مقتل: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۸: خط ۸:
قتلگاه یا گودال قتلگاه '''‌'''و به عربی المذبح یا المنحر، مکانی زیارتی است، در کربلا، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر، که گفته شده محل به شهادت رسیدن [[امام حسین(ع)‌]] است.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۶ و ۱۸۷؛ مدينة الحسين(ع)،ج 1 ،ص 54؛ تاریخ جغرافیایی کربلا، ص ۱۱۰.</ref> این مکان، از راه دو پنجره، که بر دیوار آن نصب شده، [[زیارت]] می‌شود.<ref>[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref>
قتلگاه یا گودال قتلگاه '''‌'''و به عربی المذبح یا المنحر، مکانی زیارتی است، در کربلا، در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر، که گفته شده محل به شهادت رسیدن [[امام حسین(ع)‌]] است.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۶ و ۱۸۷؛ مدينة الحسين(ع)،ج 1 ،ص 54؛ تاریخ جغرافیایی کربلا، ص ۱۱۰.</ref> این مکان، از راه دو پنجره، که بر دیوار آن نصب شده، [[زیارت]] می‌شود.<ref>[http://www.non14.net/7731 نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح]، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.</ref>


==کتاب‌های مقتل==
==مقتل‌نگاری==
به كتاب‌هايى كه وقايع عاشورا و كربلا و كيفيت شهادت امام حسين (عليه السلام) را نوشته‌اند نيز «مقتل» گفته مى‌شود و آثارى چون مقتل خوارزمى، مقتل ابى‌مخنف، مقتل مقرّم و... از اين نمونه است و مقتل‌نگارى، عرصه‌اى وسيع است. مقتل‌خوانى نيز روضه و مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل و نقل آن حوادث است. حتى در حديثى آمده است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام)
به كتاب‌هايى كه رویدادهای [[عاشورا]] و كيفيت شهادت [[امام حسين(ع)]] را بیان کرده‌اند، مقتل و به نگاشتن آن‌ها مقتل‌نگاری گفته شده است. مقتل خوارزمى، مقتل ابی‌مخنف و مقتل مقرّم برخی از کتاب‌های مقتل‌اند. مقتل‌خوانى، مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل است. بر پایه روایتی، [[امام علی(ع)]]، ماجراى شهادت [[اهل بیت|اهل‌بيت(ع)]] را از روى صحيفه‌اى كه به املاى [[حضرت محمد(ص)]] نگاشته بود، براى [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] مى‌خواند و هنگامی که به رویداد شهادت امام حسین(ع) و نام قاتلش رسید، بسيار گريست.{{یادداشت|فلمّا قرء مقتل الحسين() وَ مَن يقتُله اكثر البكاء.}}<ref>بحار الأنوار، ج٢٨، ص٧٣.</ref>
 
ماجراى مظلوميت و شهادت اهل‌بيت را از روى صحيفه‌اى كه به املاى حضرت رسول(صلى الله عليه و آله) و نگارش حضرت على (عليه السلام) بود، براى ابن عباس مى‌خواند و چون ماجراى شهادت اباعبدالله و نام قاتلش را از روى آن صحيفه خواند، بسيار گريست: «فلمّا قرء مقتل الحسين (عليه السلام) وَ مَن يقتُله اكثر البكاء...».<ref>ج٢٨، ص٧٣.</ref>


==مقاتل الشهدا==
==مقاتل الشهدا==
«مقاتل شهدا» به مزاراتى كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. در حديثى از امام صادق (عليه السلام) آمده است كه خداوند از همۀ زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.<ref>ج٩٨، ص ۶۶۶.</ref>
مقاتل الشهدا، به مزارهایی كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. بر پایه روایتی از [[امام صادق (ع)|امام صادق(ع)]]، خدا از همه زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.<ref>ج٩٨، ص ۶۶۶.</ref>


==در روایات==
==در روایات==

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۰۲

محل قتل و كشته شدن؛

قتلگاه

قتلگاه یا گودال قتلگاه و به عربی المذبح یا المنحر، مکانی زیارتی است، در کربلا، در حرم امام حسین(ع)، در جنوب غربی رواق حبیب بن مظاهر، که گفته شده محل به شهادت رسیدن امام حسین(ع)‌ است.[۱] این مکان، از راه دو پنجره، که بر دیوار آن نصب شده، زیارت می‌شود.[۲]

مقتل‌نگاری

به كتاب‌هايى كه رویدادهای عاشورا و كيفيت شهادت امام حسين(ع) را بیان کرده‌اند، مقتل و به نگاشتن آن‌ها مقتل‌نگاری گفته شده است. مقتل خوارزمى، مقتل ابی‌مخنف و مقتل مقرّم برخی از کتاب‌های مقتل‌اند. مقتل‌خوانى، مرثيه‌خوانى از روى كتاب‌هاى مقتل است. بر پایه روایتی، امام علی(ع)، ماجراى شهادت اهل‌بيت(ع) را از روى صحيفه‌اى كه به املاى حضرت محمد(ص) نگاشته بود، براى ابن عباس مى‌خواند و هنگامی که به رویداد شهادت امام حسین(ع) و نام قاتلش رسید، بسيار گريست.[یادداشت ۱][۳]

مقاتل الشهدا

مقاتل الشهدا، به مزارهایی كه محل شهادت اولياى الهى است، گفته شده است. بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، خدا از همه زمين‌ها شش مكان را برگزيده است كه يكى از آنها «مقاتل الشهداء» است.[۴]

در روایات

مقتل به معناى قتل هم هست. امام حسين (عليه السلام) در كربلا به كسى از سپاه دشمن كه سابقۀ خوبى داشت و دوست نداشت در آن ظلم شريك باشد، فرمود: «از اين مكان بگريز و دور شور تا مقتل ما را نبينى. به خدا قسم هيچ كس نيست كه امروز شاهد مقتل (كشته شدن) ما باشد، ولى ما را يارى نكند، مگر آن‌كه به دوزخ رود.»[۵] همين تعبير از زبان پيامبر نيز در پيش‌گويى از شهادت امام حسين (عليه السلام) آمده است.[یادداشت ۲][۶] و رسيدن خبر مقتل امام حسين (عليه السلام) به مدينه نيز در منابع ديده مى‌شود.[۷]

امام حسين (عليه السلام) وقتى وارد سرزمين كربلا شد، از آن سرزمين به عنوان «مقتل مردان ما و محل ريخته شدن خون‌هاى ما» ياد كرد: «هيهنا مناخ ركابنا و محطّ رحالِنا و مقتل رجالِنا و مَسفك دمائنا».[۸]

پانوشت

  1. زیارتگاه‌های عراق، ص۱۸۶ و ۱۸۷؛ مدينة الحسين(ع)،ج 1 ،ص 54؛ تاریخ جغرافیایی کربلا، ص ۱۱۰.
  2. نصب شباکین جدیدین من الذهب و الفضة الخالصة فی موقع مذبح، وکالة نون الخبریة؛ قتلگاه حسین بن علی(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۱۸، ص۱۲۵.
  3. بحار الأنوار، ج٢٨، ص٧٣.
  4. ج٩٨، ص ۶۶۶.
  5. بحارالأنوار، ج۴١ ص٣٣٨ و ج٣٢، ص۴١٩.
  6. بحارالأنوار، ج٢٨، ص٣٩.
  7. بحار الأنوار، ج۴۵، ص١٩٢.
  8. بحار الأنوار، ج۴۴، ص٣٨٣.
  1. فلمّا قرء مقتل الحسين() وَ مَن يقتُله اكثر البكاء.
  2. فيرتحل عنها إلى ارض مقتله.

منابع

این مقاله برگرفته از مقاله فرهنگ نامه زیارت، جواد محدثی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره بیست و یکم، زمستان ۱۳۹۳، ص۹۳ است.