عين ابى نيزر: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای است که با کندن زمین توسط [[امام علی(ع)]]، جوشید. این چشمه در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب [[مدینه]] قرار دارد. امام این چشمه را به عنوان [[صدقه|صدقه‌ای]] برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد. | '''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای است که با کندن زمین توسط [[امام علی(ع)]]، جوشید. این چشمه در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب [[مدینه]] قرار دارد. امام این چشمه را به عنوان [[صدقه|صدقه‌ای]] برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد. | ||
== علت نام‌گذاری == | == علت نام‌گذاری == | ||
بنابر منابع تاریخی، حضرت علی(ع) از بُغَیْبِغَه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع (در جنوب مدینه)، می‌گذشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref> ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه ( | بنابر منابع تاریخی، حضرت علی(ع) از بُغَیْبِغَه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع (در جنوب مدینه)، می‌گذشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref> ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه (نَجاشی)، در حال کندن بود؛ اما به آب نمی‌رسید.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲.</ref> امام خود مشغول کندن زمین شد و پس از چندین‌بار کندن، چشمه پُرآبی جوشید. امام علی(ع) این چشمه را به عنوان صدقه‌ای برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داده و بر کاغذی نیز نوشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱.</ref> | ||
برخی دلیل نام‌گذاری این چشمه به «ابی‌نیزر» را به خاطر قدردانی از تلاش مقدماتی او در حفر این چاه دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: فرهنگ اعلام جغرافیایی - تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ص۲۸۴.</ref> | برخی دلیل نام‌گذاری این چشمه به «ابی‌نیزر» را به خاطر قدردانی از تلاش مقدماتی او در حفر این چاه دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: فرهنگ اعلام جغرافیایی - تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ص۲۸۴.</ref> | ||