زیارتنامه عبدمناف: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «زیاتنامه عبد مناف متن زیارتی است که در منابع دعا و زیارت نقل شده است<ref>مفتاح الجناب فی الادعیه و الاعمال، ج۲، ص8</ref> و زائر میتواند در هنگام زیارت قبر عبدمناف در قبرستان جنة المعلاة آن را بخواند. عبد مناف جد بزرگ حضرت محمد(ص) بود. در این زیارت...» ایجاد کرد |
S.Mohammad.R (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
زیاتنامه عبد مناف متن زیارتی است که در منابع دعا و زیارت نقل شده است<ref>مفتاح الجناب فی الادعیه و الاعمال، ج۲، ص8</ref> و زائر میتواند در هنگام زیارت قبر | '''زیاتنامه عبد مناف''' متن زیارتی است که در منابع دعا و زیارت نقل شده است<ref>مفتاح الجناب فی الادعیه و الاعمال، ج۲، ص8</ref> و زائر میتواند در هنگام زیارت قبر [[عبد مناف بن قصی|عبد مناف]] در قبرستان [[جنة المعلاة]] آن را بخواند. عبد مناف جد بزرگ [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] بود. در این زیارتنامه بر او درود فرستاده شده و بر شرافت نسب پیامبر تاکید شده است. | ||
== عبد مناف == | |||
عبد مناف پسر [[قصی بن کلاب]] (رئیس قبیله [[قریش]]) بود که پس از پدرش مناصب ریاست [[مکه]] بین او و برادرش، عبدالدار، تقسیم شد. [[بنی هاشم]] و [[بنیامیه|بنی امیه]] از بنی عبدمناف هستند. [[حضرت محمد (ص)|حضرت محمد(ص)]] نیز از نوادگان عبد مناف بود. محل دفن او را [[جنة المعلاة|قبرستان ابوطالب]] در مکه دانستهاند. | |||
==مضمون زیارتنامه== | ==مضمون زیارتنامه== | ||
این زیارتنامه با درود بر | این زیارتنامه با درود بر [[عبد مناف بن قصی|عبد مناف]] به عنوان «سیّد نجیب» و «شاخه پرثمر درخت ابراهیم خلیل» آغاز میشود و بر شرافت ذاتی و نقش او به عنوان حلقهای اصیل در زنجیره نبوت تأکید میکند؛ سپس با خطابهایی مانند «ای جدّ بهترین آفریدگان» جایگاه او را به عنوان جدّ پیامبر اسلام(ص) و وارث مقامات پیامبران پیشین و سرپرست [[کعبه]] میستاید. | ||
==متن زیارتنامه== | ==متن زیارتنامه== | ||
{{نقل قول دوقلو | {{نقل قول دوقلو | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
* مفتاح الجنات في الأدعیة و الأعمال و الصلوات و الزیارات، محسن امین، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، 2000م. | * مفتاح الجنات في الأدعیة و الأعمال و الصلوات و الزیارات، محسن امین، بیروت، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، 2000م. | ||
{{پایان}} | |||
{{ناوبری دعاها}} | |||