خانه تاج‌دار بهو (کربلا): تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | {{جعبه اطلاعات بنای تاریخی | ||
| تصویر = خانه تاج‌دار بهو.jpg | | تصویر = خانه تاج‌دار بهو.jpg | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = نمای غربیِ خانه تاج‌دار بهو | ||
| بنیانگذار = بانو تاج‌دار بهو | | بنیانگذار = بانو تاج‌دار بهو | ||
| تأسیس = نیمه سده سیزدهم قمری | | تأسیس = نیمه سده سیزدهم قمری | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/931/1/107 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/931/1/107 | ||
}} | }} | ||
'''دائرة المعارف الحسینیة'''، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق. | * '''دائرة المعارف الحسینیة'''، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[Category: | [[Category:مکان‌های تاریخی کربلا]] | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]] | [[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۴
 نمای غربیِ خانه تاج‌دار بهو | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| تأسیس | نیمه سده سیزدهم قمری |
| مکان | بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره |
| نام‌های دیگر | قصر تاج‌دار بهو |
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت. تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)، نهمین پادشاه لکهنو در هند بود. وی در سفر زیارتی که به کربلا داشت در این شهر ساکن شده خانه و حسینیه‌ای ساخت. این خانه در سال ۱۳۶۸ق. تخریب شد.
مکان
خانه تاج‌دار بهو، در بخش شمالی صحن حرم امام حسین(ع)، و نزدیک باب السدره قرار داشت.[۱]
مالک
تاج‌دار بهو، همسر سلطان محمدعلی منیرالدوله (ح.۱۲۵۳-۱۲۵۸ق)[یادداشت ۱] بود. او در سال ۱۲۵۸ق. به همراه شوهر خود و شمار زیادی از لشکر و خادمان، به کربلا و زیارت حرم امام حسین(ع) آمده و خدمات بسیاری به شهر کربلا، به ویژه حرم امام حسین(ع) داشتند. تاج‌دار بهو، درِ پیشین رواق را با نقره پوشانده و تاج جواهرنشان با سنگ‌های نفیس خود را به حرم اهدا کرد.[۲] وی در کربلا سکونت یافته، خانه و حسینیه ای را بنا کرد.[۱]
تخریب
این خانه به همراه حسینیه در سال ۱۳۶۸ق. (۱۹۴۵م)، برای ساخت خیابان سدره تخریب شد.[۱] بخشی از این مکان در سمت چب ورودی خیابان سدره، روبه‌روی فندق المباهله باقی مانده است.[۳]
پانوشت
منابع
- دائرة المعارف الحسینیة، محمدصادق محمد کرباسی، المرکز الحسینی للدراسات، لندن، ۱۴۳۳ق.