منبر پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
===جنس و مواد سازنده منبر===
===جنس و مواد سازنده منبر===
درباره جنس منبر برخی گفته‌اند که مسجد پیش از آن‌که منبری چوبی داشته باشد دارای منبر گلی بوده‌است. نظر سمهودی دراین باره چنین است، وی می‌گوید منبر عبارت بود از یک استوانه مرتفع اما به شکل یک منبر چوبی نبود. زیرا تا زمانی که منبر گلی وجودداشته نیازی به منبر چوبی نبوده‌است.<ref>مدینه منوره، ص 80</ref>
درباره جنس منبر برخی گفته‌اند که مسجد پیش از آن‌که منبری چوبی داشته باشد دارای منبر گلی بوده‌است. نظر سمهودی دراین باره چنین است، وی می‌گوید منبر عبارت بود از یک استوانه مرتفع اما به شکل یک منبر چوبی نبود. زیرا تا زمانی که منبر گلی وجودداشته نیازی به منبر چوبی نبوده‌است.<ref>مدینه منوره، ص 80</ref>
==منبر در دوره خلفا==
بنابر نقل منابع، پیامبر روی منبر می‌نشست و پاها را روی پله دوم می‌گذاشت. ابوبکر در دوره خلافت بر پله دوم می‌نشست و پاها را روی پله اول می‌گذاشت. سپس عمر نیز در عهد خلافت، روی پله پایین می‌نشست و پاها را بر زمین می‌گذاشت. شش سال بر همین حالت بود.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 86</ref>
اما در دوره خلافت عثمان، او در همان موضع پیامبر نشست. عثمان اولین کسی بود که روی منبر پارچه قبطی (پارچه سفید و نازک مصری) کشید.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 86-87</ref>


==منبر در دوره اموی==
==منبر در دوره اموی==
منبر پیامبر، در زمان معاویه، توسط والی مدینه، مروان بن حکم، با شش پله ساخته شد که با احتساب جایگاه خطیب به 9 پله می‌رسید. دری نیز به اندازه پنجره، برای منبر ساخته شد.
منبر پیامبر، در زمان معاویه، توسط والی مدینه، مروان بن حکم، با شش پله <ref>مدینه منوره، ص 92</ref> و یک جایگاه نشستن ساخته شد<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87</ref>. دری نیز به اندازه پنجره، برای منبر ساخته شد.<ref>مدینه منوره، ص 92</ref>
منابع منبر را پس از بازسازی دوره ولیدبن عبدالملک ، این‌طور وصف کرده‌اند: منبر در سمت راست محراب در اول رواق سوم از محراب عثمانی در روضه مفروش با مرمر قرار دارد.<ref>مدینه منوره، ص92-93</ref>
منابع منبر را پس از بازسازی دوره ولیدبن عبدالملک ، این‌طور وصف کرده‌اند: منبر در سمت راست محراب در اول رواق سوم از محراب عثمانی در روضه مفروش با مرمر قرار دارد.<ref>مدینه منوره، ص92-93</ref>


==منبر در دوره ممالیک==
==منبر در دوره ممالیک==
همزمان با دوره سلطنت نور الدین بن عز الدین (۶۵۷-655 ق./59-1257م.)  پادشاه یمن، مظفر شمس‌الدین یوسف، در سال 656 منبری را برای مسجد ارسال نمود.<ref>مدینه منوره، ص99</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 136</ref>
همزمان با دوره سلطنت نور الدین بن عز الدین (۶۵۷-655 ق./59-1257م.)  پادشاه یمن، مظفر شمس‌الدین یوسف، در سال 656 منبری را برای مسجد ارسال نمود.<ref>مدینه منوره، ص99</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 136</ref>  منبر جدید دارای دو گوی در محل گرفتن دست بود.  این اتفاق پس از آتش‌سوزی سال 654 ه.ق بود که در آن منبر در آتش سوخت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87</ref>  


در سال 666 قمری بیبرس منبری برای مسجد فرستاد.<ref>مدینه منوره، ص 99</ref> در این منبر چوبی، نهایت صناعت و ظرافت به‌کار گرفته شد و چوب صندل قرمز و زرد در آن استفاد شده‌ بود.<ref>عماره المسجدالنبوی، ص 224</ref>
در سال 666 قمری بیبرس منبری برای مسجد فرستاد.<ref>مدینه منوره، ص 99</ref> در این منبر چوبی، نهایت صناعت و ظرافت به‌کار گرفته شد و چوب صندل قرمز و زرد در آن استفاد شده‌ بود.<ref>عماره المسجدالنبوی، ص 224</ref> این منبر تا سال 797ه.ق پابرجا بود تا این‌که موریانه به آن افتاد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87</ref>


در سال 797 قمری برقوق، منبری برای مسجد فرستاد.<ref>مدینه منوره، ص 101</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140</ref>
در سال 797 قمری برقوق، منبری جدیدی برای مسجد فرستاد.<ref>مدینه منوره، ص 101</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140</ref> این منبر جایگزین منبر بیبرس شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 87</ref>
در سال 820 قمری سلطان مؤید، منبری را برای مسجد فرستاد که جایگزین [[منبر]] اهدایی برقوق شد.<ref>مدینه منوره، ص 101، تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140</ref>
در سال 820 قمری نیز سلطان مؤید، منبری را برای مسجد فرستاد که جایگزین [[منبر]] اهدایی برقوق شد.<ref>مدینه منوره، ص 101، تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140</ref>


در دوره قایتبای و بعد از آتش سوزی بزرگ، منبری  از مرمر ساخته شد.<ref>مدینه منوره، ص 105</ref>
در سال 886 ه.ق مسجد آتش گرفت و منبر اهدایی المؤید سوخت. مردم منبری از آجر ساختند و آن را در گچ و آهک گرفتند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88</ref> در سال 889ه.ق قایتبای  منبری  از مرمر برای مسجد ساخت.<ref>مدینه منوره، ص 105</ref> در نتیجه منبر آجری تخریب و منبر مرمر جایگزین آن شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88</ref>


==منبر در دوره عثمانی==
==منبر در دوره عثمانی==
در زمان سلیمان قانونی، هلال‌های طلایی بر [[منبر]]<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149</ref>، گنبد روی قبر و مأذنه‌های چهارگانه قرار گرفت.<ref>مدینه منوره، ص 110</ref>
در زمان سلیمان قانونی، هلال‌های طلایی بر [[منبر]]<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149</ref>، گنبد روی قبر و مأذنه‌های چهارگانه قرار گرفت.<ref>مدینه منوره، ص 110</ref>
در زمان سلیم، اصلاحاتی در مسجدالنبی اتفاق افتاد. چنان‌چه از وجود اسم او در داخل غرب منبر، مشهود است، <ref>مدینه منوره، ص 111</ref>
در دوره مراد سوم سال 998ه.ق منبری مرمری و نوساز در مسجد قرارگرفت. این منبر با نهایت ابداع و دقت و زیبایی همراه با نقش‌های جالب بود که آن را در آب‌طلا گرفته‌بودند. این منبر جایگزین منبر قایتبای شد. منبر قایتبای به مسجد قبا برده شد و منبر جدید در مسجدالنبی جای‌گرفت. این منبر همان است که امروزه در مسجدالنبی قراردارد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88</ref>
 
در دوره مراد سوم سال 998ه.ق منبری مرمری و نوساز در مسجد قرارگرفت.





نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۲

منبر پیامبر در مسجدالنبی قراردارد.

منبر در زمان پیامبر

برخی منابع ذکرکرده‌اند که منبری از چوب درخت گز برای پیامبر ساخته شد که متشکل از دو پله و جای نشستن بود و ساخت منبر در زمانی صورت گرفت که ایستادن برای پیامبر مشکل بود و احتمالا این موضوع به سال‌های هشتم و نهم هجری بازمی‌گردد.[۱]

ابعاد منبر

عرض منبر یک ذراع (در حدود نیم متر) و طول آن دو ذراع (در حدود یک متر) و ارتفاع آن نیز دو ذراع (حدود یک متر) بود.[۲]

سازندگان منبر

درباره سازنده منبر اختلاف نظر وجود دارد. برخی منابع این امر را به تمیم داری نسبت می‌دهند و برخی سازنده آن را غلام عباس‌بن عبدالمطلب و عده‌ای دیگر نیز باقوم رومی-بانی کعبه قریش در سال 14 قبل از هجرت-می‌دانند.[۳]

جنس و مواد سازنده منبر

درباره جنس منبر برخی گفته‌اند که مسجد پیش از آن‌که منبری چوبی داشته باشد دارای منبر گلی بوده‌است. نظر سمهودی دراین باره چنین است، وی می‌گوید منبر عبارت بود از یک استوانه مرتفع اما به شکل یک منبر چوبی نبود. زیرا تا زمانی که منبر گلی وجودداشته نیازی به منبر چوبی نبوده‌است.[۴]

منبر در دوره خلفا

بنابر نقل منابع، پیامبر روی منبر می‌نشست و پاها را روی پله دوم می‌گذاشت. ابوبکر در دوره خلافت بر پله دوم می‌نشست و پاها را روی پله اول می‌گذاشت. سپس عمر نیز در عهد خلافت، روی پله پایین می‌نشست و پاها را بر زمین می‌گذاشت. شش سال بر همین حالت بود.[۵] اما در دوره خلافت عثمان، او در همان موضع پیامبر نشست. عثمان اولین کسی بود که روی منبر پارچه قبطی (پارچه سفید و نازک مصری) کشید.[۶]

منبر در دوره اموی

منبر پیامبر، در زمان معاویه، توسط والی مدینه، مروان بن حکم، با شش پله [۷] و یک جایگاه نشستن ساخته شد[۸]. دری نیز به اندازه پنجره، برای منبر ساخته شد.[۹] منابع منبر را پس از بازسازی دوره ولیدبن عبدالملک ، این‌طور وصف کرده‌اند: منبر در سمت راست محراب در اول رواق سوم از محراب عثمانی در روضه مفروش با مرمر قرار دارد.[۱۰]

منبر در دوره ممالیک

همزمان با دوره سلطنت نور الدین بن عز الدین (۶۵۷-655 ق./59-1257م.) پادشاه یمن، مظفر شمس‌الدین یوسف، در سال 656 منبری را برای مسجد ارسال نمود.[۱۱][۱۲] منبر جدید دارای دو گوی در محل گرفتن دست بود. این اتفاق پس از آتش‌سوزی سال 654 ه.ق بود که در آن منبر در آتش سوخت.[۱۳]

در سال 666 قمری بیبرس منبری برای مسجد فرستاد.[۱۴] در این منبر چوبی، نهایت صناعت و ظرافت به‌کار گرفته شد و چوب صندل قرمز و زرد در آن استفاد شده‌ بود.[۱۵] این منبر تا سال 797ه.ق پابرجا بود تا این‌که موریانه به آن افتاد.[۱۶]

در سال 797 قمری برقوق، منبری جدیدی برای مسجد فرستاد.[۱۷][۱۸] این منبر جایگزین منبر بیبرس شد.[۱۹] در سال 820 قمری نیز سلطان مؤید، منبری را برای مسجد فرستاد که جایگزین منبر اهدایی برقوق شد.[۲۰]

در سال 886 ه.ق مسجد آتش گرفت و منبر اهدایی المؤید سوخت. مردم منبری از آجر ساختند و آن را در گچ و آهک گرفتند.[۲۱] در سال 889ه.ق قایتبای منبری از مرمر برای مسجد ساخت.[۲۲] در نتیجه منبر آجری تخریب و منبر مرمر جایگزین آن شد.[۲۳]

منبر در دوره عثمانی

در زمان سلیمان قانونی، هلال‌های طلایی بر منبر[۲۴]، گنبد روی قبر و مأذنه‌های چهارگانه قرار گرفت.[۲۵] در دوره مراد سوم سال 998ه.ق منبری مرمری و نوساز در مسجد قرارگرفت. این منبر با نهایت ابداع و دقت و زیبایی همراه با نقش‌های جالب بود که آن را در آب‌طلا گرفته‌بودند. این منبر جایگزین منبر قایتبای شد. منبر قایتبای به مسجد قبا برده شد و منبر جدید در مسجدالنبی جای‌گرفت. این منبر همان است که امروزه در مسجدالنبی قراردارد.[۲۶]


منبر در دوره سعودی

در اصلاحاتی که دولت در مسجدالنبی انجام داد، از عمارت سلطان عبدالمجید، 4056متر مربع بدون تغییر ماند که شامل منطقه مسقف قبله‌ای بود. این منطقه شامل: حجره مطهره و گنبد سبزش، مصلای پیامبر، روضه مطهره، منبر، ستون‌های باستانی، مأذنه رئیسیه، مأذنه باب السلام و مصلای پیامبر به هنگام قبله بودن بیت المقدس، می‌شد.[۲۷]

پانویس

  1. مدینه منوره، ص 80
  2. مدینه منوره، ص 80
  3. مدینه منوره، ص 80
  4. مدینه منوره، ص 80
  5. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 86
  6. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 86-87
  7. مدینه منوره، ص 92
  8. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87
  9. مدینه منوره، ص 92
  10. مدینه منوره، ص92-93
  11. مدینه منوره، ص99
  12. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 136
  13. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87
  14. مدینه منوره، ص 99
  15. عماره المسجدالنبوی، ص 224
  16. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 87
  17. مدینه منوره، ص 101
  18. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140
  19. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 87
  20. مدینه منوره، ص 101، تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 140
  21. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88
  22. مدینه منوره، ص 105
  23. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88
  24. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149
  25. مدینه منوره، ص 110
  26. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 88
  27. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 182