شاه شجاع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''شاه شجاع''' یکی از پادشاهان آل مظفر (سلسله‌ای که در قرن هشتم در مناطق مرکزی [[ایران]] حکومت داشتند) یکی از پادشاهان ایرانی است که [[رباط|کاروان‌سرایی]] برای فقرا در [[مکه]] ساخت. این کاروان‌سرا به [[رباط ابرقوهی]] شهرت داشت و در مقابل [[باب الصفا|باب‌الصفا]] در جنوب [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] قرار داشت.  
'''شاه شجاع''' یکی از پادشاهان آل مظفر (سلسله‌ای که در قرن هشتم در مناطق مرکزی [[ایران]] حکومت داشتند) یکی از پادشاهان ایرانی است که [[رباط|کاروان‌سرایی]] برای فقرا در [[مکه]] ساخت. این کاروان‌سرا به [[رباط ابرقوهی]] شهرت داشت و در مقابل [[باب الصفا|باب‌الصفا]] در جنوب [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] قرار داشت.  
==معرفی شاه شجاع==
==معرفی شاه شجاع==
شاه شجاع یکی از پادشاهان آل مظفر است. او در فاصله سال‌های ۷۶۰ تا ۷۸۶ در مناطق مرکزی ایران به پاییتختی شیراز حکومت داشت. بیشتر عصر حکومت او به جنگ‌ با دیگر مدعیان حکومت از جمله برادرش شاه محمود گذشت. یک‌بار نیز از شاه محمود شکست خورد و مدتی مجبور به ترک شیراز شد.<ref>تاریخ ایران پس از اسلام، ص ۴۹۸</ref>  
جلال‌الدین شاه شجاع پسر امیر مبارز‌الدین محمد (759-718ق.) یکی از پادشاهان مظفریان (آل مظفر 713-795ق.) است. او در فاصله سال‌های ۷59 تا ۷۸۶ قمری در مناطق مرکزی ایران به پاییتختی شیراز حکومت داشت. بیشتر عصر حکومت او به جنگ‌ با دیگر مدعیان حکومت از جمله برادرش شاه محمود گذشت. یک‌بار نیز از شاه محمود شکست خورد و مدتی مجبور به ترک شیراز شد.<ref>تاریخ ایران پس از اسلام، ص ۴۹۸</ref>  


منابع تاریخی او را فردی دانش‌دوست معرفی کرده اند و گفته‌اند که حافظ [[قرآن]] بود و در علوم و معارف درجه بالایی داشت.<ref>تاریخ آل مظفر، ص ۸۱</ref> برخی از پژوهشگران چنین توصیفاتی را اغراق آمیز دانسته‌اند.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص۳۶۱</ref> او دیوان شعر و منشئات (نامه‌های ادبی) داشته است.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص ۳۴۴</ref>
منابع تاریخی او را فردی دانش‌دوست معرفی کرده اند و گفته‌اند که حافظ [[قرآن]] بود و در علوم و معارف درجه بالایی داشت.<ref>تاریخ آل مظفر، ص ۸۱</ref> برخی از پژوهشگران چنین توصیفاتی را اغراق آمیز دانسته‌اند.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص۳۶۱</ref> او دیوان شعر و منشئات (نامه‌های ادبی) داشته است.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص ۳۴۴</ref>


شاه شجاع از ممدوحان حافظ شیرازی، شاعر پرآوازه پارسی‌گوی، است. حافظ بارها در دیوانش از او به نیکی یاد کرده و از او در اشعارش نام برده است.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص362</ref>
شاه شجاع از ممدوحان حافظ شیرازی (م.792ق.)، شاعر پرآوازه پارسی‌گوی، است. حافظ بارها در دیوانش از او به نیکی یاد کرده و از او در اشعارش نام برده است.<ref>تاریخ عصر حافظ، ص362</ref>
==اوقاف شاه شجاع در حرمین==
==اوقاف شاه شجاع در حرمین==
{{اصلی|رباط ابرقوهی}}
{{اصلی|رباط ابرقوهی}}
به دستور شاه شجاع مظفری کاروانسرایی در شهر مکه ساخته شد. این کاروان سرا را شیخ غیاث‌الدین محمد اسحاق ابرقوهی (م.805ق) به فرمان شاه شجاع در سال ۷۷۱ در مکه ساخت. ابرقوهی سال‌ها در مکه مجاور بود و در پزشکی مهارت داشت.<ref>العقد الثمین، ج۲، ص109.</ref>  
به دستور شاه شجاع مظفری کاروانسرایی در شهر مکه ساخته شد. این کاروان سرا را شیخ غیاث‌الدین محمد اسحاق ابرقوهی (م.805ق) به فرمان شاه شجاع در سال ۷۷۱ در مکه ساخت. ابرقوهی سال‌ها در مکه مجاور بود و در پزشکی مهارت داشت.<ref>العقد الثمین، ج۲، ص109.</ref>  
کاروانسرای ابرقوهی در جنوب [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] در برابر باب‌الصفا قرار داشت و برای اقامت فقرای ایرانی در مکه وقف شده بود. <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:اتحاف_الورى_باخبار_ام_القرى_ج_3.pdf&page=313 اتحاف الوری باخبار‌ام القری، ابن فهد، عمر بن محمد، ج3، ص311.]</ref>شاه شجاع همچنین کتاب‌هایی را به کتابخانه این رباط و همچنین کتاب‌هایی را برای کتابخانه [[مسجد النبی|حرم نبوی]] در [[مدینه]] وقف کرده بود.<ref>العقد‌الثمین، ج۴، ۲۵۶</ref>
 
کاروانسرای ابرقوهی در جنوب [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] در برابر [[باب الصفا|باب‌الصفا]] قرار داشت و برای اقامت فقرای ایرانی در مکه وقف شده بود. <ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده:اتحاف_الورى_باخبار_ام_القرى_ج_3.pdf&page=313 اتحاف الوری باخبار‌ام القری، ابن فهد، عمر بن محمد، ج3، ص311.]</ref>شاه شجاع همچنین کتاب‌هایی را به کتابخانه این رباط و همچنین کتاب‌هایی را برای کتابخانه [[مسجد النبی|حرم نبوی]] در [[مدینه]] وقف کرده بود.<ref>العقد‌الثمین، ج۴، ۲۵۶</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۲۱: خط ۲۲:
* العقد الثمين فى تاريخ البلد الأمين‏، محمد بن احمد فاسی، محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
* العقد الثمين فى تاريخ البلد الأمين‏، محمد بن احمد فاسی، محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:ایرانیان]]
[[رده:مقاله‌های تکمیل‌شده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۲

شاه شجاع یکی از پادشاهان آل مظفر (سلسله‌ای که در قرن هشتم در مناطق مرکزی ایران حکومت داشتند) یکی از پادشاهان ایرانی است که کاروان‌سرایی برای فقرا در مکه ساخت. این کاروان‌سرا به رباط ابرقوهی شهرت داشت و در مقابل باب‌الصفا در جنوب مسجدالحرام قرار داشت.

معرفی شاه شجاع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جلال‌الدین شاه شجاع پسر امیر مبارز‌الدین محمد (759-718ق.) یکی از پادشاهان مظفریان (آل مظفر 713-795ق.) است. او در فاصله سال‌های ۷59 تا ۷۸۶ قمری در مناطق مرکزی ایران به پاییتختی شیراز حکومت داشت. بیشتر عصر حکومت او به جنگ‌ با دیگر مدعیان حکومت از جمله برادرش شاه محمود گذشت. یک‌بار نیز از شاه محمود شکست خورد و مدتی مجبور به ترک شیراز شد.[۱]

منابع تاریخی او را فردی دانش‌دوست معرفی کرده اند و گفته‌اند که حافظ قرآن بود و در علوم و معارف درجه بالایی داشت.[۲] برخی از پژوهشگران چنین توصیفاتی را اغراق آمیز دانسته‌اند.[۳] او دیوان شعر و منشئات (نامه‌های ادبی) داشته است.[۴]

شاه شجاع از ممدوحان حافظ شیرازی (م.792ق.)، شاعر پرآوازه پارسی‌گوی، است. حافظ بارها در دیوانش از او به نیکی یاد کرده و از او در اشعارش نام برده است.[۵]

اوقاف شاه شجاع در حرمین[ویرایش | ویرایش مبدأ]

به دستور شاه شجاع مظفری کاروانسرایی در شهر مکه ساخته شد. این کاروان سرا را شیخ غیاث‌الدین محمد اسحاق ابرقوهی (م.805ق) به فرمان شاه شجاع در سال ۷۷۱ در مکه ساخت. ابرقوهی سال‌ها در مکه مجاور بود و در پزشکی مهارت داشت.[۶]

کاروانسرای ابرقوهی در جنوب مسجدالحرام در برابر باب‌الصفا قرار داشت و برای اقامت فقرای ایرانی در مکه وقف شده بود. [۷]شاه شجاع همچنین کتاب‌هایی را به کتابخانه این رباط و همچنین کتاب‌هایی را برای کتابخانه حرم نبوی در مدینه وقف کرده بود.[۸]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. تاریخ ایران پس از اسلام، ص ۴۹۸
  2. تاریخ آل مظفر، ص ۸۱
  3. تاریخ عصر حافظ، ص۳۶۱
  4. تاریخ عصر حافظ، ص ۳۴۴
  5. تاریخ عصر حافظ، ص362
  6. العقد الثمین، ج۲، ص109.
  7. اتحاف الوری باخبار‌ام القری، ابن فهد، عمر بن محمد، ج3، ص311.
  8. العقد‌الثمین، ج۴، ۲۵۶

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • اتحاف الوری باخبار ام‌القری، عمر بن محمد ابن فهد، تحقیق فهیم محمد شلتوت، مکه، جامعه ام القري، معهدالبحوث العلميه و احياءالتراث الاسلامي‏، 1403
  • تاریخ آل مظفر، محمود کتبی، تحقیق عبدالحسین نوایی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۴
  • تاریخ ایران پس از اسلام، عباس اقبال، تهران، نامک، ۱۳۸۵.
  • تاریخ عصر حافظ، قاسم غنی، تهران، زوار ، ۱۳۸۳
  • العقد الثمين فى تاريخ البلد الأمين‏، محمد بن احمد فاسی، محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.