آیه ۳۳ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱: خط ۱:
'''آیه ۳۳ سوره حج'''، آیه‌ای از [[قرآن]]، که
== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==
{{قرآن
{{قرآن
خط ۱۰: خط ۱۲:
«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه حلّ؛ لسان العرب، ذیل واژه حلّ.</ref>
«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه حلّ؛ لسان العرب، ذیل واژه حلّ.</ref>


== چشم‌انداز ==
== محتوا ==
آیه ۳۳ سوره حج، به بيان اهميت قربانى، تعيين محدوده سودبرى، و تعيين زمان و مكان قربانى پرداخته است.


== محتوا ==
=== قربانی ===
{{اصلی|قربانی}}در عبارت {{آیه|لَكُمْ فِيهٰا مَنٰافِعُ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى
}} درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر [[بدن|بُدن]] و [[هدی|هَدی]] است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.</ref>
 
بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر و یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۷.</ref> در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.<ref>من لايحضره الفقيه، ج٢، ص۵٠۴.</ref>
 
در ادامه آیه، عبارت {{آیه|ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ
}} به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده [[حرم مکی|حرم]] است.<ref>تفسير كشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسير كبير، ج٢٣، ص٣۴.</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۸

آیه ۳۳ سوره حج، آیه‌ای از قرآن، که

متن و ترجمه

شرح واژگان

«أجل» به معناى مدت زمان مشخص است؛[۱] از این رو، وصف «مسمّى» در آیه ۳۳ سوره حج را براى تأكيد دانسته‌اند.[۲]

«مَحِلّ» از ریشه حَلّ يحِلّ (به كسر حاء) حَِلاً و حلالاً به معناى تحليل و حلال است. واژه «مَحِلّ» (به كسر حاء) به معناى زمان و مكان حلال شدن است.[۳]

محتوا

آیه ۳۳ سوره حج، به بيان اهميت قربانى، تعيين محدوده سودبرى، و تعيين زمان و مكان قربانى پرداخته است.

قربانی

در عبارت

﴿لَكُمْ فِيهٰا مَنٰافِعُ إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى

﴾ درباره مرجع ضمیر در «فیها» اختلاف نظر وجود دارد. بنا بر یکی از دیدگاه‌ها ضمیر به شعائر الله در آیه پیشین بازگشته و مراد از شعائر بُدن و هَدی است. در این صورت مقصود از منافع، شیر، بچه، پشم، سواری گرفتن و مانند آن است.[۴]

بنابراین معنای آیه اینگونه است: «برای شما در هدی تا مدتی معین (اجل مسمی) منافعی است». برخی منظور از «اجل مسمی» را زمان نحر و ذبح قربانی دانسته‌اند؛ به این معنا که همه منافع دنیوی هدی تا هنگام یکه نحر و یا ذبح نشده از کسانی است که قصد حج و خانه خدا را کرده‌اند.[۵] در روایات نیز، استفاده از شیر هدی و سواری گرفتن از او جایز شمرده شده است.[۶]

در ادامه آیه، عبارت ﴿ثُمَّ مَحِلُّهٰا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴾ به جایی که باید قربانی کشته شود اشاره دارد. درباره مراد «البیت العتیق» اختلاف نظر است. به باور بسیاری از مفسران منظور همه محدوده حرم است.[۷]

پانویس

  1. مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه اجل.
  2. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۵.
  3. المصباح المنیر، ذیل واژه حلّ؛ لسان العرب، ذیل واژه حلّ.
  4. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۶.
  5. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۷۷.
  6. من لايحضره الفقيه، ج٢، ص۵٠۴.
  7. تفسير كشاف، ج٣، ص١۵٧؛ تفسير كبير، ج٢٣، ص٣۴.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.
المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.

مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.