سفرنامه مکه (عباسقلی بن شهباز): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سفرنامه مکه'''، نوشته عباسقلی بن شهباز کمررودی و به زبان فارسی است، که شرح سفر وی، میان سال‌های 1246 و 1245ق. از شهر ری به سوی [[مکه]] است. این سفر از [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)]] در شهر [[ری]] آغاز شده،  به سوی اصفهان، شیراز، بندر بوشهر و بندر عباس ادامه یافته، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن و از بندر مُخا به مقصد جدّه  می روند.
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = سفرنامه مکه عباسقلی بن شهباز
| عنوان اصلی      =
| تصویر          =
| اندازه تصویر    =
| توضیح_تصویر    =
| نویسنده        = عباسقلی بن شهباز
| برگرداننده      =
| ویراستار        =
| به تصحیح        =
| تحقیق          =
| به کوشش        =
| تاریخ نگارش    =
| تصویرگر        =
| طراح جلد        =
| موضوع          = [[سفرنامه]]، [[مکه]]، [[مدینه]]
| سبک            =
| زبان            = فارسی
| تعداد جلد      = ۱
| صفحه            =
| قطع            =
| ناشر            =
| وبسایت ناشر    =
| محل انتشارات    =
| تاریخ نشر      =
| ترجمه به        =
| مجموعه          =
| شابک            =
|رده‌بندی کنگره    =
|رده‌بندی دیویی    =
|سایر مشخصات      =
}}
'''سفرنامه مکه'''، نوشته عباسقلی بن شهباز و به زبان فارسی است، که شرح سفر وی، میان سال‌های 1246 و 1245ق. از شهر ری به سوی [[مکه]] است. این سفر از [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)]] آغاز شده،  به سوی اصفهان، شیراز، بندر بوشهر و بندر عباس ادامه یافته، و از آنجا به سوی بندر مُخا در [[یمن]] و از آنجا به مقصد [[جده|جدّه]] می‌رود. او 33 روز در مکّه و شش روز در [[مدینه]] توقّف داشته است.


او 33 روز در مکّه توقّف داشته و در مدینه ۶ روز توقّف داشته است.
جذابیت متن و دقت نویسنده در ذکر فاصله‌های دریایی و خشکی از ویژگی‌های این سفرنامه شمرده شده است.


==نویسنده==
==نویسنده==
از صاحب این سفرنامه پس از جستجو در مصادر دم دستی، عجالتاً اطلاعاتی به دست نیامد، مگر آنکه بگوییم وی از فضلای حوزوی زمان خود بوده که به اجتهاد نرسیده و از حجه الاسلام سید شفتی تقلید می‌کرده است. وی از اهالی کمر رود نور مازندران بوده، و گاهی در تهران اقامت داشته است.
از عباسقلی بن شهباز، نویسنده سفرنامه مکه، اطلاعات چندانی در دست نیست. همین مقدار روشن است که وی از فاضلان حوزوی زمان خود بوده، که به اجتهاد نرسیده و از [[سید محمدباقر شفتی]] تقلید می‌کرده است. او از اهالی کمررود نور در استان مازندران بوده، و گاهی در [[تهران]] اقامت داشته است.


او نسخه‌ای از حقّ الیقین علامه مجلسی را کتابت کرده، و در ششم ذی‌القعده سال 1247 ق.  در تهران از آن فراغت یافته است. این نسخه خطّی هم اکنون در کتابخانه مدرسه علمیّه مروی تهران به شماره (1012) نگهداری می‌شود.
او نسخه‌ای از حقّ الیقین نوشته [[علامه مجلسی]] را کتابت کرده، و در ۶ ذی‌القعده 1247 ق.  در تهران از آن فراغت یافته است.<ref>بر اساس نسخه خطّی این کتاب، که در کتابخانه مدرسه علمیّه مروی تهران، به شماره (1012) نگهداری می‌شود.</ref>


هرچند وی در متن سفرنامه، اسمی از خود نبرده است، امّا در آخرین صفحه  حقّ الیقین از خود نام برده، و در ذیل آخرین صفحه کتاب، شروع به نگارش این سفرنامه مکّه نموده است با همان خطّ. گرچه سفرنامه به سال 1245ـ 1246 هجری قمری بازمی­گردد، لیکن پاکنویس آن پس از کتابت حق‌الیقین انجام شده است.
هرچند وی در متن سفرنامه، اسمی از خود نبرده است، امّا در آخرین صفحه  حقّ الیقین از خود نام برده، و در ذیل آخرین صفحه کتاب، شروع به نگارش سفرنامه مکّه نموده است. گرچه سفرنامه به سال 1245ـ 1246ق. بازمی­گردد، لیکن پاکنویس آن پس از کتابت حق‌الیقین انجام شده است.


==محتوا==
==محتوا==
صاحب این سفرنامه کوتاه ـ ولیکن دقیق، مفید، جذّاب و دلنشین ـ  در روز 15 جمادی الآخر، از سال 1245 قمری، از حضرت عبدالعظیم7 ، از شهر ری حرکت کرده، به سوی اصفهان، شیراز و در بندر بوشهر بر کشتی سوار شده، به سوی بندر عباس، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن.  از بندر مُخا به مقصد جدّه بر کشتی سوار شده، امّا پس از 14 روز دریانوردی، به سبب وزیدن باد مخالف، به عمّان برگشته، و از آنجا با شتر به سوی مکّه سفر کرده است.
سفرنامه مکه را کوتاه، ولی دقیق، مفید و جذاب دانسته‌اند. وی از فاصله‌های دریایی و خشکی بین شهرهایی که پیموده، اطلاعات دقیقی ارائه و به اعداد سیاق آنها را ثبت کرده است.  


وی 33 روز در مکّه معظّمه توقّف داشته و به جز ادای مناسک حج، تعداد450 طواف ـ نه شوط ـ  بر گرد خانه کعبه انجام داده، که رقم معتنابهی است.
=== تاریخ سفر و مسیر راه ===
نویسنده کتاب، در 15 جمادی‌الآخر 1245ق، از [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)]]، از شهر ری حرکت کرده، به سوی اصفهان، شیراز و از آنجا به بندر بوشهر رفت. از بندر بوشهر از راه دریا به سوی بندر عباس رفته و از آنجا به سوی بندر مُخا در [[یمن]] رفته است. وی از بندر مُخا به مقصد [[جده|جدّه]] بر کشتی سوار شده، ولی پس از 14 روز دریانوردی، به سبب وزیدن باد مخالف، به [[عمان|عمّان]] برگشته، و از آنجا با شتر به سوی [[مکه]] سفر کرده است.


وی در روز 22 ذی الحجه، از مکّه معظّمه به سوی مدینه منوّره رهسپار، و پنجم محرّم به مدینه وارد می‌شود، و در مدینه النبی، 6 روز توقّف داشته، و در روز عاشورای سال 1246 مَلاعین آنان را از مدینه بیرون رانده و نگذاشتند بمانند و عزاداری کنند.
=== در مکه و مدینه ===
نویسنده 33 روز در مکه توقّف داشته و به جز ادای مناسک حج، تعداد450 طواف بر گرد [[کعبه]] انجام داده است. او در 22 ذی‌الحجه، از مکه به سوی مدینه رهسپار، و پنجم محرّم به مدینه وارد شده است، و در مدینه، 6 روز توقّف داشته، و در عاشورای 1246ق. مَلاعین آنها را از مدینه بیرون کرده و نگذاشتند بمانند و [[عزاداری]] کنند.


=== مسیر بازگشت ===
وی در بازگشت از راه زمینی، به سوی دمشق می‌آید و هشتم ماه صفر به آنجا می‌رسد، 17 روز  در آنجا توقّف نموده، و دو بار به زینبیّه برای زیارت می‌رود، و سپس با گذر از شهرهای حمص، حماه، حلب و عینتاب وارد ایران می‌شود، و از شهرهای خوی، تبریز، زنجان، قزوین عبور کرده، و در روز هشتم جمادی الأولی از سال 1246 هجری قمری وارد تهران می‌شود، سفر وی حدوداً 11 ماه به طول می‌انجامد، و هزینه سفر او هشتاد تومان اشرفی تومانی می‌شود که بیش از نیمی از آن برای خرید سوغات و قاطرسواری و... بوده است.
وی در بازگشت از راه زمینی، به سوی دمشق می‌آید و هشتم ماه صفر به آنجا می‌رسد، 17 روز  در آنجا توقّف نموده، و دو بار به زینبیّه برای زیارت می‌رود، و سپس با گذر از شهرهای حمص، حماه، حلب و عینتاب وارد ایران می‌شود، و از شهرهای خوی، تبریز، زنجان، قزوین عبور کرده، و در روز هشتم جمادی الأولی از سال 1246 هجری قمری وارد تهران می‌شود، سفر وی حدوداً 11 ماه به طول می‌انجامد، و هزینه سفر او هشتاد تومان اشرفی تومانی می‌شود که بیش از نیمی از آن برای خرید سوغات و قاطرسواری و... بوده است.


برخلاف بیشتر سفرنامه نویسان  مکّه که از ناامنی، گرانی و بیماری عمومی سخن می‌گویند، وی از وفور نعمت و امنیّت و راحتی دم می‌زند، بلکه می‌گوید گمان ندارم چنین شرایطی برای گذشتگان از آغاز بنای کعبه دست داده باشد، و یا در آینده نصیب حجّاج شود.
=== منازل از مکه به تهران ===
 
منازلی که نویسنده از مکه به تهران سیر کرده، به این شرح است:
به نظر می‌رسد وی از بنیه جسمیِ زیادی برخوردار بوده، که با تحمّل مشکلات سفر در آن زمان، باز هم اینچنین از سفر مکّه‌اش سخن می‌گوید.
 
وی از فاصله‌های دریایی و خشکی بین شهرهایی که پیموده اطلاعات دقیقی ارائه و به اعداد سیاق آنها را ثبت کرده است
 
منازل از مکه به تهران به این شرح است:
{{ستون-شروع|۲}}
{{ستون-شروع|۲}}
* از مکّه معظّمه إلی مدینۀ مشرّفه  [ده ] منزل؛
* از مکّه معظّمه إلی مدینۀ مشرّفه  [ده ] منزل؛
خط ۴۵: خط ۷۵:
{{پایان}}
{{پایان}}


=== گزارش از امنیت و فراوانی نعمت ===
برخلاف بیشتر سفرنامه نویسان  مکّه که از ناامنی، گرانی و بیماری عمومی سخن می‌گویند، وی از وفور نعمت و امنیّت می‌گوید، بلکه گمان کرده چنین شرایطی برای گذشتگان از آغاز بنای کعبه دست داده است، و یا مانند آن در آینده نصیب حاجیان نخواهد شود. به باور برخی، دلیل این گزارش توانایی زیادِ جسمی او بوده؛ زیرا با وجود تحمل مشکلات سر، اینچنین گزارش داده است.
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = سفرنامة مکّه عباسقلی بن شهباز کمررودی نوری مازندرانی،
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_82149.html
| توضیحات منبع = میقات حج، دوره ۲۷، شماره ۱۰۵، پاییز ۱۳۹۷، ص۷۹-۸۸
}}
{{منابع}}
{{منابع}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۳۷

سفرنامه مکه (عباسقلی بن شهباز)
پدید آورندگان
نویسنده عباسقلی بن شهباز
محتوا
موضوع سفرنامه، مکه، مدینه
زبان فارسی
نشر
تعداد جلد ۱

سفرنامه مکه، نوشته عباسقلی بن شهباز و به زبان فارسی است، که شرح سفر وی، میان سال‌های 1246 و 1245ق. از شهر ری به سوی مکه است. این سفر از حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) آغاز شده، به سوی اصفهان، شیراز، بندر بوشهر و بندر عباس ادامه یافته، و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن و از آنجا به مقصد جدّه می‌رود. او 33 روز در مکّه و شش روز در مدینه توقّف داشته است.

جذابیت متن و دقت نویسنده در ذکر فاصله‌های دریایی و خشکی از ویژگی‌های این سفرنامه شمرده شده است.

نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از عباسقلی بن شهباز، نویسنده سفرنامه مکه، اطلاعات چندانی در دست نیست. همین مقدار روشن است که وی از فاضلان حوزوی زمان خود بوده، که به اجتهاد نرسیده و از سید محمدباقر شفتی تقلید می‌کرده است. او از اهالی کمررود نور در استان مازندران بوده، و گاهی در تهران اقامت داشته است.

او نسخه‌ای از حقّ الیقین نوشته علامه مجلسی را کتابت کرده، و در ۶ ذی‌القعده 1247 ق. در تهران از آن فراغت یافته است.[۱]

هرچند وی در متن سفرنامه، اسمی از خود نبرده است، امّا در آخرین صفحه حقّ الیقین از خود نام برده، و در ذیل آخرین صفحه کتاب، شروع به نگارش سفرنامه مکّه نموده است. گرچه سفرنامه به سال 1245ـ 1246ق. بازمی­گردد، لیکن پاکنویس آن پس از کتابت حق‌الیقین انجام شده است.

محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سفرنامه مکه را کوتاه، ولی دقیق، مفید و جذاب دانسته‌اند. وی از فاصله‌های دریایی و خشکی بین شهرهایی که پیموده، اطلاعات دقیقی ارائه و به اعداد سیاق آنها را ثبت کرده است.

تاریخ سفر و مسیر راه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده کتاب، در 15 جمادی‌الآخر 1245ق، از حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، از شهر ری حرکت کرده، به سوی اصفهان، شیراز و از آنجا به بندر بوشهر رفت. از بندر بوشهر از راه دریا به سوی بندر عباس رفته و از آنجا به سوی بندر مُخا در یمن رفته است. وی از بندر مُخا به مقصد جدّه بر کشتی سوار شده، ولی پس از 14 روز دریانوردی، به سبب وزیدن باد مخالف، به عمّان برگشته، و از آنجا با شتر به سوی مکه سفر کرده است.

در مکه و مدینه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده 33 روز در مکه توقّف داشته و به جز ادای مناسک حج، تعداد450 طواف بر گرد کعبه انجام داده است. او در 22 ذی‌الحجه، از مکه به سوی مدینه رهسپار، و پنجم محرّم به مدینه وارد شده است، و در مدینه، 6 روز توقّف داشته، و در عاشورای 1246ق. مَلاعین آنها را از مدینه بیرون کرده و نگذاشتند بمانند و عزاداری کنند.

مسیر بازگشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی در بازگشت از راه زمینی، به سوی دمشق می‌آید و هشتم ماه صفر به آنجا می‌رسد، 17 روز در آنجا توقّف نموده، و دو بار به زینبیّه برای زیارت می‌رود، و سپس با گذر از شهرهای حمص، حماه، حلب و عینتاب وارد ایران می‌شود، و از شهرهای خوی، تبریز، زنجان، قزوین عبور کرده، و در روز هشتم جمادی الأولی از سال 1246 هجری قمری وارد تهران می‌شود، سفر وی حدوداً 11 ماه به طول می‌انجامد، و هزینه سفر او هشتاد تومان اشرفی تومانی می‌شود که بیش از نیمی از آن برای خرید سوغات و قاطرسواری و... بوده است.

منازل از مکه به تهران[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منازلی که نویسنده از مکه به تهران سیر کرده، به این شرح است:

  • از مکّه معظّمه إلی مدینۀ مشرّفه [ده ] منزل؛
  • از مدینه طیّبه إلی شام محنت انجام [بیست و چهار] منزل؛
  • ایّام اُطراق از مکّه إلی شام [ ده ] یوم؛
  • از شام [یعنی دمشق] إلی شهر حمص [ پنج] منزل؛
  • و از حمص إلی شهر حماه [در نسخه: همای] یک منزل؛
  • از شهر حماه إلی شهر حلب [چهار] منزل؛
  • از شهر حلب إلی شهر انطاب [چهار] منزل؛
  • و از شهر انطاب إلی شهر ملاطیّه [چهار] منزل؛
  • و از شهر ملاطیّه إلی شهر آگین [چهار] منزل؛
  • و از آگین إلی شهر ارزنجان [چهار] منزل؛
  • و از ارزنجان إلی شهر ارزن الروم [چهار] منزل؛
  • و از ارزن الروم إلی بلده خوی [دوازده] منزل؛
  • و از خوی إلی تبریز [چهار] منزل؛
  • و از تبریز إلی شهر زنجان [هفت] منزل؛
  • از زنجان إلی شهر قزوین [چهار] منزل؛
  • از قزوین إلی دارالخلافه طهران [سه] منزل.

گزارش از امنیت و فراوانی نعمت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برخلاف بیشتر سفرنامه نویسان مکّه که از ناامنی، گرانی و بیماری عمومی سخن می‌گویند، وی از وفور نعمت و امنیّت می‌گوید، بلکه گمان کرده چنین شرایطی برای گذشتگان از آغاز بنای کعبه دست داده است، و یا مانند آن در آینده نصیب حاجیان نخواهد شود. به باور برخی، دلیل این گزارش توانایی زیادِ جسمی او بوده؛ زیرا با وجود تحمل مشکلات سر، اینچنین گزارش داده است.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. بر اساس نسخه خطّی این کتاب، که در کتابخانه مدرسه علمیّه مروی تهران، به شماره (1012) نگهداری می‌شود.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله سفرنامة مکّه عباسقلی بن شهباز کمررودی نوری مازندرانی، میقات حج، دوره ۲۷، شماره ۱۰۵، پاییز ۱۳۹۷، ص۷۹-۸۸ است.