مناره‌های مسجدالنبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده: مناره های مسجدالنبی.jpg|File.png|300px|thumb|left| مناره های مسجدالنبی]]
[[پرونده: مناره های مسجدالنبی.jpg|File.png|300px|thumb|left| مناره های مسجدالنبی]]
'''مناره‌های مسجدالنبی'''، از زمان ولیدبن عبدالملک، در مسجد ساخته شد. عمربن عبدالعزیز والی [[مدینه]]، در هر گوشه مسجد، مناره‌ای ایجاد کرد.
'''مناره‌های مسجدالنبی'''، از زمان [[بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک)|ولیدبن عبدالملک]]، در مسجد ساخته شد. عمربن عبدالعزیز والی [[مدینه]]، در هر گوشه مسجد، مناره‌ای ایجاد کرد.


مسجد در زمان پیامبر مناره نداشت و بلال با رفتن بر دیوار خانه‌های هم‌جوار مسجد، اذان می‌گفت.
مسجد در زمان [[پیامبر]] مناره نداشت و [[بلال حبشی|بلال]] با رفتن بر دیوار خانه‌های هم‌جوار مسجد، اذان می‌گفت.


مناره دوره عبدالملک در جهات جنوب شرق، شمال شرق، جنوب غرب و شمال غرب بود. بنابر نقل منابع مناره جنوب غرب به این جهت که مشرف به خانه سلیمان بن عبدالملک بود، به دستور وی تخریب شد.
[[گلدسته|مناره]] دوره عبدالملک در جهات جنوب شرق، شمال شرق، جنوب غرب و شمال غرب بود. بنابر نقل منابع مناره جنوب غرب به این جهت که مشرف به خانه سلیمان بن عبدالملک بود، به دستور وی تخریب شد.


این سه مناره تا آتش‌سوزی سال 654قمری برپا بود. پس از آن مناره ها در دوره های مختلف و براثر آسیب هایی که می دیدند، بازسازی می شدند. بعد از آتش سوزی اول، مناره جنوب شرقی(رئیسیه)، و مناره شمال شرقی(سنجاریه)، در فاصله سال‌های 654 تا 706قمری در دوره ممالیک بازسازی شدند.
این سه مناره تا [[آتش‌سوزی اول در مسجدالنبی|آتش‌سوزی سال 654قمری]] برپا بود. پس از آن مناره‌ها در دوره های مختلف و براثر آسیب هایی که می دیدند، بازسازی می شدند. بعد از آتش سوزی اول، [[مناره رئیسیه|مناره جنوب شرقی(رئیسیه)]]، و [[مناره سلیمانیه|مناره شمال شرقی(سنجاریه)]]، در فاصله سال‌های 654 تا 706قمری در دوره [[ممالیک]] بازسازی شدند.


در دوره ممالیک همچنین مناره شمال غربی(خشبیه)  و نیز مناره جنوب غربی (باب‌السلام) در دوره محمدبن قلاوون ساخته شد.
در دوره ممالیک همچنین [[مناره مجیدیه|مناره شمال غربی(خشبیه)]] و نیز مناره جنوب غربی (باب‌السلام) در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (ممالیک بحری)|محمدبن قلاوون]] ساخته شد.


مناره شمال شرق و نیز مناره جنوب شرق در اصلاحات قایتبای قبل از آتش سوزی دوم، بازسازی شدند. در دوره قایتبای شاکله اصلی مناره جنوب شرق موسوم به رئیسیه شکل گرفت. این مناره پس از آن که براثر صاعقه آتش گرفت، در این دوره احیا و در آخرین مرحله بازسازی پی آن با بازالت ریخته شد. این مناره همان مناره فعلی مسجدالنبی است.
مناره شمال شرق و نیز مناره جنوب شرق در اصلاحات [[بازسازی مسجدالنبی (قایتبای)|قایتبای]] قبل از [[آتش‌سوزی دوم در مسجدالنبی|آتش سوزی دوم]]، بازسازی شدند. در دوره قایتبای شاکله اصلی مناره جنوب شرق موسوم به رئیسیه شکل گرفت. این مناره پس از آن که براثر صاعقه آتش گرفت، در این دوره احیا و در آخرین مرحله بازسازی پی آن با بازالت ریخته شد. این مناره همان مناره فعلی مسجدالنبی است.


قایتبای همچنین مناره‌ای به نام باب‌الرحمه در جوار دیوار غربی مسجد ساخت.
قایتبای همچنین مناره‌ای به نام باب‌الرحمه در جوار دیوار غربی مسجد ساخت.


در دوره عثمانی نیز سلطان سلیمان غربی مناره شمال شرقی را بازسازی کرد و این مناره سلیمانیه نام گرفت. همچنین سلطان عبدالمجید اول نیز مناره شمال غرب را از نو ساخت و این مناره به نام مناره مجیدیه موسوم شد.
در [[دوره عثمانی]] نیز [[بازسازی مسجدالنبی (سلیمان قانونی)|سلطان سلیمان قانونی]] مناره شمال شرقی را بازسازی کرد و این [[مناره سلیمانیه]] نام گرفت. همچنین [[بازسازی مسجدالنبی (عبدالمجید اول)|سلطان عبدالمجید اول]] نیز مناره شمال غرب را از نو ساخت و این مناره به نام [[مناره مجیدیه]] موسوم شد.


در دوره سعودی، ملک عبدالعزیز، مناره باب‌الرحمه را تخریب کرد و مناره های جدیدی به جای مناره های سلیمانیه و مجیدیه ساخت.  
در [[دوره سعودی]]، [[بازسازی مسجدالنبی (ملک عبدالعزیز)|ملک عبدالعزیز]]، مناره باب‌الرحمه را تخریب کرد و مناره‌های جدیدی به جای مناره‌های سلیمانیه و مجیدیه ساخت.  


در دوره ملک فهد نیز مسجدالنبی دارای 10 مناره بود.
در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (ملک فهد)|ملک فهد]] نیز [[مسجدالنبی]] دارای 10 مناره بود.


==شکل گیری اولیه مناره‌ها==
==شکل گیری اولیه مناره‌ها==
مسجد در زمان پیامبر، مناره نداشت. بلال برای اذان گفتن بر بام خانه‌ای از بنی‌نجار که بلندترین خانه‌های اطراف مسجد بود می‌ایستاد. در این‌باره نظر دیگری نیز وجود دارد مبنی براین که بلال بر ستون مربعی از خانه عبدالله بن عمر واقع در جنوب مسجد بالا می‌رفته و اذان را با صدای بلند ادا می‌کرده‌است.<ref>مدینه منوره، ص 80</ref>
مسجد در زمان [[پیامبر]]، مناره نداشت. [[بلال بن رباح|بلال]] برای [[اذان و اقامه|اذان]] گفتن بر بام خانه‌ای از [[بنی‌نجار]] که بلندترین خانه‌های اطراف مسجد بود می‌ایستاد. در این‌باره نظر دیگری نیز وجود دارد مبنی براین که بلال بر ستون مربعی از خانه عبدالله بن عمر واقع در جنوب مسجد بالا می‌رفته و اذان را با صدای بلند ادا می‌کرده‌است.<ref>مدینه منوره، ص 80</ref>


اما شکل‌گیری [[گلدسته|مناره]] به شکل مجوف (گود، میان تهی) در زمان ولیدبن عبدالملک صورت گرفت. در این دوره مسجد تخریب و توسط عمربن عبدالعزیز والی ولید در مدینه بازسازی شد. در این بازسازی در هر زوایه‌ای مناره‌ای  با پایه 8 در 8 ذراع( در حدود 4در 4 متر)ساخته شد. <ref>مدینه منوره، ص 92</ref>درباره ارتفاع مناره‌ها  اقوال مختلفی بیان شده، برخی ارتفاع  آن ها را 55 ذراع(27متر) یا 60 ذراع(30متر) <ref>مدینه منوره، ص 92</ref>و برخی با بیان جزییات بیشتر ارتفاع مناره‌های جنوب شرقی و شمال شرقی را 55 ذراع و مناره شمال غربی را 53 ذراع ذکر کرده اند. <ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 44</ref>به نقل از منابع مناره واقع در زاویه جنوب غربی به امر سلیمان بن عبدالملک<ref>مدینه منوره، ص 92</ref> به واسطه اینکه مشرف بر محل سکونتش بود از بین رفت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبویدر طول تاریخ، ص 44</ref>
اما شکل‌گیری [[گلدسته|مناره]] به شکل مجوف (گود، میان تهی) در زمان [[بازسازی مسجدالنبی (ولیدبن عبدالملک)|ولیدبن عبدالملک]] صورت گرفت. در این دوره مسجد تخریب و توسط عمربن عبدالعزیز والی ولید در [[مدینه]] بازسازی شد. در این بازسازی در هر زوایه‌ای مناره‌ای  با پایه 8 در 8 ذراع( در حدود 4در 4 متر)ساخته شد. <ref>مدینه منوره، ص 92</ref>درباره ارتفاع مناره‌ها  اقوال مختلفی بیان شده، برخی ارتفاع  آن ها را 55 ذراع(27متر) یا 60 ذراع(30متر) <ref>مدینه منوره، ص 92</ref>و برخی با بیان جزییات بیشتر ارتفاع مناره‌های جنوب شرقی و شمال شرقی را 55 ذراع و مناره شمال غربی را 53 ذراع ذکر کرده اند. <ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 44</ref>به نقل از منابع مناره واقع در زاویه جنوب غربی به امر [[سلیمان بن عبدالملک]]<ref>مدینه منوره، ص 92</ref> به واسطه اینکه مشرف بر محل سکونتش بود از بین رفت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبویدر طول تاریخ، ص 44</ref>


در منابع آمده، در دوره عباسیان نیز، این سه [[گلدسته|مأذنه]] دوره [[ولیدبن عبدالملک]] پا برجا بوده است.<ref>مدینه منوره، ص 96</ref>  
در منابع آمده، در [[بازسازی مسجدالنبی (دوره عباسی)|دوره عباسیان]] نیز، این سه [[گلدسته|مأذنه]] دوره ولیدبن عبدالملک پا برجا بوده است.<ref>مدینه منوره، ص 96</ref>  


==مناره‌ها در دوره ممالیک==
==مناره‌ها در دوره ممالیک==
ساخت مناره ها در دوره ممالیک به دو دسته قابل تفکیک است: 1-ساخت مناره بعد از آتش‌سوزی اول مسجد، 2-ساخت مناره ها بعد از آتش‌سوزی دوم در مسجد
ساخت مناره ها در دوره [[ممالیک]] به دو دسته قابل تفکیک است: 1-ساخت مناره بعد از [[آتش‌سوزی اول در مسجدالنبی|آتش‌سوزی اول]] مسجد، 2-ساخت مناره ها بعد از [[آتش‌سوزی دوم در مسجدالنبی|آتش‌سوزی دوم در مسجد]]


===ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی اول در مسجد===
===ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی اول در مسجد===
پس از آتش‌سوزی اول در مسجد،سمهودی از ساخت مناره‌های جنوب شرقی(رئیسیه) و شمال شرقی(سنجاریه){{یادداشت|ظاهرا از آثار امیر سنجر جاولی است، که ساختمان‌های زیادی در مصر و شام بنا کرد}} مابین سال‌های 654 تا 706 قمری یاد می‌کند.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref>
پس از آتش‌سوزی اول در مسجد،[[سمهودی]] از ساخت [[مناره رئیسیه|مناره‌های جنوب شرقی(رئیسیه)]] و [[مناره سلیمانیه|شمال شرقی(سنجاریه)]]{{یادداشت|ظاهرا از آثار امیر سنجر جاولی است، که ساختمان‌های زیادی در مصر و شام بنا کرد}} مابین سال‌های 654 تا 706 قمری یاد می‌کند.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref>
مناره‌های شمال غربی(خشبیه) و جنوب غربی نیز در دوره محمدبن قلاوون ساخته شد. در این دوره، شیخ‌الحرم<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>، مأذنه جنوب غربی (مأذنه باب السلام<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>) را با ارتفاع 95 ذراع (47/31 متر) احیا کرد.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref> هزینه این کار را  از ذخایر حرم نبوی و نیز وجه حاصل از فروش ذخائر موجود، فراهم کردند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>  
مناره‌های شمال غربی(خشبیه) و جنوب غربی نیز در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (ممالیک بحری)|محمدبن قلاوون]] ساخته شد. در این دوره، شیخ‌الحرم<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>، مناره جنوب غربی (مناره باب السلام<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>) را با ارتفاع 95 ذراع (47/31 متر) احیا کرد.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref> هزینه این کار را  از ذخایر حرم نبوی و نیز وجه حاصل از فروش ذخائر موجود، فراهم کردند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138</ref>  


سمهودی احیای مأذنه شمال غربی را نیز در این دوره و در سال 706 ذکر کرده است.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref>  
سمهودی احیای [[مناره مجیدیه|مناره شمال غربی]] را نیز در این دوره و در سال 706 ذکر کرده است.<ref>مدینه منوره، ص 100</ref>  


در زمان بیبرس نیز ، [[گلدسته|مناره‌ها]] به همراه، درها، مخازن و همه اثاث مسجد، نوسازی شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 137</ref>
در زمان [[بازسازی مسجدالنبی (بیبرس)|بیبرس]] نیز ، [[گلدسته|مناره‌ها]] به همراه، درها، مخازن و همه اثاث مسجد، نوسازی شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 137</ref>
همچنین در اصلاحاتی که در دوره قایتبای قبل حریق دوم صورت گرفت، پی و اساس و مصالح مناره شمال شرقی نوسازی شد.<ref>مدینه منوره، ص 102</ref>
همچنین در اصلاحاتی که در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (قایتبای)|قایتبای]] قبل حریق دوم صورت گرفت، پی و اساس و مصالح مناره شمال شرقی نوسازی شد.<ref>مدینه منوره، ص 102</ref>


===ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی دوم در مسجد===
===ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی دوم در مسجد===
{{بیشتر|مناره رئیسیه}}
{{بیشتر|مناره رئیسیه}}
رمضان سال 886ه.ق مأذنه جنوب شرقی (رئیسیه) بر اثر اصابت صاعقه آتش گرفت و در اثر آن تمام مسجد دچار حریق شد.
رمضان سال 886ه.ق مأذنه جنوب شرقی (رئیسیه) بر اثر اصابت صاعقه آتش گرفت و در اثر آن تمام مسجد دچار حریق شد.
بر اثر این آتش سوزی، منبر، مقصوره، اکثر طاق‌های مسجد، ستون‌ها از بین رفت. ثلث مناره اصلی نیز ویران شد و در آستانه فروپاشی قرارداشت.
بر اثر این آتش سوزی، [[منبر پیامبر|منبر]]، [[ضریح پیامبر|مقصوره]]، اکثر طاق‌های مسجد، [[ستون‌های مسجدالنبی|ستون‌ها]] از بین رفت. ثلث مناره اصلی نیز ویران شد و در آستانه فروپاشی قرارداشت.
بنا بر گفته سمهودی، هیچ چیز جز گنبد داخلی روی قبر نبوی سالم نماند.<ref>مدینه منوره، ص 103</ref>  
بنا بر گفته سمهودی، هیچ چیز جز گنبد داخلی روی قبر نبوی سالم نماند.<ref>مدینه منوره، ص 103</ref>  
مناره جنوب شرقی در دوره قایتبای سه بار مورد بازسازی قرار گرفت. در آخرین مرتبه که ساخت مناره فعلی رئیسیه را درپی داشت، مناره تخریب و پی آن با بازالت ریخته شد. ارتفاع آن این بار به 120 ذراع(59/76متر) رسید.گنبد نیز منهدم و دوباره ساخته شد. این اعمال در در سال 92-891ه.ق انجام شد. ناظر این اقدامات شاهین جمالی بود.<ref>مدینه منوره، ص 106</ref>
مناره جنوب شرقی در دوره قایتبای سه بار مورد بازسازی قرار گرفت. در آخرین مرتبه که ساخت مناره فعلی رئیسیه را درپی داشت، مناره تخریب و پی آن با بازالت ریخته شد. ارتفاع آن این بار به 120 ذراع(59/76متر) رسید.گنبد نیز منهدم و دوباره ساخته شد. این اعمال در در سال 92-891ه.ق انجام شد. ناظر این اقدامات شاهین جمالی بود.<ref>مدینه منوره، ص 106</ref>
خط ۴۸: خط ۴۸:
همچنین، قایتبای در جوار دیوار غربی، مناره کوچکی نیز ساخت. این مناره پس از آن به مناره [[باب الرحمه (ابهام‌زدایی)|باب الرحمه]] شناخته شد.<ref>مدینه منوره، ص 106</ref>
همچنین، قایتبای در جوار دیوار غربی، مناره کوچکی نیز ساخت. این مناره پس از آن به مناره [[باب الرحمه (ابهام‌زدایی)|باب الرحمه]] شناخته شد.<ref>مدینه منوره، ص 106</ref>
==مناره‌ها در دوره عثمانی==
==مناره‌ها در دوره عثمانی==
در دوره عثمانی به دو مناره خاص می‌توان اشاره کرد که به نام سازندگان خود شهرت یافتند: مناره سلیمانیه<ref>مدینه منوره، ص 110</ref> و مناره مجیدیه<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 167</ref>. در عین حال علاوه بر مناره‌های دوره قایتبای، از مناره باب‌السلام نیز در دوره مجیدی نام برده‌شده‌است. گفته شده بالای این مناره مخروطی از طلا قرار داشت، همچنان چنین مخروطی بر مناره باب‌الرحمه نیز وجود داشت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 162</ref>
در [[دوره عثمانی]] به دو مناره خاص می‌توان اشاره کرد که به نام سازندگان خود شهرت یافتند: [[مناره سلیمانیه]]<ref>مدینه منوره، ص 110</ref> و [[مناره مجیدیه]]<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 167</ref>. در عین حال علاوه بر مناره‌های دوره قایتبای، از مناره باب‌السلام نیز در دوره مجیدی نام برده‌شده‌است. گفته شده بالای این مناره مخروطی از طلا قرار داشت، همچنان چنین مخروطی بر مناره باب‌الرحمه نیز وجود داشت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 162</ref>


===مناره سلیمانیه===
===مناره سلیمانیه===
{{اصلی|مناره سلیمانیه}}
{{اصلی|مناره سلیمانیه}}
در دوره سلطان سلیمان قانونی، مناره شمال شرقی که تا پیش از این سنجاریه نیز خوانده می‌شد، تخریب و [[گلدسته|مأذنه]] جدیدی جای ساخته شد و مناره سلیمانیه نام گرفت.<ref>مدینه منوره، ص 110</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149</ref>
در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (سلیمان قانونی)|سلطان سلیمان قانونی]]، مناره شمال شرقی که تا پیش از این سنجاریه نیز خوانده می‌شد، تخریب و [[گلدسته|مناره]] جدیدی جای ساخته شد و مناره سلیمانیه نام گرفت.<ref>مدینه منوره، ص 110</ref><ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149</ref>


===مناره مجیدیه===
===مناره مجیدیه===
{{اصلی|مناره مجیدیه}}
{{اصلی|مناره مجیدیه}}
در دوره عبدالمجید اول عثمانی، همگام با توسعه و بازسازی مسجدالنبی، مناره شمال غربی که از چوب ساخته شده بود تخریب و از نو ساخته شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص162</ref> از این رو این مناره پس از این زمان مناره مجیدیه نام گرفت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 167</ref>
در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (عبدالمجید اول)|عبدالمجید اول عثمانی]]، همگام با توسعه و بازسازی مسجدالنبی، مناره شمال غربی که از چوب ساخته شده بود تخریب و از نو ساخته شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص162</ref> از این رو این مناره پس از این زمان مناره مجیدیه نام گرفت.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 167</ref>


==مناره‌ها در دوره سعودی==
==مناره‌ها در دوره سعودی==
در توسعه زمان ملک عبدالعزیز، بخش قبله ای که شامل مناره رئیسیه و مناره باب السلام نیز می شد بر جاماند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 182</ref>
در توسعه زمان [[بازسازی مسجدالنبی (ملک عبدالعزیز)|ملک عبدالعزیز]]، بخش قبله ای که شامل [[مناره رئیسیه]] و مناره باب السلام نیز می شد بر جاماند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 182</ref>


مناره باب الرحمه  در این زمان تخریب شد. <ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 190</ref>  همچنین مناره های شمال غربی موسوم التشکلیله و شمال شرقی موسوم به سنجاریه نیز تخریب شدند و مناره های جدیدی در جای آن ها ایجاد شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 190-191</ref>
مناره باب الرحمه  در این زمان تخریب شد. <ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 190</ref>  همچنین [[مناره مجیدیه|مناره های شمال غربی]] موسوم التشکیلیه و [[مناره سلیمانیه|شمال شرقی]] موسوم به سنجاریه نیز تخریب شدند و مناره های جدیدی در جای آن ها ایجاد شد.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 190-191</ref>


ویژگی مناره های این دوره چنین بود:
ویژگی مناره های این دوره چنین بود:
خط ۷۷: خط ۷۷:
طبقه چهارم( یا جوسق) بلندی‌اش کمتر بود و بر روی آن نیز مقرنس‌هایی قرارداشت که شرفه یا منظری را بر سر دارند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 192</ref>
طبقه چهارم( یا جوسق) بلندی‌اش کمتر بود و بر روی آن نیز مقرنس‌هایی قرارداشت که شرفه یا منظری را بر سر دارند.<ref>تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 192</ref>


در دوره ملک فهد نیز، ده [[گلدسته|مناره]] وجود داشت:
در دوره [[بازسازی مسجدالنبی (ملک فهد)|ملک فهد]] نیز، ده [[گلدسته|مناره]] وجود داشت:


چهار مناره در جانب شمالی
چهار مناره در جانب شمالی

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۶

مناره های مسجدالنبی

مناره‌های مسجدالنبی، از زمان ولیدبن عبدالملک، در مسجد ساخته شد. عمربن عبدالعزیز والی مدینه، در هر گوشه مسجد، مناره‌ای ایجاد کرد.

مسجد در زمان پیامبر مناره نداشت و بلال با رفتن بر دیوار خانه‌های هم‌جوار مسجد، اذان می‌گفت.

مناره دوره عبدالملک در جهات جنوب شرق، شمال شرق، جنوب غرب و شمال غرب بود. بنابر نقل منابع مناره جنوب غرب به این جهت که مشرف به خانه سلیمان بن عبدالملک بود، به دستور وی تخریب شد.

این سه مناره تا آتش‌سوزی سال 654قمری برپا بود. پس از آن مناره‌ها در دوره های مختلف و براثر آسیب هایی که می دیدند، بازسازی می شدند. بعد از آتش سوزی اول، مناره جنوب شرقی(رئیسیه)، و مناره شمال شرقی(سنجاریه)، در فاصله سال‌های 654 تا 706قمری در دوره ممالیک بازسازی شدند.

در دوره ممالیک همچنین مناره شمال غربی(خشبیه) و نیز مناره جنوب غربی (باب‌السلام) در دوره محمدبن قلاوون ساخته شد.

مناره شمال شرق و نیز مناره جنوب شرق در اصلاحات قایتبای قبل از آتش سوزی دوم، بازسازی شدند. در دوره قایتبای شاکله اصلی مناره جنوب شرق موسوم به رئیسیه شکل گرفت. این مناره پس از آن که براثر صاعقه آتش گرفت، در این دوره احیا و در آخرین مرحله بازسازی پی آن با بازالت ریخته شد. این مناره همان مناره فعلی مسجدالنبی است.

قایتبای همچنین مناره‌ای به نام باب‌الرحمه در جوار دیوار غربی مسجد ساخت.

در دوره عثمانی نیز سلطان سلیمان قانونی مناره شمال شرقی را بازسازی کرد و این مناره سلیمانیه نام گرفت. همچنین سلطان عبدالمجید اول نیز مناره شمال غرب را از نو ساخت و این مناره به نام مناره مجیدیه موسوم شد.

در دوره سعودی، ملک عبدالعزیز، مناره باب‌الرحمه را تخریب کرد و مناره‌های جدیدی به جای مناره‌های سلیمانیه و مجیدیه ساخت.

در دوره ملک فهد نیز مسجدالنبی دارای 10 مناره بود.

شکل گیری اولیه مناره‌ها

مسجد در زمان پیامبر، مناره نداشت. بلال برای اذان گفتن بر بام خانه‌ای از بنی‌نجار که بلندترین خانه‌های اطراف مسجد بود می‌ایستاد. در این‌باره نظر دیگری نیز وجود دارد مبنی براین که بلال بر ستون مربعی از خانه عبدالله بن عمر واقع در جنوب مسجد بالا می‌رفته و اذان را با صدای بلند ادا می‌کرده‌است.[۱]

اما شکل‌گیری مناره به شکل مجوف (گود، میان تهی) در زمان ولیدبن عبدالملک صورت گرفت. در این دوره مسجد تخریب و توسط عمربن عبدالعزیز والی ولید در مدینه بازسازی شد. در این بازسازی در هر زوایه‌ای مناره‌ای با پایه 8 در 8 ذراع( در حدود 4در 4 متر)ساخته شد. [۲]درباره ارتفاع مناره‌ها اقوال مختلفی بیان شده، برخی ارتفاع آن ها را 55 ذراع(27متر) یا 60 ذراع(30متر) [۳]و برخی با بیان جزییات بیشتر ارتفاع مناره‌های جنوب شرقی و شمال شرقی را 55 ذراع و مناره شمال غربی را 53 ذراع ذکر کرده اند. [۴]به نقل از منابع مناره واقع در زاویه جنوب غربی به امر سلیمان بن عبدالملک[۵] به واسطه اینکه مشرف بر محل سکونتش بود از بین رفت.[۶]

در منابع آمده، در دوره عباسیان نیز، این سه مأذنه دوره ولیدبن عبدالملک پا برجا بوده است.[۷]

مناره‌ها در دوره ممالیک

ساخت مناره ها در دوره ممالیک به دو دسته قابل تفکیک است: 1-ساخت مناره بعد از آتش‌سوزی اول مسجد، 2-ساخت مناره ها بعد از آتش‌سوزی دوم در مسجد

ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی اول در مسجد

پس از آتش‌سوزی اول در مسجد،سمهودی از ساخت مناره‌های جنوب شرقی(رئیسیه) و شمال شرقی(سنجاریه)[یادداشت ۱] مابین سال‌های 654 تا 706 قمری یاد می‌کند.[۸] مناره‌های شمال غربی(خشبیه) و جنوب غربی نیز در دوره محمدبن قلاوون ساخته شد. در این دوره، شیخ‌الحرم[۹]، مناره جنوب غربی (مناره باب السلام[۱۰]) را با ارتفاع 95 ذراع (47/31 متر) احیا کرد.[۱۱] هزینه این کار را از ذخایر حرم نبوی و نیز وجه حاصل از فروش ذخائر موجود، فراهم کردند.[۱۲]

سمهودی احیای مناره شمال غربی را نیز در این دوره و در سال 706 ذکر کرده است.[۱۳]

در زمان بیبرس نیز ، مناره‌ها به همراه، درها، مخازن و همه اثاث مسجد، نوسازی شد.[۱۴] همچنین در اصلاحاتی که در دوره قایتبای قبل حریق دوم صورت گرفت، پی و اساس و مصالح مناره شمال شرقی نوسازی شد.[۱۵]

ساخت مناره‌ها بعد از آتش‌سوزی دوم در مسجد

رمضان سال 886ه.ق مأذنه جنوب شرقی (رئیسیه) بر اثر اصابت صاعقه آتش گرفت و در اثر آن تمام مسجد دچار حریق شد. بر اثر این آتش سوزی، منبر، مقصوره، اکثر طاق‌های مسجد، ستون‌ها از بین رفت. ثلث مناره اصلی نیز ویران شد و در آستانه فروپاشی قرارداشت. بنا بر گفته سمهودی، هیچ چیز جز گنبد داخلی روی قبر نبوی سالم نماند.[۱۶] مناره جنوب شرقی در دوره قایتبای سه بار مورد بازسازی قرار گرفت. در آخرین مرتبه که ساخت مناره فعلی رئیسیه را درپی داشت، مناره تخریب و پی آن با بازالت ریخته شد. ارتفاع آن این بار به 120 ذراع(59/76متر) رسید.گنبد نیز منهدم و دوباره ساخته شد. این اعمال در در سال 92-891ه.ق انجام شد. ناظر این اقدامات شاهین جمالی بود.[۱۷]

همچنین، قایتبای در جوار دیوار غربی، مناره کوچکی نیز ساخت. این مناره پس از آن به مناره باب الرحمه شناخته شد.[۱۸]

مناره‌ها در دوره عثمانی

در دوره عثمانی به دو مناره خاص می‌توان اشاره کرد که به نام سازندگان خود شهرت یافتند: مناره سلیمانیه[۱۹] و مناره مجیدیه[۲۰]. در عین حال علاوه بر مناره‌های دوره قایتبای، از مناره باب‌السلام نیز در دوره مجیدی نام برده‌شده‌است. گفته شده بالای این مناره مخروطی از طلا قرار داشت، همچنان چنین مخروطی بر مناره باب‌الرحمه نیز وجود داشت.[۲۱]

مناره سلیمانیه

در دوره سلطان سلیمان قانونی، مناره شمال شرقی که تا پیش از این سنجاریه نیز خوانده می‌شد، تخریب و مناره جدیدی جای ساخته شد و مناره سلیمانیه نام گرفت.[۲۲][۲۳]

مناره مجیدیه

در دوره عبدالمجید اول عثمانی، همگام با توسعه و بازسازی مسجدالنبی، مناره شمال غربی که از چوب ساخته شده بود تخریب و از نو ساخته شد.[۲۴] از این رو این مناره پس از این زمان مناره مجیدیه نام گرفت.[۲۵]

مناره‌ها در دوره سعودی

در توسعه زمان ملک عبدالعزیز، بخش قبله ای که شامل مناره رئیسیه و مناره باب السلام نیز می شد بر جاماند.[۲۶]

مناره باب الرحمه در این زمان تخریب شد. [۲۷] همچنین مناره های شمال غربی موسوم التشکیلیه و شمال شرقی موسوم به سنجاریه نیز تخریب شدند و مناره های جدیدی در جای آن ها ایجاد شد.[۲۸]

ویژگی مناره های این دوره چنین بود:

عمق هر مناره 17 متر و ارتفاع آن 70 متر

مناره چهار طبقه بودند:

طبقه اول یا طبقه پایین مربع بوده و به مقرنس‌هایی که ایوان مربع شکلی را حمل می‌کنند منتهی می‌شد،

طبقه دوم هشت ضلعی با دریچه و طاق‌های مثلث شکل که به مقرنس‌هایی منتهی می‌شد که بالای آن شرفه‌ها و منظرها وجودداشت،

طبقه سوم به همان بلندی طبقه دوم بوده و به شکل دایره که به منظری دایره‌ای شکل نیزمنتهی می‌شد

طبقه چهارم( یا جوسق) بلندی‌اش کمتر بود و بر روی آن نیز مقرنس‌هایی قرارداشت که شرفه یا منظری را بر سر دارند.[۲۹]

در دوره ملک فهد نیز، ده مناره وجود داشت:

چهار مناره در جانب شمالی

یک مناره در رکن شمال شرقی

یک مناره در رکن شمال غربی

دو مناره در نیمه جانب شمالی بالای در وسط(باب ملک فهد)

یک مناره در رکن جنوب شرقی

یک مناره در رکن جنوب غربی[۳۰]

پانویس

  1. مدینه منوره، ص 80
  2. مدینه منوره، ص 92
  3. مدینه منوره، ص 92
  4. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 44
  5. مدینه منوره، ص 92
  6. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبویدر طول تاریخ، ص 44
  7. مدینه منوره، ص 96
  8. مدینه منوره، ص 100
  9. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138
  10. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138
  11. مدینه منوره، ص 100
  12. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 138
  13. مدینه منوره، ص 100
  14. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 137
  15. مدینه منوره، ص 102
  16. مدینه منوره، ص 103
  17. مدینه منوره، ص 106
  18. مدینه منوره، ص 106
  19. مدینه منوره، ص 110
  20. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 167
  21. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 162
  22. مدینه منوره، ص 110
  23. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 149
  24. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص162
  25. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 167
  26. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 182
  27. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 190
  28. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 190-191
  29. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی، ص 192
  30. تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ، ص 209
  1. ظاهرا از آثار امیر سنجر جاولی است، که ساختمان‌های زیادی در مصر و شام بنا کرد

منابع

تعمیر و توسعه مسجد شریف نبوی در طول تاریخ'، ناجی محمدحسن عبدالقادر الانصاری، ترجمه: عبدالمحمد آیتی، مشعر، 1378

مدینه منوره، تحولات عمرانی و میراث معماری، صالح لمعی مصطفی، ترجمه: صدیقه وسمقی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، 1372