مدرسه الغرویه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:مقالههای در دست ویرایش ردهانبوه) |
جز (removed Category:مکان‌های تاریخی نجف using HotCat) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:مدارس علمیه نجف]] | [[رده:مدارس علمیه نجف]] | ||
[[رده:حرم امام علی]] | [[رده:حرم امام علی]] | ||
[[رده:مکان‌های مذهبی نجف]] | [[رده:مکان‌های مذهبی نجف]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۴۳
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| تأسیس | قرن یازده هجری در دوران شاه عباس صفوی |
| کاربری | برگزارى سخنرانى‌ها و دروس اساتيد حوزه علميه نجف |
| مکان | ضلع شمالى صحن مطهر علوی و در جهت شرقى آن |
| نام‌های دیگر | حسینیه حرم علوی |
| معماری | |
| سبک | معماری اسلامی |
| بازسازی | سال 1350ه.ق سيدهاشم زينی نجفی؛ سال 1430ه.ق توسط تولیت آستان مقدس علوی |
مدرسه الغرویه، در حقیقت حسينيه و مدرسه صحن حرم مطهر علوى است که در قرن یازده هجری در دوران شاه عباس صفوی بنا گردید.
این مدرسه تا اوائل قرن چهاردهم هجری دایر بوده و مورد استفاده طلبه‌هاى علوم دينى قرار می‌گرفت و امروزه يكى از مدارس دينى قديمى شهر نجف به شمار مى آيد.
در سال 1350ه.ق يكى از نيكوكاران شهر نجف بنام سيدهاشم زينی نجفی، در مكان اين مدرسه، عمارتى براى زائران بارگاه مطهر بنا نهاد اما پس از مدتی حجره‌هاى آن ويران گرديد و درب آن بسته شد. سرانجام تولیت آستان مقدس علوی زیر نظر «آیت‌الله‌العظمی سیستانی» به تکمیل و بازسازی آن اقدام نمود و اين عمارت جديد در عيد غدير سال (1430هجرى) افتتاح شد.
موقعیت جغرافیایی
در ضلع شمالى صحن مطهر علوی و در جهت شرقى آن، حسینیه‌ای واقع شده که در گذشته آن را المدرسة الغرویه می‌خواندند.[۱] این بنای مذهبی تاریخی، تنها يک درب دارد و در ايوان پنجم، سمت چپ درب طوسى واقع شده است.
تاسیس
به اعتقاد برخى، تاريخ تأسيس اين مدرسه (حسينيه) به اوايل قرن يازدهم هجرى در زمان شاه عباس اول صفوى"1037هـ" بازمى گردد.[۲]
تعطیلی مدرسه
در زمان حكومت عثمانى، با اجراى قانون خدمت سربازى در سال (1286هـ)، براى اين مدرسه استاد ويژه‌اى تعيين گرديد و بسيارى از طلبه‌هاى علوم دينى به اين مدرسه روى آوردند و به آنان اجازه داده شد كه پس از اجراى امتحان به خدمت سربازى ملحق نشوند. لذا اين مدرسه بعنوان يكى از مدارس رسمى شهر نجف به شمار رفت و تا اوايل قرن چهاردهم هجری پا بر جا بود تا اينكه حجره‌هاى آن ويران گرديد و در آن بسته شد.
تجدید بنا
در سال 1350ه.ق يكى از نيكوكاران و افراد سرشناس شهر نجف بنام سيدهاشم زينی نجفی، در مكان اين مدرسه، عمارتى براى زائران بارگاه مطهر بنا نهاد. اين عمارت بعنوان وضوخانه، نمازخانه و استراحتگاه زائران بارگاه مطهر بنا گرديد. اما بعدها، از اتاق‌هاى بزرگ اين عمارت به عنوان انبار مصالح ساختمانى استفاده شد و زائران تنها از وضوخانه آن استفاده مى كردند. بعد از آن اين عمارت براى چندين سال بسته شد.
بازسازی و عمران
تولیت آستان مقدس علوی زیر نظر «آیت‌الله‌العظمی سیستانی» به تکمیل و بازسازی آن اقدام نمود و بخش مهندسى و عمران حرم مطهر در تاريخ (30رجب سال 1426هـ) براى اجراى پروژه ساخت حسينيه در اين مكان متروک، آغاز به كار كرد. ابتدا عمارت فرسوده و ديوارهاى رو به ريزش آن ويران گرديد. پس از اجراى مراحل خاکبردارى و بتن‌ريزى زير بنا، ساختمانى سه طبقه مطابق با ويژگى‌هاى هنر و عمارت اسلامى احداث گرديد. اين عمارت جديد در عيد غدير سال (1430هجرى) افتتاح شد. در حال حاضر از فضاى اين عمارت براى برگزارى سخنرانى هاى اساتيد حوزه علميه نجف استفاده مى‌شود.[۳][۴]
پانویس
- ↑ سیاحت شرق، آقانجفی قوچانی، ص٩٩.
- ↑ تاريخ النجف الأشرف، محمد حسين حرزالدين، ج1، ص111.
- ↑ راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، ص١٢١.
- ↑ پایگاه رسمی آستان قدس علوی.
منابع
- راهنمای مصوّر سفر زیارتی عراق، سید احمد علوی، قم، معروف، ١٣٨٩ه. ش.
- تاريخ النجف الأشرف، محمد حسين حرز الدين، مطبعة نگارش،قم المقدسة، 1427ه.
- سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی ، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۲ش.
- پایگاه رسمی آستان قدس علوی، مدرسه غرویه، https://www.imamali.net/?id=1327 .