آیه ۲۰۰ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
خط ۶: | خط ۶: | ||
== شرح واژگان == | == شرح واژگان == | ||
واژه «قضاء» در اصل به | واژه «قضاء» در اصل به چندین معنا مانند حتمى شدن، فارغ شدن، به اتمام رساندن و ادا نمودن آمده است، كه در حقيقت همه آنها به «تمام نمودن كار» باز مىگردد.<ref>لسان العرب، ذیل واژه قضی.</ref> به باور طبرسی، مفسّر شیعه، این واژه در قرآن به چند وجه به كار رفته است؛<ref>مجمعالبیان، ج۱، ص۳۶۲.</ref> از جمله به معنای فارغ شدن از كار در آیه {{آیه|فَإِذٰا قَضَيْتُمُ الصَّلاٰةَ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ | ||
}}(نساء: ١٠٣) ب. خلاق: خلاق از ريشه خَلْق به معناى نصيب است. <sup>۴</sup> برخى از ارباب لغت گفتهاند: خلاق به معناى حظ، نصيب و صلاح است. <sup>۵</sup> بعضى اين قيد نيز بدان افزودهاند كه خلاق به معناى حظ وافر از خير مىباشد. <sup>۶</sup> نكتهاى توجه بدان لازم است اين كه اين واژه در قرآن كريم تنها درباره نصيب در قيامت به كار رفته است. <sup>١</sup> و اين كه برخى از لغت شناسان قرآنى، اين واژه را به فضيلت اكتسابى از اخلاق معنا نمودهاند، <sup>٢</sup> بسا به همين معنا باشد، زيرا كفار در آخرت هيچ فضيلتى ندارند. | |||
== چشمانداز == | == چشمانداز == |
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۳
متن و ترجمه
﴿ | فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ پس هنگامی که مناسک [حجّتان] را انجام دادید، پس خدا را آن گونه که پدرانتان را یاد می کنید یا بهتر و بیشتر از آن یاد کنید. پس گروهی از مردم [کوتاه فکر] می گویند: پروردگارا! به ما در دنیا [کالای زندگی] عطا کن. و آنان را در آخرت هیچ بهرهای نیست. |
﴾ |
شرح واژگان
واژه «قضاء» در اصل به چندین معنا مانند حتمى شدن، فارغ شدن، به اتمام رساندن و ادا نمودن آمده است، كه در حقيقت همه آنها به «تمام نمودن كار» باز مىگردد.[۱] به باور طبرسی، مفسّر شیعه، این واژه در قرآن به چند وجه به كار رفته است؛[۲] از جمله به معنای فارغ شدن از كار در آیه ﴿فَإِذٰا قَضَيْتُمُ الصَّلاٰةَ فَاذْكُرُوا اللّٰهَ ﴾(نساء: ١٠٣) ب. خلاق: خلاق از ريشه خَلْق به معناى نصيب است. ۴ برخى از ارباب لغت گفتهاند: خلاق به معناى حظ، نصيب و صلاح است. ۵ بعضى اين قيد نيز بدان افزودهاند كه خلاق به معناى حظ وافر از خير مىباشد. ۶ نكتهاى توجه بدان لازم است اين كه اين واژه در قرآن كريم تنها درباره نصيب در قيامت به كار رفته است. ١ و اين كه برخى از لغت شناسان قرآنى، اين واژه را به فضيلت اكتسابى از اخلاق معنا نمودهاند، ٢ بسا به همين معنا باشد، زيرا كفار در آخرت هيچ فضيلتى ندارند.