|
|
(۲۳۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| نامهای مکه در قرآن و منابع تاریخی به صورت های متعددی ذکر شده است. در قرآن، علاوه بر کلمه مکه، بکه، الوادی، حرم امن، ام القری، بلد الاامین، معاد و قریه نیز بر شهر مکه اطلاق شده است. در منابع تاریخی نیز نامهایی مانند .... بر شهر مکه اطلاق شده است.
| |
|
| |
|
| == مکه ==
| |
| [[مکه]] معروفترین نام شهر مکه است که ذکر آن در قرآن کریم (سوره فتح، آیه ۲۴) هم آمده است. برای این واژه، اشتقاقهای متعددی ذکر شده که هر کدام بیانگر وصفی از اوصاف این شهر میباشد.<ref>یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۱۸۱.</ref> بعضی از وجوه ذکر شده عبارتند از:<ref>جعفری، یعقوب، «نامهای شهر مکه»، میقات حج، شماره ۲، زمستان ۱۳۷۱ش، ص۲۰۵.</ref>
| |
|
| |
| * کلمه «مکه» از «مَکَّ، یمک، مکا» مشتق شده که به معنای هلاکشدن و کم شدن است و این بدان جهت است که هر ستمگری نظر سوئی به آن شهر داشته باشد سرنوشتی جز هلاک و نابودی نخواهد داشت.<ref>فاسی، محمد بن احمد، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، قاهره، مکتبة الثقافة الدينية، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۷۴ و ص۷۵.</ref> مناسبت دیگر اینکه: هر کس برای زیارت خانه خدا به آن شهر عزیمت کند، گناهان او کم میشود.<ref>نهروالی، محمد بن احمد، الإعلام بأعلام بيت الله الحرام، المکتبة التجارية، مکه مکرمه، ۱۴۱۶ق، ص۴۷.</ref> راغب اصفهانی: المفردات، ص 491- <ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۱۹۸۵م، ج۵، ص۲۸۹.</ref> تاجالعروس، ج 7، ص 179.ص: 182.
| |
| * این کلمه از «مک، یمک، مکا، امتک و تمکک» گرفته شده که به معنای مکیدن کودک است پستان مادر را گفتهاند که این یا به جهت علاقه مردم به این شهر است؛ مانند علاقه کودک به پستان مادر و یا به جهت کم آبی آنجاست که مردم آب را تا آخرین قطره آن مینوشند.<ref>نهروالی، محمد بن احمد، الإعلام بأعلام بيت الله الحرام، المکتبة التجارية، مکه مکرمه، ۱۴۱۶ق، ص۴۷.</ref><ref>فاسی، محمد بن احمد، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، قاهره، مکتبة الثقافة الدينية، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۷۴ و ص۷۵.</ref> میتوان گفت که این معنا اشاره به تغذیه روحی و معنوی مردم از این شهر است؛ زیرا که اینجا خاستگاه وحی و مهبط فرشتگان بوده و نیز حجاج در این شهر همواره به یاد خدا هستند و بر معنویت و تقوایشان افزوده میگردد.( ابن منظور: لسان العرب، ج 10، ص 491- تاجالعروس، ج 7، ص 179.)<ref>یاقوت حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۱۸۱.</ref>
| |
| * این کلمه از «مک» به معنای «بسط و گسترش» مشتق شده؛ زیرا که خداوند کره زمین را از این شهر گسترش داده است و شروع «دحوالأرض» از اینجا بوده است. این وجه در روایتی از امیرالمؤمنین علی- علیهالسلام نقل شده است. بحارالانوار، ج 99، ص 85.<ref>جعفری، یعقوب، «نام های شهر مکه»، میقات حج زمستان 1371 - شماره 2، ص۲۰۵ تا ص۲۰۷.</ref>
| |
|
| |
| ...
| |
|
| |
| == نامهای مکه در قرآن ==
| |
| {{ستون-شروع|۳}}
| |
| * مکه (سوره فتح،آیه 24)
| |
|
| |
| * بکه (سوره آل عمران، آیه96)
| |
|
| |
| * [[ام القری|امالقری]] (انعام، آیه 92)
| |
|
| |
| * القریه (سوره نحل، آیه 112)
| |
|
| |
| * معاد (سوره قصص،آیه 85)
| |
|
| |
| * الوادی (سوره ابراهیم، آیه 37)
| |
|
| |
| * البلدة (سوره نمل، آیه 91)
| |
|
| |
| * البلد (سوره ابراهیم، آیه 35؛ سوره بقره، آیه 126؛ سوره بلد، آیه 1 و 2)
| |
|
| |
| * [[بلد الامین]] (سوره تین، آیه 3)
| |
|
| |
| * حرم و حرم امن (سوره قصص، آیه 57؛ سوره عنکبوت، آیه 67)
| |
|
| |
| * المسجدالحرام (سوره فتح، آیه 27؛ سوره بقره، آیه 191 و ۱۹۶)
| |
|
| |
| * مخرج صدق (سوره الاسراء، آیه 80)<ref>جعفری، یعقوب، «نامهای شهر مکه»، میقات حج، شماره ۲، زمستان ۱۳۷۱ش، ص۲۰۶ تا ص۲۱۷.؛ فقیهی، محمدمهدی، «نامهای مکه»، میقات حج، شماره ۴، ۱۳۷۲ش، ص۱۳۲.</ref>
| |
|
| |
| {{پایان}}<ref>خلیلی، جعفر، موسوعة العتبات المقدسة، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰ تا ص۱۳.</ref>
| |
|
| |
| == دیگر نامها ==
| |
| مکه مکرمه دارای نامهای بسیاری است؛<ref>فاسی، محمد بن احمد، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، قاهره، مکتبة الثقافة الدينية، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۷۳.</ref> <ref>نهروالی، محمد بن احمد، الإعلام بأعلام بيت الله الحرام، المکتبة التجارية، مکه مکرمه، ۱۴۱۶ق، ص۴۷ و ص۴۸.</ref>برخی از آنها عبارتند از:
| |
|
| |
| بساسة . ام رحم . صلاح . الرأس . العرش . النساسة . الباسة . الناسة . العروض . کوثی . ام کوثی . فاران . المقدسه . قریةالنمل . الحاطمة . الحرم . برة . طیبة . القادس . المذهب .. العرش . القادسة . المعطثة . الرتاج . ام زحم . ام صح . ام روح . بساق . المکتان . النابیة . ام الرحمة . الناشتة . سبوحة . السلام . نادرة . العرویش . الحُرمة . الحِرمت . قریةالحمس . ام راحم . نقرة الغراب . البنیة . ناشة . تاج . کبیرة . ام رحمن . السیل . البلدالحرام . حرماللَّه تعالی . بلداللَّه تعالی . العذراء . النجز . العُرْش . العُرُش . العروش . القادسیة.<ref>فاسی، محمد بن احمد، شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، قاهره، مکتبة الثقافة الدينية، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۷۳.</ref><ref>فقیهی، محمدمهدی، «نامهای مکه»، میقات حج، شماره ۴، ۱۳۷۲ش، ص۱۳۲ و ص۱۳۳.</ref>.<ref>جعفری، یعقوب، «نامهای شهر مکه»، میقات حج، شماره ۲، زمستان ۱۳۷۱ش، ص۲۱۸.</ref>.<ref>طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، بیروت، دار و مکتبة الهلال، ۱۹۸۵م، ج۵، ص۲۸۹.</ref>.<ref>خلیلی، جعفر، موسوعة العتبات المقدسة، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۳.</ref>
| |
|
| |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}
| |
|
| |
| == منابع ==
| |
| {{منابع}}
| |
| {{پایان}}
| |