فسوق (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! حکم فسوق
! فتوای مراجع درباره فسوق
|-style="background:#e7ebfb;"
|-style="background:#e7ebfb;"
| فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>1</sup>  بلکه فحش دادن و فخر<sup>2</sup>  به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
| '''امام خمینی:''' فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد<sup>1</sup>  بلکه فحش دادن و فخر<sup>2</sup>  به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
|-style="background:#fcfaf0;"
|-style="background:#fcfaf0;"
| <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم  
| <small>1. '''آية الله بهجت''': اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم  

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵

فتوای مراجع درباره فسوق
امام خمینی: فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد1 بلکه فحش دادن و فخر2 به ديگران کردن نيز فسوق است و از براي فسوق کفاره نيست، فقط بايد استغفار کند و مستحب است چيزي کفاره بدهد و اگر گاو ذبح کند بهتر است.
1. آية الله بهجت: اظهر مقيد بودن دروغ گفتن و دشنام دادن و مفاخرت است به آنکه بر غير مُحرم

حرام باشند.

آية الله سبحاني: مقصود از آن سه چيز است: دروغ گفتن، دشنام دادن، فخرفروشي بر يکديگر، لذا اينکه ديده شده گاهي به زبان جدّ يا شوخي، انساني، مردم شهري يا قبيلهاي و يا ايل و عشيره‌اي و يا لهجهاي را با تمسخر ياد ميکنند و يا بر آنها مفاخره ميکنند اين عمل في‌نفسه حرام و در حال احرام حرمتش مؤکد است.


2. آية الله تبريزى: فخر کردن بر ديگران، اگر براي اثبات فضيلت و برتري براي خود باشد که توهين ديگري را در برداشته باشد، اين عمل في‌نفسه حرام است.

آية الله خويي: مراد از فسوق در آيه مبارکه {فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ} دروغ و دشنام است و فخر کردنِ حرام هم ملحق به فسوق است، فخر، در صورتي که مستلزم اهانت به ديگران نباشد، حرام نيست.

آية الله سيستاني: فخر کردن اگر مستلزم اهانت و تحقير مؤمن باشد هميشه حرام است و در حال احرام حرمتش مؤکد است و اگر چنين نباشد اشکالي ندارد حتي در حال احرام.

آية الله فاضل: خواه موجب نقص ديگران باشد و يا نباشد.

آية الله مکارم: بنا بر احتياط واجب فخرفروشي نيز از فسوق است.