تلبیه (فتاوای مراجع)

فتوای مراجع درباره تلبیه برگرفته از کتاب مناسک حج، ص 162
مسئله 259 واجب دوم احرام: تلبيه؛ امام خمینی (ره): يعني لبيک گفتن، و صورت آن بنا بر اصح، آن است که بگويد: «لَبَّيْک، اللّهُمَّ لَبَّيْک، لَبَّيْک لا شَرِيک لَک لَبَّيْک». و به اين مقدار اگر اکتفا کند محرم شده و احرامش صحيح است و احتياط مستحب آن است که پس از آنکه چهار «لبيک» را به صورتي که گفته شده گفت، بگويد: «إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک، لا شَرِيک لَک لَبَّيْک و اگر بخواهد احتياط بيشتر بکند، پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگويد: «لَبَّيْک اللّهُمَّ لَبَّيْک لَبَّيْک إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَک وَالْمُلْک لا شَرِيْک لَک لَبَّيْک». و مستحب است بعد از آن بگويد: «لَبَّيْک ذَا الْمَعارِج لَبَّيْک داعياً إلى دارِ السَّلامِ لَبَّيْک، لَبَّيْک غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّيْک، لَبَّيْک أهْلَ الْتَلْبِيَةِ لَبَّيْک، لَبَّيْک مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إلَيْک لَبَّيْک، لَبَّيْک إلهَ الْحَقِّ لَبَّيْک، لَبَّيْک ذَا النَّعْمِاءِ وَالْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمَيلِ لَبَّيْک، لَبَّيْک کشَّافَ الْکرَبِ الْعِظامِ لَبَّيْک، لَبَّيْک عَبْدُک وَ ابْنُ عَبْدَيْک لَبَّيْک، لَبَّيْک يا کرِيمُ لَبَّيْک». و اين جملات را نيز بگويد خوب است: «لَبَّيْک، أتَقَرِّبُ إلَيْک بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّيْک، لَبَّيْک بِحَجَّة و عُمْرَة لَبَّيْک، لَبَّيْک وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة إلي الْحَجِّ لَبَّيْک، لَبَّيْک أهْلَ التَّلْبَيَةِ لَبَّيْک، لَبَّيْک تَلْبِيَةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَيْک».
مراجع دیگر:
مسئله 260: امام خمینی (ره): واجب است صحيح گفتن قدر واجب از لبيک را که گذشت، همان‌ طور که صحيح گفتن تکبيرة‌ الاحرام در نماز واجب است.
مراجع دیگر:
مسئله 261: امام خمینی (ره): اگر تلبيه را به قدر واجب که ذکر شد، نداند بايد آن را ياد بگيرد يا کسي او را در وقت گفتن تلقين کند؛ يعني کلمه کلمه آن شخص بگويد و شخصي که مي‌خواهد احرام ببندد دنبال او به طور صحيح بگويد.
مراجع دیگر:
مسئله 262: امام خمینی (ره): اگر نتواند ياد بگيرد يا وقت ياد گرفتن نباشد و با تلقين هم نتواند بگويد، احتياط آن است که به هر نحو که مي‌تواند بگويد، و ترجمه‌اش را هم بگويد و بهتر آن است که علاوه بر آن نايب هم بگيرد.
مراجع دیگر:
مسئله 263 امام خمینی (ره): اگر لبيک گفتن را فراموش کرد يا به واسطه ندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به ميقات در صورت امکان و احرام ببندد و لبيک بگويد و اگر نتواند برگردد، همان جا بگويد اگر داخل حرم نشده است، و اگر داخل حرم شده واجب است برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبيک بگويد و اگر ممکن نيست همان جا محرم شود و لبيک بگويد، و اگر بعد از گذشتنِ وقتِ جبران، يادش آمد بعيد نيست صحت عمل.
مراجع دیگر:
مسئله 264 امام خمینی (ره):اگر کسي لبيک واجب را نگفت، چه به واسطه عذري و چه بدون عذر، چيزهايي که بر محرم حرام است بر او حرام نمي‌شود و اگر آنچه در احرام موجب کفاره مي‌شود به جا آورد، کفاره ندارد و همچنين اگر لبيک را به ريا باطل کند.
مسئله 265 اگر بعد از گفتن لبيک واجب در ميقات، فراموش کند که نيت عمره تمتع کرده يا نيت حج تمتع، بنا بگذارد که نيت عمره تمتع کرده و عمره او صحيح است و همچنين اگر بعد از لبيک گفتن در روز هشتم که بايد براي حج تمتع بگويد، فراموش کرد که لبيک را براي حج گفت يا براي عمره، بنا بگذارد که براي حج تمتع گفته و حج او صحيح است و احتياط مستحب در تجديد تلبيه است.
مراجع دیگر:
مسئله 266: امام خمینی (ره):جايز نيست لبيک واجب را از ميقات تأخير بيندازد و اگر تأخير انداخت، بايد به دستوري که در مسئله 215 ذکر شد، عمل کند.
مراجع دیگر:
مسئله 267: امام خمینی (ره): واجب در لبيک بيش از يک مرتبه نيست، ولي مستحب است تکرار آن و زياد گفتن آن هرچند مي‌تواند و براي هفتاد مرتبه گفتن ثواب زيادي ذکر شده است، و لازم نيست آنچه را در حال احرام بستن گفته است تکرار کند، بلکه کافي است بگويد «لَبَّيْک اَللّهُمَّ لَبَّيْک» يا تکرار کند «لَبَّيْک» را فقط.
مراجع دیگر:
امام خمینی (ره):مسئله 268: احتياط واجب آن است که کسي که براي عمره تمتع محرم شد، در وقتي که خانه‌هاي مکه پيدا مي‌شود لبيک را ترک کند و ديگر لبيک نگويد و مراد از خانه‌هاي مکه خانه‌هايي است که در زماني که عمره به جا مي‌آورد، جزو مکه باشد، هرچند مکه بزرگ شود و احتياط واجب براي کسي که احرام حج بسته آن است که لبيک را تا ظهر روز عرفه بيشتر نگويد.
مراجع دیگر: