کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
روزه | '''روزه''' .... | ||
== معنا و جایگاه == | == معنا و جایگاه == | ||
روزه به معنای پرهیز از خوردن و آشامیدن و دیگر مفطرات از طلوع صبح تا غروب<ref>تذکرة الفقهاء، ج 6، ص 5 «صوم».</ref> همراه نیت دانسته شده است.<ref>مسالک الافهام، ج 2، ص 6؛ جامع المدارک، ج 2، ص 140.</ref> | روزه به معنای پرهیز از خوردن و آشامیدن و دیگر مفطرات از طلوع صبح تا غروب<ref>تذکرة الفقهاء، ج 6، ص 5 «صوم».</ref> همراه نیت دانسته شده است.<ref>مسالک الافهام، ج 2، ص 6؛ جامع المدارک، ج 2، ص 140.</ref> | ||
روزه شرعی نیز از جهت حکم به چهار تقسیم می‌شود: روزه واجب مانند روزه ماه رمضان و نذر؛ روزه مستحب نظیر روزه همه روزهای سال به جز روزهای حرام؛ روزه حرام همچون روزه روز عید فطر و قربان؛ روزه مکروه مانند روزه روز عرفه در ایام حج برای کسی که روزه سبب ضعف و عدم توانایی وی برای دعا گردد.<ref>الحدائق الناضره، ج 13، ص2 - 3؛ العروة الوثقی، ج 3، ص 521.</ref> | روزه شرعی نیز از جهت حکم به چهار قسم تقسیم می‌شود: روزه واجب مانند روزه ماه رمضان و نذر؛ روزه مستحب نظیر روزه همه روزهای سال به جز روزهای حرام؛ روزه حرام همچون روزه روز عید فطر و قربان؛ روزه مکروه مانند روزه روز عرفه در ایام حج برای کسی که روزه سبب ضعف و عدم توانایی وی برای دعا گردد.<ref>الحدائق الناضره، ج 13، ص2 - 3؛ العروة الوثقی، ج 3، ص 521.</ref> | ||
در اسلام | در اسلام روزه به عنوان یکی از اعمال واجب همانند پیروان شرایع پیشین تشریع گردید. (بقره/۲، ۱۸۳)» به باور بیشتر عالمان اسلامی، حکم وجوب روزه ماه رمضان بر مسلمانان در سال دوم هجری<ref>منتهی المطلب، ج 14، ص 10؛ المجموع، ج 6، ص 50؛ البدایة النهایه، ج 3، ص 347.</ref> و به نظر برخی سال سوم<ref>تفسیر سمعانی، ج 2، ص 11.</ref> هجری نازل گردید. | ||
== اهمیت و فضیلت == | == اهمیت و فضیلت == | ||
روزه در متون دینی از اهمیت زیادی برخوردار است. از جمله در | روزه در متون دینی از اهمیت زیادی برخوردار است. از جمله در آیه‌ای خداوند متعال ضمن مکلف نمودن همگان به روزه، این عمل را سبب تحصیل تقوا برشمرده است. (بقره/۲، ۱۸۳) در آیه‌ای دیگر، حکمت تشریع روزه را بزرگداشت خدا و شکر او نعمت‌های او دانسته است. (بقره/۲، ۱۸۵) در آیاتی دیگر، خیر و برکت برای انسان‌ها (بقره/۲، ۱۸۴)، آمرزش گناهان. (احزاب/۳۳٬۳۵) و پاداش عظیم آخرتی برای مؤمنانِ دارای عمل صالح.(احزاب/۳۳، ۳۵) از آثار و برکات دیگر روزه بیان شده است. | ||
در روایات نیز روزه جایگاه ویژه‌ای دارد؛<ref>مستدرک الوسائل، ج 7، ص 505؛ بحارالانوار، ج 93، ص 257.</ref><ref>بحارالانوار، ج 93، ص 256؛ جامع احادیث الشیعه، ج 9، ص 381.</ref>از جمله بر پایه احادیثی، روزه یکی از پنج رکن اساسی اسلام دانسته شده<ref>الکافی، ج 2، ص 18؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 74؛ صحیح البخاری، ج 1، ص 8.</ref> که از میان همه اعمال انسان به خدا اختصاص دارد و خداوند بی‌واسطه پاداش روزه‌دار را خواهد داد.<ref>الکافی، ج 4، ص 63؛ صحیح البخاری، ج 8، ص 197؛ وسائل الشیعه، ج 10، ص 405.</ref> | در روایات نیز روزه جایگاه ویژه‌ای دارد؛<ref>مستدرک الوسائل، ج 7، ص 505؛ بحارالانوار، ج 93، ص 257.</ref><ref>بحارالانوار، ج 93، ص 256؛ جامع احادیث الشیعه، ج 9، ص 381.</ref>از جمله بر پایه احادیثی، روزه یکی از پنج رکن اساسی اسلام دانسته شده<ref>الکافی، ج 2، ص 18؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 74؛ صحیح البخاری، ج 1، ص 8.</ref> که از میان همه اعمال انسان به خدا اختصاص دارد و خداوند بی‌واسطه پاداش روزه‌دار را خواهد داد.<ref>الکافی، ج 4، ص 63؛ صحیح البخاری، ج 8، ص 197؛ وسائل الشیعه، ج 10، ص 405.</ref> | ||
== روزه در مکه و مدینه == | == روزه در مکه و مدینه == | ||
روزه در سرزمین مکه و مدینه از اهمیت و فضیلت بیشتری برخوردار است. در نقلی منسوب به امام رضا (ع) ضمن سفارش حج گزاران به عبادت و روزه و دیگر اعمال خیر در سفر حج، انجام این اعمال در مکه دارای پاداش مضاعف دانسته شده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص363؛ بحار الانوار، ج96، ص346؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص86.</ref> در حدیثی از رسول خدا (ص) آمده است که کسی که روزهای ماه رمضان را در مکه روزه بگیرد و شبهای آن به عبادت و نماز مشغول باشد خداوند پاداش عبادت هزار ماه در غیر مکه را به او عطا می‌کند و برای روزها و شبهای ماه رمضان برای او آمرزش، شفاعت، انفاق در راه خدا، استجابت دعا، آزاد کردن برده، حسنه ای برای هر یک از روزها و شبهای او می‌نویسد.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص364؛ بحار الانوار، ج93، ص349؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص87.</ref> در حدیثی دیگر نیز پاداش غذا خوردن در مکه همچون روزه داشتن در غیر مکه و پاداش یک روز روزه در مکه برابر با پاداش یک سال روزه در غیر مکه دانسته شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج2، ص227؛ وسائل الشیعه، ج13، ص289؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص87.</ref> در روایاتی دیگر نیز به روزه گرفتن سه روز در مدینه سفارش شده و این عمل دارای فضیلت و خیر و سبب برآورده شده حاجات دانسته شده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج6، ص19؛ وسائل الشیعه، ج14، ص350-351؛ جامع احادیث الشیعه، ج4، ص515.</ref> | روزه در سرزمین مکه و مدینه از اهمیت و فضیلت بیشتری برخوردار است. در نقلی منسوب به امام رضا(ع) ضمن سفارش حج گزاران به عبادت و روزه و دیگر اعمال خیر در سفر حج، انجام این اعمال در مکه دارای پاداش مضاعف دانسته شده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص363؛ بحار الانوار، ج96، ص346؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص86.</ref> در حدیثی از رسول خدا (ص) آمده است که کسی که روزهای ماه رمضان را در مکه روزه بگیرد و شبهای آن به عبادت و نماز مشغول باشد خداوند پاداش عبادت هزار ماه در غیر مکه را به او عطا می‌کند و برای روزها و شبهای ماه رمضان برای او آمرزش، شفاعت، انفاق در راه خدا، استجابت دعا، آزاد کردن برده، حسنه ای برای هر یک از روزها و شبهای او می‌نویسد.<ref>مستدرک الوسائل، ج9، ص364؛ بحار الانوار، ج93، ص349؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص87.</ref> در حدیثی دیگر نیز پاداش غذا خوردن در مکه همچون روزه داشتن در غیر مکه و پاداش یک روز روزه در مکه برابر با پاداش یک سال روزه در غیر مکه دانسته شده است.<ref>من لایحضره الفقیه، ج2، ص227؛ وسائل الشیعه، ج13، ص289؛ جامع احادیث الشیعه، ج10، ص87.</ref> در روایاتی دیگر نیز به روزه گرفتن سه روز در مدینه سفارش شده و این عمل دارای فضیلت و خیر و سبب برآورده شده حاجات دانسته شده است.<ref>تهذیب الاحکام، ج6، ص19؛ وسائل الشیعه، ج14، ص350-351؛ جامع احادیث الشیعه، ج4، ص515.</ref> | ||
== روزه در حج و عمره == | == روزه در حج و عمره == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== روزه طلب حاجت در مدینه === | === روزه طلب حاجت در مدینه === | ||
روزه مستحبی در سفر حرام یا مکروه است،<ref>مختلف الشیعه، ج3، ص465؛ حدائق الناضره، ج13، ص 197؛ جواهر الکلام، ج16، ص338.</ref> ولی مستحب است مسافر روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را برای برآورده شدن حاجات در مدینه روزه بگیرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص450؛ مستند الشیعه، ج13، ص337؛ جواهر الکلام، ج20، ص107.</ref> مستند این احکام روایاتی از اهل بیت (ع) است. از جمله در روایتی امام صادق (ع) ضمن سفارش به روزه گرفتن سه روز یاد شده در مدینه، زائران را به نماز میان قبر و منبر و نزد استوانه نزدیک قبر پیامبر و درخواست حاجات دنیوی و اخروی از خداوند سفارش نمود.<ref>الکافی، ج4، ص558؛ وسائل الشیعه، ج14، ص351؛ بحار الانوار، ج97، ص147.</ref> | روزه مستحبی در سفر حرام یا مکروه است،<ref>مختلف الشیعه، ج3، ص465؛ حدائق الناضره، ج13، ص 197؛ جواهر الکلام، ج16، ص338.</ref> ولی مستحب است مسافر روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را برای برآورده شدن حاجات در مدینه روزه بگیرد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج8، ص450؛ مستند الشیعه، ج13، ص337؛ جواهر الکلام، ج20، ص107.</ref> مستند این احکام روایاتی از اهل بیت(ع) است. از جمله در روایتی امام صادق (ع) ضمن سفارش به روزه گرفتن سه روز یاد شده در مدینه، زائران را به نماز میان قبر و منبر و نزد استوانه نزدیک قبر پیامبر و درخواست حاجات دنیوی و اخروی از خداوند سفارش نمود.<ref>الکافی، ج4، ص558؛ وسائل الشیعه، ج14، ص351؛ بحار الانوار، ج97، ص147.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* '''صحیح بخاری'''، بخاری، محمد بن اسماعیل، تحقیق عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۱ق. | * '''صحیح بخاری'''، بخاری، محمد بن اسماعیل، تحقیق عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۱ق. | ||
* '''جامع احادیث الشیعه'''، بروجردی، سید حسین، و ملایری، اسماعیل، قم، مطبعة العلمیه، ۱۳۹۹ق. | * '''جامع احادیث الشیعه'''، بروجردی، سید حسین، و ملایری، اسماعیل، قم، مطبعة العلمیه، ۱۳۹۹ق. | ||
* جامع المدارک فی شرح المختصر النافع | * '''جامع المدارک فی شرح المختصر النافع'''، خوانساری، سید احمد، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران، مکتبة الصدوق، ۱۴۰۵ق. | ||
* جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام | * '''جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام'''، صاحب جواهر، محمدحسن، تحقیق عباس قوچانی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش. | ||
* الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره | * '''الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره'''، بحرانی، یوسف بن احمد، تحقیق محمد تقی ایروانی و علی آخوندی، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۳۶۳ش. | ||
* المبسوط | * '''المبسوط'''، سرخسی، محمد بن احمد، بیروت، دار المعرفه، ۱۴۰۶ق. | ||
* العروة الوثقی | * '''العروة الوثقی'''، طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۲۰ق. | ||
* فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام | * '''فقه القرآن فی شرح آیات الاحکام'''، قطب راوندی، سعید بن هبةالله، تحقیق سید احمد حسینی اشکوری، قم، انتشارات کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۰۵ق. | ||
* الکافی | * '''الکافی'''، کلینی، محمد بن یعقوب، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۳ش. | ||
* مختلف الشیعة فی احکام الشریعه | * '''مختلف الشیعة فی احکام الشریعه'''، علامه حلی، حسن بن یوسف، قم، انتشارات الاسلامی، ۱۴۱۳ق. | ||
* المجموع شرح المهذب | * '''المجموع شرح المهذب'''، نووی، یحیی بن شرف، بیروت، دار الفکر، بی‌تا. | ||
* مغنی المحتاج الی معرفة معانی الفاظ المنهاج | * '''مغنی المحتاج الی معرفة معانی الفاظ المنهاج'''، خطیب شربینی، محمد بن احمد، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۷۷ق. | ||
* المغنی | * '''المغنی'''، ابن قدامه، عبدالله بن احمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، بی‌تا. | ||
* مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل | * '''مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل'''، نوری، حسین بن محمدتقی، قم، مؤسسة آل البیت، ۱۴۰۸ق. | ||
* مستند الشیعة فی احکام الشریعه | * '''مستند الشیعة فی احکام الشریعه'''، نراقی، احمد بن محمدمهدی، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۵ق. | ||
* مسالک الافهام | * '''مسالک الافهام'''، شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، تحقیق مؤسسه المعارف الاسلامی، قم، مؤسسه المعارف الاسلامی، ۱۴۱۳ق. | ||
* المقنع | * '''المقنع'''، شیخ صدوق، محمد بن علی، قم، مؤسسه الامام الهادی، ۱۴۱۵ق. | ||
* منتهی المطلب فی تحقیق | * '''منتهی المطلب فی تحقیق المذهب،''' علامه حلی، حسن بن یوسف، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۴۱۲ق. | ||
* وسائل الشیعه | * '''وسائل الشیعه'''، حر عاملی، محمد بن حسن، قم، آل البیت، ۱۴۱۴ق. | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||