مزار حمزه غربی (حله): تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانوشت) |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== شناسایی مزار == | == شناسایی مزار == | ||
[[سید مهدی قزوینی]]، عالم شیعه از پدر خود نقل کرده است که وی به زیارت مرقدی منسوب به [[حمزة بن کاظم(ع)]] در جنوب حله نمی‌رفت؛ چرا که معتقد بود | پيشتر اين گمان وجود داشت كه اين حرم از آنِ حمزه بن موسى الكاظم (ع) است و ليكن اختصاص این مزار به حمزة بن قاسم، با حكايتى ارتباط دارد كه برخى از محدثان مانند میرزا حسن نوری به شرح زیر نقل کرده‌اند: | ||
[[سید مهدی قزوینی]]، عالم شیعه از پدر خود نقل کرده است که وی به زیارت مرقدی منسوب به [[حمزة بن کاظم(ع)]] در جنوب حله نمی‌رفت؛ چرا که معتقد بود حمزة بن کاظم(ع) در [[ری]] دفن شده است. به گفته او، شبی پس از نافله شب، سیدی نزد او آمده و به او گقته صاحب آن مرقد در جنوب حله، حمزة بن کاظم(ع) نبوده، بلکه ابویعلی حمزة بن قاسم علوی عباسی است. پدر سید مهدی قزوینی بر این باور بوده که آن سید، امام مهدی(ع) بوده است. شهرت مزار حمزة بن قاسم را پس از این رویداد دانسته‌اند.<ref name=":1">منتهى الآمال، ج ١، ص ۴۰۸- ۴۱۰.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۹
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۸ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
صاحب مزار
حمزة بن قاسم، مکنی به ابویعلی و مشهور به علوی و عباسی، از نوادگان حضرت عباس(ع) بوده، نسبش با ۵ واسطه به وی مى‌رسد.[۱] او در سال‌های آغازین سده چهارم قمری می‌زیسته است.[۲] رجال‌نگاران و عالمان شیعه او را مورد اعتماد و جلیل القدر معرفی کرده‌اند.[۳]
برای او آثاری نام برده‌اند که یکی از آن‌ها درباره زیارت و مناسک حج است.[۴]
شناسایی مزار
پيشتر اين گمان وجود داشت كه اين حرم از آنِ حمزه بن موسى الكاظم (ع) است و ليكن اختصاص این مزار به حمزة بن قاسم، با حكايتى ارتباط دارد كه برخى از محدثان مانند میرزا حسن نوری به شرح زیر نقل کرده‌اند: سید مهدی قزوینی، عالم شیعه از پدر خود نقل کرده است که وی به زیارت مرقدی منسوب به حمزة بن کاظم(ع) در جنوب حله نمی‌رفت؛ چرا که معتقد بود حمزة بن کاظم(ع) در ری دفن شده است. به گفته او، شبی پس از نافله شب، سیدی نزد او آمده و به او گقته صاحب آن مرقد در جنوب حله، حمزة بن کاظم(ع) نبوده، بلکه ابویعلی حمزة بن قاسم علوی عباسی است. پدر سید مهدی قزوینی بر این باور بوده که آن سید، امام مهدی(ع) بوده است. شهرت مزار حمزة بن قاسم را پس از این رویداد دانسته‌اند.[۵]
پانوشت
- ↑ رجال الطوسی، الأبواب، ص۴٢۴؛ معجم رجال الحديث، ج٧، ص٢٩٠.
- ↑ الذريعه الى تصانيف الشيعه، ج ۴، ص ۴٧٨.
- ↑ رجال النجاشی، ص۱۴۹؛ رجال العلامه الحلّى، ص ۵٣؛ رجال ابن داود، ص ۸۵؛ نقد الرجال، ج ٢، ص ١۶٨؛ منتهى المقال فى أحوال الرجال، ج ٣، ص ١٣٩؛ منتهى الآمال، ج ١، ص ۴۰۸- ۴۱۰؛ معجم رجال الحديث، ج ٧، ص ٢٩٠.
- ↑ رجال النجاشی، ص۱۴۹.
- ↑ منتهى الآمال، ج ١، ص ۴۰۸- ۴۱۰.
منابع
- رجال ابن داود، ابن داوود حلی، تحقیق سید محمدصادق ال بحرالعلوم، المطبعة الحیدریة، نجف، ۱۳۹۲ق.
- رجال الطوسي، محمد بن حسن طوسى، با تحقیق و تصحیح جواد قيومى اصفهانى، مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجامعة المدرسين بقم المقدسه، قم، 1373ش.
- رجال العلامة الحلی، حسن بن یوسف حلی، تصحیح محمدصادق بحرالعلوم، مکتبة الرضی، قم، مطبعة الحیدریه، نجف، ۱۴۰۲ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی نجاشی، تحقیق موسی شبیری زنجانی، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی، قم، ۱۳۶۵ش.
- الذريعه الى تصانيف الشيعه،آقابزرگ تهرانی، دار الاضواء، بیروت، بی‌تا.
- معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، سید ابوالقاسم خوئی، مرکز نشر الثقافة الاسلامیة فی العالم، قم، ۱۳۷۲ش.
- منتهى الآمال، شیخ عباس قمى، تحقیق صادق حسن‌زاده، مؤمنین، قم، ۱۳۷۹ش.
- منتهى المقال فى أحوال الرجال، با تحقیق مؤسسة آل البيت(ع) لاحياء التراث، موسسة آل البيت(ع) لإحياء التراث، قم، 1416ق.
- نقد الرجال، مصطفی بن الحسین التفرشی، تحقیق مؤسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، مؤسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث، قم، ۱۳۷۶ق.