|
|
| (۳۲۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''خیبر''' نام منطقه‌ای در شمال مدینه است که در زمان پیامبر(ص) محل سکونت یهودیان بود. در این منطقه غزوه خیبر رخ داد. در این جنگ پیامبر پس از چند ماه بر یهودیان خیبر پیروز شد.
| |
|
| |
|
| ....
| |
|
| |
| == معرفی ==
| |
| خیبر منطقه‌ای حاصل‌خیز در شمال مدینه است که در عصر پیامبر(ص) از مراکز یهودی‌نشین حجاز بود.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> درباره سابقه و علت حضور یهودیان در این منطقه مطالب گوناگونی گفته شده است. برخی گزارش‌ها، کوچ آنان را به زمان حضرت موسی برگردانده‌اند<ref>الاغانی، ج22، ص111-114.</ref>اما این مطلب درست نمی‌نماید<ref>الروض الانف، ج4، ص290.</ref> برخی ورود یهودیان به این منطقه را از زمان بخت‌نصر می‌دانند،<ref>فتوح البلدان، ج1، ص16؛ تاریخ الطبری، ج1، ص383.</ref> از این رو گفته شده که ورود آنان به یثرب و خیبر جنبه افسانه‌ای یافته است.<ref>محمد و الیهود، ص60.</ref> لذا زمان تأسیس منطقه خیبر نیز روشن نیست.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> خیبر در زمان قدیم محل سکونت یهودیان بود.<ref>قزوینی، زکریابن محمد، ''آثارالبلاد و اخبارالعباد''، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴ص ۹۲.</ref> تعیین زمان مهاجرت یهودیان به این منطقه دشوار است.<ref>ناجی، محمدرضا، «خیبر، غزوه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> برخی گفته‌اند که آنان در زمان بُختُنَصّر (حک: ۶۰۵–۵۶۲ق م)، شاه بابل به خیبر کوچیدند.<ref>مَقریزی، احمدبن علی، ''امتاع الاسماع بما للنبی صلی الله علیه وسلم من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع''، چاپ محمد عبدالحمید نمیسی، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹ ج ۱۴، ص ۳۶۶)</ref>
| |
| ...
| |
|
| |
| غزوه خیبر و برخی سریه‌ها در منطقه خیبر اتفاق افتاد. .<ref>السیرة النبویه، ج2، ص618.</ref><ref>المغازی، ج1، ص391-392؛ ج2، ص566.</ref> از نظر اقتصادی، خیبر اهمیت کشاورزی و بازرگانی داشت. خرمای خیبر زبانزد و مشهور بود و در ضرب‌المثلی آمده که بردن خرما به خیبر بیهوده است.<ref>معجم البلدان، ج2، ص195، 411.</ref> خیبر به دلیل قرار گرفتن در مسیر تجاری، اهمیت بازرگانی نیز داشت.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷،</ref> مناطق دیگری نیز در اطراف خیبر محل سکونت یهودیان بود که همراه با غزوه خیبر، با آنان صلح شد. از آن جمله فدک، روستایی در شمال شرق خیبر، بود که فاصله آن را تا مدینه شش شب گفته‌اند.<ref>الطبقات الکبری، ج2، ص69.</ref>
| |
|
| |
| بیشترین ارتباط خیبر و اهالی آن در عصر پیامبر، با حوالی خود، مانند وادی القری و فدک بود؛ به خصوص که این مناطق یهودی‌نشین و هم‌عقیده بودند. هم‌پیمانی آن‌ها با قبیله غَطَفان نیز شهرت دارد.<ref>المغازی، ج2، ص639، 440، 642.</ref>گزارشی هم از تعامل آنان با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به جنگ احزاب است. در این واقعه جمعی از بنی‌نضیر از خیبر به مکه رفتند تا قریش را به انتقام اخراجشان از مدینه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص214.</ref>
| |
|
| |
| در سده‌های نخست هجری، ناحیة خیبر از توابع مدینه و جزء منطقة حجاز به شمار می‌رفت و با مدینه هشت منزل و به قولی سه روز راه فاصله داشت.<ref>ناجی، محمدرضا، «خیبر، غزوه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref> خیبر پس از صدر اسلام چندان شهرتی نداشت و در منابع مختلف از آن کمتر یاد شده است؛ به ویژه که رویداد مهمی در آن اتفاق نیفتاده است.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷،</ref>
| |
|
| |
| ...
| |
|
| |
| خیبر امروزه نام یکی از استان‌های عربستان و همچنین نام شهری است که مرکزیت این استان را دارد. این شهر در ناحیه‌ای کوهستانی و در مسیر تبوک و جاده اردن قرار دارد. فاصله آن تا مدینه حدود ۱۶۵ کیلومتر است.<ref>المعالم الاثیره، ص109.</ref> این منطقه در عصر حاضر، استانی کوهستانی با سنگ‌های سیاه (حرّه) است که حدود ۵۰ روستا با حدود ۰۰۰/۵۸ سکنه دارد و محصول اصلی آن خرماست.<ref>خیبر، ص31، 42-43.</ref> منطقة خیبر امروزه در ۱۶۵ کیلومتری شمالِ مدینه در جادة منتهی به شام (جاده تَبوک) واقع و مرکز آن شهر الشُّرَیْف است.<ref>ناجی، محمدرضا، «خیبر، غزوه»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۰ش، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>
| |
|
| |
| == غزوه خیبر ==
| |
| {{اصلی|غزوه خیبر}}غزوه خیبر در سال هفتم هجری اتفاق افتاد.<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۳۴۱</ref> پیامبر به سبب تهدیدات و توطئه های زیاد یهودیان منطقه خیبر<ref>تاریخ الطبری، ج۲، ص۲۸۶؛ السیرة النبویه، ج۲، ص۶۱۲</ref>، به آنان حمله کرد و طی چند ماه آنجا را فتح کرد.<ref>المغازی، ج۲، ص۶۶۶ و ص۶۷۰.</ref> پس از فتح صلحنامه ای بین پیامبر و آنان نوشته شد و طی آن مقرر شد که باغ‌های یهودیان در اختیارشان بماند و در مقابل نیمی از محصول سالیانه، از آنِ مسلمانان باشد.<ref>المغازی، ص۶۹۱.</ref>
| |
|
| |
| == قلعه‌های خیبر ==
| |
| خیبر در زبان عبرانی به معنای قلعه بوده است و این ناحیه را به دلیل وجود چند قلعه، خَیابِر (خیبرها) خوانده‌اند. <ref>''نهایة الارب فی معرفة انساب العرب''، ص ۲۳۱؛ ''المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام''، ج ۶، ص۵۲۶ و ص۵۲۷؛ معجم البلدان، ج۲، ص۴۰۹ و ص۴۱۰.</ref> شمار قلعه‌های خیبر را به اختلاف، شش<ref>تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۵۶؛ ''الاماکن،'' ج ۱، ص۴۲۰</ref>، هفت<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۴۰۹.</ref> و هشت نوشته‌اند.<ref>''تاریخ پیامبر اسلام''، ص۵۰۲ و ص۵۰۳.</ref> تعداد افزون تر قلعه‌ها در بعضی منابع از آن روست که برخی قلعه‌ها مشتمل بر دژهای کوچک‌تری درون خود بوده‌اند.<ref>''المغازی''، ج ۲، ص ۶۴۸، ص۶۵۸، ص۶۶۶ و ص۶۶۸. </ref> این منطقه از سه بخش نَطات، شِقّ و کتیبه تشکیل شده بود که با یکدیگر فاصله اندکی داشتند. قلعه‌های صَعب بن معاذ، ناعم و زبیر در بخش نَطات قرار داشتند. بخش شِقّ دو قلعه اُبی و نِزار را در بر می‌گرفت و بخش کتیبه، شامل قلعه‌های قَمُوص، وَطیح و سُلالِم می‌گردید<ref>الطبقات الکبری، ج۲، ص۸۱.</ref>
| |
|
| |
| آثاری از قلعه‌های قدیم هنوز در منطقه باقی است که از آن جمله «مسجد علی» است. این مسجد کنار قلعه‌ای است که امیرمؤمنان آن را گشود. شیعیان به آن تبرک می‌جویند و در بقایای آن نماز می‌گذارند.<ref>خیبر، ص۳۷.</ref>
| |
|
| |
| === قلعه خیبر ===
| |
| {{اصلی|قلعه خیبر}}قلعه قموص، معروف به قلعه خیبر، بزرگترین قلعه از قلعه‌های منطقه خیبر، در نزدیکی [[مدینه]] بود که درِ آن به دست [[امام علی(ع)]] گشوده شد. امروزه قلعه قموص به نام قلعه مرحب شناخته می‌شود. در دامنه این قلعه، چشمه‌ای به نام «عین علی» وجود دارد
| |
|
| |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}
| |
|
| |
| == منابع ==
| |
| * '''الاغانی'''، ابوالفرج الاصفهانی، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۰۷ق
| |
| * ''الاماکن، او، مااتّفق لفظه و افترق مسمّاه من الامکنة''، حازمی همدانی، محمدبن موسی، ریاض، چاپ حمد جاسر، بی‌تا.
| |
| * '''تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)'''، طبری، محمد بن جریر، به کوشش گروهی از علما، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۳ق.
| |
| * ''تاریخ پیامبر اسلام''، آیتی، محمدابراهیم، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۶۶ش
| |
| * '''تاریخ الیعقوبی'''، یعقوبی، احمد بن اسحاق، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق.
| |
| * '''دانشنامه حج و حرمین شریفین'''، «خیبر، غزوه»، صادقی، محسن، تهران، مشعر، بی‌تا.
| |
| * '''الروض الانف'''، السهیلی، به کوشش عبدالرحمان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۱۲ق.
| |
| * '''خیبر (ذات الحصون و العیون و النخیل)'''، عاتق بن غیث البلادی، بیروت، دار النفائس.
| |
| * '''السیرة النبویه'''، ابن هشام، عبدالملک بن هشام، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا.
| |
| * '''الطبقات الکبری'''، ابن سعد، محمد بن سعد، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق.
| |
| * '''فتوح البلدان'''، احمد بن یحیی البلاذری (م. ۲۷۹ق)، به کوشش صلاح‌الدین، قاهره، النهضة المصریه، ۱۹۵۶م
| |
| * '''محمد و الیهود قرائة جدیدة للصراع و للمصادر'''، احمد برکات، ترجمه: محمود علی مراد، پاریس، اسمار، ۲۰۰۸م
| |
| * '''المغازی'''، واقدی، محمد بن عمر، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۹ق.
| |
| * '''المعالم الاثیره'''، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دار القلم، ۱۴۱۱ق.
| |
| * '''معجم البلدان'''، یاقوت الحموی، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م.
| |
| * ''المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام''، جوادعلی، بیروت ۱۹۷۶–۱۹۷۸م.
| |
| * ''نهایة الارب فی معرفة انساب العرب''، قلقشندی، احمدبن علی، بیروت، بینا، ۱۴۰۵ق
| |
| {{منابع}}
| |
| {{پایان}}
| |
