بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک): تفاوت میان نسخه‌ها
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
سبک معماری و مصالح | ==سبک معماری و مصالح== | ||
در این دوره شکل طاق ها جناغی بود و این طاق ها صحن را دور می زد. بر سر دیوارها نیز گنگره قرارداشت. | در این دوره شکل طاق ها جناغی بود و این طاق ها صحن را دور می زد. بر سر دیوارها نیز گنگره قرارداشت. | ||
نسخهٔ ۲۴ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۹
بازسازی و توسعه
مسجدالنبی از زمان عثمان تا خلافت ولیدبن عبدالملک بدون تغییر باقی ماند. اما در این زمان، ولید والی خود در مدینه، عمربن عبدالعزیز را مأمور بازسازی و توسعه مسجد نمود.
کار بازسازی از صفر 88ه.ق آغاز شد و تا سال 91ه.ق به طول انجامید.
استفاده از مصالح و کارگران رومی در ساخت مسجد
ولید بن عبدالملک برای ساخت مسجد، از امپراطور روم تقاضای کارگر و نیز کاشی های معرق نمود.امپراطور روم نیز کاشی های معرق، پول و کارگر برای ولید فرستاد. برخی منابع تعداد کارگران را 20 تن و برخی دیگر 40 نفر از روم و نیز 40 نفر از قبط ذکر کرده اند.
خانه همسران پیامبر پس از بازسازی
در این دوره حجره همسران پیامبر در مسجد ادغام شد.
گسترش فضا و مساحت مسجد
زمین های اطراف خریداری و به مسجد اضافه شد. در برخی منابع مساحت گسترش مساحت مسجد به ابعاد 200در 200 ذراع ذکر شده است.
اما سمهودی عرض مسجد د رجهت قبله را 167/50 ذراع و طول مسجد (دیوار غربی که شبه عمود بر دیوار جنوبی است) را 200 ذراع برشمرده است.
رواق ها
- در سمت قبله، پنج رواق موازی جهت جنوبی و18 رواق در جهت عمود بر دیوار جنوبی قرار داشت.
- در سمت شرقی، سه رواق موازی دیوار شرقی قرار داشت.
- در سمت غربی، چهار رواق موازی دیوار غربی قرار داشت.
- در سمت شمالی، پنج رواق موازی دیوار شمالی قرار داشت.
هریک از جهات جنوبی و شمالی به واسطه 11 طاق که بر 10 ستون قرار داشت، به صحن گشوده می شد. جهت شرقی و غربی نیز با 14 طاق متکی بر 13 ستون به صحن گشوده می شد.
دیوارها
دیوار غربی کمی کمتر از 2 ذارع (حدود95 سانتی متر) و دیوار شرقی 2 ذراع و چها انگشت (حدود110 سانتی متر) ذکر شده است. علت این اختلاف ارتفاع نیز این بوده که دیوار شرقی در جهت جریان سیل واقع بود.
سقف
مسجددارای دو سقف بود، یکی در بالای آن دیگری قرار داشت. سقف زیزین به ارتفاع 23 ذراع(11/45متر) و سقف بالایی به ارتفاع 25 ذراع(12/45متر) بود.
درها
مسجد دارای چهار باب اصلی: باب السلام، باب الرحمه در دیوار غربی و باب النسا، باب جبرئیل در دیوار شرقی بود.
درباره افزودن درهای جدید در منابع اختلاف نظر وجود دارد برخی افزودن 20 در را به به ولید بن عبدالملک منسوب دانسته و برخی آن را متعلق به دوره عباسی می دانند. برخی نیز احتمال ساخته شدن دو در در دیوار شمالی واقع در چپ و راست محراب را به این دوره منتسب می کنند.
سبک معماری و مصالح
در این دوره شکل طاق ها جناغی بود و این طاق ها صحن را دور می زد. بر سر دیوارها نیز گنگره قرارداشت.
- اساس و پی، از سنگ نقش دار ساخته شد و آهک و گچ نیز در ساخت آن بکار رفت.
- ستون‌ها، از قطعات سنگ نقش دار ساخته شد و در آن ها آهن پوشیده از سرب استعمال شد. پای ستون ها مربع شکل و سر ستون ها طلا کاری شده بود. بدنه ستون ها با رنگ سفید صیقلی شده و رنگ سنگ مرمر یافته بود.
- سقف مسجد، از ساج ساخته و روی پل های چوبی متکی به ستون ها قرار گرفته بود.