سیاست و زیارت در حجاز(کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
در این کتاب به تأثیر و جایگاه [[زیارت]] در دوران قبل وبعد از اسلام و نیز خلفای بعد از پیامبر تا پایان حکومت عباسیان پرداخته شده و رویکرد حاکمان در مواجه با مسأله زیارت مدنظر قرار گرفته است. | در این کتاب به تأثیر و جایگاه [[زیارت]] در دوران قبل وبعد از اسلام و نیز خلفای بعد از پیامبر تا پایان حکومت عباسیان پرداخته شده و رویکرد حاکمان در مواجه با مسأله زیارت مدنظر قرار گرفته است. | ||
نویسندگان در این کتاب زیارت را اعم از [[ | نویسندگان در این کتاب زیارت را اعم از حج و [[حج گزاری]] دانسته و اساسا مفهوم زیارت به طور عام را مد نظرداشته اند که شامل زیارت اماکن، قبور و مساجد می باشد. | ||
در این اثر عنوان شده؛حاکمان از [[آیین زیارت]]، گاه اهداف اقتصادی و گاه اهداف سیاسی را دنبال می کردند. چنان که در دوران قبل از اسلام در اختیار داشتن مکان های زیارتی عاملی برای تفاخر قبایل بوده و آن ها را به رقابت و کشمکش برای دراختیار داشتن این اماکن وامی داشت. | در این اثر عنوان شده؛حاکمان از [[زیارت|آیین زیارت]]، گاه اهداف اقتصادی و گاه اهداف سیاسی را دنبال می کردند. چنان که در دوران قبل از اسلام در اختیار داشتن مکان های زیارتی عاملی برای تفاخر قبایل بوده و آن ها را به رقابت و کشمکش برای دراختیار داشتن این اماکن وامی داشت. | ||
در دوران [[اموی]] و [[عباسی]] نیز تسلط بر اماکن مذهبی چون [[کعبه]] و [[مسجدالنبی]] و [[مقبره پیامبر]] عاملی برای مشروعیت بخشی به | در دوران [[اموی]] و [[عباسی]] نیز تسلط بر اماکن مذهبی چون [[کعبه]] و [[مسجدالنبی]] و [[مقبره پیامبر]] عاملی برای مشروعیت بخشی به حکومت بوده و [[خلفا]] با دراختیار داشتن این اماکن مذهبی رقبای سیاسی خود را غیرمشروع جلوه می دادند و دستاویزی برای کنار زدن آن ها ازصحنه قدرت پیدا می کردند. | ||
محتویات | محتویات | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۰
کتاب سیاست و زیارت در حجاز از آغاز تا سقوط خلافت عباسی، تألیف امین رضا توحیدی و مصطفی پیرمرادیان است.
در این کتاب به تأثیر و جایگاه زیارت در دوران قبل وبعد از اسلام و نیز خلفای بعد از پیامبر تا پایان حکومت عباسیان پرداخته شده و رویکرد حاکمان در مواجه با مسأله زیارت مدنظر قرار گرفته است.
نویسندگان در این کتاب زیارت را اعم از حج و حج گزاری دانسته و اساسا مفهوم زیارت به طور عام را مد نظرداشته اند که شامل زیارت اماکن، قبور و مساجد می باشد.
در این اثر عنوان شده؛حاکمان از آیین زیارت، گاه اهداف اقتصادی و گاه اهداف سیاسی را دنبال می کردند. چنان که در دوران قبل از اسلام در اختیار داشتن مکان های زیارتی عاملی برای تفاخر قبایل بوده و آن ها را به رقابت و کشمکش برای دراختیار داشتن این اماکن وامی داشت.
در دوران اموی و عباسی نیز تسلط بر اماکن مذهبی چون کعبه و مسجدالنبی و مقبره پیامبر عاملی برای مشروعیت بخشی به حکومت بوده و خلفا با دراختیار داشتن این اماکن مذهبی رقبای سیاسی خود را غیرمشروع جلوه می دادند و دستاویزی برای کنار زدن آن ها ازصحنه قدرت پیدا می کردند.
محتویات فصل اول: مفهوم شناسی ومعرفی منابع تحقیق فصل دوم: اهداف و پیشینه زیارت سوم: زیارت در حجاز در دوران رسوا الله و خلفا تا سال 41هجری فصل چهارم: زیارت در حجاز در دورا امویان فصل پنجم: دوره اول خلافت عباسی و تحولات در حجاز در این دوران فصل ششم: زیارت در حجاز در دوران خلافت عباسی نتیجه گیری