آل حبوبی: تفاوت میان نسخهها
Seyedjavad (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Seyedjavad (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Seyedjavad | {{در دست ویرایش|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Seyedjavad }} | ||
'''آل حَبوبی''' در زمره سادات علوی | '''آل حَبوبی''' در زمره سادات علوی [[عراق]]، از نسل شریف عزالدین حُمَیضه امیر [[مکه]]. | ||
سید محمدسعید بن سیدمحمود از نامآورترین شخصیت علمی این خاندان بهشمار میرود. وی دانشمند بزرگ [[شیعه]] و رهبر مجاهدان [[عراق]] در برابر تجاوز انگلستان است. | |||
==خاندان حبوبی== | ==خاندان حبوبی== | ||
آل حبوبی | آل حبوبی از خاندانهای علوی مشهور [[شیعه]] در عراقاند.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴-۸۱۵.</ref> آنان اصالت حجازی دارند<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.</ref> و با [[آل عطیه]]، از اشراف حسینی حاکم بر [[مدینه]]<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۰.</ref> در نسب مشترک و از نسل شریف ابومحمد عزالدین حُمیضه، امیر مکه (حک ۷۰۱-۷۱۸ق.) هستند<ref>العقد الثمین، ج۴، ص۲۳۲.</ref> که نسبش با ۱۹ واسطه به [[امام حسن(ع)]] میرسد.<ref>عمدة الطالب، ص۲۴۱.</ref> حمیضه در سال ۷۱۸ق. از حجاز کوچ کرد و به سال ۷۲۰ق. در عراق ساکن شد.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴.</ref> [[ابن شدقم|ابن شَدْقَم]] برای او بازماندگانی در عراق و ایران برشمرده است<ref>تحفة الازهار، ج۱، ص۲۴۶.</ref> که آل حبوبی از آن جملهاند. این خاندان هنوز در حجاز به ویژه مدینه منوره بستگانی دارند که آل سید عمران از آنان است.<ref>نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.</ref> سید حسن امین از آنان با عنوان «خاندانی شریف» یاد کرده است.<ref>مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۶۸.</ref> | ||
==سید محمد سعید آل حبوبی== | ==سید محمد سعید آل حبوبی== | ||
نامآورترین شخصیت علمی این خاندان، سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی ( | نامآورترین شخصیت علمی این خاندان، سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است<ref>تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.</ref> که مدتی را در حجاز و نجد به تجارت گذراند.<ref>الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref> وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار میآمد<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref>؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از میرزا حبیبالله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.<ref>الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.</ref> عرفان و اخلاق را نیز از محضر آخوند ملا حسینقلی همدانی فراگرفت.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.</ref> پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.<ref>رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.</ref> با شروع جنگ جهانی اول و تصرف بصره به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسیها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به نجف اشرف، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.<ref>نک: اعیان الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن حرم امام علی۷ به خاک سپرده شد.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.</ref> از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.</ref> | ||
==دیگر افراد معروف خاندان== | ==دیگر افراد معروف خاندان== | ||
از دیگر نامآوران این خاندان، سید علی ( | از دیگر نامآوران این خاندان، سید علی (۱۲۹۶-۱۳۴۴ق.) فرزند سید محمد سعید آل حبوبی، عالم، خطیب و شاعر، نیز سید محمود (متولد۱۳۲۳ق.) برادرزاده حبوبی بزرگ، فرزند سید حسین بن سید محمود آل حبوبی از شعرای عراق<ref>الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ مستدرکات أعیان الشیعه، ج۱، ص۲۱۵؛ دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۶۱.</ref> را میتوان نام برد. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۱۵: | خط ۱۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
الاجازة الکبیره: عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، | {{منابع}} | ||
* '''الاجازة الکبیره''': عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، ۱۳۶۷ش | |||
* '''الاعلام''': الزرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۹۷م | |||
* '''اعیان الشیعه''': سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف | |||
* '''تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق''': عبدالحلیم الرهیمی، بیروت، دار العالمیه، ۱۹۸۵م | |||
* '''تاریخ النجف الاشرف''': محمد حسین بن علی المسلمی العقیلی (م.۱۴۱۸ق.)، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق | |||
* '''تحفة الازهار و زُلال الانهار''': ابن شدقم (م.۱۰۹ق.)، به کوشش الجبوری، تهران، میراث مکتوب، ۱۴۲۰ق | |||
* '''جهادیه''': وزارت امور خارجه، به کوشش کاوسی عراقی و نصرالله صالحی، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵ش | |||
* '''دایرة المعارف تشیع''': زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، ۱۳۷۵ق | |||
* '''الذریعة الی تصانیف الشیعه''': آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق | |||
* '''رسائل و فتاوای جهادی''': محمد حسن رجبی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۸ق | |||
* '''العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین''': محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق | |||
* '''عمدة الطالب''': ابن عنبه (م.۸۲۸ق.)، به کوشش محمد حسن، نجف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۰ق | |||
* '''مستدرکات اعیان الشیعه''': سید حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق | |||
* '''موسوعة طبقات الفقهاء''': جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق۷، ۱۴۱۸ق | |||
* '''موسوعة مکة المکرمة والمدینة المنوره''': احمد زکی یمانی، مؤسسة الفرقان، ۱۴۲۹ق | |||
* '''النجف الاشرف و حرکة الجهاد''': کامل سلمان الجبوری، بیروت، مؤسسة العارف للمطبوعات، ۱۴۲۲ق | |||
* '''نقباء البشر''': آقا بزرگ تهرانی، مشهد، دار المرتضی، ۱۴۰۴ق. | |||
{{پایان}} | |||
سید علی حسینپور | سید علی حسینپور |
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۴۴
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Seyedjavad در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۶ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
آل حَبوبی در زمره سادات علوی عراق، از نسل شریف عزالدین حُمَیضه امیر مکه.
سید محمدسعید بن سیدمحمود از نامآورترین شخصیت علمی این خاندان بهشمار میرود. وی دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان است.
خاندان حبوبی
آل حبوبی از خاندانهای علوی مشهور شیعه در عراقاند.[۱] آنان اصالت حجازی دارند[۲] و با آل عطیه، از اشراف حسینی حاکم بر مدینه[۳] در نسب مشترک و از نسل شریف ابومحمد عزالدین حُمیضه، امیر مکه (حک ۷۰۱-۷۱۸ق.) هستند[۴] که نسبش با ۱۹ واسطه به امام حسن(ع) میرسد.[۵] حمیضه در سال ۷۱۸ق. از حجاز کوچ کرد و به سال ۷۲۰ق. در عراق ساکن شد.[۶] ابن شَدْقَم برای او بازماندگانی در عراق و ایران برشمرده است[۷] که آل حبوبی از آن جملهاند. این خاندان هنوز در حجاز به ویژه مدینه منوره بستگانی دارند که آل سید عمران از آنان است.[۸] سید حسن امین از آنان با عنوان «خاندانی شریف» یاد کرده است.[۹]
سید محمد سعید آل حبوبی
نامآورترین شخصیت علمی این خاندان، سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.) دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است[۱۰] که مدتی را در حجاز و نجد به تجارت گذراند.[۱۱] وی در جوانی از مشهورترین شاعران عراق به شمار میآمد[۱۲]؛ اما در ۴۰ سالگی شعر را ترک کرد و از میرزا حبیبالله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.[۱۳] عرفان و اخلاق را نیز از محضر آخوند ملا حسینقلی همدانی فراگرفت.[۱۴] پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.[۱۵] با شروع جنگ جهانی اول و تصرف بصره به دست نیروهای انگلیسی، وی سپاهیانی از قبایل گرد آورد و در بصره میان او و انگلیسیها جنگ سختی درگرفت؛ اما این جنگ به شکست نیروهای مقاومت عراق انجامید. پس از این ماجرا و در راه بازگشت به نجف اشرف، در پی فشارهای روحی شکست از انگلیس، در شهر ناصریه عراق درگذشت.[۱۶] جنازه وی پس از تشییع تا نجف، در صحن حرم امام علی۷ به خاک سپرده شد.[۱۷] از وی آثاری چند بر جای مانده است؛ اما جز دیوان شعرش هیچ یک به چاپ نرسیده است.[۱۸]
دیگر افراد معروف خاندان
از دیگر نامآوران این خاندان، سید علی (۱۲۹۶-۱۳۴۴ق.) فرزند سید محمد سعید آل حبوبی، عالم، خطیب و شاعر، نیز سید محمود (متولد۱۳۲۳ق.) برادرزاده حبوبی بزرگ، فرزند سید حسین بن سید محمود آل حبوبی از شعرای عراق[۱۹] را میتوان نام برد.
پانویس
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴-۸۱۵.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۰.
- ↑ العقد الثمین، ج۴، ص۲۳۲.
- ↑ عمدة الطالب، ص۲۴۱.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴.
- ↑ تحفة الازهار، ج۱، ص۲۴۶.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۶۸.
- ↑ تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.
- ↑ الاعلام، ج۶، ص۱۴۲؛ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.
- ↑ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
- ↑ الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴.
- ↑ رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.
- ↑ نک: اعیان الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۴۴؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
- ↑ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۶.
- ↑ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ مستدرکات أعیان الشیعه، ج۱، ص۲۱۵؛ دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۶۱.
منابع
- الاجازة الکبیره: عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، ۱۳۶۷ش
- الاعلام: الزرکلی (م.۱۳۹۶ق.)، بیروت، دار العلم للملایین، ۱۹۹۷م
- اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف
- تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: عبدالحلیم الرهیمی، بیروت، دار العالمیه، ۱۹۸۵م
- تاریخ النجف الاشرف: محمد حسین بن علی المسلمی العقیلی (م.۱۴۱۸ق.)، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق
- تحفة الازهار و زُلال الانهار: ابن شدقم (م.۱۰۹ق.)، به کوشش الجبوری، تهران، میراث مکتوب، ۱۴۲۰ق
- جهادیه: وزارت امور خارجه، به کوشش کاوسی عراقی و نصرالله صالحی، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵ش
- دایرة المعارف تشیع: زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، ۱۳۷۵ق
- الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق
- رسائل و فتاوای جهادی: محمد حسن رجبی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۸ق
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین: محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق
- عمدة الطالب: ابن عنبه (م.۸۲۸ق.)، به کوشش محمد حسن، نجف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۰ق
- مستدرکات اعیان الشیعه: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق
- موسوعة طبقات الفقهاء: جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق۷، ۱۴۱۸ق
- موسوعة مکة المکرمة والمدینة المنوره: احمد زکی یمانی، مؤسسة الفرقان، ۱۴۲۹ق
- النجف الاشرف و حرکة الجهاد: کامل سلمان الجبوری، بیروت، مؤسسة العارف للمطبوعات، ۱۴۲۲ق
- نقباء البشر: آقا بزرگ تهرانی، مشهد، دار المرتضی، ۱۴۰۴ق.
سید علی حسینپور