آل حبوبی
آل حَبوبی از سادات علوی عراق، که نسل‌شان به شریف عزالدین حُمَیضه، امیر مکه، می‌رسد.
سید محمدسعید بن سیدمحمود از نام‌آورترین شخصیت علمی این خاندان است. وی دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان بود.
خاندان حبوبی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آل حبوبی از خاندان‌های علوی مشهور شیعه در عراق‌اند.[۱] آنان اصالت حجازی دارند[۲] و با آل عطیه، از اشراف حسینی حاکم بر مدینه[۳] در نسب مشترک و از نسل شریف ابو‌محمد عزالدین حُمیضه، امیر مکه (حک ۷۰۱-۷۱۸ق.) هستند[۴] که نسبش با ۱۹ واسطه به امام حسن(ع) می‌رسد.[۵] حمیضه در سال ۷۱۸ق. از حجاز کوچ کرد و در سال ۷۲۰ق. در عراق ساکن شد.[۶] ابن شَدْقَم برای او بازماندگانی در عراق و ایران برشمرده است[۷] که آل حبوبی از آن جمله‌اند. این خاندان هنوز در حجاز به ویژه مدینه منوره بستگانی دارند که آل سید عمران از آنان است.[۸] سید حسن امین از آنان با عنوان «خاندانی شریف» یاد کرده است.[۹]
اشخاص مهم خاندان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- سید محمد سعید بن سید محمود آل حبوبی (۱۲۶۶-۱۳۳۳ق.): دانشمند بزرگ شیعه و رهبر مجاهدان عراق در برابر تجاوز انگلستان به عراق است[۱۰] وی از میرزا حبیب‌الله رشتی، شیخ محمد حسین کاظمی، شیخ محمد طه نجف و شیخ محمد شربیانی اجازه روایت گرفت.[۱۱] پس از اشغال لیبی به دست ایتالیا در سال ۱۳۲۹ق. وی همراه آخوند خراسانی و جمعی از فقیهان، با صدور فتوایی، مسلمانان را به دفاع از اسلام و جنگ با دشمنان فراخواند.[۱۲] همچنین با شروع جنگ جهانی اول، به مقابله با انگلیسی‌ها پرداخت؛ اما شکست خورد.[۱۳]
- سید علی (۱۲۹۶-۱۳۴۴ق.) فرزند سید محمد سعید آل حبوبی، عالم، خطیب و شاعر
- سید محمود (متولد ۱۳۲۳ق.) برادرزاده حبوبی بزرگ، فرزند سید حسین بن سید محمود آل حبوبی از شعرای عراق[۱۴]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴-۸۱۵.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۶۰.
- ↑ العقد الثمین، ج۴، ص۲۳۲.
- ↑ عمدة الطالب، ص۲۴۱.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۴.
- ↑ تحفة الازهار، ج۱، ص۲۴۶.
- ↑ نقباء البشر، ج۲، ص۸۱۵.
- ↑ مستدرکات اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۶۸.
- ↑ تاریخ الحرکة الاسلامیه، ص۱۶۵؛ تاریخ النجف الاشرف، ص۱۴.
- ↑ الاجازة الکبیره، ص۱۸۹-۱۹۰.
- ↑ رسائل و فتاوای جهادی، ص۲۳۸-۲۳۹؛ جهادیه، ص۴۵-۴۶.
- ↑ نک: اعیان الشیعه، ج۹، ص۵۶؛ موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم۲، ص۷۲۲-۷۲۳؛ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹.
- ↑ الذریعه، ج۹، ص۲۲۹؛ مستدرکات أعیان الشیعه، ج۱، ص۲۱۵؛ دائرة المعارف تشیع، ج۱، ص۱۶۱.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل آل حبوبی.
- الاجازة الکبیره: عبدالله موسوی جزایری، قم، کتابخانه نجفی، ۱۳۶۷ش
- اعیان الشیعه: سید محسن الامین (م.۱۳۷۱ق.)، به کوشش حسن الامین، بیروت، دار التعارف
- تاریخ الحرکة الاسلامیة فی العراق: عبدالحلیم الرهیمی، بیروت، دار العالمیه، ۱۹۸۵م
- تاریخ النجف الاشرف: محمد حسین بن علی المسلمی العقیلی (م.۱۴۱۸ق.)، قم، دلیل ما، ۱۴۲۷ق
- تحفة الازهار و زُلال الانهار: ابن شدقم (م.۱۰۹ق.)، به کوشش الجبوری، تهران، میراث مکتوب، ۱۴۲۰ق
- جهادیه: وزارت امور خارجه، به کوشش کاوسی عراقی و نصرالله صالحی، تهران، وزارت امور خارجه، ۱۳۷۵ش
- دایرة المعارف تشیع: زیر نظر سید جوادی و دیگران، تهران، نشر شهید سعید محبی، ۱۳۷۵ق
- الذریعة الی تصانیف الشیعه: آقا بزرگ تهرانی (م.۱۳۸۹ق.)، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۰۳ق
- رسائل و فتاوای جهادی: محمد حسن رجبی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۸ق
- العقد الثمین فی تاریخ البلد الامین: محمد الفأسی (م.۸۳۲ق.) به کوشش فؤاد سیر، مصر، الرساله، ۱۴۰۶ق
- عمدة الطالب: ابن عنبه (م.۸۲۸ق.)، به کوشش محمد حسن، نجف، المکتبة الحیدریه، ۱۳۸۰ق
- مستدرکات اعیان الشیعه: سید حسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۸ق
- موسوعة طبقات الفقهاء: جعفر سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق۷، ۱۴۱۸ق
- موسوعة مکة المکرمة والمدینة المنوره: احمد زکی یمانی، مؤسسة الفرقان، ۱۴۲۹ق
- نقباء البشر: آقا بزرگ تهرانی، مشهد، دار المرتضی، ۱۴۰۴ق.