پرش به محتوا

چاه غرس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
Kamran (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح نشانی وب، اصلاح نویسه‌های عربی
خط ۳۷: خط ۳۷:
'''چاه غَرس''' را «مالک بن نُحاط» حفر کرد. مالک برده ای سیاه داشت که سرپرستی آن چاه را بر عهده داشت. این غلام را با لقب «غَرس» صدا می‌کردند و چاه به اسم او  شناخته شد و آن را «چاه غَرس» نامیدند.<ref name=":02">انساب الاشراف، ج۱، ص۵۹۱.</ref>
'''چاه غَرس''' را «مالک بن نُحاط» حفر کرد. مالک برده ای سیاه داشت که سرپرستی آن چاه را بر عهده داشت. این غلام را با لقب «غَرس» صدا می‌کردند و چاه به اسم او  شناخته شد و آن را «چاه غَرس» نامیدند.<ref name=":02">انساب الاشراف، ج۱، ص۵۹۱.</ref>


غرس در لغت به معناى قلمه درخت يا نهالى است كه در زمين می‌نشانند تا برويد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B9%D8%A7%D9%84%D9%85_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%AB%D9%8A%D8%B1%D8%A9_%D9%81%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%86%D8%A9_%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%8A%D8%B1%D8%A9_-_%D8%B4%D8%B1%D8%A7%D8%A8_-_%D8%B7_%D8%A7%D9%84%D9%82%D9%84%D9%85_%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D9%85%D9%8A%D8%A9_p.d.f_%D9%83%D8%AA%D8%A7%D8%A8_4047.pdf&page=208 المعالم الأثيرة في السنة والسيرة، 208.]</ref> بنابر برخی گزارش‌ها مالک از آب چاه، راهی به سوی درختانی که خودش کاشته بود کشید. به همین دلیل آن را  بئر الغرس(به معنای کاشتن) می‌نامیدند.<ref name=":02" /> تعبیر های دیگر همچون "بئر غُریس" و «أغرس» نیز درباره نام چاه شنیده شده است.<ref>المساجد والأماكن الأثرية المجهولة لزائر المدينة الميمونة، عبدالرحمن خويلد، ص ۶۱</ref>
غرس در لغت به معنای قلمه درخت یا نهالی است که در زمین می‌نشانند تا بروید.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالمعالم_الأثیرة_فی_السنة_والسیرة_-_شراب_-_ط_القلم_والشامیة_p.d.f_کتاب_4047.pdf&page=208 المعالم الأثیرة فی السنة والسیرة، 208.]</ref> بنابر برخی گزارش‌ها مالک از آب چاه، راهی به سوی درختانی که خودش کاشته بود کشید. به همین دلیل آن را  بئر الغرس(به معنای کاشتن) می‌نامیدند.<ref name=":02" /> تعبیر های دیگر همچون "بئر غُریس" و «أغرس» نیز درباره نام چاه شنیده شده است.<ref>المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة، عبدالرحمن خویلد، ص ۶۱</ref>


== موقعیت مکانی ==
== موقعیت مکانی ==
'''چاه غَرس''' یکی از اماکن تاریخی و مذهبی مهم در شهر [[مدینه]] منوره است که در شمال خیابان «طریق علی بن ابی‌طالب» قرار دارد.<ref>[https://www.google.com/maps/place/Ghars+well/@24.4447334,39.6265399,346m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x15bdbf95c9b0511b:0xdfed1dd10f44ce20!8m2!3d24.4451856!4d39.6272167!16s%2Fg%2F12195n4m?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDkzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D نقشه جهان نمای گوگل مپ.]</ref> این چاه در منطقه قبا<ref name=":12">عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات زکریای قزوینی ص۱۷۹.</ref> در حدود یک کیلومتری جنوب [[مسجد النبی]] و یک کیلومتری شرق [[مسجد قبا]] واقع شده است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D8%BA%D8%A7%D9%86%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B7%D8%A7%D8%A8%D9%87.pdf&page=456 مغانم المطابة فی معالم الطابة، ص456.]؛ مرآه الحرمین، ص۴۸۳.</ref> امروزه چاه غرس مکانی شناخته شده در روستای «قربان» در باغ غرس می‌باشد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%87.pdf&page=246 آثار المدینه المنوره، ص246.]؛ موسوعة العتبات المقدسة، ج٣، جعفر الخليلي، ص۶۲.</ref>
'''چاه غَرس''' یکی از اماکن تاریخی و مذهبی مهم در شهر [[مدینه]] منوره است که در شمال خیابان «طریق علی بن ابی‌طالب» قرار دارد.<ref>[https://www.google.com/maps/place/Ghars+well/@24.4447334,39.6265399,346m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x15bdbf95c9b0511b:0xdfed1dd10f44ce20!8m2!3d24.4451856!4d39.6272167!16s%2Fg%2F12195n4m?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDkzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D نقشه جهان نمای گوگل مپ.]</ref> این چاه در منطقه قبا<ref name=":12">عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات زکریای قزوینی ص۱۷۹.</ref> در حدود یک کیلومتری جنوب [[مسجد النبی]] و یک کیلومتری شرق [[مسجد قبا]] واقع شده است.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aمغانم_المطابه.pdf&page=456 مغانم المطابة فی معالم الطابة، ص456.]؛ مرآه الحرمین، ص۴۸۳.</ref> امروزه چاه غرس مکانی شناخته شده در روستای «قربان» در باغ غرس می‌باشد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aآثار_المدینه_المنوره.pdf&page=246 آثار المدینه المنوره، ص246.]؛ موسوعة العتبات المقدسة، ج٣، جعفر الخلیلی، ص۶۲.</ref>


== پیامبر(ص) و چاه غرس ==
== پیامبر(ص) و چاه غرس ==
[[پیامبر (ص)]] از آب شیرین آن چاه می‌نوشید<ref>الطبقات الکبری، ج ۱، ابن سعد، ص ۵۰۴</ref> و آب آن را گوارا می‌دانست.<ref name=":12" /> روایات می‌گویند هنگامی که پیامبر (ص) در آستانه وفات بود، به [[امام علی(ع)|علی(ع)]] وصیت کرد که پیکرش را با آب چاه غرس غسل دهد.<ref>الکافی، ج2، ص62.</ref>
[[پیامبر (ص)]] از آب شیرین آن چاه می‌نوشید<ref>الطبقات الکبری، ج ۱، ابن سعد، ص ۵۰۴</ref> و آب آن را گوارا می‌دانست.<ref name=":12" /> روایات می‌گویند هنگامی که پیامبر (ص) در آستانه وفات بود، به [[امام علی(ع)|علی(ع)]] وصیت کرد که پیکرش را با آب چاه غرس غسل دهد.<ref>الکافی، ج2، ص62.</ref>


گفته شده است که پیامبر (ص) با آب این چاه وضو گرفته. <ref name=":22">المساجد والأماكن الأثرية المجهولة لزائر المدينة الميمونة، ص۶۱؛ المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج۳، ص۵۷۷.</ref>و غسل کردند<ref>طبقات الکبری، ج1، ص502.</ref> همچنین در روایتی، آن حضرت این چاه را چاهی بهشتی دانسته اند.<ref>المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج ۳، شیخ احمد بن محمد قسطلانی، ص ۵۷۷؛  سبل الهدى والرشاد، ج ۳، الصالحي الشامي، ص۳۲۲.</ref> بنابر گزارشی، دورانی آب چاه بسیار کم بوده و با معجزه [[پیامبر(ص)]] ناگهان پر آب شد.<ref>سبل الهدى والرشاد، جلد ۹، صفحه ۴۶۰.</ref> گفته شده آب این چاه، درمان برخی بیماری‌ها مؤثر بوده است.<ref name=":22" />  
گفته شده است که پیامبر (ص) با آب این چاه وضو گرفته. <ref name=":22">المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة، ص۶۱؛ المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج۳، ص۵۷۷.</ref>و غسل کردند<ref>طبقات الکبری، ج1، ص502.</ref> همچنین در روایتی، آن حضرت این چاه را چاهی بهشتی دانسته اند.<ref>المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج ۳، شیخ احمد بن محمد قسطلانی، ص ۵۷۷؛  سبل الهدی والرشاد، ج ۳، الصالحی الشامی، ص۳۲۲.</ref> بنابر گزارشی، دورانی آب چاه بسیار کم بوده و با معجزه [[پیامبر(ص)]] ناگهان پر آب شد.<ref>سبل الهدی والرشاد، جلد ۹، صفحه ۴۶۰.</ref> گفته شده آب این چاه، درمان برخی بیماری‌ها مؤثر بوده است.<ref name=":22" />  


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
مطابق نقل [[مطری|محمد مطری]]، مدینه شناس (م.741ق.) این چاه تا پیش از دوران او، قرن‌ها مخروبه بود، ولی بعد از آن تعمیر شد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%A8%D9%85%D8%A7_%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%A9.pdf&page=153 التعریف بما انست الهجرة، ص153.]</ref> این چاه بعدا دوباره تخریب شد و سپس آن را شخصی به نام خواجه حسین خرید و باغی دور آن ساخت و کنار آن مسجد کوچکی ساخت و این مکان را در سال ۸۸۲ هجری وقف کرد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%81%D8%A7%D8%A1_%D8%B3%D9%85%D9%87%D9%88%D8%AF%DB%8C_%D8%AC%DB%B3.pdf&page=392 وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، ص392.]</ref>
مطابق نقل [[مطری|محمد مطری]]، مدینه شناس (م.741ق.) این چاه تا پیش از دوران او، قرن‌ها مخروبه بود، ولی بعد از آن تعمیر شد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aالتعریف_بما_انست_الهجرة.pdf&page=153 التعریف بما انست الهجرة، ص153.]</ref> این چاه بعدا دوباره تخریب شد و سپس آن را شخصی به نام خواجه حسین خرید و باغی دور آن ساخت و کنار آن مسجد کوچکی ساخت و این مکان را در سال ۸۸۲ هجری وقف کرد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aوفاء_الوفاء_سمهودی_ج۳.pdf&page=392 وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، ص392.]</ref>


== وضعیت کنونی ==
== وضعیت کنونی ==
این چاه در شمال غرب باغ غرس قرار دارد و با یک پلکان سنگی به داخل آن می‌رسد. قطر و عمق آن حدود ۴ متر می‌باشد و روی آن بناییُ وجود دارد. باغ مجاور این چاه که به نام «غرس» شناخته می‌شود، هنوز وجود دارد و وقف است. مسجد مربع شکلی که از سنگ ساخته شده و در کنار چاه است تا حدی باقی مانده و در سمت شمال شرق آن قرار دارد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AF%DB%8C%D9%86%D9%87_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D9%88%D8%B1%D9%87.pdf&page=246 آثار المدینه المنوره، ص246.]؛ [https://www.google.com/maps/place/Ghars+well/@24.4447334,39.6265399,346m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x15bdbf95c9b0511b:0xdfed1dd10f44ce20!8m2!3d24.4451856!4d39.6272167!16s%2Fg%2F12195n4m?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDkzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D نقشه جهان نمای گوگل مپ.]</ref>
این چاه در شمال غرب باغ غرس قرار دارد و با یک پلکان سنگی به داخل آن می‌رسد. قطر و عمق آن حدود ۴ متر می‌باشد و روی آن بناییُ وجود دارد. باغ مجاور این چاه که به نام «غرس» شناخته می‌شود، هنوز وجود دارد و وقف است. مسجد مربع شکلی که از سنگ ساخته شده و در کنار چاه است تا حدی باقی مانده و در سمت شمال شرق آن قرار دارد.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=پرونده%3Aآثار_المدینه_المنوره.pdf&page=246 آثار المدینه المنوره، ص246.]؛ [https://www.google.com/maps/place/Ghars+well/@24.4447334,39.6265399,346m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x15bdbf95c9b0511b:0xdfed1dd10f44ce20!8m2!3d24.4451856!4d39.6272167!16s%2Fg%2F12195n4m?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDkzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D نقشه جهان نمای گوگل مپ.]</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۵۸: خط ۵۸:


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
<references />
<references />


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
*'''أنساب الأشراف'''، أحمد بن يحيى بلاذری، مصر، دارالمعارف، 1959م.
*'''أنساب الأشراف'''، أحمد بن یحیی بلاذری، مصر، دارالمعارف، 1959م.
* '''سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد'''، محمد بن یوسف الشمس الشامی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
* '''سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد'''، محمد بن یوسف الشمس الشامی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
*'''الکافی'''، شیخ کلینی، بی‌جا، انتشارات علمیه اسلامیه، بی‌تا.
*'''الکافی'''، شیخ کلینی، بی‌جا، انتشارات علمیه اسلامیه، بی‌تا.
خط ۷۰: خط ۷۱:
* '''موسوعه مرآة الحرمین الشریفین'''، ایوب صبری باشا، القاهره، دارالآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق.
* '''موسوعه مرآة الحرمین الشریفین'''، ایوب صبری باشا، القاهره، دارالآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق.
* '''مغانم المطابه فی معالم الطابه'''، محمد بن یعقوب فیروزآبادی، تحقیق حمد جاسر، ریاض، دارالیمامه، 1969م.
* '''مغانم المطابه فی معالم الطابه'''، محمد بن یعقوب فیروزآبادی، تحقیق حمد جاسر، ریاض، دارالیمامه، 1969م.
*'''المساجد والأماكن الأثرية المجهولة لزائر المدينة الميمونة'''، عبد الرحمن خويلد، مشعر - تهران - ايران، 1420ق.
*'''المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة'''، عبد الرحمن خویلد، مشعر - تهران - ایران، 1420ق.
* '''موسوعة العتبات المقدسة'''، جعفر خلیلی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۷م.
* '''موسوعة العتبات المقدسة'''، جعفر خلیلی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۷م.
* '''عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات'''، زکریای قزوینی، اسکندریه، دار ابن خلدون، بی‌تا.{{پایان}}{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}{{اماکن مدینه}}
* '''عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات'''، زکریای قزوینی، اسکندریه، دار ابن خلدون، بی‌تا.{{پایان}}{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}{{اماکن مدینه}}

نسخهٔ ‏۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۸

اطلاعات اوليه
مکانعربستان * مدینه *
کاربریچاه
جنبه دینی
بزرگداشت نزدمسلمانان
وابسته به دین/مذهباسلام
باورهاوضو گرفتن پیامبر(ص) در محدوده این چاه
تاریخ بنا
زمان پایه‌گذاریقرن اول هجری
وضعیت فعلی
وضعیت بناموجود
بخش‌های بنامسجد در کنار چاه

مسیریابی

در حال بارگیری نقشه...

چاه غَرس از چاه‌های تاریخی و مذهبی مدینه است که در منطقه قبا قرار دارد و مالک بن نحاط آن را حفر کرد. پیامبر اسلام(ص) از آب گوارای این چاه می‌نوشید و آن را متبرک می‌دانست و حتی وصیت کرد با آب آن غسل داده شود. امروزه این چاه در باغ غرس واقع شده و با وجود بسته بودن اطراف آن، ساختمان و مسجد کناریش تا حدی پابرجاست.

نام

چاه غَرس را «مالک بن نُحاط» حفر کرد. مالک برده ای سیاه داشت که سرپرستی آن چاه را بر عهده داشت. این غلام را با لقب «غَرس» صدا می‌کردند و چاه به اسم او  شناخته شد و آن را «چاه غَرس» نامیدند.[۱]

غرس در لغت به معنای قلمه درخت یا نهالی است که در زمین می‌نشانند تا بروید.[۲] بنابر برخی گزارش‌ها مالک از آب چاه، راهی به سوی درختانی که خودش کاشته بود کشید. به همین دلیل آن را  بئر الغرس(به معنای کاشتن) می‌نامیدند.[۱] تعبیر های دیگر همچون "بئر غُریس" و «أغرس» نیز درباره نام چاه شنیده شده است.[۳]

موقعیت مکانی

چاه غَرس یکی از اماکن تاریخی و مذهبی مهم در شهر مدینه منوره است که در شمال خیابان «طریق علی بن ابی‌طالب» قرار دارد.[۴] این چاه در منطقه قبا[۵] در حدود یک کیلومتری جنوب مسجد النبی و یک کیلومتری شرق مسجد قبا واقع شده است.[۶] امروزه چاه غرس مکانی شناخته شده در روستای «قربان» در باغ غرس می‌باشد.[۷]

پیامبر(ص) و چاه غرس

پیامبر (ص) از آب شیرین آن چاه می‌نوشید[۸] و آب آن را گوارا می‌دانست.[۵] روایات می‌گویند هنگامی که پیامبر (ص) در آستانه وفات بود، به علی(ع) وصیت کرد که پیکرش را با آب چاه غرس غسل دهد.[۹]

گفته شده است که پیامبر (ص) با آب این چاه وضو گرفته. [۱۰]و غسل کردند[۱۱] همچنین در روایتی، آن حضرت این چاه را چاهی بهشتی دانسته اند.[۱۲] بنابر گزارشی، دورانی آب چاه بسیار کم بوده و با معجزه پیامبر(ص) ناگهان پر آب شد.[۱۳] گفته شده آب این چاه، درمان برخی بیماری‌ها مؤثر بوده است.[۱۰]

تاریخچه

مطابق نقل محمد مطری، مدینه شناس (م.741ق.) این چاه تا پیش از دوران او، قرن‌ها مخروبه بود، ولی بعد از آن تعمیر شد.[۱۴] این چاه بعدا دوباره تخریب شد و سپس آن را شخصی به نام خواجه حسین خرید و باغی دور آن ساخت و کنار آن مسجد کوچکی ساخت و این مکان را در سال ۸۸۲ هجری وقف کرد.[۱۵]

وضعیت کنونی

این چاه در شمال غرب باغ غرس قرار دارد و با یک پلکان سنگی به داخل آن می‌رسد. قطر و عمق آن حدود ۴ متر می‌باشد و روی آن بناییُ وجود دارد. باغ مجاور این چاه که به نام «غرس» شناخته می‌شود، هنوز وجود دارد و وقف است. مسجد مربع شکلی که از سنگ ساخته شده و در کنار چاه است تا حدی باقی مانده و در سمت شمال شرق آن قرار دارد.[۱۶]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ انساب الاشراف، ج۱، ص۵۹۱.
  2. المعالم الأثیرة فی السنة والسیرة، 208.
  3. المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة، عبدالرحمن خویلد، ص ۶۱
  4. نقشه جهان نمای گوگل مپ.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات زکریای قزوینی ص۱۷۹.
  6. مغانم المطابة فی معالم الطابة، ص456.؛ مرآه الحرمین، ص۴۸۳.
  7. آثار المدینه المنوره، ص246.؛ موسوعة العتبات المقدسة، ج٣، جعفر الخلیلی، ص۶۲.
  8. الطبقات الکبری، ج ۱، ابن سعد، ص ۵۰۴
  9. الکافی، ج2، ص62.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة، ص۶۱؛ المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج۳، ص۵۷۷.
  11. طبقات الکبری، ج1، ص502.
  12. المواهب اللدونیة بالمنحة المحمدیة، ج ۳، شیخ احمد بن محمد قسطلانی، ص ۵۷۷؛ سبل الهدی والرشاد، ج ۳، الصالحی الشامی، ص۳۲۲.
  13. سبل الهدی والرشاد، جلد ۹، صفحه ۴۶۰.
  14. التعریف بما انست الهجرة، ص153.
  15. وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، ص392.
  16. آثار المدینه المنوره، ص246.؛ نقشه جهان نمای گوگل مپ.


منابع

  • أنساب الأشراف، أحمد بن یحیی بلاذری، مصر، دارالمعارف، 1959م.
  • سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد، محمد بن یوسف الشمس الشامی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق.
  • الکافی، شیخ کلینی، بی‌جا، انتشارات علمیه اسلامیه، بی‌تا.
  • وفاء الوفا باخبار دار المصطفی، علی بن عبدالله السمهودی، تحقیق قاسم السامرائی، لندن، موسسه الفرقان للتراث الاسلامی، ۲۰۰۱م.
  • طبقات الکبری(فارسی)، ابن سعد، تهران، فرهنگ و اندیشه، بی‌تا.
  • المعالم الاثیره، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۱ق.
  • موسوعه مرآة الحرمین الشریفین، ایوب صبری باشا، القاهره، دارالآفاق العربیه، ۱۴۲۴ق.
  • مغانم المطابه فی معالم الطابه، محمد بن یعقوب فیروزآبادی، تحقیق حمد جاسر، ریاض، دارالیمامه، 1969م.
  • المساجد والأماکن الأثریة المجهولة لزائر المدینة المیمونة، عبد الرحمن خویلد، مشعر - تهران - ایران، 1420ق.
  • موسوعة العتبات المقدسة، جعفر خلیلی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۷ق/ ۱۹۸۷م.
  • عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات، زکریای قزوینی، اسکندریه، دار ابن خلدون، بی‌تا.