کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
از کشیدن دندان در منابع روایی و کتب فقهی به «قَلْعُ الضِرس»<ref>تهذیب الأحکام، ج۵، ص۳۸۵؛ الکافی فی الفقه، ص۲۰۴؛ المختصر النافع، ص۱۰۸.</ref> و «قلع السن»<ref>غایة المرام، ج۱، ص۴۹۹؛ کشف الغطاء، ج۴، ص۵۵۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۳، ص۳۶۰.</ref> یاد شده است. | |||
از دندان | |||
در برخی کتاب‌های لغت، قلع، جدا کردن چیزی از ریشه خود و جابجا کردن چیزی از مکانش به مکان دیگر معنا شده است.<ref>لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰؛ تاج العروس، ج۱۱، ص۳۹۴؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰.</ref> | در برخی کتاب‌های لغت، قلع، جدا کردن چیزی از ریشه خود و جابجا کردن چیزی از مکانش به مکان دیگر معنا شده است.<ref>لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰؛ تاج العروس، ج۱۱، ص۳۹۴؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰.</ref> | ||
«ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.<ref>الصحاح ج۳، ص۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳.</ref> امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۳۹۵.</ref> | «ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.<ref>الصحاح ج۳، ص۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳.</ref> امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.<ref>معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۳۹۵.</ref> | ||
==کشیدن دندان در ایام حج== | ==کشیدن دندان در ایام حج== | ||
کشیدن دندان از [[محرمات احرام]] است؛ هرچند با انجام آن، خون نیاید.<ref>نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> در کتاب‌های فقهی، در بحث از [[حج]] و [[عمره]]، به حرام بودن کشیدن دندان در حال احرام و کفاره داشتن این عمل اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> اما به نظر برخی مراجع تقلید مانند '''ناصر مکارم شیرازی و حسین وحید خراسانی''' کشیدن دندان در حال احرام حرام نبوده و کفاره هم ندارد.<ref>مناسک نوین، ص۱۰۹.</ref> همچنین بنابر نظر '''بهجت، تبریزی، خویی، زنجانی و سیستانی'''، کشیدن دندان اگر خون نیاید، مانعی ندارد و کفاره هم ندارد. | کشیدن دندان از [[محرمات احرام]] است؛ هرچند با انجام آن، خون نیاید.<ref>نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> در کتاب‌های فقهی، در بحث از [[حج]] و [[عمره]]، به حرام بودن کشیدن دندان در حال احرام و کفاره داشتن این عمل اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref> اما به نظر برخی مراجع تقلید مانند '''ناصر مکارم شیرازی و حسین وحید خراسانی''' کشیدن دندان در حال احرام حرام نبوده و کفاره هم ندارد.<ref>مناسک نوین، ص۱۰۹.</ref> همچنین بنابر نظر '''بهجت، تبریزی، خویی، زنجانی و سیستانی'''، کشیدن دندان اگر خون نیاید، مانعی ندارد و کفاره هم ندارد. | ||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۸
کشیدن دندان یکی از محرمات احرام است. به نظر فقیهان شیعه،
مفهوم‌شناسی
از کشیدن دندان در منابع روایی و کتب فقهی به «قَلْعُ الضِرس»[۱] و «قلع السن»[۲] یاد شده است.
در برخی کتاب‌های لغت، قلع، جدا کردن چیزی از ریشه خود و جابجا کردن چیزی از مکانش به مکان دیگر معنا شده است.[۳]
«ضِرس» در لغت به معنای دندان آمده است.[۴] امّا ابن فارس، لغت‌شناس قرن چهارم هجری، معتقد است ضرس بر دندان آسیاب اطلاق می‌گردد.[۵]
کشیدن دندان در ایام حج
کشیدن دندان از محرمات احرام است؛ هرچند با انجام آن، خون نیاید.[۶] در کتاب‌های فقهی، در بحث از حج و عمره، به حرام بودن کشیدن دندان در حال احرام و کفاره داشتن این عمل اشاره شده است.[۷] اما به نظر برخی مراجع تقلید مانند ناصر مکارم شیرازی و حسین وحید خراسانی کشیدن دندان در حال احرام حرام نبوده و کفاره هم ندارد.[۸] همچنین بنابر نظر بهجت، تبریزی، خویی، زنجانی و سیستانی، کشیدن دندان اگر خون نیاید، مانعی ندارد و کفاره هم ندارد.
کفاره
- بنابر نظر مراجع تقلیدی که کشیدن دندان را در حال احرام حرام می‌دانند، کفاره کشیدن دندان در حال احرام بنابر احتیاط، یک گوسفند است.[۹]
- کشیدن دندان در حال ضرورت مانعی ندارد؛ اما برخی قائل به کفاره هستند و به نظر برخی دیگر کفاره ندارد.[۱۰]
پانوشت
- ↑ تهذیب الأحکام، ج۵، ص۳۸۵؛ الکافی فی الفقه، ص۲۰۴؛ المختصر النافع، ص۱۰۸.
- ↑ غایة المرام، ج۱، ص۴۹۹؛ کشف الغطاء، ج۴، ص۵۵۱؛ کتاب الحج، خوئی، ج۳، ص۳۶۰.
- ↑ لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰؛ تاج العروس، ج۱۱، ص۳۹۴؛ لسان العرب، ج۸، ص۲۹۰.
- ↑ الصحاح ج۳، ص۹۴۱؛ لسان العرب، ج۶، ص۱۱۷؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۳۳.
- ↑ معجم مقائیس اللغة، ج۳، ص۳۹۵.
- ↑ نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.
- ↑ نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.
- ↑ مناسک نوین، ص۱۰۹.
- ↑ مناسک نوین، ص۱۰۹.
- ↑ نگاه کنید به: مناسک حج، مسئله ۴۶۸، ص۲۳۷-۲۳۸.
منابع
- لسان العرب: ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق.
//////////////////////////////////
- الانتصار، السید المرتضی (م. 436ق.)، قم، النشر الاسلامی، 1415ق.
- تذکرة الفقهاء، العلامة الحلی (م. 726ق.)، قم، آل البیت، 1414ق.
- تفسیر العیاشی: العیاشی (م. 320ق.)، به کوشش رسولی محلاتی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیه.
- تهذیب الاحکام: الطوسی (م. 460ق.)، به کوشش موسوی و آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1365ش.
- دعائم الاسلام: النعمان المغربی (م. 363ق.)، به کوشش فیضی، قاهره، دارالمعارف، 1383ق.
- الصحاح، الجوهری (م. 393ق.)، به کوشش العطار، بیروت، دارالعلم للملایین، 1407ق.
- غنیة النزوع، ابن زهرة الحلبی (م. 585ق.)، به کوشش بهادری، قم، مؤسسه امام صادق، 1417ق.
- فرهنگ فقه فارسی، جمعی از محققان، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- الکافی: الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1375ش.
- لسان العرب: ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق.
- معجم مقاییس اللغه: ابن فارس (م. 395ق.)، به کوشش عبدالسلام، قم، دفتر تبلیغات، 1404ق.
- من لا یحضره الفقیه، الصدوق (م. 381ق.)، به کوشش غفاری، قم، نشر اسلامی، 1404ق.
- مناسک حج: پژوهشکده حج و زیارت، تهران، نشر مشعر، ۱۳۹۷ش.
- مناسک نوین: مصطفی آخوندی و عبدالرحمان انصاری، تهران، محراب قلم، ۱۳۹۰ش.
- وسائل الشیعه: الحر العاملی (م. 1104ق.)، قم، آل البیت، 1412ق.
مقاله‌های مرتبط
/////////////////
- توضيح‌المسائل امام خمینی، سید روح‌الله خمینی، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى، چاپ نهم، ۱۳۷۲ش.
- درسنامه فقه مطابق با فتاوای مراجع معظم تقلید، محمدحسین فلاح‌زاده، قم، مرکز نشر هاجر، ۱۳۹۵ش.
- العروة الوثقی، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، چاپ اول، ١٤١٧ق.
- فرهنگ فقه فارسی، جمعی از محققان، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، محمد تهانوی، به تحقیق علی دحروج، ترجمه فارسی عبدالله خالدی، با ترجمه انگلیسی و فرانسوی جورج زینانی، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، چاپ اول، ۱۹۹۱م.
- '،