کافی کلینی بوده است. مؤلف پس از بحثی بسیار کوتاه دربارۀ اصل کتاب و مؤلف، روایات استخراج شدۀ خود را در ۲۳ باب تنظیم کرده است.
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ رجال الطوسی، ص۳۰۳.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۲۰۹.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۵.
- ↑ رجال العلامة الحلی، ص۱۶۶.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۴۷.
- ↑ الفهرست، طوسی، ص۴۶۲.
- ↑ او در پایان تأکید می‌کند: «احادیثی که از کتاب معاویة بن عمار بود به اتمام رسید.»، السرائر، ج۳، ص۵۵۱.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۱ است.
- اختیار معرفة الرجال، کشی محمد بن عمر، تلخیص از طوسی محمد بن حسن، با تحقیق رجائی مهدی، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لأحیاء الثراث، چاپ۱، ۱۴۰۴ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ۱، ۱۴۰۸ق.
- رجال الطوسی، طوسی محمد بن حسن، قم، جامعة المدرسین مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ۳، ۱۳۷۳ش.
- رجال العلامة الحلی، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضی، چاپ۲، ۱۴۰۲ق.
- السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، حلی ابن ادریس، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ۲، ۱۴۱۰ق.
- فهرست کتب الشعیة، طوسی محمد بن حسن، با تحقیق طباطبایی عبدالعزیز، قم، مکتبة المحقق الطباطبائی، چاپ۱، ۱۴۲۰ق.
- معجم رجال الحدیث، خوئی ابوالقاسم، قم، مدینة العلم، ۱۴۰۳ق.