بقعه کمر بسته: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==دیگر مزارها== | ==دیگر مزارها== | ||
===مزار ابراهیم بن مالک | ===مزار ابراهیم بن مالک=== | ||
{{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}} | {{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}} | ||
هرچند نیروهای [[بنیامیه|اموی]] بعد از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در [[عراق]] وجود دارد. این مرقد همان محل کشتهشدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است. | هرچند نیروهای [[بنیامیه|اموی]] بعد از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در [[عراق]] وجود دارد. این مرقد همان محل کشتهشدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است. |
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۵۳
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۹۹ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مکان
بقعه کمر بسته، در ایران، استان لرستان، ۱۸ کیلومتری شمال شرقی شهرستان الیگودرز، در روستای گایکان قرار دارد.
مدفون
این بقعه با نام «امامزاده ابراهیم بن مالک» شناخته میشود. مردم روستا میگویند این امامزاده، ابراهیم فرزند مالک اشتر نخعی است.
در انتساب این زیارتگاه به ابراهیم بن مالک اشتر نخعی تردید وجود دارد. زیرا مردم روستا مدفون را امامزداده ابراهیم بن مالک میخوانند؛ در حالی که نسب ابراهیم بن مالک اشتر به امامان(ع) برنمیگردد و اساسا امامزاده نیست. ضمن اینکه ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، در عراق به دست امویان به شهادت رسید و جسد او سوزانده شد.
برخی با توجه به «امامزاده» خوانده شدن مدفون، احتمال دادهاند وی یکی از سادات هم نام ابراهیم باشد.
دیگر مزارها
مزار ابراهیم بن مالک
هرچند نیروهای اموی بعد از شهادت ابراهیم بن مالک جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در عراق وجود دارد. این مرقد همان محل کشتهشدن اوست که به قبر شیخ ابراهیم شهرت یافته است.
بقعه پیر اولیا
پانویس
منابع
- دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، محمد مهدی فقیه بحرالعلوم، آماده چاپ.
- گذری بر فرهنگ مردم اوز، محمدنور خضری، ایران-شیراز، 1377 ه.ش.
- کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ایران، بی تا.
- بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، ایران-شیراز، 1383 ه.ش.