آیه ۱۲۵ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 ==== گزینش مصلی نماز ====
-در بخشی از آيه ۱۲۵ سوره بقره، از انتخاب مقام ابراهيم(ع) به عنوان مصلى (محل نماز خواندن) سخن گفته شده است. عالمان درباره مراد مقام ابراهيم در آيه اختلاف نظر دارند. به عقيده برخی، منظور محل سنگى است، كه جاى پاى حضرت ابراهيم(ع) در آن قرار دارد.<ref>الجامع لاحكام القرآن، ج٢، ص١١٢؛ كنزالعرفان، ج١، ص٣١٠.</ref>  برخى ديگر بر اين باورند كه مقصود از مقام& همه حرم است، كه ابراهيم در آنجا گام نهاده است.<ref>مجمع البيان، ج١، ص٢٠٣؛ الجامع لاحكام القرآن، ج۴، ص١٣٩.</ref>
+در بخشی از آيه ۱۲۵ سوره بقره، از انتخاب مقام ابراهيم(ع) به عنوان مصلى (محل نماز خواندن) سخن گفته شده است. عالمان درباره مراد مقام ابراهيم در آيه اختلاف نظر دارند. به عقيده برخی، منظور محل سنگى است، كه جاى پاى حضرت ابراهيم(ع) در آن قرار دارد.<ref>الجامع لاحكام القرآن، ج٢، ص١١٢؛ كنزالعرفان، ج١، ص٣١٠.</ref>  برخى ديگر بر اين باورند كه مقصود از مقام، همه [[حرم مکی|حرم]] است، كه حضرت ابراهيم(ع) در آنجا گام نهاده است.<ref>مجمع البيان، ج١، ص٢٠٣؛ الجامع لاحكام القرآن، ج۴، ص١٣٩.</ref>
+بعضى، مقام ابراهيم در اين آيه را به محل کنونی مقام ابراهیم(ع) در مسجدالحرام تفسیر کرده؛ ولی مقام ابراهیم در آیه ۹۷ سوره آل عمران را به تمام حرم تفسیر کرده‌اند.<ref>كنزالعرفان، ج١، ص٢۶٢.</ref> البته برخی، این تقصیل را رد کرده و مراد از مقام ابراهیم در آیه را گوشه‌ای از بیت دانسته‌اند که سنگ در آن قرار دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۵۵.</ref>
+=== بخش دوم؛ مأموريت ابراهيم ===
+در بخش دوم آیه ۱۲۵ سوره بقره، به بيان وظيفه حضرت ابراهيم(ع) و حضرت اسماعيل(ع) پرداخته شده است.
+«عهدنا» در عبارت {{آیه|وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِي...
+}} به معنای امر دانسته شده است؛ یعنی ما امر کردیم که باید ابراهیم و اسماعیل خانه من را پاکیزه کنند.<ref>تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۸۱.</ref> به باور برخی، اين كه تعبير به عهد شده، بسا به اين علت باشد، كه در عهد التزام درونى بيشترى وجود دارد، در حالى كه امر التزام از برون است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۵۶.</ref>
+در این بخش دو مطلب کلی وجود دارد:
+==== تطهیر بیت‌الله ====
+طهارت خانه خدا، يعنى پاكسازى آن از هر آنچه ناشايست است. برای اين تطهير، با توجه به كاربردهاى قرآنى آن، چند مصداق شمرده‌اند:
+'''خالص براى عبادت''': خانه خدا براى عبادت است؛ بنابراین، تنها بايد براى طائفين، عاكفين و مصلّين باشد.<ref>تفسير الميزان، ج١، ص٢٨١.</ref> چنانچه در آیه {{آیه|وَ مَسٰاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اَللّٰهِ كَثِيراً
+}} به آن اشاره شده است.<ref>سوره حج، آیه ۴٠.</ref>
+'''خالى از بت و بت‌پرستى''': «بيت» خانه خداست؛ از این رو، بايد از بت‌پرستى و عبادت غير خدا مبرّا باشد.<ref>تفسير كبير، ج۴، ص۵٧.</ref> در آیه {{آیه|وَ إِذْ بَوَّأْنٰا لِإِبْرٰاهِيمَ مَكٰانَ الْبَيْتِ أَنْ لاٰ تُشْرِكْ بِي شَيْئاً وَ طَهِّرْ بَيْتِي...
+}} نیز، طهارت خانه خدا در کنار نفی شرک آمده است.<ref>سوره حج، آیه ٢۶.</ref>
+'''طهارت از حدث اكبر''': افرادى كه در حيض و جنابتند، نبايد داخل خانه خدا و مسجد الحرام شوند؛<ref>كشاف، ج١، ص١٨۵.</ref> زيرا به گفته قرآن اينها در زمره غير مطهران هستند.<ref>نگاه کنید به ، سوره مائده، آیه ۶ و سوره بقره، آیه ٢٢۲.</ref>
+'''طهارت از خبث''': بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، یکی از مصداق‌های طهارت خانه خدا در این آیه، طهارت از خبث است.<ref>نور الثقلیه، ج۱، ص۱۲۳.</ref> به گفته علامه طباطبایی، مفسر شیعه، خانه خدا مصلى است، و مصلى نماز بايد از نجاست پاك باشد، از اين رو بايد آلودگى‌ها و كثافاتى را كه مردم به وجود مى‌آورند، از آن زدوده شود.<ref>تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۸۱.</ref>
+'''طهارت بنيانى''': یکی از مصدایق طهارت خانه خدا در این آیه را، طهارت بنیانی دانسته‌اند؛ چنانكه درباره مسجد قبا در آیه {{آیه|أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيٰانَهُ عَلىٰ تَقْوىٰ مِنَ اللّٰهِ وَ رِضْوٰان
+}} به آن اشاره شده است.<ref>سوره توبه، آیه ١٠٨.</ref><ref>مجمع البيان، ج١، ص ٢٠۴.</ref>
+'''طهارت از بوى بد''': برخی، بر اساس روایتی از امام باقر(ع)،<ref>كافى، ج۴، ص ۵۴۶، باب النوادر.</ref> یکی از مصادیق طهارت خانه خدا را، طهارت آن از بوی بد دانسته‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۵۸ و ۵۹.</ref>
+=== انواع عبادت خدا ===
 ==پانویس==
@@ خط ۴۹: / خط ۷۹: @@
 * '''الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية'''، اسماعيل بن حماد جوهرى، تحقيق احمد عبدالغفور عطار، بيروت، دارالعلم للملايين، چهارم، ١۴٠٧ق.
+* '''كافى'''، محمد بن يعقوب كلينى، تهران، دارالكتب الاسلامیه، ١٣۶۵ش.
+* '''الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل'''، محمود بن عمر زمخشرى، ادب الحوزه.
 * '''كنز العرفان'''، مقداد بن عبدالله سيورى، تحقيق محمد باقر بهبودى، تهران، المكتبة الرضوية لاحياء الآثار الجعفريه.
 * '''مجمع البيان فى تفسير القرآن'''، فضل بن حسن طبرسى، قم، كتابخانة آيت‌الله مرعشى نجفى، ١۴٠٣ق.