پرش به محتوا

اسرار طواف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''اَسرار طَواف''' فلسفه و معنای عرفانی و باطنی عمل [[طواف]] به دور [[کعبه]] است. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» شناخته شده‌اند. منابعی که درباره اسرار مناسک حج گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی و اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.  
'''اَسرار طَواف''' فلسفه و معنای عرفانی و باطنی عمل [[طواف]] به دور [[کعبه]] است. طواف از بنیادی‌ترین اعمال [[حج]] و [[عمره]] است که در [[قرآن]] و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» شناخته شده‌اند. منابعی که درباره اسرار [[اعمال حج تمتع|مناسک حج]] گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی، اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.  


== اهمیت طواف ==
== اهمیت طواف ==
{{اصلی|طواف}}طواف، هفت دور چرخیدن دور [[کعبه]] در [[مسجدالحرام]] و یکی از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۳۳.</ref>
{{اصلی|طواف}}طواف، هفت دور چرخیدن دور [[کعبه]] در [[مسجدالحرام]] و یکی از اعمال [[حج]] و [[عمره]] است.<ref>درسنامه مناسک حج، ص۳۳.</ref> [[قرآن]] در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است'''.'''<ref>حج، 29.</ref> در روایات نبوی و احادیث [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند.<ref>فروع کافی، ج4، ص412، ح5.</ref>
 
[[قرآن کریم]] در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است'''.'''<ref>حج، 29.</ref>در روایات نبوی و احادیث [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند.<ref>فروع کافی، ج4، ص412، ح5.</ref>  
== اسرار توحیدی طواف ==
== اسرار توحیدی طواف ==
طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است و نشان می‌دهد در مسیر بندگی جایی برای تفرّق وجود ندارد.<ref name=":0">صهبای حج، ص190.</ref><ref>انبیاء، 97.</ref><ref name=":6">پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.</ref>
طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است.<ref name=":0">صهبای حج، ص190؛ سوره انبیاء، آیه 97؛ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.</ref>


این عبادت به منزله نماز<ref name=":5">عوالی الئالی، ج2، ص167.</ref> و حرکتی برای قرب به خدا و دوری از غیر دانسته شده است که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.<ref name=":2">اسرار عرفانی حج، ص363.</ref> استمرار آن نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.<ref>محجة البیضاء، ج2، ص350.</ref> چرخیدن به گرد کعبه همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است<ref>حج مقبول، ص۱۱۴.</ref> و موجب مباهات و توجه ویژه او به طواف‌کنندگان می‌شود.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص376.</ref>
طواف به منزله نماز<ref name=":5">عوالی الئالی، ج2، ص167.</ref> و حرکتی برای نزدیکی به خدا و دوری از غیر دانسته شده است که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.<ref name=":2">اسرار عرفانی حج، ص363.</ref> استمرار آن نیز نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.<ref>محجة البیضاء، ج2، ص350.</ref> چرخیدن به گرد [[کعبه]] همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است<ref>حج مقبول، ص۱۱۴.</ref> و موجب توجه ویژه او به [[طواف|طواف‌کنندگان]] می‌شود.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص376.</ref>


== اسرار اخلاقی ==
== اسرار اخلاقی ==
منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref> در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و تنها بر خدا اعتماد می‌کند،<ref>اسرار عرفانی حج، ص360.</ref> توبه و پاکی از گناهان را می‌جوید <ref>علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.</ref>. هماهنگی جمعی حاجیان جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.</ref> و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>.
منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref> در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و تنها بر خدا اعتماد می‌کند<ref>اسرار عرفانی حج، ص360.</ref> و توبه و پاکی از گناهان را از او می‌جوید.<ref>علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.</ref> هماهنگی جمعی [[حاجی|حاجیان]] جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.</ref> و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.</ref>


== نمادها و رمزها ==
== نمادها و رمزها ==
در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد <ref>صحبای حج، ص191.</ref>. گفته شده که [[کعبه]] در امتداد [[بیت المعمور|بیت‌المعمور]] و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند <ref>بحار، ج96، ص57.</ref><ref name=":0" />؛ انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد [[عرش]] شبیه می‌شود <ref>زمر، 75.</ref><ref>مستدرک الوسائل، ج10، ص172.</ref>. درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد <ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.</ref>.
در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد.<ref>صحبای حج، ص191.</ref> گفته شده که [[کعبه]] در امتداد [[بیت المعمور|بیت‌المعمور]] و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند؛<ref>بحار، ج96، ص57؛ صهبای حج، ص190.</ref> انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد [[عرش]] شبیه می‌شود.<ref>زمر، 75.</ref><ref>مستدرک الوسائل، ج10، ص172.</ref> درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد.<ref>پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.</ref>


=== سرّ عدد هفت در دورهای طواف ===
=== سرّ عدد هفت در دورهای طواف ===
طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم و حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.<ref name=":4">اسرار عرفانی حج، ص364.</ref>  
طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم، حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.<ref name=":4">اسرار عرفانی حج، ص364.</ref>  


از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره دارد<ref>اسرار الشریعه، ص243.</ref> و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص365.</ref> در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.<ref>علل الشرایع، ج2، ص407.</ref> همچنین گفته شده است که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تاویل‌های آن را یادآور می‌شود.<ref>اسرار الشریعه، ص240.</ref>
از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره داشته<ref>اسرار الشریعه، ص243.</ref> و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص365.</ref> در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.<ref>علل الشرایع، ج2، ص407.</ref> همچنین گفته شده که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تأویل‌های آن را یادآور می‌شود.<ref>اسرار الشریعه، ص240.</ref>


عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار سعی و هفت سنگریزه رمی جمرات.<ref name=":4" /> این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان<ref>بقره، 29.</ref> و هفت دریا<ref>لقمان، 27.</ref> سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.<ref name=":4" /> بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.
عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار [[سعی]] و هفت سنگریزه [[رمی|رمی جمرات]].<ref name=":4" /> این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان<ref>بقره، 29.</ref> و هفت دریا<ref>لقمان، 27.</ref> سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.<ref name=":4" /> بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.{{مدرک}}


در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت و رساندن عمل به نقطه تمامیت دانسته شده<ref>اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.</ref> و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص366-370.</ref>
در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت دانسته شده<ref>اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.</ref> و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.<ref>اسرار عرفانی حج، ص366-370.</ref>


== شروع طواف از حجرالاسود ==
== شروع طواف از حجرالاسود ==
{{اصلی|حجرالاسود}}{{اصلی|اسرار حجرالاسود}}در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.</ref> آغاز [[طواف]] از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی خانه خدا و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند دست زدن به این سنگ تعهدی است برای اینکه زائر دیگر دست خود را به گناه آلوده نکن.<ref name=":1">صحبای حج، ص194.</ref>
{{اصلی|حجرالاسود}}{{اصلی|اسرار حجرالاسود}}در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.<ref>بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.</ref> آغاز [[طواف]] از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی [[کعبه|خانه خدا]] و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند و [[استلام|دست زدن به این سنگ]] تعهدی است برای اینکه [[زائر]] دیگر دست خود را به گناه آلوده نکند.<ref name=":1">صحبای حج، ص194.</ref>


== شروط و آداب ==
== شروط و آداب ==
{{اصلی|آداب طواف}}
{{اصلی|آداب طواف}}
طواف بجز اسرار آدابی هم دارد آدابی نظیر غسل، تواضع، سکینه و اینکه با پای برهنه به مطاف برود.<ref name=":3">اسرار عرفانی حج، ص371.</ref> [[طهارت باطنی]] <ref>. نک: صهبای حج، ص217.</ref> و [[حضور قلب]] <ref>اسرار عرفانی حج، ص359.</ref>از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است. [[دعا]] یکی دیگر از مستحبات و آداب طواف است.<ref name=":3" />
طواف دارای آدابی است؛ ازجمله غسل، تواضع و با پای برهنه به [[مطاف]] رفتن.<ref name=":3">اسرار عرفانی حج، ص371.</ref> [[طهارت باطنی]]،<ref>. نک: صهبای حج، ص217.</ref> [[حضور قلب]]<ref>اسرار عرفانی حج، ص359.</ref> و [[دعا]]<ref name=":3" /> از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۸

اَسرار طَواف فلسفه و معنای عرفانی و باطنی عمل طواف به دور کعبه است. طواف از بنیادی‌ترین اعمال حج و عمره است که در قرآن و سنت جایگاه برجسته‌ای دارد و در منابع تفسیری، حدیثی و عرفانی، ابعادی برای آن بیان شده است. مجموعه این آموزه‌ها با عنوان «اسرار طواف» شناخته شده‌اند. منابعی که درباره اسرار مناسک حج گفتگو کرده‌اند طواف را دارای رمز‌ها و اسرار توحیدی، اخلاقی و عرفانی دانسته‌اند.

اهمیت طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف، هفت دور چرخیدن دور کعبه در مسجدالحرام و یکی از اعمال حج و عمره است.[۱] قرآن در آیات مختلف به مسئله طواف اشاره کرده است.[۲] در روایات نبوی و احادیث اهل‌بیت(ع) نیز بر ثواب فراوان طواف تأکید فراوان شده و طواف را عامل خوشنودی، رحمت و بخشش خداوند دانسته‌اند.[۳]

اسرار توحیدی طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف در نگاه بسیاری از مفسران و محققان جلوه‌ای از توحید عملی است؛ حرکتی دایره‌ای به دور یک مرکز که یادآور مقصد یگانه مؤمنان یعنی خداوند است.[۴]

طواف به منزله نماز[۵] و حرکتی برای نزدیکی به خدا و دوری از غیر دانسته شده است که دل را صیقل می‌دهد و روح را با خدا مأنوس می‌سازد.[۶] استمرار آن نیز نمادی از توجه همیشگی بنده به یاد خداست و بدون این یاد، هدف طواف محقق نمی‌شود.[۷] چرخیدن به گرد کعبه همچنین نشانه محبت و کمال علاقه به خداوند است[۸] و موجب توجه ویژه او به طواف‌کنندگان می‌شود.[۹]

اسرار اخلاقی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع اخلاقی و تربیتی، طواف را تمرینی برای پرورش ارزش‌های معنوی می‌دانند و آن را یادآور فروتنی بندگان در برابر عظمت خداوند می‌شمرند.[۱۰] در این سیر، زائر دل از تکیه بر مردم برمی‌گیرد و تنها بر خدا اعتماد می‌کند[۱۱] و توبه و پاکی از گناهان را از او می‌جوید.[۱۲] هماهنگی جمعی حاجیان جلوه‌ای از همدلی و یگانگی را پدید می‌آورد [۱۳] و انبوه جمعیت و رفت‌وآمد آنان یاد قیامت و حرکت انسان از دنیا به آخرت را تداعی می‌کند.[۱۴]

نمادها و رمزها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در نگاه عرفانی، طواف نماد سفر باطنی انسان به سوی خداست و هر مرحله آن رازهایی دارد.[۱۵] گفته شده که کعبه در امتداد بیت‌المعمور و تمثیلی از عرش است و طواف شایسته، سالک را به مراتب بالاتر می‌رساند؛[۱۶] انسان با گردش پیرامون کعبه به فرشتگانِ طواف‌کننده گرد عرش شبیه می‌شود.[۱۷][۱۸] درعین‌حال، اشاره شده که انجام آن در میان جمع نشان می‌دهد که دین، حضور اجتماعی را بر انزوا ترجیح می‌دهد.[۱۹]

سرّ عدد هفت در دورهای طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف در همه مذاهب اسلامی هفت دور دارد و منابع فلسفی، تفسیری و عرفانی درباره راز این عدد توضیحات گوناگونی ارائه کرده‌اند. برخی آن را نشانه دور شدن انسان از هفت صفت ناپسند ــ عجب، کبر، حسد، حرص، بخل، غضب و شهوت ــ و جایگزینی آنها با هفت خُلق نیک چون علم، حکمت، عفت، شجاعت، عدالت، کرم و تواضع دانسته‌اند.[۲۰]

از سوی دیگر، هفت دور طواف به حرکت در اقلیم‌های هفت‌گانه یا افلاک سبعه اشاره داشته[۲۱] و مشابهت‌هایی با هفت مرحله نماز از قیام تا تشهد دارد.[۲۲] در برخی منابع، این عدد با هفت هزار سال فاصله فرشتگان از خداوند در جریان اعتراض به خلقت انسان مرتبط دانسته شده است.[۲۳] همچنین گفته شده که هر دور طواف، دستیابی به یکی از هفت بطن قرآن و تأویل‌های آن را یادآور می‌شود.[۲۴]

عدد هفت در طواف با دیگر مناسک حج نیز هم‌سنخ است؛ مانند هفت‌بار سعی و هفت سنگریزه رمی جمرات.[۲۰] این هماهنگی با نظام آفرینش نیز دیده می‌شود: قرآن از هفت آسمان[۲۵] و هفت دریا[۲۶] سخن گفته، سوره حمد با هفت آیه به عنوان سبع المثانی شناخته می‌شود، و هفته نیز هفت روز دارد.[۲۰] بدین ترتیب، عدد هفت در طواف نمادی از نظم کیهانی و پیوند عبادت با ساختار آفرینش است.[نیازمند منبع]

در نهایت، هفت دور طواف به معنای کامل شدن یک عبادت دانسته شده[۲۷] و در منابع عرفانی نیز به مراحل هفت‌گانه سلوک معنوی و مراتب انسان اشاره دارد.[۲۸]

شروع طواف از حجرالاسود[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در روایات، حجرالاسود «دست خداوند در زمین» خوانده شده است.[۲۹] آغاز طواف از آن را نشانه وارد شدن به حریم قدسی خانه خدا و تجدید پیمان با پروردگار دانسته‌اند و دست زدن به این سنگ تعهدی است برای اینکه زائر دیگر دست خود را به گناه آلوده نکند.[۳۰]

شروط و آداب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

طواف دارای آدابی است؛ ازجمله غسل، تواضع و با پای برهنه به مطاف رفتن.[۳۱] طهارت باطنی،[۳۲] حضور قلب[۳۳] و دعا[۳۱] از دیگر آداب و لازمه‌های طواف دانسته شده است.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. درسنامه مناسک حج، ص۳۳.
  2. حج، 29.
  3. فروع کافی، ج4، ص412، ح5.
  4. صهبای حج، ص190؛ سوره انبیاء، آیه 97؛ پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص207.
  5. عوالی الئالی، ج2، ص167.
  6. اسرار عرفانی حج، ص363.
  7. محجة البیضاء، ج2، ص350.
  8. حج مقبول، ص۱۱۴.
  9. مستدرک الوسائل، ج9، ص376.
  10. دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۶، ص۳۷۲ و ۳۷۳.
  11. اسرار عرفانی حج، ص360.
  12. علل الشرایع، ج2، ص310؛ کافی، ج4، ص188.
  13. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص206.
  14. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص209.
  15. صحبای حج، ص191.
  16. بحار، ج96، ص57؛ صهبای حج، ص190.
  17. زمر، 75.
  18. مستدرک الوسائل، ج10، ص172.
  19. پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، ج1، ص210.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ اسرار عرفانی حج، ص364.
  21. اسرار الشریعه، ص243.
  22. اسرار عرفانی حج، ص365.
  23. علل الشرایع، ج2، ص407.
  24. اسرار الشریعه، ص240.
  25. بقره، 29.
  26. لقمان، 27.
  27. اسرار عرفانی حج، ص370 و 371.
  28. اسرار عرفانی حج، ص366-370.
  29. بحار الانوار، ج96، ص220؛ الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص102- 103.
  30. صحبای حج، ص194.
  31. ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ اسرار عرفانی حج، ص371.
  32. . نک: صهبای حج، ص217.
  33. اسرار عرفانی حج، ص359.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • درسنامه مناسک حج محمد حسین فلاح زاده، تهران، مشعر، 1389ش..
  • الحج و العمره فی الکتاب و السنه، محمد محمدی ری شهری، قم، دارالحدیث، ۱۳۷۶ش.
  • بحار الانوار، محمد باقر المجلسی، تصحیح محمد باقر بهبودی و دیگران، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • عوالی اللئالی، محمد ابن ابی جمهوری، قم، سیدالشهداء، 1362ش.
  • المحجة البیضاء، فیض کاشانی، قم، نشر اسلامی، 1417ق.
  • مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، قم، مؤسسه آل البیت، 1408ق.
  • پیش درآمدی بر فرهنگ نامه اسرار و معارف حج، معاونت امور روحانیون، تهران، مشعر، 1387ش.
  • اسرار عرفانی حج، محمدتقی فعالی، تهران، مشعر، 1386ش.
  • جرعه‌ای از صهبای حج، عبدالله جوادی آملی، تهران، مشعر، 1386ش.