کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر تفاوت با ویرایش جدیدتر ←

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۲۳: / خط ۲۳: @@
 == رمل در سعی صفا و مروه ==
 هروله و رمل ميان صفا و مروه- بر خلاف رمل در طواف که در مشروعيت و فضيلت آن پس از پيامبر (ص) اختلاف است- از جمله اعمالي است که در روايات متعدد بر مشروعيت و فضيلت آن در همه عصرها تاکيد شده و همه فقيهان مذاهب اسلامي در اين باره اتفاق نظر دارند. در رواياتي از امام صادق(ع) تشريع هروله در سعي بدان جهت دانسته شده است که در اين مکان، شيطان بر حضرت ابراهيم(ع) ظاهر شد و آن حضرت به فرمان جبرئيل (ع) براي دور کردن وي به دنبال او هروله نمود، پس از اين عمل شيطان فرار کرده و از آن حضرت دور شد، از اين رو اين عمل در ميان حج گزاران سنت شد.<ref>علل الشرايع، ج2، ص432؛ من لايحضره الفقيه، ج2، ص196.</ref> در حديثي ديگر از آن حضرت،  سبب تشريع اين عمل ذليل شدن جبارين دانسته شده است.<ref>الکافي، ج4، ص434؛ وسائل الشيعه، ج13، ص467.</ref> در رواياتي ديگر از اهل بيت(ع) سعي ميان صفا و مروه بدان سبب که هر جباري در آن ذليل مي شود از محبوب ترين اعمال در نزد خدا دانسته شده است.<ref>علل الشرايع، ج2، ص433؛ وسائل الشيعه، ج13، ص471.</ref> در روايات متعددي از ابن عباس، ابن عمر و جابر بن عبد الله نقل شده است که رسول خدا (ص) همراه با گروهي از مسلمانان در سعي صفا و مروه رمل کرد.<ref>سنن النسائي، ج5، ص242و243؛ السنن الکبري، ج5، ص79.</ref>
+به نظر فقهاي اماميه مستحب است حج گزار در موضعي خاص از سعي صفا و مروه  هروله کند.<ref>تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص 134؛ جواهر الكلام ، ج‌19، ص 424‌؛ مجمع الفائدة ، ج‌7، ص 168.</ref> بسياري از فقها از جمله علامه حلي،<ref>تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص 135‌؛  منتهى المطلب ، ج‌10، ص 411.</ref> فاضل هندي<ref>کشف اللثام ، ج‌6، ص15.</ref> و صاحب جواهر<ref>جواهر الكلام ، ج‌19، ص 424.‌</ref> بر استحباب رمَل در سعي ادعاي اجماع کرده‌اند. دليل ديگر استحباب، روايات از جمله روايت معاوية بن عمار<ref>التهذيب الاحکام، ج 5، ص 148؛ وسائل الشيعة، ج‌13، ص 482.</ref> و روايت سماعه<ref>التهذيب الاحکام، ج 5، ص 148؛ وسائل الشيعة، ج‌13، ص 482.</ref> است که در آن ها از هروله ميان صفا و مروه ياد شده است.<ref>منتهى المطلب ، ج‌10، ص 411 - 412؛ جواهر الكلام ، ج‌19، ص 424‌.</ref>
+از ميان فقهاي اماميه به  ابي الصلاح حلبي<ref>الکافي في الفقه، ص 196</ref> و شيخ مفيد<ref>احکام النساء، ص33.</ref> قول وجوب هروله در سعي نسبت داده شده است؛<ref>مختلف الشيعه، ج4، ص214؛ جواهر الکلام، ج19، ص425.</ref> ولي برخي برآنند که کلام ابي الصلاح در اين باره صراحت و بلکه ظهور در وجوب ندارد و از کلام شيخ مفيد نيز استحباب موکد اين عمل استفاده مي شود.<ref>کشف اللثام، ج6، ص15؛ جواهر الکلام، ج19، ص425.</ref> فقهاي اهل سنت، نيز رمل را يکي از مستحبات و سنت هاي سعي، دانسته اند.<ref>روضة الطالبين، ج2، ص369؛ بداية المجتهد، ج1، ص 273.</ref>
+همچنين به اتفاق فقيهان اماميه<ref>أحكام النساء، ص 33؛ تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص 136‌؛ مجمع الفائدة، ج‌7، ص 168‌.</ref>  و اهل سنت<ref>الام، ج2، ص194؛ المبسوط، سرخسي، ج4، ص33؛ المغني، ج3، ص412.</ref> استحباب رمَل و هروله در صفا و مروه مخصوص مردان بوده و براي زنان استحباب ندارد؛ دليل اين امر آن است که ترک رمَل با ستر و پوشش زنان مناسبتر است<ref>تذكرة الفقهاء، ج‌8، ص 136‌؛ المغني، ج3، ص413؛ کتاب الام، ج2، ص192.</ref> يا  رمَل در اصل براي اظهار صلابت و قدرت تشريع شده است و صلابت و اظهار قدرت از زنان خواسته نشده است.<ref>المغني، ج3، ص412.</ref> افزون بر اين در اين باره به رواياتي از اهل بيت(ع)<ref>كشف اللثام، ج‌6، ص 15- 16‌.</ref> و احاديثي منقول از صحابه<ref>الام، ج2، ص192؛ فقه السنه، ج1، ص715.</ref> نيز استناد شده است. برخي از فقهاي اهل سنت گفته اند: مستحب است زنان در شب در صورت خلوت بودن مسعي رمل کنند.<ref>المجموع، ج8، ص75.</ref>
 == پانویس ==