مسجد بنی خداره: تفاوت میان نسخهها
خط ۵: | خط ۵: | ||
==تاریخچه مسجد== | ==تاریخچه مسجد== | ||
سمهودی(م ۹۱۱ق.) از این مسجد سخن گفته است. در زمان سمهودی نیز نشانی از این مسجد وجود نداشته است. | سمهودی(م ۹۱۱ق.) از این مسجد سخن گفته است. در زمان سمهودی نیز نشانی از این مسجد وجود نداشته است. | ||
==موقعیت امروزی== | |||
امروزه مسجد بنیخداره وجود ندارد. برخی نوشتهاند که تا پیش از ساخت تونل مناخه، مسجدی با بنای سفیدکاری شده در تبهای در [[ثنیه الوداع]] در ابتدای خیابان سلطانة قرار داشت که شاید همان مسجد بنی خدره بوده است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%AC%D8%AF_%D8%B5%D9%84%DB%8C_%D9%81%DB%8C%D9%87%D8%A7_%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87.pdf&page=387 مساجد صلی فیها رسول الله، ص ۳۸۷]</ref> | |||
در بالای کوه ثنیه الوداع مسجدی بود که برخی گمان کرده اند همان مسجد بنی خداره بوده است.<ref>نک: معالم المدینه المنوره، جزء۴، مجلد۲، ص ۱۵۰</ref> امروزه کوه ثنیه الوداع و آن مسجد هم در توسعه خیابانها از میان رفته است. <ref>معالم المدینه المنوره، جزء۴، مجلد۲، ص ۱۵۱</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مسجدهای مدینه]] | [[رده: مسجدهای مدینه]] |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۷
مسجد بنی خداره یکی از مسجدهای مدینه بوده که امروزه از میان رفته است.
داستان مسجد
بنو خداره برادران بنی خدره بن حارث خزرجی هستند و منازلشان در شمال بازار مدینه نزدی ثنیه الوداع قرار داشته است. روایت شده که پیامبر در محل مسجد بنی خداره نماز خواند و موهایش را تراشید.
تاریخچه مسجد
سمهودی(م ۹۱۱ق.) از این مسجد سخن گفته است. در زمان سمهودی نیز نشانی از این مسجد وجود نداشته است.
موقعیت امروزی
امروزه مسجد بنیخداره وجود ندارد. برخی نوشتهاند که تا پیش از ساخت تونل مناخه، مسجدی با بنای سفیدکاری شده در تبهای در ثنیه الوداع در ابتدای خیابان سلطانة قرار داشت که شاید همان مسجد بنی خدره بوده است.[۱]
در بالای کوه ثنیه الوداع مسجدی بود که برخی گمان کرده اند همان مسجد بنی خداره بوده است.[۲] امروزه کوه ثنیه الوداع و آن مسجد هم در توسعه خیابانها از میان رفته است. [۳]
پانویس
- ↑ مساجد صلی فیها رسول الله، ص ۳۸۷
- ↑ نک: معالم المدینه المنوره، جزء۴، مجلد۲، ص ۱۵۰
- ↑ معالم المدینه المنوره، جزء۴، مجلد۲، ص ۱۵۱