رباط ابوسماحه: تفاوت میان نسخه‌ها
A sharefat (بحث | مشارکتها) جز (added Category:مکان‌های تاریخی تخریب شده توسط وهابیان using HotCat) |
A sharefat (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=A sharefat }} | {{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=A sharefat }} | ||
{{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | {{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
ظاهراً این بنا پیش از این متعلق به شخصی به نام قفطی بوده است و بعداً توسط قیماز، در راستای اهداف جدید، تغییر کرده است.<ref>العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج7، ص83.</ref> | ظاهراً این بنا پیش از این متعلق به شخصی به نام قفطی بوده است و بعداً توسط قیماز، در راستای اهداف جدید، تغییر کرده است.<ref>العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج7، ص83.</ref> | ||
==وضعیت کنونی== | |||
امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط [[وهابیت]] از بین رفته است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
{{اماکن مکه}} | {{اماکن مکه}} | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی مکه]] | [[رده:مکان‌های تاریخی مکه]] | ||
[[رده:رباط‌های مکه]] | [[رده:رباط‌های مکه]] | ||
[[رده:مکان‌های تاریخی تخریب شده توسط وهابیان]] | [[رده:مکان‌های تاریخی تخریب شده توسط وهابیان]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:A sharefat در تاریخ ۲ شهریور ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| بنيانگذار | امیر قیماز بن عبدالله |
| تأسیس | سال 578 هجری قمری |
| کاربری | وقف برای اسکان فقرا و در راه ماندگان؛ اعم از زائر و مجاور |
| مکان | در شمال حرم و در نزدیکی کشتارگاه مرکزی مکه |
| مشخصات | |
| وضعیت | غیرفعال |
بنای تاریخی رباط ابوسماحه (578ق.)، کاروان‌سرایی بود که در شمال حرم و در نزدیکی کشتارگاه مرکزی مکه و شرق جاده‌ای که به قبرستان معلّی منتهی می‌شد، قرار داشت.
این رباط توسط امیر قیماز بن عبدالله (588-551ق.) در سال 578 هجری قمری، برای اسکان فقرا و در راه ماندگان؛ اعم از زائر و مجاور، که به مکتب حنفی و تصوف گرویده باشند، وقف گردید.
موقعیت جغرافیایی
کاروان‌سرای ابوسماحه، در شمال حرم و در نزدیکی کشتارگاه مرکزی مکه و شرق جاده‌ای که به قبرستان معلّی منتهی می‌شد، قرار داشت.
وجه تسمیه
رباط ابوسماحه، در زمان فاسی به واسطه یکی از ساکنان مشهورش به این نام خوانده می‌شد.[۱]
واقف و کاربری
فاسی، که سند وقفیه این کاروان‌سرا را خوانده، گزارش کرده که قیماز این بنا را برای سرپناه فقرا و در راه ماندگان؛ اعم از زائر و مجاور، که به مکتب حنفی و تصوف گرویده باشند، وقف کرده است.
امیر قیماز بن عبدالله؛ مملوک سلطان سلجوقیان روم، قلیچ ارسلان؛ در سال‌های 571 تا 595 حاکم موصل بود و به دلیل احداث مدرسه، خانقاه و بیمارستان در شهر مکه، چهره‌ای بخشنده و محبوب برای خود ایجاد کرده بود. [۲]
ظاهراً این بنا پیش از این متعلق به شخصی به نام قفطی بوده است و بعداً توسط قیماز، در راستای اهداف جدید، تغییر کرده است.[۳]
وضعیت کنونی
امروزه به غیر از آنچه در برخی منابع تاریخی آمده، هیچ نشان و مدرکی از آثار این رباط یافت نمی‌شود زیرا در اثر طرح‌های بازسازی و نوسازی بافت شهر مکه، تمامی آثار برجا مانده از این بنا توسط وهابیت از بین رفته است.
پانویس
- ↑ شفاء الغرام باخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج1، ص533؛ العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج1، ص120 ؛ العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج7، ص83.
- ↑ وفیات الأعیان، ابن خلکان، احمد بن محمد، ج4، ص82؛ شذرات الذهب، ابن عماد عکری، عبدالحی بن احمد، ج4، ص317؛ النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، ج6، ص144.
- ↑ العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، ج7، ص83.
منابع
- النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، ناشر: وزاره الثقافه و الارشاد القومی، الموسسه المصریه العامه، محل نشر: قاهره – مصر، 1392ش.
- شذرات الذهب، ابن عماد عکری، عبدالحی بن احمد.
- وفیات الأعیان، ابن خلکان، احمد بن محمد، 1968م، بیروت.
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الأمین، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، 1959م، قاهره.
- شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام، فاسی، تقی الدین محمد بن احمد، 1985م، بیروت.