تلبیه (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مقاله فقهی۲
| تلبیه|تلبیه}}
{{سخ}}
{{جعبه اطلاعات اعمال
| عنوان = تلبیه (فتوای مراجع)
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| فیلم = فیلم تلبیه.mp4
| توضیح فیلم = ببینید: آموزش تلبیه
| دسته = واجبات [[احرام]]
| مربوط به آیین = احرام در [[عمره]] و [[حج]]
| مکان = میقات، [[حرم مکی]]
| زمان =
| عمل قبلی =
| عمل بعدی =
| حکم =
| کفاره =
| پیامد فقهی =
| ثواب =
| آداب وابسته =
| فلسفه و اسرار =
| منشاء و تاریخچه =
| مکان‌های وابسته = [[میقات]]
| اشیای وابسته =
| ذکرهای وابسته = لَبَّیکَ الّلهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیک.
| دعاهای وابسته =
| مفاهیم فقهی وابسته = [[احرام]]
| احکام فقهی وابسته =
| صفحه فتواهای مراجع =
| جستارهای وابسته = [[تلبیه]]
}}
==چگونگی==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! فتوای مراجع درباره تلبیه برگرفته از [https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=162 کتاب مناسک حج، ص 162]
! مسئله 259
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
| '''مسئله 259 واجب دوم احرام:'''
|
 
'''امام خمینی:''' [دومین واجب در [[احرام]]:] [[تلبیه]]؛ یعنی لبیک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگوید: «لَبَّیک، اللّهُمَّ لَبَّیک، لَبَّیک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و به این مقدار اگر اکتفا کند [[محرم]] شده و احرامش صحیح است و [[احتیاط مستحب]] آن است {{توضیح مساله|259|
'''تلبيه'''؛
* '''بهجت:''' [[احتیاط واجب]] این است.
* '''زنجانی:''' و به این مقدار اکتفا نکند؛ بلکه باید پس از آن بگوید: «إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَ الْمُلْک، لا شَرِیک لَک» و گفتن «لَبَّیک» پنجم واجب نیست هرچند ضرر هم نمی‌زند، و شخص با گفتن مقدار [[واجب]] از تلبیه، [[محرم]] می‌شود و بر او واجب می‌شود عمره تمتع را تکمیل کرده، پس از آن حج تمتع را به جا آورد؛ هرچند عمره و حج او استحبابی باشد.  
امام خمینی (ره): يعني لبيک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگويد: '''«لَبَّيْک، اللّهُمَّ لَبَّيْک، لَبَّيْک لا شَرِيک لَک لَبَّيْک»'''.
* '''سبحانی، صافی، گلپایگانی:''' صورت تلبیه واجب، که به وسیله آن احرام واقع می‌شود این است: «لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک لا شَریک لَک لَبَّیک» و احتیاط در این است این جمله اضافه شود: «إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالمُلک لا شَریک لَک».
و به اين مقدار اگر اکتفا کند محرم شده و احرامش صحيح است و احتياط مستحب آن است{{توضیح مساله|259| '''آية الله بهجت:''' احتياط واجب اين است.
* '''سیستانی:''' لبیک پنجم [[جایز]] است ولی جزو این احتیاط استحبابی نیست.
'''آية الله زنجاني''': و به اين مقدار اکتفا نکند؛ بلکه بايد پس از آن بگويد: «إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَ الْمُلْک، لا شَرِيک لَک» و گفتن «لَبَّيک» پنجم واجب نيست هرچند ضرر هم نمي‌زند، و شخص با گفتن مقدار واجب از تلبيه، محرم مي‌شود و بر او واجب مي‌شود عمره تمتع را تکميل کرده، پس از آن حج تمتع را به جا آورد؛ هرچند عمره و حج او استحبابي باشد.  
* '''مکارم:''' احتیاط واجب است که بگوید:... اما لبّیک پنجم را نگوید.
'''آيات عظام سبحاني، صافي، گلپايگاني:''' صورت تلبيه واجب، که به وسيله آن احرام واقع مي‌شود
}} که پس از آنکه چهار «لبیک» را به صورتی که گفته شده گفت، بگوید:«إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک، لا شَرِیک لَک لَبَّیک ».{{توضیح مساله|259|
اين است: «لَبَّيک اللّهُمَّ لَبَّيک لَبَّيک لا شَريک لَک لَبَّيک» و احتياط در اين است اين جمله اضافه شود:  
* '''سبحانی:''' احتیاط مستحب این است که این جمله را به دو صورت یعنی هم با اضافه کردن «لبیک» به آخر آن و هم بدون کلمه «لبیک» در آخر بگوید.
«إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالمُلک لا شَريک لَک».
}}
'''آية الله سيستاني''': لبيک پنجم جايز است ولي جزو اين احتياط استحبابي نيست.
و اگر بخواهد [[احتیاط]]  {{توضیح مساله|259|
'''آية الله مکارم:''' احتياط واجب است که بگويد:... اما لبّيک پنجم را نگويد.}} که پس از آنکه چهار «لبيک» را به صورتي که گفته شده  
* '''فاضل:''' احتیاط مستحب آن است که به جای صورت اول بگوید.
گفت، بگويد:
}}بیشتر بکند، پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگوید:
'''«إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک، لا شَرِيک لَک لَبَّيْک''' {{توضیح مساله|259| '''آية الله سبحاني:''' احتياط مستحب اين است که اين جمله را به دو صورت يعني هم با اضافه کردن «لبيک» به آخر آن و هم بدون کلمه «لبيک» در آخر بگويد.}}
«لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک  {{توضیح مساله|259|
 
* '''خامنه‌ای:''' لبّیک اللّهم لبّیک إنّ الحمد ...  
و اگر بخواهد احتياط{{توضیح مساله|259| '''آية الله فاضل:''' احتياط مستحب آن است که به جاي صورت اول بگويد.}} بيشتر بکند، پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگويد:
* '''سبحانی:''' در این فقره اقوی این است که جمله «لا شریک لک لبیک» گفته شود.
 
}}إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و مستحب است بعد از آن بگوید:«لَبَّیک ذَا الْمَعارِج لَبَّیک داعیاً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّیک، لَبَّیک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ الْتَلْبِیةِ لَبَّیک، لَبَّیک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَیک لَبَّیک، لَبَّیک إلهَ الْحَقِّ لَبَّیک، لَبَّیک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَیلِ لَبَّیک، لَبَّیک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّیک، لَبَّیک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَیک لَبَّیک، لَبَّیک یا کرِیمُ لَبَّیک».
'''«لَبَّيْک اللّهُمَّ لَبَّيْک لَبَّيْک'''{{توضیح مساله|259| '''آية الله خامنه‌اي:''' لبّيک اللّهم لبّيک إنّ الحمد ...  
و این جملات را نیز بگوید خوب است: «لَبَّیک، أتَقَرِّبُ إلَیک بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّیک، لَبَّیک بِحَجَّة و عُمْرَة لَبَّیک، لَبَّیک وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة إلی الْحَجِّ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ التَّلْبَیةِ لَبَّیک، لَبَّیک تَلْبِیةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَیک».
'''آية الله سبحاني:''' در اين فقره اقوي اين است که جمله «لا شريک لک لبيک» گفته شود.}} '''إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِيْک لَک لَبَّيْک».'''
 
و مستحب است بعد از آن بگويد:
 
'''«لَبَّيْک ذَا الْمَعارِج لَبَّيْک داعياً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّيْک، لَبَّيْک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّيْک، لَبَّيْک أهْلَ الْتَلْبِيَةِ لَبَّيْک، لَبَّيْک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَيْک لَبَّيْک، لَبَّيْک إلهَ الْحَقِّ لَبَّيْک، لَبَّيْک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَيلِ لَبَّيْک، لَبَّيْک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّيْک، لَبَّيْک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَيْک لَبَّيْک، لَبَّيْک يا کرِيمُ لَبَّيْک».'''
 
و اين جملات را نيز بگويد خوب است:
 
'''«لَبَّيْک، أتَقَرِّبُ إلَيْک بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّيْک، لَبَّيْک بِحَجَّة و عُمْرَة لَبَّيْک، لَبَّيْک وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة إلي الْحَجِّ لَبَّيْک، لَبَّيْک أهْلَ التَّلْبَيَةِ لَبَّيْک، لَبَّيْک تَلْبِيَةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَيْک».'''
 
 
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|259}}
{{ارجاع مساله|259}}
|}
==لزوم تلفظ صحیح ==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 260
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 260''':
|
 
'''امام خمینی:''' [[واجب]] است صحیح گفتن قدر واجب از لبیک را که گذشت، همان‌ طور که صحیح گفتن [[تکبیرة‌ الاحرام]] در [[نماز واجب]] است. {{توضیح مساله|260|
امام خمینی (ره): واجب است صحيح گفتن قدر واجب از لبيک را که گذشت، همان‌ طور که صحيح گفتن تکبيرة‌ الاحرام در نماز واجب است.{{توضیح مساله|260|. '''آية الله خامنه‌اي''': در مناسک معظّم له اين دو مسئله نيز مطرح شده است:
* '''خامنه‌ای:''' در مناسک معظّم له این دو مسئله نیز مطرح شده است: هرگاه کسی عمداً [[تلبیه]] را نگوید، [[حکم]] کسی را دارد که عمداً [[احرام]] بستن از [[میقات]] را ترک کرده باشد. ـ هرگاه کسی تلبیه را به طور صحیح نگوید و عذری نیز نداشته باشد، حکم کسی را دارد که عمداً تلبیه را ترک کرده باشد.
ـ هرگاه کسي عمداً تلبيه را نگويد، حکم کسي را دارد که عمداً احرام بستن از ميقات را ترک کرده باشد.  
}}
ـ هرگاه کسي تلبيه را به طور صحيح نگويد و عذري نيز نداشته باشد، حکم کسي را دارد که عمداً تلبيه را ترک کرده باشد.}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|260}}
{{ارجاع مساله|260}}
|}
==وجوب یادگیری تلبیه==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 261
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 261''':
|
 
'''امام خمینی:''' اگر تلبیه را به قدر واجب که ذکر شد، نداند باید آن را یاد بگیرد یا کسی او را در وقت گفتن [[تلقین]] کند؛ {{توضیح مساله|261|
امام خمینی (ره): اگر تلبيه را به قدر واجب که ذکر شد، نداند بايد آن را ياد بگيرد يا کسي او را در وقت گفتن تلقين کند؛{{توضیح مساله|261| '''آية الله زنجاني:''' چنانچه وقت احرام بستن وسعت دارد ـ در صورت امکان ـ بايد احرام را تا تنگي وقت به تأخير بيندازد تا آن را ياد بگيرد يا لااقل با تلقين تلبيه را به طور صحيح ادا کند و اگر ياد نگرفت براي گفتن تلبيه نايب بگيرد و بنا بر احتياط مستحب خود نيز به بهترين شکلي که مي‌تواند تلبيه بگويد.
* '''زنجانی:''' چنانچه وقت احرام بستن وسعت دارد ـ در صورت امکان ـ باید [[احرام]] را تا تنگی وقت به تأخیر بیندازد تا آن را یاد بگیرد یا لااقل با تلقین تلبیه را به طور صحیح ادا کند و اگر یاد نگرفت برای گفتن تلبیه [[نایب]] بگیرد و بنا بر [[احتیاط مستحب]] خود نیز به بهترین شکلی که می‌تواند تلبیه بگوید.
'''آية الله سبحاني:''' اگر هيچ‌کدام از آنها ممکن نيست هر مقدار که مي‌تواند بگويد.}} يعني کلمه کلمه آن شخص بگويد و شخصي که مي‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحيح بگويد.
* '''سبحانی:''' اگر هیچ‌کدام از آنها ممکن نیست هر مقدار که می‌تواند بگوید.
}}یعنی کلمه کلمه آن شخص بگوید و شخصی که می‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحیح بگوید.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|261}}
{{ارجاع مساله|261}}
|}
{{سخ}}
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 262
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
| '''مسئله 262''':
|
'''امام خمینی:''' اگر نتواند یاد بگیرد یا وقت یاد گرفتن نباشد و با تلقین هم نتواند بگوید، [[احتیاط]] آن است که به هر نحو که می‌تواند بگوید ،{{توضیح مساله|262|*
* '''بهجت:''' می‌تواند احتیاط کند به جمع بین این و استنابه اگرچه جواز اکتفا به همان مقداری که می‌تواند با ضمّ ترجمه عبارت صحیحه خالی از وجه نیست مثل اکتفا به ترجمه در صورت عدم توانایی به هیچ مقدار و نیز اکتفا به استنابه با عدم قدرت بر ترجمه هم، کما اینکه لال اکتفا به تحریک لسان و اشاره به انگشت با عقد قلب می‌نماید و اگر ممکن نباشد استنابه می‌کند.
* '''تبریزى:''' بنا بر احتیاط مستحب نایب هم بگیرد.
* '''خویی:''' اگر کسی قدرت بر تصحیح تلبیه ولو با تلقین نداشته باشد می‌تواند به ملحون اکتفا کند، گرچه احوط جمع بین ترجمه و استنابه نیز هست و نیز اخرس (گنگ و لال) کافی است با اشاره تلبیه بگوید، گرچه احوط استنابه نیز هست.
* '''خامنه‌ای:''' باید به هر نحو که می‌تواند بگوید و بنا بر احتیاط نایب هم بگیرد.
* '''زنجانی، سبحانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
* '''سیستانی:''' کافی است به نحوی که می‌تواند بگوید، اگر عرفاً صدق تلبیه کند و اگر صدق نکند به احتیاط واجب، هم مرادف عربی و هم ترجمه آن را بگوید و نیز نایب بگیرد.
* '''صافی، گلپایگانی:''' اگر تلقین ممکن نشد به هر طوری که می‌تواند بخواند و ترجمه‌اش را به فارسی یا زبان دیگر بگوید و نایب هم بگیرد رجائاً، که از طرف او به طور صحیح بخواند.
* '''فاضل:''' و ظاهراً همین مقدار کافی است و احتیاط مستحب آن است که ترجمه را بگوید و نایب نیز بگیرد.
* '''نوری:''' به هر نحو که می‌تواند بگوید و ترجمه‌اش را هم بگوید.
}} و ترجمه‌اش را هم بگوید و بهتر آن است که علاوه بر آن نایب هم بگیرد.
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|262}}
|}
==در صورت فراموشی تلبیه==


امام خمینی (ره): اگر نتواند ياد بگيرد يا وقت ياد گرفتن نباشد و با تلقين هم نتواند بگويد، احتياط آن است که به هر نحو که مي‌تواند بگويد{{توضیح مساله|262| '''آيات عظام بهجت، تبريزی، خويي:''' به ذيل مسئله 235 مراجعه شود.
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
'''آية الله خامنه‌اي:''' بايد به هر نحو که مي‌تواند بگويد و بنا بر احتياط نايب هم بگيرد.  
! مسئله 263
'''آية الله زنجاني، آية الله سبحاني:''' به ذيل مسئله قبل مراجعه شود.
|-style="background:#f9f9fe;"
'''آية الله سيستاني:''' کافي است به نحوي که مي‌تواند بگويد، اگر عرفاً صدق تلبيه کند و اگر صدق نکند به احتياط واجب، هم مرادف عربي و هم ترجمه آن را بگويد و نيز نايب بگيرد.
|
'''آية الله صافي، آية الله گلپايگاني:''' اگر تلقين ممکن نشد به هر طوري که مي‌تواند بخواند و ترجمه‌اش را به فارسي يا زبان ديگر بگويد و نايب هم بگيرد رجائاً، که از طرف او به طور صحيح بخواند.  
'''امام خمینی:''' اگر لبیک گفتن را فراموش کرد یا به واسطه ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به [[میقات]] در صورت امکان و [[احرام]] ببندد و لبیک بگوید و اگر نتواند برگردد، همان جا بگوید اگر داخل [[حرم]] نشده است، و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبیک بگوید {{توضیح مساله|263|
'''آية الله فاضل:''' و ظاهراً همين مقدار کافي است و احتياط مستحب آن است که ترجمه را بگويد و نايب نيز بگيرد.
* '''تبریزى، سیستانی:''' بنا بر احتیاط واجب، به مقداری که ممکن است به طرف میقات برگردد و محرم شود.
'''آية الله نوري:''' به هر نحو که مي‌تواند بگويد و ترجمه‌اش را هم بگويد.}}، و ترجمه‌اش را هم بگويد و بهتر آن است که علاوه بر آن نايب هم بگيرد.
* '''خامنه‌ای:''' بنا بر احتیاط واجب.
* '''سبحانی:''' احتیاط مستحب آن است که چند قدم به سمت میقات برود و از آنجا احرام ببندد.
* '''بهجت:''' و احتیاط به دور شدن از حرم، به مقدار عدم فوت حج ترک نشود.
* '''سبحانی:''' واجب است از حرم خارج شود و از مرز حرم محرم شود و اگر به خاطر تنگی وقت یا عدم امکان نتواند از حرم خارج شود، لازم است به مقداری که می‌تواند، عقب برود، هرچند به مرز حرم نرسد و از آنجا احرام ببندد.
* '''صافی، گلپایگانی:''' به طرف میقات به مقداری که ممکن است برود و الاّ از [[ادنی‌ الحل]] محرم شود و در صورت عدم تمکن از رفتن به ادنی‌ الحل در مکه محرم شود.
* '''مکارم:''' هرچند به [[تنعیم]] رود.
}} و اگر ممکن نیست همان جا {{توضیح مساله|263|
* '''سبحانی:''' از همان جا که مسئله را یاد گرفته.
}} محرم شود و لبیک بگوید، و اگر بعد از گذشتنِ وقتِ جبران، یادش آمد بعید نیست صحت عمل.  {{توضیح مساله|263|
* '''بهجت:''' محل تأمّل است.
* '''تبریزى، خویی:''' صحت عمل خالی از اشکال نیست.
* '''زنجانی:''' اگر در [[عمره تمتع]] باشد باید احتیاطاً [[حج تمتع]] نیز به جا آورد و برای حج واجب به این عمل اکتفا نکند و اگر در حج تمتع باشد مطابق مسئله 947 تا 949 و حواشی آن عمل کند.
* '''سیستانی:''' اگر در عمره باشد صحت عمل مورد اشکال است.  
* '''فاضل:''' اگر بعد از اعمال حج یادش آمد [[حج]] او صحیح است. ولی اگر بعد از عمره تمتع یا عمره مفرده یادش آمد عمره باطل است، و در عمره تمتع اگر فرصت دارد و امکان جبران دارد باید به میقات ولو به ادنی‌ الحل برگردد و جبران کند و اگر امکان جبران نبود حج افراد انجام دهد، و در این صورت کفایت از [[حجة الاسلام]] می‌کند.
* '''مکارم:''' اگر بعد از اتمام حج یا عمره یادش بیاید، عمل او صحیح است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|262}}
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|263}}
|}
{{سخ}}
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 264
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 263'''
|
'''امام خمینی:''' اگر کسی لبیک واجب را نگفت، چه به واسطه عذری و چه بدون عذر، چیزهایی که بر محرم حرام است بر او [[حرام]] نمی‌شود و اگر آنچه در [[احرام]] موجب [[کفاره]] می‌شود به جا آورد، کفاره ندارد و همچنین اگر لبیک را به [[ریا]] باطل کند.
|}
==در صورت فراموشی نوع نیت حج==


امام خمینی (ره): اگر لبيک گفتن را فراموش کرد يا به واسطه ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به ميقات در صورت امکان و احرام ببندد و لبيک بگويد و اگر نتواند برگردد، همان جا بگويد اگر داخل حرم نشده است، و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبيک بگويد{{توضیح مساله|263| نظر آيات عظام در ذيل مسئله 215 گذشت.}} و اگر ممکن نيست همان جا{{توضیح مساله|263| '''آية الله سبحاني:''' از همان جا که مسئله را ياد گرفته.}} محرم شود و لبيک بگويد، و اگر بعد از گذشتنِ وقتِ جبران، يادش آمد بعيد نيست صحت عمل.{{توضیح مساله|263| '''آية الله بهجت:''' محل تأمّل است.
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
'''آية الله تبريزى، آية الله خويي:''' صحت عمل خالي از اشکال نيست.
! مسئله 265
'''آية الله زنجاني:''' اگر در عمره تمتع باشد بايد احتياطاً حج تمتع نيز به جا آورد و براي حج واجب به اين عمل اکتفا نکند و اگر در حج تمتع باشد مطابق مسئله 947 تا 949 و حواشي آن عمل کند.
|-style="background:#f9f9fe;"
'''آية الله سيستاني:''' اگر در عمره باشد صحت عمل مورد اشکال است.
|
'''آية الله فاضل:''' اگر بعد از اعمال حج يادش آمد حج او صحيح است. ولي اگر بعد از عمره تمتع يا عمره مفرده يادش آمد عمره باطل است، و در عمره تمتع اگر فرصت دارد و امکان جبران دارد بايد به ميقات ولو به  
'''امام خمینی:''' اگر بعد از گفتن لبیک واجب در [[میقات]]، فراموش کند که نیت عمره تمتع کرده یا نیت حج تمتع، بنا بگذارد که نیت عمره تمتع کرده و عمره او صحیح است و همچنین اگر بعد از لبیک گفتن در روز هشتم که باید برای حج تمتع بگوید، فراموش کرد که لبیک را برای حج گفت یا برای عمره، بنا بگذارد که برای حج تمتع گفته و حج او صحیح است {{توضیح مساله|265|
ادني‌ الحل برگردد و جبران کند و اگر امکان جبران نبود حج افراد انجام دهد، و در اين صورت کفايت از
* '''تبریزى، خویی:''' در هر دو صورت اگر داخل در عمل مترتب مثل طواف عمره تمتع یا [[وقوف به عرفات]] شده، حکم به صحت می‌شود و در غیر این صورت باید اعاده نماید.
حجة الاسلام مي‌کند.
* '''زنجانی:''' اگر احتمال می‌دهد هنگام احرام، متوجه وظیفه خود بوده بنا بگذارد که مطابق وظیفه خود نیت کرده است، و همچنین است حکم احرام حج تمتع.
'''آية الله مکارم:''' اگر بعد از اتمام حج يا عمره يادش بيايد، عمل او صحيح است.}}
}} و احتیاط مستحب در تجدید تلبیه است.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|263}}
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|265}}
|}
==مکان انجام تلبیه==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 266
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 264'''
|
'''امام خمینی:''' جایز نیست {{توضیح مساله|266|
* '''خویی:''' کسی که می‌خواهد از راه [[مدینه]] به [[حج]] برود، بهتر است گفتن [[تلبیه]] را تا رسیدن به [[بیداء]] (جایی که یک میل با [[ذوالحلیفه]] به طرف [[مکه]] فاصله دارد) تأخیر بیندازد و در آنجا تلبیه بگوید و کسی که از راه دیگر به حج می‌رود تلبیه را پس از قدری راه رفتن بگوید.
}} لبیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد و اگر تأخیر انداخت، باید به دستوری که در مسئله 215 ذکر شد، عمل کند.  {{توضیح مساله|266|
* '''زنجانی:''' در تأخیر با عذر به مسئله 215 و ذیل آن و در تأخیر بدون عذر به مسئله 210 و ذیل آن عمل کند.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|266}}
|}
==وجوب تعداد تلبیه==


امام خمینی (ره):اگر کسي لبيک واجب را نگفت، چه به واسطه عذري و چه بدون عذر، چيزهايي که بر محرم حرام است بر او حرام نمي‌شود و اگر آنچه در احرام موجب کفاره مي‌شود به جا آورد، کفاره ندارد و همچنين اگر لبيک را به ريا باطل کند.
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 267
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 265''' اگر بعد از گفتن لبيک واجب در ميقات، فراموش کند که نيت عمره تمتع کرده يا نيت حج تمتع، بنا بگذارد که نيت عمره تمتع کرده و عمره او صحيح است و همچنين اگر بعد از لبيک گفتن در روز هشتم که بايد براي حج تمتع بگويد، فراموش کرد که لبيک را براي حج گفت يا براي عمره، بنا بگذارد که براي حج تمتع گفته و حج او صحيح است{{توضیح مساله|265| '''آية الله تبريزى، آية الله خويي:''' در هر دو صورت اگر داخل در عمل مترتب مثل طواف عمره تمتع يا وقوف به عرفات شده، حکم به صحت مي‌شود و در غير اين صورت بايد اعاده نمايد.
|
'''آية الله زنجاني:''' اگر احتمال مي‌دهد هنگام احرام، متوجه وظيفه خود بوده بنا بگذارد که مطابق وظيفه خود نيت کرده است، و همچنين است حکم احرام حج تمتع.}} و احتياط مستحب در تجديد تلبيه است.
'''امام خمینی:''' واجب در لبیک بیش از یک مرتبه نیست، ولی [[مستحب]] است تکرار آن و زیاد گفتن آن هرچند می‌تواند و برای هفتاد مرتبه گفتن [[ثواب]] زیادی ذکر شده است، و لازم نیست آنچه را در حال [[احرام]] بستن گفته است تکرار کند، بلکه کافی است  {{توضیح مساله|267|
* '''مکارم:''' به قصد [[رجا]].
}}بگوید «لَبَّیک اَللّهُمَّ لَبَّیک» یا تکرار کند «لَبَّیک» را فقط.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|265}}
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|267}}
|}
==زمان ترک تلبیه==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 268
|-style="background:#f9f9fe;"
|-style="background:#f9f9fe;"
|'''مسئله 266:'''  
|
'''امام خمینی:''' [[احتیاط واجب]] آن است که کسی که برای عمره تمتع [[محرم]] شد، در وقتی که خانه‌های [[مکه]] پیدا می‌شود لبیک را ترک کند و دیگر لبیک نگوید {{توضیح مساله|268|
* '''تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم:''' [[واجب]] است.
* '''زنجانی:''' در عمره تمتع برای کسی که از [[مواقیت]] محرم شده بعد از مشاهده خانه‌های مکه، دیگر تکرار تلبیه، مستحب نیست و منظور از مکه در این مسئله محدوده مکه زمان [[پیامبر اکرم]] است و در احرام حج، تکرار تلبیه تا ظهر [[روز عرفه]] مستحب است و بعد از آن مستحب نیست.
}} و مراد از خانه‌های مکه خانه‌هایی است که در زمانی که عمره به جا می‌آورد، جزو مکه باشد ، {{توضیح مساله|268|
* '''بهجت، تبریزی، خویی و سیستانی:''' بلکه مراد خانه‌های قدیمی مکه است.
}}هرچند مکه بزرگ شود و احتیاط واجب  {{توضیح مساله|268|
* '''بهجت، تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم:''' باید قطع نماید.
}}برای کسی که احرام حج بسته آن است که لبیک را تا ظهر روز عرفه بیشتر نگوید.
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|268}}
|}


امام خمینی (ره):جايز نيست{{توضیح مساله|266| '''آية الله خويي:''' کسي که مي‌خواهد از راه مدينه به حج برود، بهتر است گفتن تلبيه را تا رسيدن به بيداء (جايي که يک ميل با ذوالحليفه به طرف مکه فاصله دارد) تأخير بيندازد و در آنجا تلبيه بگويد و کسي که از راه ديگر به حج مي‌رود تلبيه را پس از قدري راه رفتن بگويد.}} لبيک واجب را از ميقات تأخير بيندازد و اگر تأخير انداخت، بايد به دستوري که در مسئله 215 ذکر شد، عمل کند.{{توضیح مساله|266| '''آية الله زنجاني:''' در تأخير با عذر به مسئله 215 و ذيل آن و در تأخير بدون عذر به مسئله 210 و ذيل آن عمل کند.}}
==مقاله‌های مرتبط==
|-style="background:#fefef9;"
*[[تلبیه]]
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|266}}
*[[احرام]]
|-style="background:#f9f9fe;"
[[رده:فتواها درباره اعمال حج]]
|'''مسئله 267''':
{{ناوبری فتواها}}


امام خمینی (ره): واجب در لبيک بيش از يک مرتبه نيست، ولي مستحب است تکرار آن و زياد گفتن آن هرچند مي‌تواند و براي هفتاد مرتبه گفتن ثواب زيادي ذکر شده است، و لازم نيست آنچه را در حال احرام بستن گفته است تکرار کند، بلکه کافي است {{توضیح مساله|267| '''آية الله مکارم:''' به قصد رجا.}} بگويد «لَبَّيْک اَللّهُمَّ لَبَّيْک» يا تکرار کند «لَبَّيْک» را فقط.
==منبع==
|-style="background:#fefef9;"
{{برگرفتگی
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|267}}
| پیش از لینک =  
|-style="background:#f9f9fe;"
| منبع = صفحه 162 تا 166 کتاب مناسک حج
|امام خمینی (ره):'''مسئله 268''': احتياط واجب آن است که کسي که براي عمره تمتع محرم شد، در وقتي که خانه‌هاي مکه پيدا مي‌شود لبيک را ترک کند و ديگر لبيک نگويد{{توضیح مساله|268| '''آيات عظام تبريزي، خامنه‌اي، خويي، سبحاني، فاضل، مکارم:''' واجب است.
| لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=162
'''آية الله زنجاني:''' در عمره تمتع براي کسي که از مواقيت محرم شده بعد از مشاهده خانه‌هاي مکه، ديگر تکرار تلبيه، مستحب نيست و منظور از مکه در اين مسئله محدوده مکه زمان پيامبر اکرم9 است و در احرام حج، تکرار تلبيه تا ظهر روز عرفه مستحب است و بعد از آن مستحب نيست.}} و مراد از خانه‌هاي مکه خانه‌هايي است که در زماني که عمره به جا مي‌آورد، جزو مکه باشد{{توضیح مساله|268| '''آيات عظام بهجت، تبريزي، خويي، سيستاني:''' بلکه مراد خانه‌هاي قديمي مکه است.}}، هرچند مکه بزرگ شود و احتياط واجب{{توضیح مساله|268| '''آيات عظام بهجت، تبريزي، خامنه¬اي، خويي، سبحاني، فاضل، مکارم''': بايد قطع نمايد.}} براي کسي که احرام حج بسته آن است که لبيک را تا ظهر روز عرفه بيشتر نگويد.
| توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷
|-style="background:#fcfaf0;"
}}
| '''مراجع دیگر:'''{{ارجاع مساله|268}}
}


{{پانویس}}
[[رده:فتواها درباره محرمات احرام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۳

مقاله توصیفی فقهی این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام تلبیه است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله تلبیه.


تلبیه (فتوای مراجع)
دسته واجبات احرام
مربوط به آیین احرام در عمره و حج
مکان میقات، حرم مکی
مکان‌های وابسته میقات
ذکرهای وابسته لَبَّیکَ الّلهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیک.
مفاهیم فقهی وابسته احرام
جستارهای وابسته تلبیه

ببینید: آموزش تلبیه

چگونگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 259

امام خمینی: [دومین واجب در احرام:] تلبیه؛ یعنی لبیک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگوید: «لَبَّیک، اللّهُمَّ لَبَّیک، لَبَّیک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و به این مقدار اگر اکتفا کند محرم شده و احرامش صحیح است و احتیاط مستحب آن است [م259 ۱] که پس از آنکه چهار «لبیک» را به صورتی که گفته شده گفت، بگوید:«إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک، لا شَرِیک لَک لَبَّیک ».[م259 ۲] و اگر بخواهد احتیاط [م259 ۳]بیشتر بکند، پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگوید: «لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک [م259 ۴]إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِیک لَک لَبَّیک». و مستحب است بعد از آن بگوید:«لَبَّیک ذَا الْمَعارِج لَبَّیک داعیاً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّیک، لَبَّیک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ الْتَلْبِیةِ لَبَّیک، لَبَّیک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَیک لَبَّیک، لَبَّیک إلهَ الْحَقِّ لَبَّیک، لَبَّیک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَیلِ لَبَّیک، لَبَّیک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّیک، لَبَّیک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَیک لَبَّیک، لَبَّیک یا کرِیمُ لَبَّیک». و این جملات را نیز بگوید خوب است: «لَبَّیک، أتَقَرِّبُ إلَیک بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّیک، لَبَّیک بِحَجَّة و عُمْرَة لَبَّیک، لَبَّیک وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة إلی الْحَجِّ لَبَّیک، لَبَّیک أهْلَ التَّلْبَیةِ لَبَّیک، لَبَّیک تَلْبِیةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَیک».

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • بهجت: احتیاط واجب این است.
    • زنجانی: و به این مقدار اکتفا نکند؛ بلکه باید پس از آن بگوید: «إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَ الْمُلْک، لا شَرِیک لَک» و گفتن «لَبَّیک» پنجم واجب نیست هرچند ضرر هم نمی‌زند، و شخص با گفتن مقدار واجب از تلبیه، محرم می‌شود و بر او واجب می‌شود عمره تمتع را تکمیل کرده، پس از آن حج تمتع را به جا آورد؛ هرچند عمره و حج او استحبابی باشد.
    • سبحانی، صافی، گلپایگانی: صورت تلبیه واجب، که به وسیله آن احرام واقع می‌شود این است: «لَبَّیک اللّهُمَّ لَبَّیک لَبَّیک لا شَریک لَک لَبَّیک» و احتیاط در این است این جمله اضافه شود: «إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالمُلک لا شَریک لَک».
    • سیستانی: لبیک پنجم جایز است ولی جزو این احتیاط استحبابی نیست.
    • مکارم: احتیاط واجب است که بگوید:... اما لبّیک پنجم را نگوید.
  2. ↑
    • سبحانی: احتیاط مستحب این است که این جمله را به دو صورت یعنی هم با اضافه کردن «لبیک» به آخر آن و هم بدون کلمه «لبیک» در آخر بگوید.
  3. ↑
    • فاضل: احتیاط مستحب آن است که به جای صورت اول بگوید.
  4. ↑
    • خامنه‌ای: لبّیک اللّهم لبّیک إنّ الحمد ...
    • سبحانی: در این فقره اقوی این است که جمله «لا شریک لک لبیک» گفته شود.

لزوم تلفظ صحیح[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 260

امام خمینی: واجب است صحیح گفتن قدر واجب از لبیک را که گذشت، همان‌ طور که صحیح گفتن تکبیرة‌ الاحرام در نماز واجب است. [م260 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • خامنه‌ای: در مناسک معظّم له این دو مسئله نیز مطرح شده است: هرگاه کسی عمداً تلبیه را نگوید، حکم کسی را دارد که عمداً احرام بستن از میقات را ترک کرده باشد. ـ هرگاه کسی تلبیه را به طور صحیح نگوید و عذری نیز نداشته باشد، حکم کسی را دارد که عمداً تلبیه را ترک کرده باشد.

وجوب یادگیری تلبیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 261

امام خمینی: اگر تلبیه را به قدر واجب که ذکر شد، نداند باید آن را یاد بگیرد یا کسی او را در وقت گفتن تلقین کند؛ [م261 ۱]یعنی کلمه کلمه آن شخص بگوید و شخصی که می‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحیح بگوید.

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • زنجانی: چنانچه وقت احرام بستن وسعت دارد ـ در صورت امکان ـ باید احرام را تا تنگی وقت به تأخیر بیندازد تا آن را یاد بگیرد یا لااقل با تلقین تلبیه را به طور صحیح ادا کند و اگر یاد نگرفت برای گفتن تلبیه نایب بگیرد و بنا بر احتیاط مستحب خود نیز به بهترین شکلی که می‌تواند تلبیه بگوید.
    • سبحانی: اگر هیچ‌کدام از آنها ممکن نیست هر مقدار که می‌تواند بگوید.


مسئله 262

امام خمینی: اگر نتواند یاد بگیرد یا وقت یاد گرفتن نباشد و با تلقین هم نتواند بگوید، احتیاط آن است که به هر نحو که می‌تواند بگوید ،[م262 ۱] و ترجمه‌اش را هم بگوید و بهتر آن است که علاوه بر آن نایب هم بگیرد.

مراجع دیگر:
  1. ↑ *
    • بهجت: می‌تواند احتیاط کند به جمع بین این و استنابه اگرچه جواز اکتفا به همان مقداری که می‌تواند با ضمّ ترجمه عبارت صحیحه خالی از وجه نیست مثل اکتفا به ترجمه در صورت عدم توانایی به هیچ مقدار و نیز اکتفا به استنابه با عدم قدرت بر ترجمه هم، کما اینکه لال اکتفا به تحریک لسان و اشاره به انگشت با عقد قلب می‌نماید و اگر ممکن نباشد استنابه می‌کند.
    • تبریزى: بنا بر احتیاط مستحب نایب هم بگیرد.
    • خویی: اگر کسی قدرت بر تصحیح تلبیه ولو با تلقین نداشته باشد می‌تواند به ملحون اکتفا کند، گرچه احوط جمع بین ترجمه و استنابه نیز هست و نیز اخرس (گنگ و لال) کافی است با اشاره تلبیه بگوید، گرچه احوط استنابه نیز هست.
    • خامنه‌ای: باید به هر نحو که می‌تواند بگوید و بنا بر احتیاط نایب هم بگیرد.
    • زنجانی، سبحانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
    • سیستانی: کافی است به نحوی که می‌تواند بگوید، اگر عرفاً صدق تلبیه کند و اگر صدق نکند به احتیاط واجب، هم مرادف عربی و هم ترجمه آن را بگوید و نیز نایب بگیرد.
    • صافی، گلپایگانی: اگر تلقین ممکن نشد به هر طوری که می‌تواند بخواند و ترجمه‌اش را به فارسی یا زبان دیگر بگوید و نایب هم بگیرد رجائاً، که از طرف او به طور صحیح بخواند.
    • فاضل: و ظاهراً همین مقدار کافی است و احتیاط مستحب آن است که ترجمه را بگوید و نایب نیز بگیرد.
    • نوری: به هر نحو که می‌تواند بگوید و ترجمه‌اش را هم بگوید.

در صورت فراموشی تلبیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 263

امام خمینی: اگر لبیک گفتن را فراموش کرد یا به واسطه ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به میقات در صورت امکان و احرام ببندد و لبیک بگوید و اگر نتواند برگردد، همان جا بگوید اگر داخل حرم نشده است، و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبیک بگوید [م263 ۱] و اگر ممکن نیست همان جا [م263 ۲] محرم شود و لبیک بگوید، و اگر بعد از گذشتنِ وقتِ جبران، یادش آمد بعید نیست صحت عمل. [م263 ۳]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • تبریزى، سیستانی: بنا بر احتیاط واجب، به مقداری که ممکن است به طرف میقات برگردد و محرم شود.
    • خامنه‌ای: بنا بر احتیاط واجب.
    • سبحانی: احتیاط مستحب آن است که چند قدم به سمت میقات برود و از آنجا احرام ببندد.
    • بهجت: و احتیاط به دور شدن از حرم، به مقدار عدم فوت حج ترک نشود.
    • سبحانی: واجب است از حرم خارج شود و از مرز حرم محرم شود و اگر به خاطر تنگی وقت یا عدم امکان نتواند از حرم خارج شود، لازم است به مقداری که می‌تواند، عقب برود، هرچند به مرز حرم نرسد و از آنجا احرام ببندد.
    • صافی، گلپایگانی: به طرف میقات به مقداری که ممکن است برود و الاّ از ادنی‌ الحل محرم شود و در صورت عدم تمکن از رفتن به ادنی‌ الحل در مکه محرم شود.
    • مکارم: هرچند به تنعیم رود.
  2. ↑
    • سبحانی: از همان جا که مسئله را یاد گرفته.
  3. ↑
    • بهجت: محل تأمّل است.
    • تبریزى، خویی: صحت عمل خالی از اشکال نیست.
    • زنجانی: اگر در عمره تمتع باشد باید احتیاطاً حج تمتع نیز به جا آورد و برای حج واجب به این عمل اکتفا نکند و اگر در حج تمتع باشد مطابق مسئله 947 تا 949 و حواشی آن عمل کند.
    • سیستانی: اگر در عمره باشد صحت عمل مورد اشکال است.
    • فاضل: اگر بعد از اعمال حج یادش آمد حج او صحیح است. ولی اگر بعد از عمره تمتع یا عمره مفرده یادش آمد عمره باطل است، و در عمره تمتع اگر فرصت دارد و امکان جبران دارد باید به میقات ولو به ادنی‌ الحل برگردد و جبران کند و اگر امکان جبران نبود حج افراد انجام دهد، و در این صورت کفایت از حجة الاسلام می‌کند.
    • مکارم: اگر بعد از اتمام حج یا عمره یادش بیاید، عمل او صحیح است.


مسئله 264

امام خمینی: اگر کسی لبیک واجب را نگفت، چه به واسطه عذری و چه بدون عذر، چیزهایی که بر محرم حرام است بر او حرام نمی‌شود و اگر آنچه در احرام موجب کفاره می‌شود به جا آورد، کفاره ندارد و همچنین اگر لبیک را به ریا باطل کند.

در صورت فراموشی نوع نیت حج[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 265

امام خمینی: اگر بعد از گفتن لبیک واجب در میقات، فراموش کند که نیت عمره تمتع کرده یا نیت حج تمتع، بنا بگذارد که نیت عمره تمتع کرده و عمره او صحیح است و همچنین اگر بعد از لبیک گفتن در روز هشتم که باید برای حج تمتع بگوید، فراموش کرد که لبیک را برای حج گفت یا برای عمره، بنا بگذارد که برای حج تمتع گفته و حج او صحیح است [م265 ۱] و احتیاط مستحب در تجدید تلبیه است.

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • تبریزى، خویی: در هر دو صورت اگر داخل در عمل مترتب مثل طواف عمره تمتع یا وقوف به عرفات شده، حکم به صحت می‌شود و در غیر این صورت باید اعاده نماید.
    • زنجانی: اگر احتمال می‌دهد هنگام احرام، متوجه وظیفه خود بوده بنا بگذارد که مطابق وظیفه خود نیت کرده است، و همچنین است حکم احرام حج تمتع.

مکان انجام تلبیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 266

امام خمینی: جایز نیست [م266 ۱] لبیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد و اگر تأخیر انداخت، باید به دستوری که در مسئله 215 ذکر شد، عمل کند. [م266 ۲]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • خویی: کسی که می‌خواهد از راه مدینه به حج برود، بهتر است گفتن تلبیه را تا رسیدن به بیداء (جایی که یک میل با ذوالحلیفه به طرف مکه فاصله دارد) تأخیر بیندازد و در آنجا تلبیه بگوید و کسی که از راه دیگر به حج می‌رود تلبیه را پس از قدری راه رفتن بگوید.
  2. ↑
    • زنجانی: در تأخیر با عذر به مسئله 215 و ذیل آن و در تأخیر بدون عذر به مسئله 210 و ذیل آن عمل کند.

وجوب تعداد تلبیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 267

امام خمینی: واجب در لبیک بیش از یک مرتبه نیست، ولی مستحب است تکرار آن و زیاد گفتن آن هرچند می‌تواند و برای هفتاد مرتبه گفتن ثواب زیادی ذکر شده است، و لازم نیست آنچه را در حال احرام بستن گفته است تکرار کند، بلکه کافی است [م267 ۱]بگوید «لَبَّیک اَللّهُمَّ لَبَّیک» یا تکرار کند «لَبَّیک» را فقط.

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • مکارم: به قصد رجا.

زمان ترک تلبیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 268

امام خمینی: احتیاط واجب آن است که کسی که برای عمره تمتع محرم شد، در وقتی که خانه‌های مکه پیدا می‌شود لبیک را ترک کند و دیگر لبیک نگوید [م268 ۱] و مراد از خانه‌های مکه خانه‌هایی است که در زمانی که عمره به جا می‌آورد، جزو مکه باشد ، [م268 ۲]هرچند مکه بزرگ شود و احتیاط واجب [م268 ۳]برای کسی که احرام حج بسته آن است که لبیک را تا ظهر روز عرفه بیشتر نگوید.

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم: واجب است.
    • زنجانی: در عمره تمتع برای کسی که از مواقیت محرم شده بعد از مشاهده خانه‌های مکه، دیگر تکرار تلبیه، مستحب نیست و منظور از مکه در این مسئله محدوده مکه زمان پیامبر اکرم است و در احرام حج، تکرار تلبیه تا ظهر روز عرفه مستحب است و بعد از آن مستحب نیست.
  2. ↑
    • بهجت، تبریزی، خویی و سیستانی: بلکه مراد خانه‌های قدیمی مکه است.
  3. ↑
    • بهجت، تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سبحانی، فاضل و مکارم: باید قطع نماید.

مقاله‌های مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از صفحه 162 تا 166 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.
برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=تلبیه_(فتاوای_مراجع)&oldid=50443»