عين ابى نيزر: تفاوت میان نسخه‌ها

Salar (بحث | مشارکت‌ها)
Salar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای است که با کندن زمین توسط [[امام علی(ع)]]، جوشید. این چشمه در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب [[مدینه]] قرار دارد. امام این چشمه را به عنوان [[صدقه|صدقه‌ای]] برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد.
'''عَیْنُ أَبی نَیْزَر''' یا چشمه اَبی نیزر، چشمه‌ای بود که با کندن زمین توسط [[امام علی(ع)]]، جوشید. این چشمه در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع در جنوب [[مدینه]] قرار دارد. امام این چشمه را به عنوان [[صدقه|صدقه‌ای]] برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داد.
== علت نام‌گذاری ==
== علت نام‌گذاری ==
بنابر منابع تاریخی، حضرت علی(ع) از بُغَیْبِغَه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع (در جنوب مدینه)، می‌گذشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref>  ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه (نَجاشی)، در حال کندن بود؛ اما به آب نمی‌رسید.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲.</ref> امام خود مشغول کندن زمین شد و پس از چندین‌بار کندن، چشمه پُرآبی جوشید. امام علی(ع) این چشمه را به عنوان صدقه‌ای برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داده و بر کاغذی نیز نوشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱.</ref>
بنابر منابع تاریخی، حضرت علی(ع) از بُغَیْبِغَه، در چهار فرسخیِ منطقه‌ای به نام یَنْبُع (در جنوب مدینه)، می‌گذشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱؛ وفاء الوفاء، ج۴، ص۱۲۰.</ref>  ابو نیزر، پسر پادشاه حبشه (نَجاشی)، در حال کندن بود؛ اما به آب نمی‌رسید.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲.</ref> امام خود مشغول کندن زمین شد و پس از چندین‌بار کندن، چشمه پُرآبی جوشید. امام علی(ع) این چشمه را به عنوان صدقه‌ای برای استفاده مستمندان مدینه و مسافران بین راهی قرار داده و بر کاغذی نیز نوشت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۴، ص ۶۲؛ تاریخ المدینة، ج۱، ص۲۲۱.</ref>