چاه‌های مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

Heidar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


'''چاه‌های مدینه''' بخشی از هویت تاریخی این شهر به عنوان دومین شهر مقدس [[اسلام]] در [[جزیرةالعرب|جزیرة العرب]] می‌باشند که در زندگی [[پیامبر اکرم(ص)]] و تحولات صدر [[اسلام]] نقش داشته‌اند. تعداد چاه‌های اشاره شده در این مقاله 18 عدد می‌باشد که به صورت خلاصه به آنها پرداخته شده و قابلیت مطالعه مفصل هر کدام موجود است. چاه‌های مدینه را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:
'''چاه‌های مدینه،''' چاه‌های تاریخی شهر [[مدینه]] است که با رویدادهای زمان زندگی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] ارتباط دارند و بخشی از هویت تاریخی این شهر را می‌سازند. پیامبر اکرم از آب برخی از این چاه‌ها مانند چاه‌های [[چاه بضاعه|بُضاعه]]، [[چاه رومه|رومه]]، [[چاه غرس|غَرس]]، [[چاه اریس|اَریس]]، [[چاه اهاب|اِهاب]]، [[چاه عهن|عِهن]] و [[چاه بصه|بُصه]] نوشید یا با آن وضو گرفت و شستشو کرد. برخی از این چاه‌ها نیز با رویدادهای تاریخی ارتباط داشتند مانند [[بئر معونه|چاه معونه]] (محل شهادت مبلغان قرآن)، [[چاه روحاء]] (توقفگاه پیامبر در [[غزوه بدر]])، [[چاه ابی‌عنبه]] (ایستگاه نظامی مسلمانان) و [[چاه انا]] (محل اتراق در [[غزوه خندق]]).


چاه‌های [[متبرک]] مانند چاه‌های بضاعه، رومه، غرس، اریس، اهاب، عهن و بصه که پیامبر(ص) شخصاً از آب آنها استفاده کرده و برخی را متبرک نموده‌اند. این چاه‌ها اغلب در شمار "چاه‌های هفتگانه" مدینه قرار می‌گیرند.
بسیاری از این چاه‌ها در اثر توسعه‌های شهری و گسترش حرم نبوی از بین رفته‌اند. با این حال، برخی همچون [[چاه عهن]] و [[چاه غرس|غرس]] همچنان پابرجا مانده و به عنوان موقوفه در اختیار عموم قرار دارند. این چاه‌ها نه تنها به عنوان منابع آب، بلکه به عنوان بخشی از هویت تاریخی و میراث فرهنگی مدینه شناخته می‌شوند.
 
چاه‌های مرتبط با رویدادهای تاریخی مانند چاه معونه (محل شهادت مبلغان قرآن)، چاه روحاء (توقفگاه پیامبر در [[غزوه بدر]])، چاه ابی‌عنبه (ایستگاه نظامی مسلمانان) و چاه انا (محل اتراق در [[غزوه خندق]]).
 
چاه‌های وقفی مانند چاه رومه (وقف [[عثمان بن عفان]])، چاه حاء (انفاق ابوطلحه انصاری) و چاه اعواف (وقف پیامبر برای مسلمانان).
 
بسیاری از این چاه‌ها مانند بضاعه، سقیا، انس بن مالک و جاسوم در اثر توسعه‌های شهری و گسترش حرم نبوی از بین رفته‌اند. با این حال، برخی همچون عهن و غرس همچنان پابرجا مانده و به عنوان موقوفه در اختیار عموم قرار دارند. این چاه‌ها نه تنها به عنوان منابع آب، بلکه به عنوان بخشی از هویت تاریخی و میراث فرهنگی مدینه شناخته می‌شوند.


== چاه معونه ==
== چاه معونه ==
خط ۱۲۷: خط ۱۲۱:
*'''هدایه الحجاج'''، محمدرضا طباطبایی تبریزی، قم، بی‌تا.
*'''هدایه الحجاج'''، محمدرضا طباطبایی تبریزی، قم، بی‌تا.
*'''وفاء الوفا باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، الفرقان للتراث الاسلامیه، ۲۰۰۴م.{{پایان}}{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}
*'''وفاء الوفا باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله سمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، الفرقان للتراث الاسلامیه، ۲۰۰۴م.{{پایان}}{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}
[[رده:چاه‌های مدینه]]
[[رده:مکان‌های تاریخی مدینه]]