جزیرةالعرب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
دو راه اصلی تجارت وجود داشت: | دو راه اصلی تجارت وجود داشت: | ||
راه شمالی: از خلیج فارس و عمان، بادیهالشام و فلسطین، به بندر صور یا مصر میرسید. | |||
راه جنوبی: از بنادر جنوب مانند عمان، به موازات دریای سرخ، به بندر ایله یا غزه منتهی میشد. شهرهایی مثل مکه و مدینه به دلیل همجواری با این مسیر رونق یافتند.<ref>المفصل، ج13، ص262.</ref> | |||
جنوبیها با دریانوردی، در صادرات کالاهای بومی (مانند بخور و کندر) و واردات کالاهای تجملی (مانند طلا و ابریشم) نقش واسطهگری داشتند.<ref>تاریخ العرب القدیم، ص65؛ محاضرات فی تاریخ العرب، ج1، ص36-37؛ تاریخ العرب قبل الاسلام، ص136.</ref> | جنوبیها با دریانوردی، در صادرات کالاهای بومی (مانند بخور و کندر) و واردات کالاهای تجملی (مانند طلا و ابریشم) نقش واسطهگری داشتند.<ref>تاریخ العرب القدیم، ص65؛ محاضرات فی تاریخ العرب، ج1، ص36-37؛ تاریخ العرب قبل الاسلام، ص136.</ref> | ||
بازارهایی مانند عکاظ، مجنه و ذیالمجاز نزدیک مکه، و بازارهای بنیقینقاع و زباله در مدینه، مراکز مهم تجاری بودند.<ref>اسواق العرب، ص277، 344، 347؛ تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص306؛ وفاء الوفاء، ج2، .</ref> بنادری | بازارهایی مانند عکاظ، مجنه و ذیالمجاز نزدیک مکه، و بازارهای بنیقینقاع و زباله در مدینه، مراکز مهم تجاری بودند.<ref>اسواق العرب، ص277، 344، 347؛ تاریخ المدینة المنوره، ج1، ص306؛ وفاء الوفاء، ج2، .</ref> بنادری مانندجده و ینبع نقش کلیدی در واردات کالا و ورود حاجیان داشتند.<ref>معجم البلدان، ج3، ص351؛ جزیرةالعرب قبل الاسلام، ص135-160؛ جزیرةالعرب فی القرن العشرین، ص16، 201-206.</ref> | ||
در دوره معاصر، اقتصادهای شبهجزیره عربستان تحت سلطه هیدروکربنها (نفت و گاز) قرار دارند که مدرنیزاسیون سریع و صندوقهای ثروت عظیم ملی را تأمین مالی کردهاند. برای گریز از آسیبپذیری ناشی از وابستگی به نفت این کشورها در جهت تنوعبخشی اقتصادی در بخشهایی مانند گردشگری، مالی و فناوری تلاش میکنند.<ref>Marcel, Valérie. ''Oil Titans: National Oil Companies in the Middle East''. Chatham House, 2006.</ref> <ref>Hertog, Steffen.''Princes, Brokers, and Bureaucrats: Oil and the State in Saudi Arabia''. Cornell University Press, 2010.</ref> | در دوره معاصر، اقتصادهای شبهجزیره عربستان تحت سلطه هیدروکربنها (نفت و گاز) قرار دارند که مدرنیزاسیون سریع و صندوقهای ثروت عظیم ملی را تأمین مالی کردهاند. برای گریز از آسیبپذیری ناشی از وابستگی به نفت این کشورها در جهت تنوعبخشی اقتصادی در بخشهایی مانند گردشگری، مالی و فناوری تلاش میکنند.<ref>Marcel, Valérie. ''Oil Titans: National Oil Companies in the Middle East''. Chatham House, 2006.</ref> <ref>Hertog, Steffen.''Princes, Brokers, and Bureaucrats: Oil and the State in Saudi Arabia''. Cornell University Press, 2010.</ref> | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
===دوران پیش از اسلام=== | ===دوران پیش از اسلام=== | ||
ویژگیهای جغرافیایی (کوچنشینی، فقر منابع) باعث شد حکومتهای مرکزی قدرتمند کمتر تمایلی به تسلط کامل بر این سرزمین داشته باشند. با این حال، در جنوب، حکومتهای متمرکز و قدرتمندی شکل گرفتند. مهمترین این دولتها شامل | ویژگیهای جغرافیایی (کوچنشینی، فقر منابع) باعث شد حکومتهای مرکزی قدرتمند کمتر تمایلی به تسلط کامل بر این سرزمین داشته باشند. با این حال، در جنوب، حکومتهای متمرکز و قدرتمندی شکل گرفتند. مهمترین این دولتها شامل سبا (۶۵۰-۱۱۵ ق.م.)، معین (۱۳۰۰-۶۳۰ ق.م.)، قَتبان (۱۰۰۰-۵۰ ق.م.)، حضرموت (۴۵۰ ق.م. - ۳۰۰ م.) و حمیر (۱۱۵ ق.م. - ۵۲۵ م.) بودند.<ref>تاریخ شبه الجزیرةالعربیه، ص63 به بعد؛ المفصل، ج3، ص73 به بعد.</ref> عواملی مانند نفوذ ادیان یهود و مسیحیت، تغییر مسیرهای تجاری، ویرانی سد مارب و مهاجرتهای گسترده به تضعیف این حکومتها انجامید.<ref>المفصل، ج1، ص246؛ جزیرةالعرب قبل الاسلام، ص138-139؛ تاریخ عرب، ص83.</ref> | ||
در شمال، حکومتهای کوچکتری مانند | در شمال، حکومتهای کوچکتری مانند لحیان در منطقه علا<ref>المفصل، ج3، ص244؛ تاریخ شبه الجزیرةالعربیه، ص143-144.</ref> و دولتهای دستنشانده قدرتهای بزرگ، مانند آل منذر (لخمیان) در حیره (وابسته به ایران)<ref>تاریخ شبه الجزیرةالعربیه، ص151-152.</ref> و غسانیان در جنوب شام (وابسته به روم) وجود داشتند.<ref>تاریخ شبه الجزیرةالعربیه، ص158-162.</ref> | ||
===دوران اسلامی=== | ===دوران اسلامی=== | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
[[بعثت پیامبر]] در سال ۶۱۰ م. نقطه عطفی بود. با [[هجرت پیامبر]] به مدینه و تشکیل حکومت اسلامی، مرکز ثقل سیاسی از جنوب به حجاز منتقل شد. پس از [[فتح مکه]] و پاکسازی کعبه از بتها، اکثر قبایل شبهجزیره در «[[سنةالوفود]]» اسلام آوردند یا پیمان صلح بستند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص51، 858-859، 985؛ فتوح البلدان، ص49.</ref> | [[بعثت پیامبر]] در سال ۶۱۰ م. نقطه عطفی بود. با [[هجرت پیامبر]] به مدینه و تشکیل حکومت اسلامی، مرکز ثقل سیاسی از جنوب به حجاز منتقل شد. پس از [[فتح مکه]] و پاکسازی کعبه از بتها، اکثر قبایل شبهجزیره در «[[سنةالوفود]]» اسلام آوردند یا پیمان صلح بستند.<ref>السیرة النبویه، ج4، ص51، 858-859، 985؛ فتوح البلدان، ص49.</ref> | ||
پس از رحلت پیامبر(ص)، خلافت | پس از رحلت پیامبر(ص)، خلافت ابوبکر با شورشهای گسترده قبایل (جنگهای ردّه) مواجه شد که سرکوب گردید.<ref>الرده، ص49 به بعد.</ref> در دوره عمر، تسلط حکومت مرکزی بر کل شبهجزیره کامل شد و درآمدها به شدت افزایش یافت.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص161؛ تاریخ عرب، ص305.</ref> | ||
انتقال مرکز خلافت از مدینه به کوفه توسط حضرت | انتقال مرکز خلافت از مدینه به کوفه توسط حضرت علی(ع) و سپس به شام توسط معاویه، به تدریج شبهجزیره را به حاشیه سیاست جهان اسلام راند. این امر به قیامهایی مانند قیام عبدالله بن زبیر (که در ۷۴ ق. توسط حجاج بن یوسف ثقفی سرکوب شد) انجامید.<ref>تاریخ طبری، ج7، ص394؛ انساب الاشراف، ج9، ص289-303؛ البدایة و النهایه، ج10، ص35.</ref> دیگر شورشهای مهم شامل قیام خوارج، قیام نفس زکیه (۱۴۵ ق.) و جنبش قرمطیان بود.<ref>تاریخ خلیفه، ص276-277؛ انساب الاشراف، ج3، ص92-109؛ الکامل، ج7، ص493-495؛ تاریخ ابن خلدون، ج4، ص110-118.</ref> | ||
با این حال، شبهجزیره به دلیل وجود | با این حال، شبهجزیره به دلیل وجود حرمین شریفین (مکه و مدینه) و نقش آن در مشروعیتبخشی، همواره برای خلفا و سلسلههای مختلف (از جمله عباسیان، فاطمیان و مملوکان) اهمیت داشت. این حکومتها خدمات عمرانی گستردهای در حرمین و مسیرهای حج انجام میدادند.<ref>خلاصة الکلام، ص16، 46؛ تاریخ عمارة المسجد الحرام، ص58-162؛ عمارة المسجد النبوی، ص185 به بعد.</ref> | ||
===دوره عثمانی و ظهور آل سعود=== | ===دوره عثمانی و ظهور آل سعود=== | ||
عثمانیها در سال ۹۲۳ ق. بر حجاز مسلط شدند و تا ۱۳۳۷ ق. بر آن حکومت کردند. آنان ضمن تعیین والی، امور داخلی را به اشراف حسنی مکه میسپردند و همچنان به عمران حرمین توجه داشتند.<ref>جغرافیة شبه جزیرةالعرب، ص141-142؛ تاریخ عمارة المسجد الحرام، ص168 به بعد.</ref> | |||
در سده دوازدهم ق./هجدهم م., جنبش | در سده دوازدهم ق./هجدهم م., جنبش وهابی به رهبری محمد بن عبدالوهاب با اتحاد با محمد بن سعود (حاکم درعیه) ظهور کرد. پس از کشمکشهای طولانی با عثمانی، آنان موفق به تأسیس پادشاهی عربستان سعودی در سال ۱۳۴۳ ق./۱۹۲۵ م. شدند.<ref>تاریخ آل سعود، ج1، ص34-35؛ کشتار مکه، ص57.</ref> | ||
حکومت سعودی با باورهای وهابی خود تغییرات عمدهای ایجاد کرد، از جمله | حکومت سعودی با باورهای وهابی خود تغییرات عمدهای ایجاد کرد، از جمله ویرانی بسیاری از آثار تاریخی و مقبرهها (با مخالفت گسترده جهان اسلام)<ref>جزیرةالعرب فی القرن العشرین، ص273؛ کشتار مکه، ص57.</ref> و نیز اجرای پروژههای عظیم عمرانی در حرمین با درآمدهای نفتی (گسترش مسجدالحرام و مسجد النبی، توسعه بندر جده و...).<ref>رعایة الحرمین، ص15، 23-43؛ سلطان نجد، ص31-32، 72؛ الرحلة السعودیه، ص218؛ مرافق الحج، ص46-48.</ref> | ||
پس از جنگ جهانی اول، شبهجزیره به | پس از جنگ جهانی اول، شبهجزیره به هفت کشور مستقل (عربستان سعودی، یمن، عمان، قطر، بحرین، کویت و امارات متحده عربی) تقسیم شد.<ref>جغرافیة شبه جزیرةالعرب، ص44-429.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
| نویسنده = ابوالفضل ربانی | | نویسنده = ابوالفضل ربانی | ||
}} | }} | ||
'''الاخبار الطوال''': ابن داود الدینوری (م. 282ق.)، به کوشش عبدالمنعم، قم، الرضی، 1412ق. | |||
'''اخبار مکه''': الازرقی (م. 248ق.)، به کوشش رشدی الصالح، مکه، مکتبة الثقافه، 1415ق. | |||
'''الازمنة و تلبیة الجاهلیه''': محمد قطرب (م. 206ق.)، به کوشش الضامن، مؤسسة الرساله، 1405ق. | |||
'''اسواق العرب فی الجاهلیة و الاسلام''': سعید بن محمد الافغانی. | |||
'''الاصنام (تنکیس الاصنام)''': هشام بن محمد کلبی (م. 204ق.)، به کوشش احمد زکی، تهران، تابان، 1348ش. | |||
'''اطلس المملکة العربیة السعودیه''': وزارة التعلیم العالی، ریاض، مکتبة العبیکان، 1419ق. | |||
'''اطلس تاریخ اسلام''': گروه نویسندگان زیر نظر عزیز خوشوقت، تهران، تکا، 1389ش. | |||
'''انساب الاشراف''': البلاذری (م. 279ق.)، به کوشش زکار و زرکلی، بیروت، دار الفکر، 1417ق. | |||
'''باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن''': بیآزار شیرازی، تهران، فرهنگ اسلامی، 1380ش. | |||
'''البدایة و النهایه''': ابن کثیر (م. 774ق.)، بیروت، مکتبة المعارف. | |||
'''البلدان''': الیعقوبی (م. 292ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1422ق. | |||
'''تاریخ آل سعود''': ناصر سعید، دار مکة المکرمه، 1404ق. | |||
'''تاریخ ابن خلدون''': ابن خلدون (م. 808ق.)، به کوشش خلیل شحاده، بیروت، دار الفکر، 1408ق. | |||
'''تاریخ العرب القدیم''': توفیق ابرو، دار الفکر، 1422ق. | |||
'''تاریخ التمدن الاسلامی''': جرجی زیدان، مصر، مطبعة الهلال، 1922م. | |||
'''تاریخ خلیفه''': خلیفة بن خیاط (م. 240ق.)، به کوشش فواز، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415ق. | |||
'''تاریخ شبه الجزیرة العربیة فی عصورها القدیمه''': عبدالعزیز صالح، مصر، مکتبة الانجلو المصریه. | |||
'''تاریخ طبری (تاریخ الامم و الملوک)''': الطبری (م. 310ق.)، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | |||
'''تاریخ العرب فی عصر الجاهلیه''': سید عبدالعزیز سالم، بیروت، دار النهضة العربیه. | |||
'''تاریخ العرب''': فیلیپ خوری حتی، ترجمه پاینده، تهران، علمی و فرهنگی، 1380ش. | |||
'''تاریخ عمارة المسجدالحرام''': فوزیه حسین مطر، به کوشش عبدالرحمن، مکه، جامعةام القری، 1406ق. | |||
'''تاریخ المدینة المنوره''': ابن شبّه (م. 262ق.)، به کوشش شلتوت، قم، دار الفکر، 1410ق. | |||
'''تاریخ الیعقوبی''': احمد بن یعقوب (م. 292ق.)، بیروت، دار صادر، 1415ق. | |||
'''التعریف بطبقات الامم''': قاضی صاعد الاندلسی (م. 462ق.)، به کوشش جمشیدنژاد، تهران، هجرت، 1376ق. | |||
'''تفسیر القمی''': القمی (م. 307ق.)، به کوشش الجزائری، قم، دار الکتاب، 1404ق. | |||
'''تقویم البلدان''': اسماعیل ابوالفداء (م. 732ق.)، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه، 2007م. | |||
'''جزیرة العرب فی القرن العشرین''': حافظ وهبه، قاهره، مکتبة النهضة المصریه، 1340ق. | |||
'''جزیرة العرب قبل الاسلام''': برهان الدین دلو، بیروت، دار الفارابی، 2004م. | |||
'''جغرافیة المملکة العربیة السعودیه''': عبدالرحمن صادق الشریف، ریاض، دار المریخ، 1425ق. | |||
'''جغرافیة شبه جزیرة العرب''': عمر رضا کحاله، به کوشش احمد علی، قاهره، مکتبة النهضة الحدیثه، 1384ق. | |||
'''خلاصة الکلام فی بیان امراء البلد الحرام''': احمد بن زینی دحلان (م. 1304ق.)، مصر، المطبعة الخیریه، 1305ق. | |||
'''دراسات فی تاریخ العرب القدیم''': محمد بیومی مهران، دار المعرفه. | |||
'''دراسات فی تاریخ العرب القدیم''': محمد بیومی مهران، دار المعرفه. | |||
'''الرحلة السعودیة الحجازیة النجدیه''': محمد سعود الغوری، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه، 1428ق. | |||
'''الرده''': الواقدی (م. 207ق.)، به کوشش الجبوری، بیروت، دار الغرب الاسلامی، 1410ق. | |||
'''رعایة الحرمین الشرفین منذ صدر الاسلام''': محمد بن عبدالله السبیل، مکه، مطابع الوحید، 1422ق. | |||
'''سلطان نجد و الحجاز و ملک المملکة العربیة السعودیه''': عبدالحسین بن صالح الیوسف، ریاض، 1413ق. | |||
'''السیرة النبویه''': ابن هشام (م. 213ق./218ق.)، به کوشش محمد محیی الدین، مصر، مکتبة محمد علی صبیح، 1383ق. | |||
'''شبه جزیره عربستان در عصر حاضر''': اولیویه کاره، پل بون آنفان، ترجمه اسدالله علوی، مشهد، پژوهشهای اسلامی، 1380ش. | |||
'''صفة جزیرة العرب''': حسین ابن حائک (م. 334ق.)، به کوشش اکوع حوالی، صنعاء، مکتبة الارشاد، 1410ق. | |||
'''صورة الارض''': محمد بن حوقل النصیبی (م. 367ق.)، بیروت، دار صادر، 1938م. | |||
'''عمارة المسجد النبوی''': محمد الهزاع الشهری، قاهره، مکتبة القاهره، 2001م. | |||
'''فتوح البلدان''': البلاذری (م. 279ق.)، بیروت، دار الهلال، 1988م. | |||
'''الکافی''': الکلینی (م. 329ق.)، به کوشش غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1375ش. | |||
'''الکامل فی التاریخ''': علی ابن اثیر (م. 630ق.)، بیروت، دار صادر، 1385ق. | |||
'''کشتار مکه و آینده حرمین''': ظفر بنگاش. | |||
'''لسان العرب''': ابن منظور (م. 711ق.)، قم، ادب الحوزه، 1405ق. | |||
'''محاضرات فی تاریخ العرب''': صالح احمد العلی، دار الکتب، 1981م. | |||
'''المخصص''': علی بن اسماعیل ابن سیده (م. 458ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | |||
'''مرافق الحج و خدماتها المدنیه''': ولید بن محمد جمیل، عربستان، توحید و بناء، 1419ق. | |||
'''المسالک و الممالک''': ابراهیم الفارسی الاصطخری (م. 346ق.)، به کوشش الحسینی، وزارة الثقافة و الارشاد، 1381ق. | |||
'''المعارف''': ابن قتیبه (م. 276ق.)، به کوشش ثروت عکاشه، قم، الرضی، 1373ش. | |||
'''معالم المدینة المنوره''': عبدالعزیز بن عبدالرحمن کعکی، بیروت، دار و مکتبة الهلال، 1419ق. | |||
'''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (م. 626ق.)، بیروت، دار صادر، 1995م. | |||
'''معجم ما استعجم''': عبدالله البکری (م. 487ق.)، به کوشش السقاء، بیروت، عالم الکتب، 1403ق. | |||
'''المفصل''': جواد علی، دار الساقی، 1424ق. | |||
'''مکة و المدینة فی الجاهلیة و عهد الرسول''': احمد ابراهیم الشریف، دار الفکر. | |||
'''موسوعة مرآة الحرمین الشریفین''': ایوب صبری پاشا (م. 1290ق.)، قاهره، دار الآفاق العربیه، 1424ق. | |||
'''وفاء الوفاء''': السمهودی (م. 911ق.)، به کوشش خالد عبدالغنی، بیروت، دار الکتب العلمیه، 2006م. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{جزیرةالعرب}} | {{جزیرةالعرب}} |