رمی جمره عقبه (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#fce8ce; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
|-style="background:#feeaea;"
| '''توجه:''' با [[رمی جمرات سه گانه (فتاوای مراجع)|رمی جمرات سه‌گانه]] اشتباه نشود.
|}
{{مقاله فقهی۲
{{مقاله فقهی۲
| رمی جمره عقبه|رمی جمره عقبه}}
| رمی جمره عقبه|رمی جمره عقبه}}
خط ۱۷: خط ۲۱:
  | منشاء و تاریخچه =  
  | منشاء و تاریخچه =  
  | مکان‌های وابسته =  
  | مکان‌های وابسته =  
  | اشیای وابسته = [[جمرات]]
  | اشیای وابسته = [[جمرات]]؛ سنگ
  | ذکرهای وابسته =  
  | ذکرهای وابسته =  
  | دعاهای وابسته = [[دعاهای حج#دعاهای رمی جمرات]]
  | دعاهای وابسته = [[دعاهای حج#دعاهای رمی جمرات]]
خط ۴۰: خط ۴۴:
|
|
'''امام خمینی:''' شرط است در سنگی که می‌خواهد بیندازد به آن، «[[حصی]]» یعنی ریگ گفته شود، {{توضیح مساله|996|
'''امام خمینی:''' شرط است در سنگی که می‌خواهد بیندازد به آن، «[[حصی]]» یعنی ریگ گفته شود، {{توضیح مساله|996|
* '''آیت‌الله بهجت:''' باید صدق اسم سنگ و سنگ‌ریزه بر آنها بکند.
* '''بهجت:''' باید صدق اسم سنگ و سنگ‌ریزه بر آنها بکند.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' مثلاً به اندازه هسته خرما یا فندق باشد.
* '''سبحانی:''' مثلاً به اندازه هسته خرما یا فندق باشد.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' و [[مستحب]] است ریگ‌ها رنگین و نقطه دار و سست و به اندازه سر انگشت باشند.
* '''سیستانی:''' و [[مستحب]] است ریگ‌ها رنگین و نقطه دار و سست و به اندازه سر انگشت باشند.
}}پس اگر آنقدر ریز باشد که ریگ به آن گفته نشود مثل «شن» کافی نیست و اگر خیلی بزرگ باشد نیز کافی نیست، چنانچه به غیر ریگ مثل کلوخ و خزف و اقسام جواهرات نیز [[جایز]] نیست و اما اقسام سنگ‌ها حتی سنگ مرمر مانع ندارد.
}}پس اگر آنقدر ریز باشد که ریگ به آن گفته نشود مثل «شن» کافی نیست و اگر خیلی بزرگ باشد نیز کافی نیست، چنانچه به غیر ریگ مثل کلوخ و خزف و اقسام جواهرات نیز [[جایز]] نیست و اما اقسام سنگ‌ها حتی سنگ مرمر مانع ندارد.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۵۴: خط ۵۸:
|
|
'''امام خمینی:''' شرط است که سنگ‌ها از [[حرم]] باشد {{توضیح مساله|997|
'''امام خمینی:''' شرط است که سنگ‌ها از [[حرم]] باشد {{توضیح مساله|997|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' رمی با سنگ‌هایی که در اصل خلقت، در حرم آفریده نشده‌اند، بلکه از بیرون آورده شده و مدتی در حرم باشند و از حرم برداشته شوند صحیح است.
* '''زنجانی:''' رمی با سنگ‌هایی که در اصل خلقت، در حرم آفریده نشده‌اند، بلکه از بیرون آورده شده و مدتی در حرم باشند و از حرم برداشته شوند صحیح است.
}}و سنگ خارج حرم کافی نیست و در حرم از هر موضعی که [[مباح]] باشد {{توضیح مساله|997|
}}و سنگ خارج حرم کافی نیست و در حرم از هر موضعی که [[مباح]] باشد {{توضیح مساله|997|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' باید استفاده از سنگ‌ها مباح باشد و اگر مباح نباشد بنا بر [[احتیاط]] نباید به آن اکتفا کند و در صورت عدم عذر [[معصیت]] کرده است؛ مانند رمی با سنگ‌هایی که متعلق به [[مسجدالحرام]] و [[مسجد خیف]] یا سایر مساجد است.
* '''زنجانی:''' باید استفاده از سنگ‌ها مباح باشد و اگر مباح نباشد بنا بر [[احتیاط]] نباید به آن اکتفا کند و در صورت عدم عذر [[معصیت]] کرده است؛ مانند رمی با سنگ‌هایی که متعلق به [[مسجدالحرام]] و [[مسجد خیف]] یا سایر مساجد است.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط واجب]] نسبت به [[حکم وضعی]].
* '''سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط واجب]] نسبت به [[حکم وضعی]].
}}می‌تواند بردارد مگر مسجدالحرام و مسجد خِیف بلکه سایر مساجد بنا بر احوط {{توضیح مساله|997|
}}می‌تواند بردارد مگر مسجدالحرام و مسجد خِیف بلکه سایر مساجد بنا بر احوط {{توضیح مساله|997|
* '''آیت‌الله سیستانی:''' این احتیاط را در حکم وضعی ذکر نفرموده‌اند ولی برداشتن سنگ از مساجد اگر جزو آنها باشد مطلقاً جایز نیست.
* '''سیستانی:''' این احتیاط را در حکم وضعی ذکر نفرموده‌اند ولی برداشتن سنگ از مساجد اگر جزو آنها باشد مطلقاً جایز نیست.
}} و مستحب است از [[مشعر]] بردارد.
}} و مستحب است از [[مشعر]] بردارد.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۷۲: خط ۷۶:
|
|
'''امام خمینی:''' شرط است که سنگ‌ها بکر باشند؛ {{توضیح مساله|998|
'''امام خمینی:''' شرط است که سنگ‌ها بکر باشند؛ {{توضیح مساله|998|
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط]] باید بکر باشد.
* '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' بنا بر [[احتیاط]] باید بکر باشد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' [[رمی جمره]] با سنگ‌هایی که در پای [[جمرات]]، ریخته شده است کافی نیست و اگر از جاهای دیگر حرم بردارد و رمی کند کافی است، هرچند این سنگ‌ها قبلاً برای رمی جمره استفاده شده باشد؛ البته این کار، خلاف احتیاط استحبابی است.
* '''زنجانی:''' [[رمی جمره]] با سنگ‌هایی که در پای [[جمرات]]، ریخته شده است کافی نیست و اگر از جاهای دیگر حرم بردارد و رمی کند کافی است، هرچند این سنگ‌ها قبلاً برای رمی جمره استفاده شده باشد؛ البته این کار، خلاف احتیاط استحبابی است.
* '''آیت‌الله سبحانی، آیت‌الله مکارم:''' باید قبلاً از آن برای رمی استفاده نشده باشد... .
* '''سبحانی، مکارم:''' باید قبلاً از آن برای رمی استفاده نشده باشد... .
}}یعنی آنها را خودش یا کس دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد، اگرچه در سال‌های قبل.
}}یعنی آنها را خودش یا کس دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد، اگرچه در سال‌های قبل.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۸۷: خط ۹۱:
|
|
'''امام خمینی:''' شرط است که [[مباح]] باشد، پس با سنگ غصبی یا آنچه که دیگری برای خودش [[حیازت]] کرده کافی نیست. {{توضیح مساله|999|
'''امام خمینی:''' شرط است که [[مباح]] باشد، پس با سنگ غصبی یا آنچه که دیگری برای خودش [[حیازت]] کرده کافی نیست. {{توضیح مساله|999|
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' اگر اعتقاد داشت سنگ‌ها غصبی نیست و یا غصبی بودن آنها را فراموش کرد و خودش غاصب نبود [[رمی]] صحیح است و در غیر آن باید اعاده شود.
* '''تبریزى، خویی:''' اگر اعتقاد داشت سنگ‌ها غصبی نیست و یا غصبی بودن آنها را فراموش کرد و خودش غاصب نبود [[رمی]] صحیح است و در غیر آن باید اعاده شود.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' رمی با ریگ‌هایی که متعلق به دیگری است بدون رضایت او [[حرام]] است و بنا بر احتیاط نباید به آن اکتفا کند و در صورت عدم عذر [[معصیت]] کرده است.
* '''زنجانی:''' رمی با ریگ‌هایی که متعلق به دیگری است بدون رضایت او [[حرام]] است و بنا بر احتیاط نباید به آن اکتفا کند و در صورت عدم عذر [[معصیت]] کرده است.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' مشکل است اکتفا به آن مگر آنکه نداند غصبی است یا فراموش کرده باشد و خود غاصب نباشد یا حرمت را فراموش کرده باشد یا [[جاهل قاصر]] باشد.
* '''سیستانی:''' مشکل است اکتفا به آن مگر آنکه نداند غصبی است یا فراموش کرده باشد و خود غاصب نباشد یا حرمت را فراموش کرده باشد یا [[جاهل قاصر]] باشد.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۱۰۲: خط ۱۰۶:
|
|
'''امام خمینی:''' وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز [[عید]] است تا غروب آن و اگر فراموش کرد ،{{توضیح مساله|1000|
'''امام خمینی:''' وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز [[عید]] است تا غروب آن و اگر فراموش کرد ،{{توضیح مساله|1000|
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، گلپایگانی:''' یا مسئله را نمی‌دانست.
* '''تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی:''' یا مسئله را نمی‌دانست.
}} تا روز سیزدهم می‌تواند به جا آورد و اگر تا آن وقت متذکر نشد احتیاطاً در سال دیگر خودش یا نایبش بیندازد. {{توضیح مساله|1000|
}} تا روز سیزدهم می‌تواند به جا آورد و اگر تا آن وقت متذکر نشد احتیاطاً در سال دیگر خودش یا نایبش بیندازد. {{توضیح مساله|1000|
* '''آیت‌الله بهجت:''' وقت [[رمی]] بعد از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن، و اگر فراموش کرد یا ترک کرد عمداً علی الأحوط، تا روز سیزدهم، در روزی که متذکر شود به جا آورد با تقدیم [[قضا]] بر ادا، و احتیاط در رعایت طلوع آفتاب است در قضاء ایضاً با عدم عذر مسوّغ رمی در شب در ادا مانند خوف و مرض، و اگر متذکر نشد یا متذکر شد بعد از انقضای [[ایام تشریق]] یا ترک کرد عمداً تا آن وقت علی الأحوط، در سال آینده خود یا [[نایب]] او، با ترتب نیابت بر عدم حج در سال آینده یا عدم امکان مباشرت، به جا آورند.
* '''بهجت:''' وقت [[رمی]] بعد از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن، و اگر فراموش کرد یا ترک کرد عمداً علی الأحوط، تا روز سیزدهم، در روزی که متذکر شود به جا آورد با تقدیم [[قضا]] بر ادا، و احتیاط در رعایت طلوع آفتاب است در قضاء ایضاً با عدم عذر مسوّغ رمی در شب در ادا مانند خوف و مرض، و اگر متذکر نشد یا متذکر شد بعد از انقضای [[ایام تشریق]] یا ترک کرد عمداً تا آن وقت علی الأحوط، در سال آینده خود یا [[نایب]] او، با ترتب نیابت بر عدم حج در سال آینده یا عدم امکان مباشرت، به جا آورند.
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' احتیاط این است که به [[منا]] رفته و رمی نموده و در سال بعد رمی را شخصاً خودش و یا نایبش به جا آورد، و اگر بعد از خروج از [[مکه]] یادش آمد واجب نیست برگردد بلکه سال دیگر خودش یا نایبش بنا بر احتیاط رمی می‌کنند.
* '''تبریزى، خویی:''' احتیاط این است که به [[منا]] رفته و رمی نموده و در سال بعد رمی را شخصاً خودش و یا نایبش به جا آورد، و اگر بعد از خروج از [[مکه]] یادش آمد واجب نیست برگردد بلکه سال دیگر خودش یا نایبش بنا بر احتیاط رمی می‌کنند.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' اگر از مکه بیرون نرفته احتیاط واجب آن است که به منا رفته رمی نماید و در سال دیگر نیز خودش یا نایبش قضا کند و اگر از مکه خارج شده احتیاط واجب آن است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کند.  
* '''خامنه‌ای:''' اگر از مکه بیرون نرفته احتیاط واجب آن است که به منا رفته رمی نماید و در سال دیگر نیز خودش یا نایبش قضا کند و اگر از مکه خارج شده احتیاط واجب آن است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کند.  
* '''آیت‌الله زنجانی:''' ولی اگر کسی از گروه‌هایی باشد که در ذیل مسئله 1018 ذکر خواهد شد می‌تواند در شب عید، جمره عقبه را رمی کنند و اگر روز عید رمی را از روی علم و عمد ـ اختیاراً یا اضطراراً ـ ترک نماید باید قبل از رمی روز یازدهم آن را [[قضا]] کند و اگر قضا نکند، رجائاً در طول [[ذیحجه|ذی‌حجه]] و همچنین روز عید سال آینده، قضای آن را به جا آورد و اگر سال آینده به مکه نمی‌رود برای رمی، نایب بگیرد و اگر رمی روز عید را از روی فراموشی یا جهل ترک نماید چنانچه تا روز سیزدهم متوجه شود قبل از رمی ادایی، آن را قضا می‌کند و اگر بعد از آن در مکه یادش بیاید در ذی‌حجه امسال و روز عید سال بعد رجائاً قضای آن را به جا آورد و اگر پس از خروج از مکه متوجه شود قضای رمی واجب نیست؛ هرچند مطابق احتیاط استحبابی است.
* '''زنجانی:''' ولی اگر کسی از گروه‌هایی باشد که در ذیل مسئله 1018 ذکر خواهد شد می‌تواند در شب عید، جمره عقبه را رمی کنند و اگر روز عید رمی را از روی علم و عمد ـ اختیاراً یا اضطراراً ـ ترک نماید باید قبل از رمی روز یازدهم آن را [[قضا]] کند و اگر قضا نکند، رجائاً در طول [[ذیحجه|ذی‌حجه]] و همچنین روز عید سال آینده، قضای آن را به جا آورد و اگر سال آینده به مکه نمی‌رود برای رمی، نایب بگیرد و اگر رمی روز عید را از روی فراموشی یا جهل ترک نماید چنانچه تا روز سیزدهم متوجه شود قبل از رمی ادایی، آن را قضا می‌کند و اگر بعد از آن در مکه یادش بیاید در ذی‌حجه امسال و روز عید سال بعد رجائاً قضای آن را به جا آورد و اگر پس از خروج از مکه متوجه شود قضای رمی واجب نیست؛ هرچند مطابق احتیاط استحبابی است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' هرگاه به خاطر فراموشی یا جهل در روز عید رمی نکرد تا روز سیزدهم قبل از رمی آن روز انجام دهد و اگر پس از روز سیزدهم متوجه شود، اگر از مکه خارج نشده خود تدارک کند و در سال دیگر نیز خود یا نایبش رمی کنند و اگر از مکه خارج شده، احتیاطاً در سال دیگر قضا کنند.
* '''سبحانی:''' هرگاه به خاطر فراموشی یا جهل در روز عید رمی نکرد تا روز سیزدهم قبل از رمی آن روز انجام دهد و اگر پس از روز سیزدهم متوجه شود، اگر از مکه خارج نشده خود تدارک کند و در سال دیگر نیز خود یا نایبش رمی کنند و اگر از مکه خارج شده، احتیاطاً در سال دیگر قضا کنند.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر در روز عید رمی نکرد از روی جهل یا فراموشی یا هر عذر دیگر هرگاه رفع مانع شد باید جبران کند در منا باشد و یا در مکه حتی اگر بعد از روز سیزدهم ماه باشد، ولی در شب رمی نکند و اگر پس از خروج از مکه مانع برطرف شود لازم نیست برگردد و احتیاط مستحب است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کنند.
* '''سیستانی:''' اگر در روز عید رمی نکرد از روی جهل یا فراموشی یا هر عذر دیگر هرگاه رفع مانع شد باید جبران کند در منا باشد و یا در مکه حتی اگر بعد از روز سیزدهم ماه باشد، ولی در شب رمی نکند و اگر پس از خروج از مکه مانع برطرف شود لازم نیست برگردد و احتیاط مستحب است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کنند.
* '''آیت‌الله فاضل:''' تا روز سیزدهم می‌تواند به نیت قضا به جا آورد و واجب است قضا را قبل از رمی آن روز انجام دهد.
* '''فاضل:''' تا روز سیزدهم می‌تواند به نیت قضا به جا آورد و واجب است قضا را قبل از رمی آن روز انجام دهد.
* '''آیت‌الله گلپایگانی:''' در سال بعد خودش یا نایبش باید رمی نماید.
* '''گلپایگانی:''' در سال بعد خودش یا نایبش باید رمی نماید.
* '''آیت‌الله مکارم:''' اگر بتواند باید خودش در سال آینده در همان موقع قضا کند و اگر نمی‌تواند [[نایب]] بگیرد.
* '''مکارم:''' اگر بتواند باید خودش در سال آینده در همان موقع قضا کند و اگر نمی‌تواند [[نایب]] بگیرد.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۱۲۸: خط ۱۳۲:
دوم ـ آنکه آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و با دست بگذارد به [[جمره]]، کافی نیست.
دوم ـ آنکه آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و با دست بگذارد به [[جمره]]، کافی نیست.
سوم ـ آنکه به انداختن، به جمره برسد. پس اگر سنگ را انداخت و سنگ دیگران به آن خورد و به واسطه آن یا کمک آن به جمره رسید کافی نیست، لکن اگر سنگ به جایی بخورد و کمانه کند و به جمره برسد کافی است ظاهراً. {{توضیح مساله|1001|
سوم ـ آنکه به انداختن، به جمره برسد. پس اگر سنگ را انداخت و سنگ دیگران به آن خورد و به واسطه آن یا کمک آن به جمره رسید کافی نیست، لکن اگر سنگ به جایی بخورد و کمانه کند و به جمره برسد کافی است ظاهراً. {{توضیح مساله|1001|
* '''آیت‌الله بهجت:''' ظاهر این است که اگر سنگ‌ریزه در راه به چیزی برخورد نموده و سپس به جمره برسد کافی باشد با بقای صدق رمی در ابتدا و انتهای آن.
* '''بهجت:''' ظاهر این است که اگر سنگ‌ریزه در راه به چیزی برخورد نموده و سپس به جمره برسد کافی باشد با بقای صدق رمی در ابتدا و انتهای آن.
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، صافی، گلپایگانی:''' اگر سنگ‌ریزه در راه به چیز بسیار سفتی مانند سنگ بخورد و در اثر آن جَسته و به جمره برسد کافی نخواهد بود.
* '''تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی:''' اگر سنگ‌ریزه در راه به چیز بسیار سفتی مانند سنگ بخورد و در اثر آن جَسته و به جمره برسد کافی نخواهد بود.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' چهارم آنکه ریگ‌ها به جمره برخورد کند، بنابراین اگر برخورد نکند یا گمان کند که اصابت کرده، کافی نیست و باید ریگ دیگری را به جای آن بزند، و رسیدن ریگ‌ها به دایره پیرامون جمره، بدون برخورد با آن، کافی نیست.
* '''خامنه‌ای:''' چهارم آنکه ریگ‌ها به جمره برخورد کند، بنابراین اگر برخورد نکند یا گمان کند که اصابت کرده، کافی نیست و باید ریگ دیگری را به جای آن بزند، و رسیدن ریگ‌ها به دایره پیرامون جمره، بدون برخورد با آن، کافی نیست.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' اصابت کردن به دیوار شرط نمی‌باشد بلکه باید آن فضا را که حضرت ابراهیم رمی کرده و در سابق به وسیله ستونی که قسمت پایین آن را حوض کوچکی احاطه کرده بود مورد هدف قرار دهد و رمی کند چه اصابت بکند چه نکند و اگر محل ستون‌های قبلی معلوم نیست هر نقطه از دیوار را مورد هدف قرار دهد و به سوی آن پرتاب کند، کافی است. و البته مقداری از دیوار که خارج حدود منا واقع شده رمی نشود و در تمام موارد رمی باید با هدف گیری آن فضا توأم باشد و رمی بی‌هدف بی‌معنی است ولی اصابت شرط نیست.
* '''سبحانی:''' اصابت کردن به دیوار شرط نمی‌باشد بلکه باید آن فضا را که حضرت ابراهیم رمی کرده و در سابق به وسیله ستونی که قسمت پایین آن را حوض کوچکی احاطه کرده بود مورد هدف قرار دهد و رمی کند چه اصابت بکند چه نکند و اگر محل ستون‌های قبلی معلوم نیست هر نقطه از دیوار را مورد هدف قرار دهد و به سوی آن پرتاب کند، کافی است. و البته مقداری از دیوار که خارج حدود منا واقع شده رمی نشود و در تمام موارد رمی باید با هدف گیری آن فضا توأم باشد و رمی بی‌هدف بی‌معنی است ولی اصابت شرط نیست.
* '''آیت‌الله فاضل:''' محل اشکال است.
* '''فاضل:''' محل اشکال است.
* '''آیت‌الله مکارم:''' در مورد رمی جمرات فتوای اخیر ما این است که اصابت به ستون‌ها لازم نیست بلکه کافی است سنگ را به دایره اطراف جمرات پرتاب کنند و در مسائل آینده نیز به همین صورت عمل شود.
* '''مکارم:''' در مورد رمی جمرات فتوای اخیر ما این است که اصابت به ستون‌ها لازم نیست بلکه کافی است سنگ را به دایره اطراف جمرات پرتاب کنند و در مسائل آینده نیز به همین صورت عمل شود.
}}
}}
چهارم ـ عدد سنگ‌ریزه‌ها باید هفت باشد.
چهارم ـ عدد سنگ‌ریزه‌ها باید هفت باشد.
پنجم ـ باید به تدریج یکی یکی عقب هم بیندازد و در این صورت، اگر با هم به جمره بخورد مانع ندارد ولی اگر همه را یا چند عدد را با هم بیندازد کافی نیست. {{توضیح مساله|1001|
پنجم ـ باید به تدریج یکی یکی عقب هم بیندازد و در این صورت، اگر با هم به جمره بخورد مانع ندارد ولی اگر همه را یا چند عدد را با هم بیندازد کافی نیست. {{توضیح مساله|1001|
* '''آیات عظام زنجانی، سبحانی، فاضل، مکارم:''' یعنی مجموعاً یک رمی حساب می‌شود.
* '''زنجانی، سبحانی، فاضل و مکارم:''' یعنی مجموعاً یک رمی حساب می‌شود.
}}اگرچه با هم به جمره نرسد و دنبال هم برسد. {{توضیح مساله|1001|
}}اگرچه با هم به جمره نرسد و دنبال هم برسد. {{توضیح مساله|1001|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' رعایت موالات، در زدن شش سنگ اول لازم است.
* '''زنجانی:''' رعایت موالات، در زدن شش سنگ اول لازم است.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۱۵۲: خط ۱۵۶:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه [[جایز]] است به آن بیندازد. {{توضیح مساله|1002|
'''امام خمینی:''' اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه [[جایز]] است به آن بیندازد. {{توضیح مساله|1002|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' گذشت که بکر بودن سنگ‌ها شرط نیست.
* '''زنجانی:''' گذشت که بکر بودن سنگ‌ها شرط نیست.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' مثلاً شک کند که با آن [[رمی]] شده یا نه و یا شک کند که قبلاً در خارج حرم بوده سپس وارد [[حرم]] شده است در هر دو صورت به شک خود اعتنا نکند اما با ریگ‌هایی که در اطراف جمرات ریخته شده رمی کفایت نمی‌کند.
* '''سبحانی:''' مثلاً شک کند که با آن [[رمی]] شده یا نه و یا شک کند که قبلاً در خارج حرم بوده سپس وارد [[حرم]] شده است در هر دو صورت به شک خود اعتنا نکند اما با ریگ‌هایی که در اطراف جمرات ریخته شده رمی کفایت نمی‌کند.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' مگر اینکه در جایی باشد که علم داشته باشد بعضی از سنگ‌های آنجا استعمال شده است و احتمال بدهد که سنگ مورد نظر هم یکی از آنها باشد که در این صورت باید [[احتیاط]] کند.
* '''سیستانی:''' مگر اینکه در جایی باشد که علم داشته باشد بعضی از سنگ‌های آنجا استعمال شده است و احتمال بدهد که سنگ مورد نظر هم یکی از آنها باشد که در این صورت باید [[احتیاط]] کند.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۱۶۶: خط ۱۷۰:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر سنگی را که در [[حرم]] است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند، اعتنا نکند. {{توضیح مساله|1003|
'''امام خمینی:''' اگر سنگی را که در [[حرم]] است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند، اعتنا نکند. {{توضیح مساله|1003|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' گذشت که اگر یقین هم دارد که سابقاً از خارج حرم آورده‌اند مانعی ندارد.
* ''زنجانی:''' گذشت که اگر یقین هم دارد که سابقاً از خارج حرم آورده‌اند مانعی ندارد.
* '''آیت‌الله فاضل:''' احتیاط آن است که با آن رمی نکند.
* '''فاضل:''' احتیاط آن است که با آن رمی نکند.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۱۸۸: خط ۱۹۲:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر شک کند در عدد انداختن، در وقتی که مشغول عمل است، باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند و همچنین اگر شک کند که سنگی که انداخت خورد به [[جمره]] یا نه، باید بیندازد تا علم به رسیدن پیدا کند. {{توضیح مساله|1005|
'''امام خمینی:''' اگر شک کند در عدد انداختن، در وقتی که مشغول عمل است، باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند و همچنین اگر شک کند که سنگی که انداخت خورد به [[جمره]] یا نه، باید بیندازد تا علم به رسیدن پیدا کند. {{توضیح مساله|1005|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' لکن اگر اطمینان پیدا کند که هفت سنگ زده، یا به حدی بزند که اگر متعارف مردم این مقدار می‌زدند اطمینان پیدا می‌کردند، کافی است.
* '''زنجانی:''' لکن اگر اطمینان پیدا کند که هفت سنگ زده، یا به حدی بزند که اگر متعارف مردم این مقدار می‌زدند اطمینان پیدا می‌کردند، کافی است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' اصابت شرط نیست.  
* '''سبحانی:''' اصابت شرط نیست.  
* '''آیت‌الله مکارم:''' همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.
* '''مکارم:''' همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.


}}
}}
خط ۲۰۳: خط ۲۰۷:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید، باید دو مرتبه بیندازد، اگرچه در وقت [[رمی]] گمانش آن بود که رسیده است. پس اگر پهلوی جمره چیزهای دیگری نصب شده و اشتباهاً به آنها رمی کرده، کافی نیست و باید اعاده کند، اگرچه در سال دیگر به وسیله نایبش. {{توضیح مساله|1006|
'''امام خمینی:''' اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید، باید دو مرتبه بیندازد، اگرچه در وقت [[رمی]] گمانش آن بود که رسیده است. پس اگر پهلوی جمره چیزهای دیگری نصب شده و اشتباهاً به آنها رمی کرده، کافی نیست و باید اعاده کند، اگرچه در سال دیگر به وسیله نایبش. {{توضیح مساله|1006|
* '''آیت‌الله سبحانی:''' چنانچه فضای مذکور را رمی کند کافی است و اصابت شرط نیست.
* '''سبحانی:''' چنانچه فضای مذکور را رمی کند کافی است و اصابت شرط نیست.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر پس از خروج از [[مکه]] متوجه شود اعاده لازم نیست گرچه احوط است.
* '''سیستانی:''' اگر پس از خروج از [[مکه]] متوجه شود اعاده لازم نیست گرچه احوط است.
* '''آیت‌الله مکارم:''' همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.
* '''آیت‌الله مکارم:''' همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.
}}
}}
خط ۲۲۶: خط ۲۳۰:
|
|
'''امام خمینی:''' [[جایز]] است سواره و پیاده سنگ بیندازد. {{توضیح مساله|1008|
'''امام خمینی:''' [[جایز]] است سواره و پیاده سنگ بیندازد. {{توضیح مساله|1008|
* '''آیات عظام بهجت، تبریزی، سیستانی:''' [[مستحب]] است در حال پرتاب پیاده باشد.
* '''بهجت، تبریزی و سیستانی:''' [[مستحب]] است در حال پرتاب پیاده باشد.
* '''آیت‌الله فاضل:''' اما پیاده افضل است.
* '''فاضل:''' اما پیاده افضل است.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۲۴۰: خط ۲۴۴:
|
|
'''امام خمینی:''' باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست، ولی بعید نیست با «فلاخن» کافی باشد. {{توضیح مساله|1009|
'''امام خمینی:''' باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست، ولی بعید نیست با «فلاخن» کافی باشد. {{توضیح مساله|1009|
* '''آیت‌الله بهجت:''' خلاف [[احتیاط]] است.
* '''بهجت:''' خلاف [[احتیاط]] است.
* '''آیت‌الله خویی، آیت‌الله گلپایگانی:''' متعرض این مسئله نشده‌اند.
* '''خویی ، گلپایگانی:''' متعرض این مسئله نشده‌اند.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' رمی با فلاخن، صحیح است و رمی با پا و دهان، خلاف احتیاط استحبابی است.
* '''زنجانی:''' رمی با فلاخن، صحیح است و رمی با پا و دهان، خلاف احتیاط استحبابی است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' سنگ‌ها باید با دست پرتاب شوند و با اعضای دیگر بدن و یا به وسیله دیگر کافی نیست و کسانی ‌که دست ندارند و یا هر دو دست آنها فلج است می‌توانند نایب بگیرند و رمی با دهن یا پاها کافی نیست.
* '''سبحانی:''' سنگ‌ها باید با دست پرتاب شوند و با اعضای دیگر بدن و یا به وسیله دیگر کافی نیست و کسانی ‌که دست ندارند و یا هر دو دست آنها فلج است می‌توانند نایب بگیرند و رمی با دهن یا پاها کافی نیست.
* '''آیات عظام سیستانی، صافی، فاضل، مکارم:''' بنا بر [[احتیاط واجب]] کافی نیست.
* '''سیستانی، صافی، فاضل و مکارم:''' بنا بر [[احتیاط واجب]] کافی نیست.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۲۵۷: خط ۲۶۱:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از آنکه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد، شک کند در عدد سنگ‌ها، اگر شک در نقیصه کند، احتیاط آن است که برگردد و نقیصه را تمام کند {{توضیح مساله|1010|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از آنکه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد، شک کند در عدد سنگ‌ها، اگر شک در نقیصه کند، احتیاط آن است که برگردد و نقیصه را تمام کند {{توضیح مساله|1010|
* '''آیت‌الله بهجت:''' اشکال ندارد.
* '''بهجت:''' اشکال ندارد.
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سبحانی، صافی، گلپایگانی:''' اگر شک در نقیصه کند باید برگردد و نقیصه را تمام کند.
* '''تبریزی، خویی، سبحانی، صافی و گلپایگانی:''' اگر شک در نقیصه کند باید برگردد و نقیصه را تمام کند.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' چنانچه احتمال دهد هنگام رمی به حفظ عدد سنگ‌ها توجه داشته، اعتنا به شکش نکند، هرچند شک در نقیصه باشد.
* '''زنجانی:''' چنانچه احتمال دهد هنگام رمی به حفظ عدد سنگ‌ها توجه داشته، اعتنا به شکش نکند، هرچند شک در نقیصه باشد.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر بعد از صدق عرفی فراغ باشد اعتنا نکند و اگر قبل از آن است باید تدارک کند.
* '''سیستانی:''' اگر بعد از صدق عرفی فراغ باشد اعتنا نکند و اگر قبل از آن است باید تدارک کند.
* '''آیت‌الله مکارم:''' بنا را بر کمتر می‌گذارد و چنانچه [[موالات]] به هم نخورده، باقیمانده را به جا می‌آورد و اگر موالات به هم خورده، احتیاط آن است که آن را تکمیل کند و سپس از نو، هفت سنگ بزند؛ مگر آنکه چهار سنگ زده باشد.
* '''مکارم:''' بنا را بر کمتر می‌گذارد و چنانچه [[موالات]] به هم نخورده، باقیمانده را به جا می‌آورد و اگر موالات به هم خورده، احتیاط آن است که آن را تکمیل کند و سپس از نو، هفت سنگ بزند؛ مگر آنکه چهار سنگ زده باشد.
}}و در شک در زیاده اعتنا نکند.
}}و در شک در زیاده اعتنا نکند.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۲۷۴: خط ۲۷۸:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از [[ذبح]] یا [[سر تراشیدن]]، [[شک]] کند {{توضیح مساله|1011|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از [[ذبح]] یا [[سر تراشیدن]]، [[شک]] کند {{توضیح مساله|1011|
* '''آیات عظام تبریزی، خویی، سیستانی:''' و یا پس از فرا رسیدن شب باشد.
* '''تبریزی، خویی و سیستانی:''' و یا پس از فرا رسیدن شب باشد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' در اصل، باید رمی کند و اگر در تعدد آن شک داشته باشد اگر احتمال رعایت بدهد، اعتنا نکند و اگر بعد از گذشتن وقت رمی ـ روز دهم ـ در اصل رمی یا عدد آن شک کند، و همچنین اگر بعد از گذشتن وقت رمی و رسیدن شب شک کند، اعتنا نمی‌کند.
* '''زنجانی:''' در اصل، باید رمی کند و اگر در تعدد آن شک داشته باشد اگر احتمال رعایت بدهد، اعتنا نکند و اگر بعد از گذشتن وقت رمی ـ روز دهم ـ در اصل رمی یا عدد آن شک کند، و همچنین اگر بعد از گذشتن وقت رمی و رسیدن شب شک کند، اعتنا نمی‌کند.
}}در انداختن سنگ یا در عدد آن، اعتنا نکند.
}}در انداختن سنگ یا در عدد آن، اعتنا نکند.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۲۸۸: خط ۲۹۲:
|
|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از فارغ شدن شک کند در اینکه درست انداخته یا نه، بنا بر صحت بگذارد، {{توضیح مساله|1012|
'''امام خمینی:''' اگر بعد از فارغ شدن شک کند در اینکه درست انداخته یا نه، بنا بر صحت بگذارد، {{توضیح مساله|1012|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' چنانچه احتمال بدهد هنگام [[رمی]] به رعایت شرایط آن توجه داشته اعتنا نکند.
* '''زنجانی:''' چنانچه احتمال بدهد هنگام [[رمی]] به رعایت شرایط آن توجه داشته اعتنا نکند.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' ولی ظن به پرتاب و یا ظن به صحت در حین رمی اعتبار ندارد و باید یقین کند که صحیح پرتاب کرده ولی همان‌ طور که گذشت اصابت شرط نیست.
* '''سبحانی:''' ولی ظن به پرتاب و یا ظن به صحت در حین رمی اعتبار ندارد و باید یقین کند که صحیح پرتاب کرده ولی همان‌ طور که گذشت اصابت شرط نیست.
}}بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند باید اعاده کند ،{{توضیح مساله|1012|
}}بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند باید اعاده کند ،{{توضیح مساله|1012|
* '''آیت‌الله بهجت:''' خلاف احتیاط است.
* '''بهجت:''' خلاف احتیاط است.
* '''آیت‌الله تبریزی، آیت‌الله خویی:''' اگر شک کند سنگ‌ریزه به [[جمره]] رسید یا نه بنا بر نرسیدن گذاشته و سنگ دیگری بزند مگر آنکه شک وی در وقتی باشد که به واجب دیگری مشغول شده یا پس از فرا رسیدن [[شب]] باشد.
* '''تبریزی، خویی:''' اگر شک کند سنگ‌ریزه به [[جمره]] رسید یا نه بنا بر نرسیدن گذاشته و سنگ دیگری بزند مگر آنکه شک وی در وقتی باشد که به واجب دیگری مشغول شده یا پس از فرا رسیدن [[شب]] باشد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' در تمام فروض این مسئله چنانچه احتمال بدهد هنگام رمی به رعایت شرایط آن توجه داشته یا بعد از روز [[عید]]، شک کند اعتنا نکند.
* '''زنجانی:''' در تمام فروض این مسئله چنانچه احتمال بدهد هنگام رمی به رعایت شرایط آن توجه داشته یا بعد از روز [[عید]]، شک کند اعتنا نکند.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' اگر بعد از [[ذبح]] یا سر تراشیدن باشد، به شک خود اعتنا نکند والاّ باید آن را اعاده کند.
* '''سبحانی:''' اگر بعد از [[ذبح]] یا سر تراشیدن باشد، به شک خود اعتنا نکند والاّ باید آن را اعاده کند.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر بعد از صدق فراغ باشد عرفاً اعتنا نکند، مطلقاً.
* '''سیستانی:''' اگر بعد از صدق فراغ باشد عرفاً اعتنا نکند، مطلقاً.
* '''آیت‌الله فاضل:''' برای این استثناء وجهی به نظر نمی‌رسد.
* '''فاضل:''' برای این استثناء وجهی به نظر نمی‌رسد.
}} ولی اگر رسیدن را دانست و احتمال داد که با پا انداخته باشد یا سنگ مستعمل انداخته باشد، اعتنا نکند.
}} ولی اگر رسیدن را دانست و احتمال داد که با پا انداخته باشد یا سنگ مستعمل انداخته باشد، اعتنا نکند.
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۳۱۷: خط ۳۲۱:
|
|
'''امام خمینی:''' در انداختن سنگ‌ها شرط نیست [[طهارت]] از [[حدث]] {{توضیح مساله|1014|
'''امام خمینی:''' در انداختن سنگ‌ها شرط نیست [[طهارت]] از [[حدث]] {{توضیح مساله|1014|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' رعایت طهارت از حدث، مطابق احتیاط استحبابی است.
* '''زنجانی:''' رعایت طهارت از حدث، مطابق احتیاط استحبابی است.
}}یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست. {{توضیح مساله|1014|
}}یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست. {{توضیح مساله|1014|
* '''آیت‌الله بهجت:''' خلاف احتیاط است.
* '''بهجت:''' خلاف احتیاط است.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۳۳۲: خط ۳۳۶:
|
|
'''امام خمینی:''' از بچه‌ها و مریض‌ها {{توضیح مساله|1015|
'''امام خمینی:''' از بچه‌ها و مریض‌ها {{توضیح مساله|1015|
* '''آیات عظام بهجت، سبحانی، تبریزی، خویی:''' بیماری که امید ندارد تا مغرب بهبودی حاصل کند.
* '''بهجت، سبحانی، تبریزی و خویی:''' بیماری که امید ندارد تا مغرب بهبودی حاصل کند.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' بانوان و کودکان و کسانی ‌که از رمی در روز معذورند (به تفصیلی که در ذیل مسئله 1018 خواهد آمد) شب عید، رمی می‌کنند و چنانچه از رمی در شب و روز، معذور باشند، برای [[رمی]] در روز، نایب می‌گیرند و رمی در شب قبل، بر نیابت مقدم است و در صورتی که نتوانند برای رمی در روز نایب بگیرند برای رمی در شب قبل، نایب می‌گیرند.
* '''زنجانی:''' بانوان و کودکان و کسانی ‌که از رمی در روز معذورند (به تفصیلی که در ذیل مسئله 1018 خواهد آمد) شب عید، رمی می‌کنند و چنانچه از رمی در شب و روز، معذور باشند، برای [[رمی]] در روز، نایب می‌گیرند و رمی در شب قبل، بر نیابت مقدم است و در صورتی که نتوانند برای رمی در روز نایب بگیرند برای رمی در شب قبل، نایب می‌گیرند.
}}و کسانی ‌که نمی‌توانند به واسطه عذری ـ مثل اغما ـ خودشان رمی کنند، کسی دیگر [[نیابت]] کند. {{توضیح مساله|1015|
}}و کسانی ‌که نمی‌توانند به واسطه عذری ـ مثل اغما ـ خودشان رمی کنند، کسی دیگر [[نیابت]] کند. {{توضیح مساله|1015|
* '''آیت‌الله بهجت:''' و اگر شب می‌تواند [[احتیاط]] در جمع بین استنابه و رمی در شب است.
* '''بهجت:''' و اگر شب می‌تواند [[احتیاط]] در جمع بین استنابه و رمی در شب است.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' کسانی ‌که از انجام رَمی حتی در شب معذورند (مانند بیماران) می‌توانند نایب بگیرند.
* '''خامنه‌ای:''' کسانی ‌که از انجام رَمی حتی در شب معذورند (مانند بیماران) می‌توانند نایب بگیرند.
* '''آیت‌الله مکارم:''' نیابت احتیاج به اذن و اجازه منوب ‌عنه دارد.
* '''مکارم:''' نیابت احتیاج به اذن و اجازه منوب ‌عنه دارد.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۳۵۰: خط ۳۵۴:
|
|
'''امام خمینی:''' مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند. {{توضیح مساله|1016|
'''امام خمینی:''' مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند. {{توضیح مساله|1016|
* '''آیت‌الله بهجت:''' و اگر ممکن است مریض سنگ را به دست گیرد که دیگری بیندازد او را، و جمع کند بین این کار و استنابه علی الأحوط.
* '''بهجت:''' و اگر ممکن است مریض سنگ را به دست گیرد که دیگری بیندازد او را، و جمع کند بین این کار و استنابه علی الأحوط.
* '''آیت‌الله صافی، آیت‌الله گلپایگانی:''' و اگر ممکن است مریض سنگ‌ها را با دست بگیرد و دیگری برای او رمی کند.
* '''صافی، گلپایگانی:''' و اگر ممکن است مریض سنگ‌ها را با دست بگیرد و دیگری برای او رمی کند.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۳۷۷: خط ۳۸۱:
|
|
'''امام خمینی:''' کسانی ‌که [[عذر]] دارند از اینکه روز رمی کنند، می‌توانند شب عمل کنند هر وقت شب که باشد. {{توضیح مساله|1018|
'''امام خمینی:''' کسانی ‌که [[عذر]] دارند از اینکه روز رمی کنند، می‌توانند شب عمل کنند هر وقت شب که باشد. {{توضیح مساله|1018|
* '''آیت‌الله بهجت:''' معذورین می‌توانند شب قبل از آن روز رمی کنند اما در شب بعد، بنا بر احتیاط واجب مجزی نیست مگر اینکه فردا مانعی داشته باشند.
* '''بهجت:''' معذورین می‌توانند شب قبل از آن روز رمی کنند اما در شب بعد، بنا بر احتیاط واجب مجزی نیست مگر اینکه فردا مانعی داشته باشند.
* '''آیت‌الله تبریزى، آیت‌الله خویی:''' شب قبل از آن روز.
* '''تبریزى، خویی:''' شب قبل از آن روز.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' غیر از زنان که رمی شب عید وظیفه اختیاری آنان است کسانی ‌که از انجام رمی در روز عید معذورند می‌توانند در شب عید یا شب پس از آن رمی کنند، همچنین کسانی ‌که از انجام رمی در روز یازدهم یا دوازدهم [[ذیحجه|ذی‌حجه]] معذورند، می‌توانند شب قبل یا شب بعد از آن رمی کنند.
* '''خامنه‌ای:''' غیر از زنان که رمی شب عید وظیفه اختیاری آنان است کسانی ‌که از انجام رمی در روز عید معذورند می‌توانند در شب عید یا شب پس از آن رمی کنند، همچنین کسانی ‌که از انجام رمی در روز یازدهم یا دوازدهم [[ذیحجه|ذی‌حجه]] معذورند، می‌توانند شب قبل یا شب بعد از آن رمی کنند.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' چند دسته‌اند که می‌توانند جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) بانوان؛ ب) کودکان؛ ج) ضعیفی که رمی در روز برایش مشقت دارد، هرچند شدید نباشد؛ د) تمام کسانی ‌که رمی در روز برای آنها مشقت شدید دارد، ه‍ ) کسانی ‌که به جهت تهیه ارزاق عمومی از رمی در روز معذورند. این چند گروه در روز هم می‌توانند رمی نمایند. چند گروهند که باید جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) کسانی ‌که نمی‌توانند در روز رمی کنند؛ ب) کسانی ‌که می‌ترسند برای رمی در روز با خطر جدی روبه‌رو شوند؛ ج) کسانی ‌که رمی در روز برایشان ضرر اساسی دارد، این سه دسته باید شب قبل رمی نمایند، و اگر در روز، رمی کردند بنا بر احتیاط به آن اکتفا نکند. کسی که وظیفه او نایب گرفتن است اگر کسی بدون گفته او برایش سنگ زد کافی است.
* '''زنجانی:''' چند دسته‌اند که می‌توانند جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) بانوان؛ ب) کودکان؛ ج) ضعیفی که رمی در روز برایش مشقت دارد، هرچند شدید نباشد؛ د) تمام کسانی ‌که رمی در روز برای آنها مشقت شدید دارد، ه‍ ) کسانی ‌که به جهت تهیه ارزاق عمومی از رمی در روز معذورند. این چند گروه در روز هم می‌توانند رمی نمایند. چند گروهند که باید جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) کسانی ‌که نمی‌توانند در روز رمی کنند؛ ب) کسانی ‌که می‌ترسند برای رمی در روز با خطر جدی روبه‌رو شوند؛ ج) کسانی ‌که رمی در روز برایشان ضرر اساسی دارد، این سه دسته باید شب قبل رمی نمایند، و اگر در روز، رمی کردند بنا بر احتیاط به آن اکتفا نکند. کسی که وظیفه او نایب گرفتن است اگر کسی بدون گفته او برایش سنگ زد کافی است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' یعنی شب قبل از هر روز رمی کند نه شب بعد ولی اگر در شب هم نمی‌تواند باید نایب بگیرد و در هر سه مورد شب [[عید]] و شب یازدهم و دوازدهم نایب نمی‌تواند شب رمی کند بلکه باید در روز رمی نماید.
* '''سبحانی:''' یعنی شب قبل از هر روز رمی کند نه شب بعد ولی اگر در شب هم نمی‌تواند باید نایب بگیرد و در هر سه مورد شب [[عید]] و شب یازدهم و دوازدهم نایب نمی‌تواند شب رمی کند بلکه باید در روز رمی نماید.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' کسانی ‌که شب از ماندن در [[مشعر]] معذور بودند مانند زنان و بیماران می‌توانند همان شب عید رمی کنند و اما پرستاران و همراهان آنها باید روز رمی کنند مگر اینکه آنها نیاز به همراهی در طول روز داشته باشند به طوری که به مقدار رمی هم از آنها مستغنی نشوند و اما رمی در شب بعد کافی نیست و معذور باید نایب بگیرد مگر چوپانان و کسانی ‌که از ماندن روز در [[منا]] معذورند به جهت ترس یا بیماری یا غیر آن.
* '''سیستانی:''' کسانی ‌که شب از ماندن در [[مشعر]] معذور بودند مانند زنان و بیماران می‌توانند همان شب عید رمی کنند و اما پرستاران و همراهان آنها باید روز رمی کنند مگر اینکه آنها نیاز به همراهی در طول روز داشته باشند به طوری که به مقدار رمی هم از آنها مستغنی نشوند و اما رمی در شب بعد کافی نیست و معذور باید نایب بگیرد مگر چوپانان و کسانی ‌که از ماندن روز در [[منا]] معذورند به جهت ترس یا بیماری یا غیر آن.
* '''آیت‌الله مکارم:''' زنان و پیران می‌توانند در شب رمی کنند، همچنین کسانی ‌که روزها گرفتار کار حجاج هستند و فرق نمی‌کند در شب قبل یا شب بعد.
* '''مکارم:''' زنان و پیران می‌توانند در شب رمی کنند، همچنین کسانی ‌که روزها گرفتار کار حجاج هستند و فرق نمی‌کند در شب قبل یا شب بعد.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۳۹۵: خط ۳۹۹:
|
|
'''امام خمینی:''' مستحبات [[رمی جمرات]] {{توضیح مساله|*|
'''امام خمینی:''' مستحبات [[رمی جمرات]] {{توضیح مساله|*|
* '''آیت‌الله مکارم:''' این مستحبات را به قصد [[رجا]] به جا آورد.
* '''مکارم:''' این مستحبات را به قصد [[رجا]] به جا آورد.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۴۲۲: خط ۴۲۶:
|
|
'''امام خمینی:'''  سئوال: رمی جمرات از طبقه فوقانی جایز و مکفی است یا نه؟ و چنانچه بر اثر ازدحام جمعیت رمی در طبقه پایین مشکل باشد تکلیف چیست؟ جواب: جایز است و لازم نیست در طبقه اوّل رمی نمایند.{{توضیح مساله|1424|
'''امام خمینی:'''  سئوال: رمی جمرات از طبقه فوقانی جایز و مکفی است یا نه؟ و چنانچه بر اثر ازدحام جمعیت رمی در طبقه پایین مشکل باشد تکلیف چیست؟ جواب: جایز است و لازم نیست در طبقه اوّل رمی نمایند.{{توضیح مساله|1424|
* '''آیت‌الله بهجت، آیت‌الله زنجانی:''' رمی در هر دو طبقه جایز و کافی است.
* '''بهجت، زنجانی:''' رمی در هر دو طبقه جایز و کافی است.
* '''آیت‌الله تبریزی:''' کفایت رمی مزبور محل اشکال است مگر اینکه از بالا، پایین جمره را بتواند رمی کند و اگر در تمام روز رمی در طبقه پایین مشکل باشد و خوف بر نفس داشته باشد، شب قبل رمی نماید و چنانچه در روز هم متمکن شد رمی را اعاده می‌کند. والله العالم.
* '''تبریزی:''' کفایت رمی مزبور محل اشکال است مگر اینکه از بالا، پایین جمره را بتواند رمی کند و اگر در تمام روز رمی در طبقه پایین مشکل باشد و خوف بر نفس داشته باشد، شب قبل رمی نماید و چنانچه در روز هم متمکن شد رمی را اعاده می‌کند. والله العالم.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' بنا بر ظاهر، انجام رمی از طبقه بالا (پل جمرات) جایز است، هرچند احوط آن است که از محل پیشین رمی کند.
* '''خامنه‌ای:''' بنا بر ظاهر، انجام رمی از طبقه بالا (پل جمرات) جایز است، هرچند احوط آن است که از محل پیشین رمی کند.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' رمی در تمام طبقات جایز است.
* '''سبحانی:''' رمی در تمام طبقات جایز است.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اکتفا به رمی مقدار اضافه شده، محلّ اشکال است اگر رمی مقدار سابق ممکن نباشد هم خود به مقدار جدید اضافه شده رمی کند و هم نایب بگیرد که به مقدار زاید رمی نماید.
* '''سیستانی:''' اکتفا به رمی مقدار اضافه شده، محلّ اشکال است اگر رمی مقدار سابق ممکن نباشد هم خود به مقدار جدید اضافه شده رمی کند و هم نایب بگیرد که به مقدار زاید رمی نماید.
* '''آیت‌الله صافی:''' رمی آنچه بر ستون جمره اضافه شده خلاف احتیاط است ولی اگر از طبقه فوقانی به قسمت قبلی جمره رمی کنند اشکال ندارد. والله العالم.
* '''صافی:''' رمی آنچه بر ستون جمره اضافه شده خلاف احتیاط است ولی اگر از طبقه فوقانی به قسمت قبلی جمره رمی کنند اشکال ندارد. والله العالم.
* '''آیت‌الله فاضل، آیت‌الله نوری:''' رمی از طبقه فوقانی جایز است.
* '''فاضل، نوری:''' رمی از طبقه فوقانی جایز است.
* '''آیت‌الله گلپایگانی:''' رمی در طبقه بالا خلاف احتیاط است و اگر در همان روز متمکن از رمی در طبقه پایین نشدند روز بعد در طبقه پایین رمی کنند. والله العالم.
* '''گلپایگانی:''' رمی در طبقه بالا خلاف احتیاط است و اگر در همان روز متمکن از رمی در طبقه پایین نشدند روز بعد در طبقه پایین رمی کنند. والله العالم.
* '''آیت‌الله مکارم:''' رمی از طبقات بالا مانع ندارد، مخصوصاً در هنگام ازدحام.
* '''مکارم:''' رمی از طبقات بالا مانع ندارد، مخصوصاً در هنگام ازدحام.
}}
}}
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
خط ۴۴۵: خط ۴۴۹:
|-style="background:#fefef9;"
|-style="background:#fefef9;"
| '''پاسخ مراجع:'''
| '''پاسخ مراجع:'''
* '''آیت‌الله بهجت:''' اگر ضرورت است، به اینکه ممکن نیست سؤال شود که از کجا زیاد شده، اشکال ندارد.
* '''بهجت:''' اگر ضرورت است، به اینکه ممکن نیست سؤال شود که از کجا زیاد شده، اشکال ندارد.
* '''آیت‌الله تبریزی:''' با فحص و سؤال از کسانی ‌که از کیفیت بنا اطلاع دارند، به دیوار جدیدی که مقابل ستون‌های قبلی قرار گرفته رمی کنند و اگر تشخیص محل قبلی ستون‌ها و ایستادن در محل پر ازدحام برای تشخیص آن، کاری دشوار و یا غیر ممکن بود (با توجه به نقشه ارسالی به این جانب از جمرات جدید) چنانچه وسط دیوار جدید را در نظر بگیرند و رمی کنند، مجزی است ان شاء الله تعالی.
* '''تبریزی:''' با فحص و سؤال از کسانی ‌که از کیفیت بنا اطلاع دارند، به دیوار جدیدی که مقابل ستون‌های قبلی قرار گرفته رمی کنند و اگر تشخیص محل قبلی ستون‌ها و ایستادن در محل پر ازدحام برای تشخیص آن، کاری دشوار و یا غیر ممکن بود (با توجه به نقشه ارسالی به این جانب از جمرات جدید) چنانچه وسط دیوار جدید را در نظر بگیرند و رمی کنند، مجزی است ان شاء الله تعالی.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' اگر بتواند جای جَمَره قدیمی را بشناسد و آن را رمی کند، باید همان جا را رمی کند، و اگر شناختن جای جمره قدیمی یا رمی آن برای او مشقت داشته باشد، هر جای جمره فعلی را رمی کند کافی است.
* '''خامنه‌ای:''' اگر بتواند جای جَمَره قدیمی را بشناسد و آن را رمی کند، باید همان جا را رمی کند، و اگر شناختن جای جمره قدیمی یا رمی آن برای او مشقت داشته باشد، هر جای جمره فعلی را رمی کند کافی است.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' سنگ‌زدن به ستون‌هایی که اخیراً احداث شده است، حتی قسمت‌هایی که از محل جمرات سابق بیرون است و همچنین رمی هر دو طرف دیوار کافی است.
* '''زنجانی:''' سنگ‌زدن به ستون‌هایی که اخیراً احداث شده است، حتی قسمت‌هایی که از محل جمرات سابق بیرون است و همچنین رمی هر دو طرف دیوار کافی است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' به ذیل مسئله 1001 مراجعه شود.
* '''سبحانی:''' به ذیل مسئله 1001 مراجعه شود.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر دیوار موجود، مشتمل بر ستون سابق باشد و تشخیص آن هرچند به کمک اهل خبره قبل از رمی میسور باشد، بنا بر احتیاط واجب باید همان قسمت را رمی کنند و اگر میسور نباشد، به احتیاط واحب، باید رمی را تکرار کنند، مگر مقداری که مستلزم حرج یا ضرر است.
* '''سیستانی:''' اگر دیوار موجود، مشتمل بر ستون سابق باشد و تشخیص آن هرچند به کمک اهل خبره قبل از رمی میسور باشد، بنا بر احتیاط واجب باید همان قسمت را رمی کنند و اگر میسور نباشد، به احتیاط واحب، باید رمی را تکرار کنند، مگر مقداری که مستلزم حرج یا ضرر است.
* '''آیت‌الله صافی:''' در صورت عدم امکان رمی ستون سابق، محاذی ستون سابق رمی شود؛ والله العالم.
* '''صافی:''' در صورت عدم امکان رمی ستون سابق، محاذی ستون سابق رمی شود؛ والله العالم.
* '''آیت‌الله فاضل:''' بلی، در فرض مزبور رمی جمرات فعلی کفایت می‌کند.
* '''فاضل:''' بلی، در فرض مزبور رمی جمرات فعلی کفایت می‌کند.
* '''آیت‌الله مکارم:''' پرتاب سنگ به آن حوضچه، هرچند بزرگتر از سابق شده است کافی است، و اگر به دیوار مزبور بزنند تا در حوضچه بیفتد، آن هم کفایت می‌کند، و هیچ ضرورتی ندارد که جای ستون سابق را پیدا کنند و به آن بزنند.
* '''مکارم:''' پرتاب سنگ به آن حوضچه، هرچند بزرگتر از سابق شده است کافی است، و اگر به دیوار مزبور بزنند تا در حوضچه بیفتد، آن هم کفایت می‌کند، و هیچ ضرورتی ندارد که جای ستون سابق را پیدا کنند و به آن بزنند.
|}
|}



نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۵۵

توجه: با رمی جمرات سه‌گانه اشتباه نشود.
مقاله توصیفی فقهی این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام رمی جمره عقبه است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله رمی جمره عقبه.
رمی جمره عقبه (فتاوای مراجع)
دسته مناسک حج تمتع
مکان منا
زمان عید قربان
عمل قبلی وقوف در مشعر
عمل بعدی قربانی
حکم واجب
اشیای وابسته جمرات؛ سنگ
دعاهای وابسته دعاهای حج#دعاهای رمی جمرات
صفحه فتواهای مراجع رمی جمرات سه‌گانه (فتاوای مراجع)
جستارهای وابسته رمی

ببنید:آموزش رمی جمره عقبه

چگونگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

رمی جمره عقبه

امام خمینی: [یکی از واجبات منا، رمی جمره عقبه] یعنی ریگ انداختن به جمره، که نام محلی است در منا.

شرط اندازه سنگ رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 996

امام خمینی: شرط است در سنگی که می‌خواهد بیندازد به آن، «حصی» یعنی ریگ گفته شود، [م996 ۱]پس اگر آنقدر ریز باشد که ریگ به آن گفته نشود مثل «شن» کافی نیست و اگر خیلی بزرگ باشد نیز کافی نیست، چنانچه به غیر ریگ مثل کلوخ و خزف و اقسام جواهرات نیز جایز نیست و اما اقسام سنگ‌ها حتی سنگ مرمر مانع ندارد.

مراجع دیگر:
    • بهجت: باید صدق اسم سنگ و سنگ‌ریزه بر آنها بکند.
    • سبحانی: مثلاً به اندازه هسته خرما یا فندق باشد.
    • سیستانی: و مستحب است ریگ‌ها رنگین و نقطه دار و سست و به اندازه سر انگشت باشند.

سنگ‌ها از حرم باشند[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 997

امام خمینی: شرط است که سنگ‌ها از حرم باشد [م997 ۱]و سنگ خارج حرم کافی نیست و در حرم از هر موضعی که مباح باشد [م997 ۲]می‌تواند بردارد مگر مسجدالحرام و مسجد خِیف بلکه سایر مساجد بنا بر احوط [م997 ۳] و مستحب است از مشعر بردارد.

مراجع دیگر:
    • زنجانی: رمی با سنگ‌هایی که در اصل خلقت، در حرم آفریده نشده‌اند، بلکه از بیرون آورده شده و مدتی در حرم باشند و از حرم برداشته شوند صحیح است.
    • سیستانی: این احتیاط را در حکم وضعی ذکر نفرموده‌اند ولی برداشتن سنگ از مساجد اگر جزو آنها باشد مطلقاً جایز نیست.

سنگ‌ها بکر باشند[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 998

امام خمینی: شرط است که سنگ‌ها بکر باشند؛ [م998 ۱]یعنی آنها را خودش یا کس دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد، اگرچه در سال‌های قبل.

مراجع دیگر:
    • تبریزی، خویی و سیستانی: بنا بر احتیاط باید بکر باشد.
    • زنجانی: رمی جمره با سنگ‌هایی که در پای جمرات، ریخته شده است کافی نیست و اگر از جاهای دیگر حرم بردارد و رمی کند کافی است، هرچند این سنگ‌ها قبلاً برای رمی جمره استفاده شده باشد؛ البته این کار، خلاف احتیاط استحبابی است.
    • سبحانی، مکارم: باید قبلاً از آن برای رمی استفاده نشده باشد... .

سنگ‌ها مباح باشند[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 999

امام خمینی: شرط است که مباح باشد، پس با سنگ غصبی یا آنچه که دیگری برای خودش حیازت کرده کافی نیست. [م999 ۱]

مراجع دیگر:
    • تبریزى، خویی: اگر اعتقاد داشت سنگ‌ها غصبی نیست و یا غصبی بودن آنها را فراموش کرد و خودش غاصب نبود رمی صحیح است و در غیر آن باید اعاده شود.
    • زنجانی: رمی با ریگ‌هایی که متعلق به دیگری است بدون رضایت او حرام است و بنا بر احتیاط نباید به آن اکتفا کند و در صورت عدم عذر معصیت کرده است.
    • سیستانی: مشکل است اکتفا به آن مگر آنکه نداند غصبی است یا فراموش کرده باشد و خود غاصب نباشد یا حرمت را فراموش کرده باشد یا جاهل قاصر باشد.

زمان رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1000

امام خمینی: وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن و اگر فراموش کرد ،[م1000 ۱] تا روز سیزدهم می‌تواند به جا آورد و اگر تا آن وقت متذکر نشد احتیاطاً در سال دیگر خودش یا نایبش بیندازد. [م1000 ۲]

مراجع دیگر:
    • تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی: یا مسئله را نمی‌دانست.
    • بهجت: وقت رمی بعد از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن، و اگر فراموش کرد یا ترک کرد عمداً علی الأحوط، تا روز سیزدهم، در روزی که متذکر شود به جا آورد با تقدیم قضا بر ادا، و احتیاط در رعایت طلوع آفتاب است در قضاء ایضاً با عدم عذر مسوّغ رمی در شب در ادا مانند خوف و مرض، و اگر متذکر نشد یا متذکر شد بعد از انقضای ایام تشریق یا ترک کرد عمداً تا آن وقت علی الأحوط، در سال آینده خود یا نایب او، با ترتب نیابت بر عدم حج در سال آینده یا عدم امکان مباشرت، به جا آورند.
    • تبریزى، خویی: احتیاط این است که به منا رفته و رمی نموده و در سال بعد رمی را شخصاً خودش و یا نایبش به جا آورد، و اگر بعد از خروج از مکه یادش آمد واجب نیست برگردد بلکه سال دیگر خودش یا نایبش بنا بر احتیاط رمی می‌کنند.
    • خامنه‌ای: اگر از مکه بیرون نرفته احتیاط واجب آن است که به منا رفته رمی نماید و در سال دیگر نیز خودش یا نایبش قضا کند و اگر از مکه خارج شده احتیاط واجب آن است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کند.
    • زنجانی: ولی اگر کسی از گروه‌هایی باشد که در ذیل مسئله 1018 ذکر خواهد شد می‌تواند در شب عید، جمره عقبه را رمی کنند و اگر روز عید رمی را از روی علم و عمد ـ اختیاراً یا اضطراراً ـ ترک نماید باید قبل از رمی روز یازدهم آن را قضا کند و اگر قضا نکند، رجائاً در طول ذی‌حجه و همچنین روز عید سال آینده، قضای آن را به جا آورد و اگر سال آینده به مکه نمی‌رود برای رمی، نایب بگیرد و اگر رمی روز عید را از روی فراموشی یا جهل ترک نماید چنانچه تا روز سیزدهم متوجه شود قبل از رمی ادایی، آن را قضا می‌کند و اگر بعد از آن در مکه یادش بیاید در ذی‌حجه امسال و روز عید سال بعد رجائاً قضای آن را به جا آورد و اگر پس از خروج از مکه متوجه شود قضای رمی واجب نیست؛ هرچند مطابق احتیاط استحبابی است.
    • سبحانی: هرگاه به خاطر فراموشی یا جهل در روز عید رمی نکرد تا روز سیزدهم قبل از رمی آن روز انجام دهد و اگر پس از روز سیزدهم متوجه شود، اگر از مکه خارج نشده خود تدارک کند و در سال دیگر نیز خود یا نایبش رمی کنند و اگر از مکه خارج شده، احتیاطاً در سال دیگر قضا کنند.
    • سیستانی: اگر در روز عید رمی نکرد از روی جهل یا فراموشی یا هر عذر دیگر هرگاه رفع مانع شد باید جبران کند در منا باشد و یا در مکه حتی اگر بعد از روز سیزدهم ماه باشد، ولی در شب رمی نکند و اگر پس از خروج از مکه مانع برطرف شود لازم نیست برگردد و احتیاط مستحب است که در سال بعد خود یا نایبش رمی کنند.
    • فاضل: تا روز سیزدهم می‌تواند به نیت قضا به جا آورد و واجب است قضا را قبل از رمی آن روز انجام دهد.
    • گلپایگانی: در سال بعد خودش یا نایبش باید رمی نماید.
    • مکارم: اگر بتواند باید خودش در سال آینده در همان موقع قضا کند و اگر نمی‌تواند نایب بگیرد.

احکام رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1001

امام خمینی: واجب است در انداختن سنگ‌ها چند امر: اول ـ نیت، با قصد خالص، بدون ریا و نمایش دادنِ عمل به غیر، که موجب بطلان می‌شود. دوم ـ آنکه آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و با دست بگذارد به جمره، کافی نیست. سوم ـ آنکه به انداختن، به جمره برسد. پس اگر سنگ را انداخت و سنگ دیگران به آن خورد و به واسطه آن یا کمک آن به جمره رسید کافی نیست، لکن اگر سنگ به جایی بخورد و کمانه کند و به جمره برسد کافی است ظاهراً. [م1001 ۱] چهارم ـ عدد سنگ‌ریزه‌ها باید هفت باشد. پنجم ـ باید به تدریج یکی یکی عقب هم بیندازد و در این صورت، اگر با هم به جمره بخورد مانع ندارد ولی اگر همه را یا چند عدد را با هم بیندازد کافی نیست. [م1001 ۲]اگرچه با هم به جمره نرسد و دنبال هم برسد. [م1001 ۳]

مراجع دیگر:
    • بهجت: ظاهر این است که اگر سنگ‌ریزه در راه به چیزی برخورد نموده و سپس به جمره برسد کافی باشد با بقای صدق رمی در ابتدا و انتهای آن.
    • تبریزی، خویی، صافی و گلپایگانی: اگر سنگ‌ریزه در راه به چیز بسیار سفتی مانند سنگ بخورد و در اثر آن جَسته و به جمره برسد کافی نخواهد بود.
    • خامنه‌ای: چهارم آنکه ریگ‌ها به جمره برخورد کند، بنابراین اگر برخورد نکند یا گمان کند که اصابت کرده، کافی نیست و باید ریگ دیگری را به جای آن بزند، و رسیدن ریگ‌ها به دایره پیرامون جمره، بدون برخورد با آن، کافی نیست.
    • سبحانی: اصابت کردن به دیوار شرط نمی‌باشد بلکه باید آن فضا را که حضرت ابراهیم رمی کرده و در سابق به وسیله ستونی که قسمت پایین آن را حوض کوچکی احاطه کرده بود مورد هدف قرار دهد و رمی کند چه اصابت بکند چه نکند و اگر محل ستون‌های قبلی معلوم نیست هر نقطه از دیوار را مورد هدف قرار دهد و به سوی آن پرتاب کند، کافی است. و البته مقداری از دیوار که خارج حدود منا واقع شده رمی نشود و در تمام موارد رمی باید با هدف گیری آن فضا توأم باشد و رمی بی‌هدف بی‌معنی است ولی اصابت شرط نیست.
    • فاضل: محل اشکال است.
    • مکارم: در مورد رمی جمرات فتوای اخیر ما این است که اصابت به ستون‌ها لازم نیست بلکه کافی است سنگ را به دایره اطراف جمرات پرتاب کنند و در مسائل آینده نیز به همین صورت عمل شود.
    • زنجانی، سبحانی، فاضل و مکارم: یعنی مجموعاً یک رمی حساب می‌شود.
    • زنجانی: رعایت موالات، در زدن شش سنگ اول لازم است.

رمی سنگی که دیگری استعمال کرده است[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1002

امام خمینی: اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه جایز است به آن بیندازد. [م1002 ۱]

مراجع دیگر:
    • زنجانی: گذشت که بکر بودن سنگ‌ها شرط نیست.
    • سبحانی: مثلاً شک کند که با آن رمی شده یا نه و یا شک کند که قبلاً در خارج حرم بوده سپس وارد حرم شده است در هر دو صورت به شک خود اعتنا نکند اما با ریگ‌هایی که در اطراف جمرات ریخته شده رمی کفایت نمی‌کند.
    • سیستانی: مگر اینکه در جایی باشد که علم داشته باشد بعضی از سنگ‌های آنجا استعمال شده است و احتمال بدهد که سنگ مورد نظر هم یکی از آنها باشد که در این صورت باید احتیاط کند.

عدم اعتنا به سنگی که از خارج حرم آورده‌اند[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1003

امام خمینی: اگر سنگی را که در حرم است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند، اعتنا نکند. [م1003 ۱]

مراجع دیگر:
    • زنجانی:' گذشت که اگر یقین هم دارد که سابقاً از خارج حرم آورده‌اند مانعی ندارد.
    • فاضل: احتیاط آن است که با آن رمی نکند.

شک در مورد خود سنگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1004

امام خمینی: اگر شک کند به سنگی که می‌خواهد بیندازد «حصی»؛ یعنی ریگ گفته می‌شود، باید به آن اکتفا نکند.

شک در مورد عدد سنگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1005

امام خمینی: اگر شک کند در عدد انداختن، در وقتی که مشغول عمل است، باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند و همچنین اگر شک کند که سنگی که انداخت خورد به جمره یا نه، باید بیندازد تا علم به رسیدن پیدا کند. [م1005 ۱]

مراجع دیگر:
    • زنجانی: لکن اگر اطمینان پیدا کند که هفت سنگ زده، یا به حدی بزند که اگر متعارف مردم این مقدار می‌زدند اطمینان پیدا می‌کردند، کافی است.
    • سبحانی: اصابت شرط نیست.
    • مکارم: همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.

در صورت عدم اصابت سنگ به جمره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1006

امام خمینی: اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید، باید دو مرتبه بیندازد، اگرچه در وقت رمی گمانش آن بود که رسیده است. پس اگر پهلوی جمره چیزهای دیگری نصب شده و اشتباهاً به آنها رمی کرده، کافی نیست و باید اعاده کند، اگرچه در سال دیگر به وسیله نایبش. [م1006 ۱]

مراجع دیگر:
    • سبحانی: چنانچه فضای مذکور را رمی کند کافی است و اصابت شرط نیست.
    • سیستانی: اگر پس از خروج از مکه متوجه شود اعاده لازم نیست گرچه احوط است.
    • آیت‌الله مکارم: همان‌گونه که گفتیم کافی است سنگ به دایره اطراف جمره بیفتد.

اگر چند سنگ را باهم بیندازد[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1007

امام خمینی: اگر چند سنگ را با هم بیندازد مانع ندارد لکن یکی حساب می‌شود؛ چه یکی از آنها به محل بخورد یا همه.

سواره یا پیاده انداختن سنگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1008

امام خمینی: جایز است سواره و پیاده سنگ بیندازد. [م1008 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت، تبریزی و سیستانی: مستحب است در حال پرتاب پیاده باشد.
    • فاضل: اما پیاده افضل است.

سنگ را با دست انداختن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1009

امام خمینی: باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست، ولی بعید نیست با «فلاخن» کافی باشد. [م1009 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت: خلاف احتیاط است.
    • خویی ، گلپایگانی: متعرض این مسئله نشده‌اند.
    • زنجانی: رمی با فلاخن، صحیح است و رمی با پا و دهان، خلاف احتیاط استحبابی است.
    • سبحانی: سنگ‌ها باید با دست پرتاب شوند و با اعضای دیگر بدن و یا به وسیله دیگر کافی نیست و کسانی ‌که دست ندارند و یا هر دو دست آنها فلج است می‌توانند نایب بگیرند و رمی با دهن یا پاها کافی نیست.
    • سیستانی، صافی، فاضل و مکارم: بنا بر احتیاط واجب کافی نیست.

شک در عدد سنگها بعد از انحراف سنگ‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1010

امام خمینی: اگر بعد از آنکه سنگ را انداخت و از محل منصرف شد، شک کند در عدد سنگ‌ها، اگر شک در نقیصه کند، احتیاط آن است که برگردد و نقیصه را تمام کند [م1010 ۱]و در شک در زیاده اعتنا نکند.

مراجع دیگر:
    • بهجت: اشکال ندارد.
    • تبریزی، خویی، سبحانی، صافی و گلپایگانی: اگر شک در نقیصه کند باید برگردد و نقیصه را تمام کند.
    • زنجانی: چنانچه احتمال دهد هنگام رمی به حفظ عدد سنگ‌ها توجه داشته، اعتنا به شکش نکند، هرچند شک در نقیصه باشد.
    • سیستانی: اگر بعد از صدق عرفی فراغ باشد اعتنا نکند و اگر قبل از آن است باید تدارک کند.
    • مکارم: بنا را بر کمتر می‌گذارد و چنانچه موالات به هم نخورده، باقیمانده را به جا می‌آورد و اگر موالات به هم خورده، احتیاط آن است که آن را تکمیل کند و سپس از نو، هفت سنگ بزند؛ مگر آنکه چهار سنگ زده باشد.

شک بعد از ذبح[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1011

امام خمینی: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن، شک کند [م1011 ۱]در انداختن سنگ یا در عدد آن، اعتنا نکند.

مراجع دیگر:
    • تبریزی، خویی و سیستانی: و یا پس از فرا رسیدن شب باشد.
    • زنجانی: در اصل، باید رمی کند و اگر در تعدد آن شک داشته باشد اگر احتمال رعایت بدهد، اعتنا نکند و اگر بعد از گذشتن وقت رمی ـ روز دهم ـ در اصل رمی یا عدد آن شک کند، و همچنین اگر بعد از گذشتن وقت رمی و رسیدن شب شک کند، اعتنا نمی‌کند.

شک بعد از فراغت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1012

امام خمینی: اگر بعد از فارغ شدن شک کند در اینکه درست انداخته یا نه، بنا بر صحت بگذارد، [م1012 ۱]بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند باید اعاده کند ،[م1012 ۲] ولی اگر رسیدن را دانست و احتمال داد که با پا انداخته باشد یا سنگ مستعمل انداخته باشد، اعتنا نکند.

مراجع دیگر:
    • زنجانی: چنانچه احتمال بدهد هنگام رمی به رعایت شرایط آن توجه داشته اعتنا نکند.
    • سبحانی: ولی ظن به پرتاب و یا ظن به صحت در حین رمی اعتبار ندارد و باید یقین کند که صحیح پرتاب کرده ولی همان‌ طور که گذشت اصابت شرط نیست.
    • بهجت: خلاف احتیاط است.
    • تبریزی، خویی: اگر شک کند سنگ‌ریزه به جمره رسید یا نه بنا بر نرسیدن گذاشته و سنگ دیگری بزند مگر آنکه شک وی در وقتی باشد که به واجب دیگری مشغول شده یا پس از فرا رسیدن شب باشد.
    • زنجانی: در تمام فروض این مسئله چنانچه احتمال بدهد هنگام رمی به رعایت شرایط آن توجه داشته یا بعد از روز عید، شک کند اعتنا نکند.
    • سبحانی: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن باشد، به شک خود اعتنا نکند والاّ باید آن را اعاده کند.
    • سیستانی: اگر بعد از صدق فراغ باشد عرفاً اعتنا نکند، مطلقاً.
    • فاضل: برای این استثناء وجهی به نظر نمی‌رسد.

ظن در مورد رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1013

امام خمینی: ظن به رسیدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد.

عدم شرط طهارت در زمان رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1014

امام خمینی: در انداختن سنگ‌ها شرط نیست طهارت از حدث [م1014 ۱]یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست. [م1014 ۲]

مراجع دیگر:
    • زنجانی: رعایت طهارت از حدث، مطابق احتیاط استحبابی است.
    • بهجت: خلاف احتیاط است.

نیابت در رمی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1015

امام خمینی: از بچه‌ها و مریض‌ها [م1015 ۱]و کسانی ‌که نمی‌توانند به واسطه عذری ـ مثل اغما ـ خودشان رمی کنند، کسی دیگر نیابت کند. [م1015 ۲]

مراجع دیگر:
    • بهجت، سبحانی، تبریزی و خویی: بیماری که امید ندارد تا مغرب بهبودی حاصل کند.
    • زنجانی: بانوان و کودکان و کسانی ‌که از رمی در روز معذورند (به تفصیلی که در ذیل مسئله 1018 خواهد آمد) شب عید، رمی می‌کنند و چنانچه از رمی در شب و روز، معذور باشند، برای رمی در روز، نایب می‌گیرند و رمی در شب قبل، بر نیابت مقدم است و در صورتی که نتوانند برای رمی در روز نایب بگیرند برای رمی در شب قبل، نایب می‌گیرند.
    • بهجت: و اگر شب می‌تواند احتیاط در جمع بین استنابه و رمی در شب است.
    • خامنه‌ای: کسانی ‌که از انجام رَمی حتی در شب معذورند (مانند بیماران) می‌توانند نایب بگیرند.
    • مکارم: نیابت احتیاج به اذن و اجازه منوب ‌عنه دارد.


مسئله 1016

امام خمینی: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند. [م1016 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت: و اگر ممکن است مریض سنگ را به دست گیرد که دیگری بیندازد او را، و جمع کند بین این کار و استنابه علی الأحوط.
    • صافی، گلپایگانی: و اگر ممکن است مریض سنگ‌ها را با دست بگیرد و دیگری برای او رمی کند.


مسئله 1017

امام خمینی: اگر مریض خوب شد و بی‌هوش به هوش آمد، بعد از آنکه نایب سنگ‌ها را انداخت، لازم نیست خودش اعاده کند و اگر در بین سنگ انداختن خوب شد یا به هوش آمد، باید خودش از سر، سنگ بیندازد و کفایت کردن به مقداری که نایب عمل کرده مشکل است. [م1017 ۱]

مراجع دیگر:
    • به مسئله 1270 تا 1272 و حواشی آیات عظام در ذیل آنها مراجعه شود.

حکم کسانی که عذر دارمد در روز رمی کنند[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1018

امام خمینی: کسانی ‌که عذر دارند از اینکه روز رمی کنند، می‌توانند شب عمل کنند هر وقت شب که باشد. [م1018 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت: معذورین می‌توانند شب قبل از آن روز رمی کنند اما در شب بعد، بنا بر احتیاط واجب مجزی نیست مگر اینکه فردا مانعی داشته باشند.
    • تبریزى، خویی: شب قبل از آن روز.
    • خامنه‌ای: غیر از زنان که رمی شب عید وظیفه اختیاری آنان است کسانی ‌که از انجام رمی در روز عید معذورند می‌توانند در شب عید یا شب پس از آن رمی کنند، همچنین کسانی ‌که از انجام رمی در روز یازدهم یا دوازدهم ذی‌حجه معذورند، می‌توانند شب قبل یا شب بعد از آن رمی کنند.
    • زنجانی: چند دسته‌اند که می‌توانند جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) بانوان؛ ب) کودکان؛ ج) ضعیفی که رمی در روز برایش مشقت دارد، هرچند شدید نباشد؛ د) تمام کسانی ‌که رمی در روز برای آنها مشقت شدید دارد، ه‍ ) کسانی ‌که به جهت تهیه ارزاق عمومی از رمی در روز معذورند. این چند گروه در روز هم می‌توانند رمی نمایند. چند گروهند که باید جمره را در شب قبل رمی کنند: الف) کسانی ‌که نمی‌توانند در روز رمی کنند؛ ب) کسانی ‌که می‌ترسند برای رمی در روز با خطر جدی روبه‌رو شوند؛ ج) کسانی ‌که رمی در روز برایشان ضرر اساسی دارد، این سه دسته باید شب قبل رمی نمایند، و اگر در روز، رمی کردند بنا بر احتیاط به آن اکتفا نکند. کسی که وظیفه او نایب گرفتن است اگر کسی بدون گفته او برایش سنگ زد کافی است.
    • سبحانی: یعنی شب قبل از هر روز رمی کند نه شب بعد ولی اگر در شب هم نمی‌تواند باید نایب بگیرد و در هر سه مورد شب عید و شب یازدهم و دوازدهم نایب نمی‌تواند شب رمی کند بلکه باید در روز رمی نماید.
    • سیستانی: کسانی ‌که شب از ماندن در مشعر معذور بودند مانند زنان و بیماران می‌توانند همان شب عید رمی کنند و اما پرستاران و همراهان آنها باید روز رمی کنند مگر اینکه آنها نیاز به همراهی در طول روز داشته باشند به طوری که به مقدار رمی هم از آنها مستغنی نشوند و اما رمی در شب بعد کافی نیست و معذور باید نایب بگیرد مگر چوپانان و کسانی ‌که از ماندن روز در منا معذورند به جهت ترس یا بیماری یا غیر آن.
    • مکارم: زنان و پیران می‌توانند در شب رمی کنند، همچنین کسانی ‌که روزها گرفتار کار حجاج هستند و فرق نمی‌کند در شب قبل یا شب بعد.

مستحبات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مستحبات رمی جمرات

امام خمینی: مستحبات رمی جمرات [م* ۱]

مراجع دیگر:
    • مکارم: این مستحبات را به قصد رجا به جا آورد.


مسئله 1019

امام خمینی: در رمی جمرات چند چیز مستحب است: 1. با طهارت بودن در حال رمی. 2. هنگامی که سنگ‌ها را در دست گرفته و آماده رمی است، این دعا را بخواند: «أللَّهُمَّ هذِهِ حصَیاتی فَأحْصِهِنَّ لِی وَارْفَعْهُنَّ فی عَمَلی». 3. با هر سنگی که می‌اندازد تکبیر بگوید. 4. هر سنگی را که می‌اندازد این دعا را بخواند: «اللهُ أکبَرُ، أللَّهُمَّ ادْحَرْ عنِّی الشَّیطانَ أللَّهُمَّ تَصْدِیقاً بِکتابِکَ وَعَلى سُنَّةِ نَبِیک أللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لِی حَجّاً مَبْرُوراً وَعَمَلاً مَقْبُولاً وَسَعْیاً مَشْکوراً وَذَنْباً مَغْفُوراً». 5. میان او و جمره در جمره عقبه ده یا پانزده ذراع فاصله باشد و در جمره اولی و وسطی کناره جمره بایستد. 6. جمره عقبه را رو به جمره و پشت به قبله رمی نماید و جمره اولی و وسطی را رو به قبله ایستاده رمی نماید. 7. سنگ‌ریزه را بر انگشت ابهام گذارده و با ناخنِ انگشتِ انگشت شهادت بیندازد. 8. پس از برگشتن به جای خود در منا، این دعا را بخواند: «أَللَّهُمَّ بِک وَثِقْتُ وَعَلَیک تَوَکلْتُ فَنِعْمَ الرَّبُ وَنِعْمَ الْمَوْلی وَنِعْمَ النَّصِیرُ».

استفتائات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 1424

امام خمینی: سئوال: رمی جمرات از طبقه فوقانی جایز و مکفی است یا نه؟ و چنانچه بر اثر ازدحام جمعیت رمی در طبقه پایین مشکل باشد تکلیف چیست؟ جواب: جایز است و لازم نیست در طبقه اوّل رمی نمایند.[م1424 ۱]

مراجع دیگر:
    • بهجت، زنجانی: رمی در هر دو طبقه جایز و کافی است.
    • تبریزی: کفایت رمی مزبور محل اشکال است مگر اینکه از بالا، پایین جمره را بتواند رمی کند و اگر در تمام روز رمی در طبقه پایین مشکل باشد و خوف بر نفس داشته باشد، شب قبل رمی نماید و چنانچه در روز هم متمکن شد رمی را اعاده می‌کند. والله العالم.
    • خامنه‌ای: بنا بر ظاهر، انجام رمی از طبقه بالا (پل جمرات) جایز است، هرچند احوط آن است که از محل پیشین رمی کند.
    • سبحانی: رمی در تمام طبقات جایز است.
    • سیستانی: اکتفا به رمی مقدار اضافه شده، محلّ اشکال است اگر رمی مقدار سابق ممکن نباشد هم خود به مقدار جدید اضافه شده رمی کند و هم نایب بگیرد که به مقدار زاید رمی نماید.
    • صافی: رمی آنچه بر ستون جمره اضافه شده خلاف احتیاط است ولی اگر از طبقه فوقانی به قسمت قبلی جمره رمی کنند اشکال ندارد. والله العالم.
    • فاضل، نوری: رمی از طبقه فوقانی جایز است.
    • گلپایگانی: رمی در طبقه بالا خلاف احتیاط است و اگر در همان روز متمکن از رمی در طبقه پایین نشدند روز بعد در طبقه پایین رمی کنند. والله العالم.
    • مکارم: رمی از طبقات بالا مانع ندارد، مخصوصاً در هنگام ازدحام.


مسئله 1425

سوال: ستون قبلی جمرات در طبقات پایین و بالا، در هر جمره به صورت دیواری به طول 25 متر و عرض یک متر ساخته شده است که تشخیص محل قبلی ستون‌ها و ایستادن در آن محلّ پر ازدحام برای تشخیص آن، کاری دشوار و یا غیر ممکن است، از این رو خواهشمند است بفرمایید تکلیف حجاج در رمی جمرات چیست؟ و آیا رمی تمام دیوار 25 متری کفایت می‌کند یا خیر؟

پاسخ مراجع:
  • بهجت: اگر ضرورت است، به اینکه ممکن نیست سؤال شود که از کجا زیاد شده، اشکال ندارد.
  • تبریزی: با فحص و سؤال از کسانی ‌که از کیفیت بنا اطلاع دارند، به دیوار جدیدی که مقابل ستون‌های قبلی قرار گرفته رمی کنند و اگر تشخیص محل قبلی ستون‌ها و ایستادن در محل پر ازدحام برای تشخیص آن، کاری دشوار و یا غیر ممکن بود (با توجه به نقشه ارسالی به این جانب از جمرات جدید) چنانچه وسط دیوار جدید را در نظر بگیرند و رمی کنند، مجزی است ان شاء الله تعالی.
  • خامنه‌ای: اگر بتواند جای جَمَره قدیمی را بشناسد و آن را رمی کند، باید همان جا را رمی کند، و اگر شناختن جای جمره قدیمی یا رمی آن برای او مشقت داشته باشد، هر جای جمره فعلی را رمی کند کافی است.
  • زنجانی: سنگ‌زدن به ستون‌هایی که اخیراً احداث شده است، حتی قسمت‌هایی که از محل جمرات سابق بیرون است و همچنین رمی هر دو طرف دیوار کافی است.
  • سبحانی: به ذیل مسئله 1001 مراجعه شود.
  • سیستانی: اگر دیوار موجود، مشتمل بر ستون سابق باشد و تشخیص آن هرچند به کمک اهل خبره قبل از رمی میسور باشد، بنا بر احتیاط واجب باید همان قسمت را رمی کنند و اگر میسور نباشد، به احتیاط واحب، باید رمی را تکرار کنند، مگر مقداری که مستلزم حرج یا ضرر است.
  • صافی: در صورت عدم امکان رمی ستون سابق، محاذی ستون سابق رمی شود؛ والله العالم.
  • فاضل: بلی، در فرض مزبور رمی جمرات فعلی کفایت می‌کند.
  • مکارم: پرتاب سنگ به آن حوضچه، هرچند بزرگتر از سابق شده است کافی است، و اگر به دیوار مزبور بزنند تا در حوضچه بیفتد، آن هم کفایت می‌کند، و هیچ ضرورتی ندارد که جای ستون سابق را پیدا کنند و به آن بزنند.


منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از صفحه 477 تا 486 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.

مقالات مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]