کاربر:Rezashams/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
به گفته دانشنامه جهان اسلام اصلی ترین واحد اندازه گیری طول در اسلام ذراع است.<ref>دائرة المعارف بزرگ جهان اسلام، جلد دهم، ص438.</ref> قرآن کریم در آیه 32 سوره حاقه برای نشان دادن طول به این واحد اشاره کرده است.<ref>آیه 32، سوره الحاقة.</ref> در روایات و متون اسلامی نیز از یکای ذراع برای تعین برخی فواصل مورد نیاز در مسائل مربوط به طهارت،<ref>جواهر الکلام، ج ۱، ص ۲۸۰.</ref> نماز،<ref>جواهر الکلام، ج ۸، ص ۳۱۹- ۳۲۲.</ref> حیازت و احیای موات<ref>الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (المحشى - سلطان العلماء)، ج‌2، ص: 256‌
به گفته دانشنامه جهان اسلام اصلی ترین واحد اندازه گیری طول در اسلام ذراع است.<ref>دائرة المعارف بزرگ جهان اسلام، جلد دهم، ص438.</ref> قرآن کریم در آیه 32 سوره حاقه برای نشان دادن طول به این واحد اشاره کرده است.<ref>آیه 32، سوره الحاقة.</ref> در روایات و متون اسلامی نیز از یکای ذراع برای تعین برخی فواصل مورد نیاز در مسائل مربوط به طهارت،<ref>جواهر الکلام، ج ۱، ص ۲۸۰.</ref> نماز،<ref>جواهر الکلام، ج ۸، ص ۳۱۹- ۳۲۲.</ref> حیازت و احیای موات<ref>الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (المحشى - سلطان العلماء)، ج‌2، ص: 256‌


</ref>  حج در مواردی چون تعیین فاصله بین رمى کننده و جمره استفاده شده است.<ref>جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۱۰۹.</ref> همچنین از واحد ذراع در تعیین محدوده‌ای از اطراف قبر امام حسین(ع) که مستحب است از آن تربت برداشته شود استفاده شده.<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص۷۱۷۲؛ طوسی، مصباح المتهجّد، ص۷۳۱-۷۳۲؛ ابن فهد حلّی، ج ۴، ص۲۲۰؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ج ۷، ص۳۲۷؛ مقدّس اردبیلی، ج ۲، ص۳۱۳؛ مجلسی، ج ۵، ص۳۷۰-۳۷۱؛ نراقی، ج ۱۵، ص۱۶۵-۱۶۷.</ref> برخی مورخان در مقاله‌های خود برای تعین فواصل مکان‌های حج و بررسی طول و عرض کعبه و مسجد نبوی از ذراع استفاده کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: ذراع مکه، ذراع مدینه.</ref>  
</ref>  حج در مواردی چون تعیین فاصله بین رمى کننده و جمره استفاده شده است.<ref>جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۱۰۹.</ref> همچنین از واحد ذراع در تعیین محدوده‌ای از اطراف قبر امام حسین(ع) که حریم استحباب برداشتن تربت است، استفاده شده.<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص۷۱۷۲؛ طوسی، مصباح المتهجّد، ص۷۳۱-۷۳۲؛ ابن فهد حلّی، ج ۴، ص۲۲۰؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ج ۷، ص۳۲۷؛ مقدّس اردبیلی، ج ۲، ص۳۱۳؛ مجلسی، ج ۵، ص۳۷۰-۳۷۱؛ نراقی، ج ۱۵، ص۱۶۵-۱۶۷.</ref> برخی مورخان در مقاله‌های خود برای تعین فواصل مکان‌های حج و بررسی طول و عرض کعبه و مسجد نبوی از ذراع استفاده کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به: ذراع مکه، ذراع مدینه.</ref>  


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۲

ذِراع، واحد طول، به اندازۀ فاصلۀ آرنج تا سر انگشتان است.[۱] هر ذراع شرعی تقریبا معادل 50 سانتی‌متر دانسته‌ شده.[۲] به گفته برخی منابع هر ذراع معادل بیست و چهار انگشت بسته در کنار هم، و هر انگشت معادل شش جو که پشت به هم قرار دارد و هر جو را معادل شش موی اسب دانسته شده است.[۳] در منابع و متون علاوه بر ذراع از واحدهای فرسخ و میل برای تعیین برخی فواصل شرعی استفاده شده است. هر میل، معادل چهارهزار ذراع و هر فرسخ را سه میل، معادل دوازده‌هزار ذراع دانسته‌اند.[۴]

به گفته دانشنامه جهان اسلام اصلی ترین واحد اندازه گیری طول در اسلام ذراع است.[۵] قرآن کریم در آیه 32 سوره حاقه برای نشان دادن طول به این واحد اشاره کرده است.[۶] در روایات و متون اسلامی نیز از یکای ذراع برای تعین برخی فواصل مورد نیاز در مسائل مربوط به طهارت،[۷] نماز،[۸] حیازت و احیای موات[۹] حج در مواردی چون تعیین فاصله بین رمى کننده و جمره استفاده شده است.[۱۰] همچنین از واحد ذراع در تعیین محدوده‌ای از اطراف قبر امام حسین(ع) که حریم استحباب برداشتن تربت است، استفاده شده.[۱۱] برخی مورخان در مقاله‌های خود برای تعین فواصل مکان‌های حج و بررسی طول و عرض کعبه و مسجد نبوی از ذراع استفاده کرده‌اند.[۱۲]

پانویس

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج‌3، ص: 707‌
  2. دائرة المعارف بزرگ جهان اسلام، جدهم، ص438.
  3. الاصطلاحات الفقهية في الرسائل العملية، ص: 90‌
  4. دائرة المعارف بزرگ جهان اسلام، جلد دهم، ص438.
  5. دائرة المعارف بزرگ جهان اسلام، جلد دهم، ص438.
  6. آیه 32، سوره الحاقة.
  7. جواهر الکلام، ج ۱، ص ۲۸۰.
  8. جواهر الکلام، ج ۸، ص ۳۱۹- ۳۲۲.
  9. الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (المحشى - سلطان العلماء)، ج‌2، ص: 256‌
  10. جواهر الکلام، ج ۱۹، ص ۱۰۹.
  11. طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص۷۱۷۲؛ طوسی، مصباح المتهجّد، ص۷۳۱-۷۳۲؛ ابن فهد حلّی، ج ۴، ص۲۲۰؛ شهید ثانی، الروضة البهیة، ج ۷، ص۳۲۷؛ مقدّس اردبیلی، ج ۲، ص۳۱۳؛ مجلسی، ج ۵، ص۳۷۰-۳۷۱؛ نراقی، ج ۱۵، ص۱۶۵-۱۶۷.
  12. نگاه کنید به: ذراع مکه، ذراع مدینه.

منابع